The Wedding: ชุดแต่งงาน
จบศึก "ชิงชุดแต่งงาน" ที่ฉันเองไม่ได้ตั้งใจร่วมรบด้วย โธ่ๆๆ ไม่ได้ "ชอบ" ชุดนั่นขนาดนั้น เพื่อจบศึกที่มากวนอารมณ์ ฉันตัดสินใจขับรถตรงไปตามนัดที่จองเวลาไว้กับคุณเต้แห่งร้าน Pil Pira ร้านที่ฉันรู้จักมักคุ้นมาหลายปีดีดัก ตั้งแต่สมัยรุ่นสาวที่อยากแต่งงานจนตัวสั่น จนมารุ่นปัจจุบัน แถมยังแนะนำเพื่อนสาวที่ในตอนนี้เป็นคุณแม่รุ่นโอ่งกันไปหมดทุกผู้ทุกคนแล้ว ให้ไปใช้บริการร้านนี้

ฉันจึงเกิดความคุ้นเคย และชอบอัธยาศัยของพี่เต้เป็นอย่างมาก ด้วย "สไตล์" ที่โดนใจ ชุดที่ปราณีต แบบที่ "ใช้หัว" และที่สำคัญราคาไม่แพงเมื่อเทียบกับหลายๆ ร้าน และสามารถพูดคุยต่อรองตามงบประมาณได้ การที่รู้จักร้านนี้มานาน เลยรู้หลักการทำงานของพี่เต้ ฉันจึงกะระยะเวลาได้ว่าควรไปหาพี่เต้ก่อนงานแต่งงานเมื่อไร

ฉันสาธยายความต้องการตาม Criteria ของตัวเองคือ ไม่ซื้อ ไม่ตัด (ไม่ถูก และไม่แพง) สองข้อหลังขอแอบเก็บไว้ในใจให้รู้เฉพาะตัวเอง และบุคคลรอบข้าง พร้อมทั้งบอกธีมงานว่าจะมี First Dance พี่เต้ขอดูคุณว่าที่เจ้าบ่าว และสรุปฟันธงมาว่าฉันควรใส่ชุดลักษณะไหน จบแล้วก็มาว่าต่อด้วยเรื่องของราคาชุดตามลำดับขี้มือ

ฉันแจ้งความประสงค์ตามความตั้งใจในตอนแรกว่าต้องการเช่าทั้งหมด 3 ชุด คือชุดราตรีเจ้าสาวสำหรับวันงานฉลอง ชุดบรมพิมานสำหรับวันรับพระราชทานฯ และชุดไทยสำหรับวันหมั้น เพราะคิดว่าจะไปตัดชุดกี่เพ้าที่ร้านมังกรสำหรับวันรับตัว ว่าแล้วพี่เต้ก็ขอวัดตัว และนัดวันลองชุด

วันลองชุด ฉันได้เห็นชุดที่กำลังถูกตกแต่งอยู่เป็นชุดหมั้นแบบกี่เพ้าประยุกต์ สอบถามได้ความว่าเป็นของลูกค้า โดนใจอาม้าเสียจนเสนอให้ตัดชุดใหม่ 1 ชุดสำหรับวันรับตัว ฉันยังนิ่งๆ ก่อนในตอนแรก เนื่องจากยังไม่ทราบราคาทั้งหมดที่ต้องจ่าย

ฉันน่าจะจัดเป็นว่าที่เจ้าสาว "ว่าง่าย" เพราะลองชุดตามแต่ใจพี่เต้จะส่งมาให้ ชุดในร้านในฉันเดาว่าเยอะแยะจนพี่เต้คงจำได้ไม่หมด แต่ฉันก็ลองชุดราตรีอยู่เพียง 6 - 7 ชุด ก็สรุปว่าลงตัวอยู่ 3 ชุดคือชุด Swan ชุด Butterfly และชุดปักเลื่อมลูกไม้โบราณ สองในสามนั้นเป็นชุดใหม่ ราคาจึงสูงลอยเด่นกว่าชุดปักเลื่อมลูกไม้โบราณซึ่งเป็นชุดเก่าที่ฉันเห็นตั้งแต่หลายปีก่อนแล้ว แต่ความสวยสง่ายังคงไร้ที่ติ

