จักขบถต่ออำมาตย์
๏ แดนดินถิ่นไทนี้ คือถิ่นที่ กำเนิดกาย
ปู่ย่าและตายาย ได้สร้างหลัก ลงปักฐาน
สืบต่อถึงพ่อแม่ คือไทแท้ แต่โบราณ
วันเวียนจำเนียรกาล เป็นตำนาน นักรบไท
๏ ไม่หวังจะเรืองรุ่ง ไม่เคยมุ่ง จะเป็นใหญ่
เพียงขอพออยู่ได้ ให้ปลอดหนี้ พอมีสิน
นายกฯที่เราตั้ง คือความหวัง ในชีวิน
แผ้วถางทางทำกิน ช่วยคนจน มีแรงใจ
๏ ความหวังพังพินาศ เพราะอำมาตย์ ผู้ยิ่งใหญ่
ธาตุแท้เห็นแก่ได้ ในดวงจิต ริษยา
อิจฉาพยาบาท ผูกอาฆาต ไม่คลาดคลา
ทิฐิอันแรงกล้า ดุจผีร้าย ทำลายชาติ
๏ ข้าขอทรยศ จักขบถ ต่ออำมาตย์
ยืนยงอย่างองอาจ มิยอมให้ ใครข่มเหง
แข็งขืนขึ้นต่อสู้ ไม่ยอมอยู่ อย่างกลัวเกรง
คนไทใจนักเลง เลือดนักสู้ ผู้พิชิต
๏ ชีวิตเป็นของข้า โชคชะตา ข้าลิขิต
ข้าขอปกาศิต ชีวิตเอง ไม่เกรงฟ้า
เชิดหน้าขึ้นสู้ต่อ ไม่งอนง้อ ขอเทวา
สร้างฝันวันของข้า วันประชา มหาชน
๏ สิ้นชาติขาดกันแล้ว เหมือนดวงแก้ว มีแววหม่น
แก้วแตกถึงแหลกป่น จนขาดวิ่น ต้องผินหลัง
แต่นี้ขอเป็นไท ไม่อยู่ใต้ กิ่งใบบัง
ชีวิตยังมีหวัง ด้วยพลัง ประชาชน
วโรทาห์: ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๐
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
จักคิดขบถต่ออำมาตย์ ! จักพิฆาตนายทุน จักช่วยเล่นหุ้นเล่นหวย มันร่ำรวยไม่มีที่มา อยากเป็นอย่างเช่นเนปาลให้มันบานทะโรก ดั่งพระเจ้าอชาตศัตรูชูใช้วัสสการพราหมณ์
ซึมผ่านท่านเหม๋า-เข้าล้างวงศ์กษัตริย์ลิจฉวี ล่อน้องฆ่าพี่ก็เพราะงี่เง่าเป็นลาสวมเขาใช้ดี แล้วเป็นไงละครานี้ เจ้าน้องตัวดี-ไม่มีที่อยู่ ประเทศนิดเดียวไอ้เบี้ยวจะเป็นสาธารณรัฐ
โธ่ อ้าย ติส ซัด กะ มะม๋า นะ เอิง เงิง เงยยย เต้ง เตง เต่ง เต้ง ไฟไหม้ หอยแครง ข้างร้าน ป้าแฉ่ง ผักบุ้ง ไฟแดง โฮ่