The Wedding: และแล้วก็ถึงเวลา

ฉันตัดสินใจเอ่ยปากบอกอาม๊าไปว่า "เขาจะส่งผู้ใหญ่มาขอ" หลังจากที่หาจังหวะมานานที่เดียว จู่ๆ ปากพาไปเพราะคิดไว้ในใจไว้ว่าเอาวันนี้แหละ วันที่ 9 เมษายน 2548 ฤกษ์วันนี้ถือเป็นวันขึ้นเดือน 5 ของไทย หมอดูเคยทักว่าฉันกับเขาควรเริ่มทำการใดๆ ในเดือนคี่ เพราะฤกษ์ดีนัก เริ่มต้นดีแล้วอะไรๆจะดีตาม ก็เห็นจะจริงแหะเพราะฉันไม่เห็นอาม๊าพูดว่ากระไรเหมือนกับจะรู้และเข้าใจว่ามันถึงเวลาอันควรแล้ว ทั้งๆทีฉันเดาว่าอาม๊าคงถามฉันว่า "มั่นใจแล้วหรือ" อะไรทำนองนั้น แต่ก็เปล่า อาม๊าเพียงถามฉันสั้นๆว่าจะดูฤกษ์ไทยหรือฤกษ์จีน ถ้าจะทำตามฤกษ์ใดก็เอาเสียฤกษ์หนึ่งเพราะจะได้ไม่ยุ่งยากเวลาดูมาแล้วดีไม่ดีไม่ตรงกันจะทะเลาะกันเสียเปล่าๆ

นี่หากฉันบอกอาม๊าไปเมื่อ 5-6 ปีที่แล้ว ฉันคงได้รับการปฏิเสธและการไม่เห็นด้วยอย่างรุนแรง และบางทีฉันอาจทะเลาะกับอาม๊า และทำให้อาม๊าเสียใจมากที่สุด และฉันคงทนไม่ได้ เพราะมันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ ณ เวลานี้ฉันคิดจะทำด้วยความเสียใจอย่างหาที่สุดไม่ได้

บ้านของเราเป็นบ้านคนจีน เรามีความคิดเป็นแบบคนจีนเหมือนจะเป็นครอบครัวทันสมัย แต่ก็เปล่ากึ่งๆกลางๆ อาม๊าและอาป๊าคาดหวังกับชีวิตคู่ของฉันมากพอดูอยู่ ด้วยว่าบ้านของเราเป็นครอบครัวมีกิจการค้าฉันถูกพร่ำสอนให้รู้จักทำงานและเป็นนายตัวเอง อาชีพค้าขายทำธุรกิจถูกปลูกฝังอย่างฝังหัวลงไปอย่างลึกล้ำ อาป๊าหวังว่าฉันคงได้ลูกคนจีนมาเป็นเขยดูแลกิจการขยายสาขาเพิ่มเติม อาม๊าหวังกับฉันอีกว่าจะได้กับหนุ่มอาตี๋ ลูกชายเถ้าแก่ในแวดวงธุรกิจของเรา

ที่ใครเขาว่าเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นก็เป็นสิ่งจริงแท้แน่นอน ฉันทำให้ท่านทั้งสองผิดหวังอย่างแรงเมื่อท่านรู้ว่าฉันตัดสินใจคบกับผู้ชายไทยแท้ๆ, ลูกหลานหม่อมราชวงษ์ และรูปร่างอ้วนปุ๊กลุ๊ก ไม่มีสิ่งใดๆของเขาที่จะมีส่วนคลับคล้ายคลับครากับที่ท่านทั้งสองคาดหวัง ฉันไม่เคยทำให้ท่านทั้งสองผิดหวังในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการศึกษา การทำงาน หรือการประพฤติตัว สิ่งใดที่ฉันพูดไว้ ฉันทำได้หมดตามที่พูด และสำเร็จทุกครั้งไป ฉันทะเลาะกับอาม๊าอย่างรุนแรง ฉันร้องไห้ อาม๊าร้องไห้ เรื่องราวจบลงตรงนั้น และไม่มีใครอยากรื้อฟื้นมันขึ้นมาอีก มีบางครั้งอาม๊าอาจจะเครียดก็ไปบ่นกับคนรอบๆตัวฉัน ไม่ว่าจะเป็นญาติ หรือเพื่อนสนิทให้มาบอกกล่าวให้ฉันได้รู้สึกตัวบ้าง

ฉันเคยพาเขามาที่บ้าน 2-3 หน แต่ไม่ประสบความสำเร็จอาม๊ายังรับไม่ได้ และสีหน้าเปลี่ยนไปทันที การคบหาของเราจึงเหมือนหญิงชั่วกับชายชู้ที่หลบๆซ่อนๆ ออกมาเจอกันเป็นครั้งคราว ฉันถูกกล่าวหาว่าหลงเขา ฉันมักพูดผ่านคนทั้งหลายที่ถูกบอกให้มาเตือนฉันเรื่องของเขาว่า ฉันไม่ได้หลงเขานะ กว่าฉันจะตกลงรับรักเขา เขาต้องเพียรพยายามมากว่า 3 ปี ฉันบอกต่อไปว่า หากแม้นวันนี้อาม๊ายังรับเขาไม่ได้ ก็ขอให้ถือว่าเขาเป็นเพื่อนฉันเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ เถิด และไม่ต้องห่วงอะไร ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่เห็นใครหน้าไหนดีไปกว่าแม่ของฉันเองหรอก และฉันจะไม่ทำการใดๆ ที่ผิดศีลธรรมที่ทำให้วงศ์ตระกูลเสื่อมเสีย

จวบจนวันนั้นเป็นเวลากว่า 6 ปีแล้วฉันยังคงรักษาสัญญากับอาม๊าไว้อย่างนั้น ถึงแม้นว่าอาม๊าจะเคยลั่นวาจาไว้ว่ารอจนกว่าอาม๊าจะตาย แล้วฉันถึงจะได้แต่งงานกับเขา ฉันรู้ว่าเวลาจะทำให้อาม๊าเข้าใจและทำใจได้กับความคาดหวัง ฉันยังรักอาม๊าเหมือนเดิมและไม่เคยให้ความรักใดๆ มาล้ำหน้าความรักของลูกคนนี้กับอาม๊าอยู่แล้ว

Create Date : 18 เมษายน 2548 Last Update : 15 มิถุนายน 2550 16:46:15 น. Counter : 702 Pageviews.		22 comments
Share Tweet

	ตะพาบ หลักที่ 344 Rain_sk (27 ม.ค. 2567 15:00:58 น.)		📩เพราะ 📩 โอน่าจอมซ่าส์ (26 ม.ค. 2567 19:50:35 น.)
	👨‍👩‍👧‍👦อ่านเล่นเพลิน👨‍👩‍👧‍👦 โอน่าจอมซ่าส์ (8 มี.ค. 2567 19:28:34 น.)		🚘ช่วงนี้เติมเต็มถัง🚘 โอน่าจอมซ่าส์ (30 ม.ค. 2567 15:40:09 น.)