ชุดราตรีจึงจัดเป็นชุด "ตัวแปรสมการ" เพราะหากเลือกชุดใหม่ราคาก็กระโดดเป็นเสากระโดงเรือ ชุดบรมพิมานนั้นเป็นชุด "แบบ" บังคับไม่ต้องไปคิดมากอะไร เพียงแต่ต้องตัดเสื้อใหม่ และเช่าผ้านุ่งราคาอยู่ราว 1 หมื่นบาท พี่เต้มานั่งสรุปจดราคาให้ฟังคร่าวๆ ว่าถ้าฉันเลือกทางไหนจ่ายเท่าไร และส่งกระดาษแผ่นนั้นให้ฉันไปคิดทบทวนเป็นการบ้าน รวมจ่ายแล้วอยู่ไม่เกิน 5 หมื่น พร้อมชุดใหม่ 1 ชุด

กลับไปคิดได้เพียง 1 วันฉันก็ตัดสินใจได้ แต่ต้องขอแหกกฏเรื่องไม่ตัด ไม่ซื้อไปบ้าง เพราะจากการคำนวณตามวิชาชีพที่เรียนรู้มานั้นฉันควรหาซื้อผ้ามาตัดชุดบรมพิมานเสียจึงเป็นเหตุให้ฉันต้องไปดิโอลด์สยามพลาซ่าในกาลต่อมา ชุดที่เป็นปัญหาคือชุดไทยสำหรับวันหมั้น หากใส่ชุดไทยห่มสไบฉันก็จ่ายไม่มากเท่าชุดไทยประยุกต์ที่ต้องเสียเงินตัดเสื้อ แต่เช่าผ้านุ่ง นัยว่าฉันไม่ใช่คน "หุ่นเล็ก" ชุดกี่เพ้าประยุกต์สำหรับวันรับตัวจะวิจิตรแค่ไหนก็คงแล้วแต่เงินที่เหลือจากงบประมาณทั้งหมดต้องจ่ายไปกับชุด "บังคับ"

วันนี้ฉันจึงโผล่หัวไปที่ร้าน Pil Pira อีกครั้งเพื่อสรุปชุดงานหมั้น และส่งมอบผ้าไหมยกดอกให้พี่เต้ ใช้เวลาเพียง 3 นาที ในการเลือกชุดสำหรับงานหมั้น สิริรวมเวลาตั้งแต่ได้เจอพี่เต้จนถึงวันนี้ใช้เวลาเพียง 2 สัปดาห์ น่าจะถูกเก็บไว้เป็น "สถิติ" ได้รับคำชมจากพี่เต้ว่าเลือกได้ลงตัวดี เพราะชุดที่เลือกทั้ง 4 ชุดจัดว่าเป็นเครื่องทรงที่แตกต่าง ทำให้งานเราครบรส

ฉันออกจะแปลกใจใน "สติ" ของตัวเองอยู่มากเหมือนกัน จึงจัดการเลือกชุดแต่งงานไว้เป็นงานที่ต้องทำตอนท้ายๆ แปลกใจที่ตัวเองไม่สติแตก และควบคุมสถานการณ์ได้ดี อดนึกสมเพชตัวเองไม่ได้ที่เพียรสั่งสมสะสมนิตยสารแต่งงาน และภาพชุดแต่งงานมาหลายปี ไม่ได้เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์สักนิดเดียว

ถือว่าฉันเชื่อถือ "มืออาชีพ" "ฝีมือ" และ "สายตา" ของดีไซเนอร์ที่ฉันเลือกจะดีกว่า หลายคนมักเดาว่าฉันคง "เรื่องมาก" กับงานแต่งงานของตัวเอง และไอ้ "ความรู้ดี" ของฉันคงทำให้ฉันทำตัวละเอียดยิบย่อยกับทุกๆ เรื่อง แต่เปล่าเลย ฉันไม่เคย "อวดดี" หรือ "อวดรู้" แต่กลับให้เกียรติผู้รังสรรค์งานในแต่ละสาขา "รู้" อะไรก็คงไม่เท่า "ประสบการณ์" ดังนั้นปล่อยให้มืออาชีพเขาทำเถอะ

นับว่าฉันเป็นคนขี้เกียจ เป็นประเภทผลักดันภาระ เลยต้องหา "ผู้รู้จริง" เขาเตรียมให้จะดีกว่า จึงขอจบชุดทั้งหมดอยู่ที่ร้านนี้เพียงร้านเดียว ไอ้ประเภทขออวดศักดาชุดหมั้นเป็นของดีไซเนอร์คนนี้ ชุดราตรีเป็นของดีไซเนอร์คนนั้น ชุดยกน้ำชานำเข้าจากนอก โอ๊ย! จิปาถะแบบนี้ต้องขอบาย แค่คิดว่าจะต้องเข้าร้านโน้น ออกร้านนี้ให้เปลืองค่าน้ำมันและเสียเวลางานการ สู้เอาเวลาไปพักผ่อน ทำผม ทำเล็บ นวดหน้า น่าจะมันส์กว่า

ที่พูดมาทั้งหมดไม่ใช่ "องุ่นเปรี้ยว" หรือสงสัยว่าคง "ไม่มีปัญหา" เลยมาสาธยายระบายอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น คิดอย่างนี้ก็เขียนไปอย่างนี้ ในฐานะที่ตัวเองดูแลงานจัดซื้อที่เซ็นอนุมัติครั้งหนึ่งก็เป็นเงินล้านเงินแสน ก็สังวรณ์อยู่ว่าสภานะการเงินทางบ้านนั้น "มี" แต่ที่ว่า "มี" ก็ตระหนักว่าวันหนึ่งก็ "ไม่มี" ได้


ฉันไม่ใช่เด็กสาวแล้วที่ยังอยู่ในความเพ้อฝัน ทุ่มงบกับงานแต่งงานแบบไม่อั้น ฉันอยู่ในวัยที่สงบพอที่หยั่งรู้ว่าเงินแต่ละบาทหายากเพียงใด จ่ายได้ไม่มากไม่น้อยให้สมฐานะ เพราะไอ้ที่ว่า "มี" นั้น ก่อนมันจะ "มี" มันก็ "งก" มันก็ "ประหยัด" ไม่ต่างกัน



Create Date : 17 กรกฎาคม 2549
Last Update : 3 มกราคม 2550 0:58:55 น.
Counter : 2646 Pageviews.

15 comments
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา
(2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)
ทนายอ้วนจัดดอกไม้ - จัดดอกไม้ง่ายๆ – แจกันสวัสดีปีใหม่ 2567 - กุหลาบพวงสีชมพู - ขาว ทนายอ้วน
(2 ม.ค. 2567 15:16:32 น.)
BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple
(3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)
ประสบการณ์ ทำพาสปอร์ตที่สายใต้ใหม่ newyorknurse
(2 ม.ค. 2567 17:45:17 น.)
  
ยินดีด้วยนะครับ กับว่าที่เจ้าสาว
การที่จะเป็นเจ้าสาวได้ไม่ใช่งานง่ายๆเลยนะเนี่ย

ปล: ไม่รู้เมื่อไรจะหาเจ้าสาวกะเขาได้ ฮิฮิ ขอมาชื่นชมเจ้าสาวคนอื่นไปก่อน
โดย: น้องหอมแดง วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:9:27:57 น.
  
