เมื่อปิวแต่งงาน หายไปนานเลย วันนี้มาปัดฝุ่น blog ตัวเองด้วยเรื่องราวที่น่ายินดีค่ะ  ถ้าใครเคยอ่าน blog ตอน ข่าวดี เธอกลับมาแล้ว ก็จะรู้ว่า เพื่อนรักคนนึ่งของเรากำลังจะแต่งงาน หลังจากที่เพื่อนๆในกลุ่ม ประมาณ 10 ชีวิต ได้เป็นฝั่งเป็นฝาไปก็เกือบครึ่งแล้วเราก็ลุ้นอยู่ว่า เพื่อนคนไหนจะเป็นรายต่อไปน้อออออออ  (ไม่ได้คิดถึงตัวเองหรอกนะเพราะรู้ตัวดีว่า คงอีกนาน )เมื่อเริ่มรู้ข่าว อันอับแรกเลย คือรวมพลเหล่าเพื่อนฝูง ว่าจะมีใครไปบ้าง ด้วนความร่วมแรงร่วมใจของเพื่อนๆ รวมพลได้ 6 คน หนึ่งในนั้น มีเพื่อนสิงห์ (สิงห์นครพิงค์) ที่อุตส่าห์เดินทางจาก LONDON เชียวนะ  ที่จริง อารมณ์คิดถึงบ้าน อยากกลับบ้านด้วยแหละวันเดินไปงาน คือเช้าวันศุกร์ที่ 8 ธันวา โดยรถไฟ กว่าจะได้ขึ้นรถไฟกัน เราก็รอกันเหนียงยานเลย  อุตส่าห์เร่งอ็อด ให้กินข้าวกระเพราไก่ไข่ดาวไม่สุก เร็วๆ จนเหงื่อแตกพลั๊กๆ (จริงๆ สั่ง ไข่ดาวสุก สงสัย แม่ค้าจะสื่อสารกับหนุ่ม LONDON ไม่ค่อยเข้าใจน่ะ) ปรากฏว่า รถ late ไป 40 นาทีแน่ะ   และนี่ก็คืออาการรอรถไฟของคุณสิงห์ ที่ชะเง้อเท่าไหร่ รถไฟก็ไม่มาซะที่... เฮ้อ และที่สำคัญ ที่นั่งที่จองไว้ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด คนรับจองบอกว่า ที่นั่งหันหน้าชนกัน ( กะเอาไว้ว่าได้เม้าท์แตกแน่ๆ ถึงแม้จะมีที่นั่งนึ่ง นั่งห่างออกไป 1 แถว เราก็กะจะขอแลกที่นั่งเพื่อความสะดวก ในการเม้าท์ของพวกเรา) แต่เอาเข้าจริงมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดเลยอ่ะสิ แต่ไม่เป็นไร เวลาเม้าท์มีออกถมถืด พอขึ้นรถได้ เธอก็เข้าเฝ้าพระอินทร์เลยค่ะ  ไอ้เราก็อยากจะไปเข้าเฝ้าเหมือนกัน แต่...... คนที่เรานั่งข้างๆ อ่ะ ก็อารมณ์ไหนไม่รู้ คุยโทรศัพท์ชนิดแบตแทบไม่พอใช้ แต่จากที่แอบฟังเค้าคุยโทรศัพท์ อ๊ะ อ๊ะ ปกติแล้วเป็นคนมารยาทดีนะไม่เคยแอบฟังใครคุยโทรศัพท์ (ยกเว้นจะมาคุยให้ได้ยินเอง) ก็พบว่า เค้าเพิ่งหนีแฟนมาจะกลับบ้านที่ประจวบ เพราะทนผู้ชายไม่ไหวแล้ว และยังถูกหาว่าหนีตามผู้ชายอีกต่างหาก ผู้หญิงคนนั้นก็พยายามอธิบายว่า ไม่ได้หนีตามผู้ชาย บอกว่ากลับบ้าน กลับบ้าน ไม่เชื่อกันรึไงเนี่ย คุยโทรศัพท์แบบนี้ตั้งแต่บางซื่อ ถึง หัวหินน่ะ เฮ้อ ไอ้เราก็แทบจะขอพูดสายกะเค้าด้วยว่า เชื่อพี่เค้าเถอะ พี่เค้ากลับบ้านจริงๆ ไม่ได้ไปกับผู้ชาย หนูเป็นพยานได้  แต่เดี๋ยวจะกลายเป็นยุ่งเรื่อง ผัว-เมีย ชาวบ้านเฮ้อ ก็เลยต้องนั่งฟังไปเรื่อยๆ เพลินดีพร่ามมานาน ยังไม่ได้เข้าเรื่องเลยว่าวันงานเป็นยังไง เราก็มาถึงชุมพรประมาณ บ่าย 3 โมงเย็น