สมาชิกทุกคนในบ้านไม่ว่าจะเป็นทารกอายุน้อยที่สุด จนถึงคนที่อายุเยอะที่สุด ก็ต้องเป็นจ่าฝูง และสุนัขเป็นลูกฝูง
การดูแล ฝึกสอนสุนัขควรเป็นหน้าที่ของทุกคนในบ้าน ทุกคนควรมีส่วนร่วมเมื่อมีเวลาว่าง เช่น สลับกันพาสุนัขออกไปเดิน หรือเดินรวมฝูงเมื่อทุกคนว่างตรงกัน สลับวันกันให้อาหารสุนัข เป็นต้น บางครอบครัวอาจมอบหมายให้คนที่มีเวลาว่างที่สุด ผู้อยู่ใกล้ชิดสุนัขมากที่สุดรับหน้าที่ฝึกสอนสุนัข แต่ผู้นั้นก็ควรจะบอกกล่าวสมาชิกในบ้านที่เหลือว่าได้ฝึกอะไรไปบ้าง เพื่อให้ทุกคนได้รับรู้ความเป็นไปของสุนัขและจะได้ยึดในกฎ และ หลักปฏิบัติเดียวกัน เพื่อไม่ให้สุนัขสับสน และทำให้ทุกคน(มนุษย์)ในบ้านยังคงต่ำแหน่งจ่าฝูงอยู่
เด็กเล็กก็เป็นจ่าฝูงได้
ยกตัวอย่าง เราให้เด็กเล็กอยู่ในรถเข็น เมื่อเราเข็นรถเข็นเด็ก ให้รถเข็นอยู่หน้า และ จูงสุนัขให้เดินตามหลังรถเข็นเด็ก ห้ามเดินนำหน้ารถเข็นเด็ดขาด เพื่อให้สุนัขรับรู้ว่า เด็กในรถเข็น คือจ่าฝูงของเขา
เราสามารถสอนให้เด็ก(โตขี้นมาหน่อย) จูงสุนัขเดินได้ในแบบจ่าฝูง-ลูกฝูง เพื่อให้สุนัขยอมรับเด็กว่าเป็นจ่าฝูงของเขา
เด็กข้างบ้านวัย 7 ขวบ ผู้สนใจอยากจะเป็นจ่าฝูง
น้องแม็กเป็นจ่าฝูงของจีจี้ กะ โยจา ในการเจอกันครั้งแรก
จีจี้ กะ โยจา เดินได้ดีในสายจูง และยอมรับเด็กน้อยว่าเป็น จ่าฝูง ของเขา