อ่านแล้วเหมือนเดินตามคุณหลีไปเลือกชุดด้วยเลยค่ะ

วันสำคัญของเรา แต่แบมเชื่อคุณหลีเรื่องสิ่งที่ดีที่สุดแล้วค่ะ

คิดถึงนะคะ

ช่วงนี้แบมนะ บ้าถักโครเชต์คะคุณหลี นั่งรถก็ถักๆๆๆ ช่วงนี้นิตติ้งไม่แตะเลยค่ะ เพราะว่า ไม่คล่อง

เวลาเราอยู่ไกลบ้านก็อยากหาอะไรทำค่ะ แก้เหงา

อีกไม่นานคุณหลีก็จะเป็นแม่บ้านแล้วสิคะ

อยากเห็นรูปวันงานจริงๆๆค่ะ รอดูนะคะ

สุขภาพแข็งแรงนะคะ

คิดถึงเสมอค่ะ
โดย: yadegari วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:21:48 น.
  
แหมมมมมมมม อ่านแล้วถึงแม้ไม่ได้จะเขียนถึงความรักแต่
ก็ทำให้รู้สึกถึงความอ่อนหวานของการแต่งงานได้
ดีจังนะคะ
ขอให้ทุกอย่างราบรื่นนะคะ
ยินดีด้วยจริงๆค่ะ
โดย: วงแหวน (Lvanilla ) วันที่: 18 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:33:21 น.
  
สวัสดีค่ะคุณหลี

มาร่วมนับถอยหลังกันดีกว่าค่ะ
เดือนตุลานี่ฤกษ์ดีจังเลยนะคะ เพื่อนแบมบูเค้าก็จะแต่งเดือนตุลาคมนี้เหมือนกัน

อยาเห็นรูปงานไวๆ จังเลยค่ะ ต้องสวยมากแน่ๆ
โดย: bamboolerther วันที่: 19 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:51:00 น.
  
แจ้จ๋า
แจ้เริ่ดอ่ะค่ะ สามารถมากๆ ทีนี้ก็ได้ชุดแล้วสิคะ ครบเลย เฮ้ออออ ของหนูจิ ยังไม่คืบถึงไหนเลยค่ะ แต่ก็จะพยายามถีบตัวให้ไวขึ้นๆๆๆ นี่มันก็อีก 3 เดือนกับอีก 3วันสิ ((งานของหนูนะคะ))

แต่ยังไง หนูก็มั่นใจว่าแจ้ของหนู จะต้องสวย ที่สุดในงานของแจ้ค่ะ
โดย: หนูเองค่า (numainew ) วันที่: 19 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:04:03 น.
  
ยินดีด้วยนะคะกับว่าที่เจ้าสาว ว่าจะถึงวันงานคงจะยุ่งมากๆเลยนะคะ มีเรื่องต้องจัดการหลายๆเรื่อง

พิมไม่เคยจัดงานแต่งงานค่ะ ผ่านช่วงเวลายุ่งยากมาได้ แต่นะ พิมว่าจัดงานแต่งงานก็เป็นความทรงจำที่ดีสำหรับเจ้าบ่าวและเจ้าสาวนะคะ
โดย: pim(พิม) วันที่: 19 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:13:11 น.
  
เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ ว่ามันวุ่นวายยังไง
แต่งานนี้ ถือว่าสำคัญสุดครั้งหนึ่งของชีวิตนะคะ ดังนั้นก็ต้องให้ถูกใจที่สุดแหละค่ะ
ปล.ยินดีที่ได้รู้จักกันนะคะ
โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 20 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:53:29 น.
  
อ่าว..หลีจ๋า แม่รุ่นโอ่งเนี่ย หมายถึงติ๋งด้วยอ่ะจิ (ก้นเป็นโอ่ง อิอิ)

โดย: หยดน้ำ ;) วันที่: 20 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:33:04 น.
  
แวะเอามาฝาก


โดย: somnumberone วันที่: 20 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:12:34 น.
  
555555555..
..
อ่านบรรทัดล่างที่เป็นตัวแดงแล้ว
..
..
ผมว่าคุณพร้อม จะเป็นแม่บ้านแล้วล่ะ
โดย: แร้ไฟ วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:12:46:04 น.
  
