Crying Out for Love, In the Center of the World
คะแนนความชอบ 7/10 
ภาพยนตร์ที่ได้รับการโหวดจากแดนปลาดิบว่า สามารถเรียกน้ำตาผู้ชมได้มากที่สุด เบียด Be with You และ Alway Sunset on Third Street ไปอย่างฉิวเฉียด แต่แปลกที่มันไม่สามารถเรียกน้ำตาผมได้เลย อาจจะเป็นเพราะการดำเนินเรื่องที่ช้าเอื่อย จนทำให้บางฉากรู้ล่วงหน้าอยู่แล้วว่าต้องเศร้า รวมถึงดนตรีประกอบที่ยังไม่เอื้ออำนวยต่ออารมณ์ ทำให้การการเรียกน้ำตาของหนังเรื่องนี้ยังไม่เท่ากับ 2 เรื่องที่ผมกล่าวมา (ความเห็นส่วนตัวนะครับ)
"ซากุทาโร่" ผู้มีอดีตอันขมขื่นเกี่ยวกับคนรัก (อากิ) ที่เสียชีวิตลงด้วยโรคลูคีเมีย ต้องแปลกใจเมื่อจู่ๆคู่หมั้นของเขา (ริทซึโกะ) ได้หายตัวไป เขาจึงเดินทางไปยังเมืองชิโกกุเพื่อตามหาเธอ
ตั้งแต่ซากุทาโร่ได้ย่างก้าวเข้ามาถึงเมืองนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าเห็น ทำให้เขาอดคิดไม่ได้เกี่ยวกับความผูกพันธ์กับอากิที่เคยมีกันในเมืองนี้ มันเป็นความรักครั้งแรกที่ไม่สามารถลบเลือนไปได้จริงๆ
จนความจริงได้ปรากฎว่า ริทซึโกะเองนั้น เป็นเด็กผู้หญิงที่คอยนำเทปอัดเสียงที่เปรียบเสมือนจดหมาย ส่งถึงซากุทาโร่ตลอดเวลา ตอนที่อากิอยู่โรงพยาบาล แต่ดันเกิดอุบัติเหตุบางอย่างทำให้เทปม้วนสุดท้ายก่อนที่อากิตาย ไม่ถึงมือซากุทาโร่
มันเป็นความทรมานที่แสนเจ็บปวดจริงๆ เมื่อริทซึโกะได้รู้ว่า ตลอดเวลาซากุทาโร่ลืมอากิไม่ได้เสียที และเธอก็ไม่สามารถรับรู้ได้ถึงความรักที่ซากุทาโร่มีให้ ภาพที่เห็นซากุทาโร่ยืนอยู่หน้าเปียโนที่ห้องโถงของโรงเรียน ยิ่งตอกย้ำความเจ็บปวดอันนี้เข้าไปอีก...
แต่ในที่สุดแล้วสิ่งที่ซากุทาโร่ควรจะทำก็คือ ดูแลริทซึโกะ แล้วสานความฝันที่ได้เคยสัญญาไว้กับอากิให้เป็นจริง ความเจ็บปวดในอดีตคงต้องปล่อยให้เวลาเท่านั้นที่จะรักษาแผลใจได้
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [