The Wedding: พรุ่งนี้ วันหมั้น กับความรักของอาม้า

พรุ่งนี้ฉันจะหมั้นแล้ว หลังจากที่เตรียมงานมากว่า 10 เดือน วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตลอด 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลาที่ชุลมุนที่สุด ไปถ่ายรูปแต่งงานเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไปเดินสำเพ็งหาซื้อข้าวซื้อของ ลองชุด แก้ชุด รับชุด ตัดรองเท้า ข้าวของที่ซื้อต้องล่วงหน้าไปถึงวันแต่งงานหรือวันรับตัวเจ้าสาว และวันรับพระราชทานน้ำสังข์ เพราะถึงเวลานั้นฉันอาจไม่มีเวลาไปเดินหาของ

หลายๆ อย่างตามพิธีดั้งเดิมนั้นจะต้องซื้อของใหม่ แต่ฉันเองถือเป็นประเภทง่ายๆ แต่ไม่ใช่ประเภทใจง่าย หรือทำชุ่ยๆ ไปงั้น เพียงแต่ไม่ถือเอา “ของใหม่” เป็นที่ตั้ง หลายอย่างที่พี่สะใภ้ หรือของอาม้ายังเก็บไว้อยู่ เสียหายไปตามบ้างตามกาลเวลา ฉันเองก็ไม่ถือสา ฉันถือเอาความสะดวก และความประหยัดเป็นที่ตั้งมากกว่า สมัยโบราณนั้นฉันเชื่อว่าการแต่งลูกสาวออกไปอยู่บ้านอื่นต้องซื้อของใหม่ติดตัวเจ้าสาวไปบ้านเจ้าบ่าว เพื่อไม่ให้ครอบครัวเจ้าบ่าว ญาติโยม และเพื่อนบ้านที่มาดูตัวเจ้าสาวดูถูกหรือรังเกียจในความจน หรือมาแต่ตัวของเจ้าสาว

สมัยนี้คงไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นอีกแล้ว ของหลายอย่างซื้อมาแล้วหาประโยชน์ใช้สอยไม่ได้ อย่างเช่นตู้เซฟ (กั้กบ่วง) เอี๊ยม ตะเกียงหรือปิ่นยู่อี่ ล้วนนำมาใช้ในพิธีเพื่อความเป็นสิริมงคลทั้งสิ้น ฉันเองนั้นถือเอาว่ามีของครบตามประเพณีก็พอแล้ว คงไม่ต้องถึงกับต้องไปซื้อใหม่มาให้เปลืองเงิน

ความวุ่นวายเผื่อแผ่ไปถึงเพื่อนฝูง เพราะต่างไปหาชุดไทยมาใส่กันให้เข้าธีมงานหมั้นแบบไทยๆ ของฉัน ใจหนึ่งนั้นรู้สึกสนุกสนาน อีกใจหนึ่งนั้นรู้สึกเกรงใจเพื่อนฝูง แต่ความรู้สึกเกรงใจดูจะน้อยกว่าความสนุกสนาน และอยากเห็นเพื่อนๆ หล่อ สวย น่ารักกันในวันนั้น

ดูเหมือนว่างานของฉันนั้นจะได้รับความสนใจจากคนใกล้ชิด อาจเป็นเพราะว่าฉันเองมีอายุอานามไม่น้อยแล้ว หลายคนรอคอยวันสำคัญวันนี้ของฉัน รอคอยวันที่ฉันออกเรือนไปอย่างถูกต้องตามครรลอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาม้า ฉันเห็นอาม้าจัดเตรียมของใช้ในวันหมั้นของฉัน อาม้าจัดการสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่อาม้าจะทำให้ฉันได้ ยิ่งไปกว่านั้นฉันเห็นอาม้าหยิบหนังสือเกี่ยวกับประเพณีและพิธีแต่งงานของคนจีนมาอ่าน