555 ใช่เห็นด้วยกับคุณแร้ไฟ
โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ วันที่: 23 กรกฎาคม 2549 เวลา:12:37:54 น.
  
ชายคนที่1.... เป็นหนุ่มที่มีความรับผิดชอบ รักครอบครัว
รักภรรยาและลูกสุดชีวิต ไม่เคยผิดลูกผิดเมียชาวบ้าน ปฏิบัติตนด้วยความดี
จนกระทั่งถึงแก่ชีวิต. ชายคนนี้ได้ไปที่นรก แต่ด้วยความดีที่เค้าได้กระทำ
พญายมจึงได้ให้ BENZ เพื่อให้เค้าได้ขับขี่ในนรกนั้น

ชายคนที 2 ..... รักครอบครัวเหมือนกัน แต่ก็มีแว่บโน่นแว่บนี่
ยุ่งกับภรรยาชาวบ้าน พอตกนรกไป พญายมจึงได้ให้ TOYOTA ไปขับ

ชายคนที่ 3..... ไม่มีความดีในชีวิต ชอบยุ่งกับลูกเมียชาวบ้าน
ไม่มีความรับผิดชอบอะไรเลย ไม่รักครอบครัวเลย สรุปก์คือ ไม่มีความดีอะไรเลย
เมื่อตกนรกไป เค้าจึงได้แค่ "มอเตอร์ไซค์"

แต่แล้วมาวันนึง ทั้งสามคนได้มาเจอกันที่แยก ไฟแดง ทีหนึ่ง แต่เนื่องจากชายคนที่1 นั้น
หน้าตาหมองคล้ำ ดูเหมือนคนอมทุกข์ทั้งๆ ที่ขับ BENZ ก็ตาม ชายคนที่ 2 (ขับtoyota)
และคนที่ 3 (ขับมอเตอร์ไซค์) จึงได้ถามไปว่า ทำไมถึงเป็นเช่นนี้
ชายคนที่ 1 จีงถอนหายใจ ดังเฮือก พร้อมกับตอบว่า
"ผมเพิ่งจะเห็นภรรยาของผมขับ "จักรยาน" ผ่านหน้าไปเมื่อสักครู่นี้เอง
--------------------------------------------------
ลูกหมู "ป่าป๊าถ้ามีตังตกอยู่ 5 บาท กับ 10 บาท ป่าป๊าจะเก็บเหรียญไหน"
พ่อหมู "ก็เก็บ 10 บาทซิ"
ลูกหมู "ป่าป๊าโง่จัง ทำไมถึงไม่เก็บทั้ง 2 เหรียญล่ะ"

ลูกหมู "ป่าป๊า เมื่อ 3 เดือนก่อน มีคนมาทวงหนี้
ป่าป๊าบอกไม่มีตังค์ เดือนก่อนป่าป๊าก็บอกไม่มีอีก เพราะอะไรครับ"
พ่อหมู "คนเราพูดคำไหนก็ต้องเป็นคำนั้นนะลูก"

ลูกหมู "ป่าป๊า ทำไมบ้านคนอื่นเขาใหญ่ แต่ทำไมบ้านเราถึงเล็ก"
พ่อหมู "เพราะป่าป๊าไม่ค่อยมีตังค์"
ลูกหมู "แล้วทำยังไง เราถึงจะมีบ้านใหญ่ๆ ล่ะครับ"
พ่อหมู "หนูก็ต้องตั้งใจเรียนหนังสือ พอโตขึ้นก็ทำงานได้เงินเยอะๆ ซื้อบ้านหลังใหญ่ๆ"
ลูกหมู "แล้วทำไมตอนเด็กๆ ป่าป๊าถึงไม่ตั้งใจเรียนหนังสือ"
--------------------------------------------------------

พอถึงฤดูใบไม้ผลิ พวกอินเดียนแดงในเขตสงวนแห่งหนึ่งถามหัวหน้าเผ่าคนใหม่ว่า
ฤดูหนาวปีนี้จะหนาวจัดหรือเปล่า...
หัวหน้าเป็นคนสมัยใหม่ ไม่ได้เรียนเคล็ดวิชาอ่านลมฟ้าอากาศจากบรรพบุรุษ
แต่ด้วยความกลัวเสียฟอร์มหัวหน้าเผ่า
จึงทำทีแหงนมองฟ้าแล้วบอกว่าปีนี้จะหนาวทารุณ
ขอให้คนในเผ่าเตรียมฟืนไว้ก่อไฟผิงให้มากๆ...
เมื่อตอบแล้ว หัวหน้าเผ่าก็แอบโทร.ไปถามกรมอุตุฯ
เจ้าหน้าที่พยากรณ์อากาศตอบว่า ท่าทางจะหนาวจัด
หัวหน้าเผ่าจึงย้ำให้คนในเผ่าเร่งหาฟืนเพิ่มขึ้น...
สองสามวันต่อมา หัวหน้าเผ่าโทร.ถามกรมอุตุฯให้แน่ใจอีกครั้ง
เจ้าหน้าที่ตอบว่า ปีนี้ต้องหนาวแน่นอน
หัวหน้าเผ่าจึงสั่งให้คนในเผ่าเก็บเศษไม้ทุกชิ้นที่หาได้...
พอใกล้ฤดูหนาว หัวหน้าเผ่าโทร.ไปถามที่กรมอุตุฯ อีกครั้ง
"แน่ใจ 100 เปอร์เซ็นต์นะว่าปีนี้จะหนาวจัด"
"100 เปอร์เซ็นต์" เจ้าหน้าที่ตอบหนักแน่น
หัวหน้าเผ่าถาม "ทำไมถึงมั่นใจขนาดนั้น"
กรมอุตุฯตอบ "พวกอินเดียนแดงพากันออกหาฟืนไม่หยุดเลยครับ!!!
-------------------------------------------------------

ณ เมืองนรก วันนี้เป็นวันที่ แด็กคูร่า จะไปเกิดใหม่ ยมฑูตจึงให้แด็กคูร่าขอพรได้ 3 ข้อ
แด็กคูล่า : ท่านจะให้ข้าขอพรจริงๆเหรอ...
ยมฑูต : ใช่! แต่แค่ 3 ข้อเท่านั้นนะ
แด็กคูล่า : งั้น!ข้อแรกข้าขอให้ข้ามีผิวขาวเหมือนสโนไวท์
ยมฑูต : ย่อมได้
แด็กคูล่า :ข้อสอง ขอให้ข้าได้มีเลือดดื่มตลอดกาล
ยมฑูต :ย่อมได้
แด็กคูล่า : ข้อสุดท้าย ! ขอให้ข้าได้อยู่ใกล้ชิดผู้หญิงตลอดเวลา
ยมฑูต :ย่อมได้ เจ้าขอครบทั้ง 3 ข้อแล้วก็ไปเกิดใหม่ได้แล้ว
แด็กคูล่า :ได้ แล้วข้าจะได้ไปเกิดเป็นอะไรหล่ะ
ยมฑูต : ลอริเอะไง
แด็กคูล่า :!!!!!!!!!!!!!!
----------------------------------------------------
สาวมั่นแต่งชุดบิกินีตัวโปรดเพื่อไปว่ายน้ำ ด้วยความที่เป็นสระเปิดใหม่
สาวเจ้าเลยไม่ทราบว่าเป็นสระ สำหรับสุภาพบุรุษเท่านั้น
อารามที่เห็นน้ำใสน่าแหวกว่าย เธอก็เลยโดดตูมลงไปในสระ
และว่ายน้ำด้วยความเพลิดเพลิน แต่พอ เจ้าหล่อนจะขึ้นจากน้ำนี่สิ
บิกินีตัวจิ๋วท่อนล่างเกิดอันตรธานหายไปไหนไม่ทราบ ด้วยความตกใจ
เธอเลยรีบคว้าเอาป้ายที่ตั้งอยู่ข้างสระมาปิดจุดสำคัญ
ที่บัดนี้ไม่มีบิกินีปกปิดอีกต่อไปแล้ว แต่ด้วยเหตุผลใดไม่ทราบ
ผู้ชายที่อยู่ในบริเวณสระเริ่มเดินเข้ามาหาเธอเป็นกลุ่ม ๆ เธอประหลาดใจ
มากเลยก้มลงไปมองดูที่ป้าย "ตายแล้ว" เธอคิดในใจ
ก็ที่ป้ายนั่นเขียนเป็นภาษาอังกฤษตัวโตเลยว่า "FOR MEN"
เธอเลยรีบพลิกป้ายกลับไปข้างหนึ่งทันที ปรากฏว่า ได้ผล
ผู้ชายที่เดินเข้ามาหาเธอ ต่างแตกกระจาย ออกไปเหมือนผึ้งแตกรัง
คราวนี้เธอเลยก้มดูป้ายอีกที เห็นมีข้อความเขียนเอาไว้ว่า "อันตราย ลึก 3 เมตร"
(ไม่มีคำบรรยาย - -")
-----------------------------------------------------------