ฉันหวนนึกไปถึงตอนสมัยที่ฉันนั้นยังวัยรุ่น หลายครั้งฉันทำให้อาม้าเสียใจ เพราะความติดเพื่อน และด้วยวัยที่กำลังรู้สึกอยากเป็นอิสระ ฉันทำให้อาม้าวิตกกังวลว่าฉันจะทำตัวไม่ดี เรียนไม่จบ ด้วยความเป็นวัยรุ่น และความเป็นแม่มันมีช่องว่างช่องใหญ่ระหว่าง 2 คำนี้ทำให้เราไม่เข้าใจกัน มีอยู่ครั้งหนึ่งอาม้าน้อยใจฉันมาก เพราะเราไปเดินซื้อของช้อปปิ้งด้วยกัน เวลาอาม้าถามความเห็นฉัน ฉันมักจะตอบไปส่งๆ จนอาม้าน้อยใจออกปากว่าฉัน ฉันนึกโกรธ และไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้ดีคือฉันไม่คิดนึกจะนำความเสื่อมเสียมาสู่วงศ์ตระกูล

จนเวลาผ่านพ้นไปยิ่งฉันโตขึ้นเท่าไรฉันก็รับรู้ได้ถึงความรักของแม่ ฉันนึกย้อนไปถึงวันเวลาเก่าๆ ทุกย่างก้าวของความสำเร็จในชีวิตของฉันจะมีอาม้าอยู่เบื้องหลังเสมอ ตอนที่ฉันต้องเดินทางไปเรียนไกลๆ ต้องโหนรถเมล์ กลับบ้านเย็น อาม้าจะทำงานบ้านที่ฉันมีหน้าที่ต้องทำให้ และมีข้าวร้อนๆ วางรอไว้ตลอดเวลา อาม้าไปหาคุณครูที่เก่งที่สุดมาสอนภาษาให้ฉัน เพื่อให้ฉันเรียนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนคอนแวนต์ทันเพื่อนๆ จนวันที่ฉันจบปริญญาตรี และต่อมาก็ปริญญาโท

ฉันตระหนักดีว่าอาม้าดีใจและภูมิใจในตัวฉัน ฉันเองก็ดีใจที่ฉันสำเร็จตามเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้เป็นของขวัญให้อาม้า เป็นความโชคดีของฉันที่มีอาม้า มีหลายครั้งที่ฉันเผลอออกนอกลู่นอกทางไปตามประสาวัยรุ่น แต่ทุกครั้งฉันจะเห็นหน้าอาม้าลอยออกมาในมโนภาพ และมันทำให้ฉันกลับมาอยู่ใน “ลู่” ดังเดิม

มาถึงวันนี้วันที่ฉันกำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝา วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันรู้ดีว่าอาม้ารอคอยให้ลูกสาวคนนี้ออกเรือนไปอย่างสมเกียรติและสง่าผ่าเผย อาม้าเป็นคนขยันและอดทน เป็น “แม่” ที่ดีที่สุด และทำหน้าที่ “เมีย” ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ฉันรู้ดีว่าฉันคงไม่ได้ครึ่งของอาม้า ฉันไม่รู้หรอกว่าอนาคตนั้นจะเป็นอย่างไร แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันแน่ใจก็คือ อาม้าจะอยู่ข้างๆ ฉันอยู่เสมอ ไม่ว่ายามทุกข์ หรือยามสุข “หนูรักแม่ค่ะ”

ขอปิดท้ายด้วยเอี๊ยมของอาม้าใช้เมื่อวันที่อาม้าแต่งงาน วันเริ่มต้นชีวิตแต่งงานของอาม้าที่ทำให้มีฉันโตขึ้นมาเป็นผู้เป็นคนได้จนถึงวันนี้

Create Date : 07 ตุลาคม 2549 Last Update : 12 ตุลาคม 2549 2:18:41 น. Counter : 1094 Pageviews.		10 comments
Share Tweet

	แนะนำนิยายน่าสนใจ : แค้นรักคนคุ้นเคย สมาชิกหมายเลข 2288960 (11 ม.ค. 2568 12:55:47 น.)		you're halfway there พุดดิ้งรสกาแฟ (11 ม.ค. 2568 13:23:07 น.)
	Re dell'abisso affrettati from UN BALLO IN MASCHERA by Giuseppe Verdi ปรศุราม (8 ม.ค. 2568 11:03:55 น.)		งานซ้อมใหญ่พยุหยาตราทางชลมารค 2567 (6) ผู้ชายในสายลมหนาว (10 ม.ค. 2568 14:17:46 น.)