สามสาวเพื่อนซี้ปึก เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตพร้อมกัน แล้ววิญญาณของพวกเธอก็ได้ขึ้นไปบนสวรรค์ทั้ง 3 คน
เมื่อพวกเธอไปถึงประตูสวรรค์ ก็ได้พบ ผู้ดูแลสวรรค์ยืนอยู่หน้าประตู แล้วพูดกับพวกเธอว่า
"ยินดีต้อนรับสู่สวรรค์ พวกเธอเข้าไปได้ แต่มีกฎอยู่ข้อเดียวคือ...ห้ามเหยียบเป็ด..."
สามสาวก็งงไปตาม ๆ กันว่าทำไมต้องห้ามเหยียบเป็ด
แต่เมื่อพวกเธอผ่านเข้าไปในประตูสวรรค์แล้วก็ถึงบางอ้อ..
ก็เพราะว่าในสวรรค์ มีแต่เป็ดเต็มไปหมด ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่เหยียบ
แต่พวกเธอก็ระวังกันสุดฤทธิ์ ในที่สุดหญิงสาวคนที่1 ก็เหยียบเป็ดจนได้
และแล้วผู้ดูแลสวรรค์ก็มาหาเธอพร้อมกับชายหน้าตาหน้าเกลียดที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นมา
ผู้ดูแลสวรรค์กล่าวว่า "เธอเหยียบเป็ด ดังนั้นเธอจะต้องถูกผูกติดกับชายคนนี้ไปตลอดนิรันดร์กาล"
แล้วทั้งคู่ก็ถูกผูกติดกัน ผู้ดูแลสวรรค์ก็เดินจากไป ไม่นานนัก หญิงสาวคนที่ 2 ก็เหยียบเป็ดอีก
และเธอก็ถูกทำเช่นเดียวกับเพื่อนของเธอ เมื่อหญิงสาวคนที่ 3 เห็นดังนั้น จึงวิตกและกลัวเป็นอันมาก
เธอไม่อยากจะเป็นอย่างเพื่อนของเธอทั้ง 2 คน จึงระมัดระวังเป็นอันมากทุกฝีก้าวของเธอ จนเวลาผ่านไปเนิ่นนาน เธอไม่ได้เหยียบเป็ดเลยสักตัว
แต่ไม่นานนัก ผู้ดูแลสวรรค์ก็มาหาเธอพร้อมกับชายหนุ่มรูปงามที่สุด มาก ๆ ๆ
ซึ่งเธอไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน แล้วผู้ดูแลสวรรค์ก็จับทั้งคู่ผูกติดกัน
แล้วเดินจากไปโดยไม่ได้พูดอะไร หญิงสาวตื่นเต้นและดีใจมาก แต่พยายามอดกลั้นไว้ในใจ
แล้วเธอก็กระมิดกระเมี้ยนเอ่ยถามชายคนนั้นว่า " ไม่รู้ว่าอะไรนะคะ ที่ทำให้ฉันได้มาผูกติดกับคุณ"
ชายคนนั้นพูดอย่างหงุดหงิดว่า " ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เท่าที่รู้ก็คือ ผมเหยียบเป็ด"
----------------------------------------------------------------

** เรื่องมีอยู่ว่า ครูสั่งให้ นร. เขียนเรียงความโดยมีหัวข้อ ว่า " ศาสนา เพศศึกษา และ ปริศนา " ผ่านไป 15 นาที มีเด็ก ชายคนหนึ่ง ยกมือ บอกว่าเขียนเสร็จ แล้ว ครูก้อเลยอ่าน

" โอ้พระเจ้า ฉันท้อง แล้วใครเป็นพ่อเด็กหละเนี่ย "

โดย: เงาไม้เหงาฯ วันที่: 26 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:28:30 น.
  

หวังว่า..ทุกอย่างจะเป็นดังหวังนะคะ
โดย: p_tham วันที่: 27 กรกฎาคม 2549 เวลา:2:40:01 น.
  
หวานอายุ 24 คะ ถือว่ายังสาวอยู่เนอะ แต่หวานหาชุดแต่งงานที่ถูกใจสวยงามได้ในราคาที่ไม่แพงเลยคะ ยังไงรุ่นสาวๆก็รู้จักประหยัดเหมือนกันนะคะ เพราะหวานคิดว่า การแต่งงานเป็นการเริ่มต้นชีวิตคู่ ต้องรู้จักใช้เงิน รู้คุณค่าของเงิน แล้วจะทำให้ชีวิตคู่เรายั่งยืน ไม่ต้องอวดร่ำอวดรวยกับใคร เพราะถ้าทำอยางนั้น อาจเป็นการจบชีวิตคู่ก็ได้คะ เพราะเงินหมด ไร้ความสุข มีแต่เรื่องค้างคาใจ รวยได้ก็จนได้ ถ้าไม่อดออม
โดย: น้ำหวาน IP: 87.169.79.251 วันที่: 28 สิงหาคม 2554 เวลา:23:44:41 น.
  
วันนี้ถอดล็อคอินเข้าบล็อกตัวเอง เพิ่งได้โอกาสกลับมาคว้านหาข้อมูลไปตอบว่าที่เจ้าสาวรุ่นเยาว์

ขออนุญาตตอบคุณหวาน ซึ่งป่านนี้คงแต่งงานไปเรียบร้อยแล้ว ก่อนอื่นยินด้วยย้อนหลัง 2 ปีนะคะ และชื่นชมที่คุณหวานคิดเช่นนั้น แต่อาจจะเข้าใจประเด็นดิฉันผิดไปนิด คือดิฉันเองนั้นยอมรับว่าตอนอยู่ในวัยรุ่นคุณหวาน คิดไม่ได้อย่างคุณหวานค่ะ ดิฉันยังอยู่ในอารมณ์เพ้อฝัน และอยากมีงานที่เริ่ดหรูอลังการ จึงได้เขียนประโยคนั้น แต่ไม่ได้หมายถึงผู้ใดนะคะ ต้องขออภัยที่ทำให้เข้าใจผิดนะคะ มิได้กล่าวหาว่าใครใดๆ ทั้งสิ้น

ท้ายนี้ ยินดีอีกครั้งนะคะ

******************

หมายเหตุ: เรียนเชิญทุกท่าน เข้า Facebook: Wedding by Moonie Lin นะคะ
โดย: เจ้าของบล็อก IP: 110.168.142.17 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:10:27 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Wedding.BlogGang.com

CooKiiE
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]

บทความทั้งหมด