ปิวและพ่อมารับถึงสถานีเลย แต่เนื่องจากว่ามีญาติๆของปิวมากับรถไฟขบวนเราด้วย พวกเราจึงต้องเดินเล่นรออยู่แถวๆ สถานีรถไฟก่อน ให้ปิวจัดการกับญาติให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยมารับ พวกเราสบายอยู่แล้ว ไม่ต้องห่วง เราเลยเดินเตร็ดเตร่ อยู่แถวนั้นแหละ ไปไหนได้ไม่ไกล ปิวก็มารับ ว่าแล้วก็ได้มากินข้าวเย็นฝีมือแม่ปิวซะที่ อร่อยมั่ก มาก ขอบอก โดยเฉพาะแกงส้ม เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปเอาไว้ แต่อ็อดน่าจะถ่ายไว้นะ ยังไงถ้ามีรูป เอามาลงหน่อยนะ ให้เพื่อนๆอิจฉาเล่น เนี่ย แค่พูดถึงน้ำลายก็สอแล้วอ่ะ  อ้อ แล้วก็มีขนมเปียกปูนใบเตยอีก อร้อยยยย อร่อย ไม่รู้ทำยังไง ไม่เป็นเหมือนที่ กทม เลย เนื้อมันนุ้ม นุ่ม หวานมัน ปิวบอกว่า ที่นี่เค้าเรียก ขนม ศิลาอ่อน นะจากกนั้นเราก็กลับที่พักกัน ที่จริงแล้วเรามีโปรแกรมจะไปร้องโอเกะ กันนะ แต่ด้วยความเพลีย มั้ง เลยอาบน้ำอาบท่า มานั่งเม้าท์เพื่อนๆกันจนง่วงเลย คุณโหน่งขับรถจากกรุงเทพฯมาถึงชุมพร ตอนตี 2 ซักพักต้องออกมารับ เก๋กับปู ตอนตี 4 ครึ่งอีก (น่าสงสารเนอะ เป็นแฟนเราก็ต้องอดทนอย่างนี้ล่ะ  อิอิ)ยังไม่ทันไร ก็ เช้าแล้ว ต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปงานเช้าซะแล้วแถมงานนี้พวกเราทำตัวกลมกลืนมาก เข้าได้ทุกฝ่ายฯ ไปเป็นพวกเจ้าบ่าวถือขันหมากซะงั้น พวกเราทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว ขอให้บอกเถอะ ใช่ป่าวเพื่อนๆ และที่เด็ดกว่านั้น เค้าบอกให้มาถือขันหมาก แต่พอถือปั๊บ เค้าบอกว่า ถือแล้วห้ามวางนะ โบราณเค้าถือกัน เราก็ OK ค่ะ แต่ขอโทษเริ่มถือตั้งแต่ 7 โมงกว่าๆ 8 โมง ยังไม่ได้ตั้งขบวนแห่เลยอ่ะ โฮ ..กล้ามขึ้นเลย ใครถืออะไร ก็ดูจากรูปกันเอาเองนะ อ็อด ชั้นว่าเธอเหมาะแล้วล่ะ ที่ถือ ของเซ่นน่ะ มันเข้ากันดีนะ  และนี่ก็อย่างที่บอกล่ะ ว่าอ็อดช่างเข้ากันดีกับเครื่องเซ่นดีเหลือเกิน ดูใบหน้าบ่งบอกเชียว  โหน่งเธอก็เล่นถือต้นกล้วย ซะ 2 ต้นเลยนะ ( ม่าใช่อะไรหรอก ไม่มีใครมาช่วยถือ เธอเลยถือทั้ง 2 ต้นเลย) มาชมบรรยากาศในงานกันเลย       ส่วนบรรยากาศภายในพิธี อันนี้ต้องยกให้ช่างภาพกิตติมศักดิ์ สิงห์นครพิงค์ มาถ่ายทอดบรรยากาศแล้วล่ะ เพราะเธอ ได้อยู่ติดชิดขอบเวทีเลย exclusive มากกกกเพื่อนๆ แทบจะขี่คอกันเพื่อจะดู ยังเห็นไม่เต็มตาเลย สิ่งสำคัญที่เราได้จากงานแต่งปิวคราวนี้นะ เราได้รู้ว่า คำว่า เพื่อน ลองถ้าได้เป็นแล้ว ไม่ว่าจะห่างหายกันไปนานแค่ไหน เราก็ยังคงเป็นเพื่อนกันอยู่ดี ไม่ต้องพูดอะไรกันมากมายก็เข้าใจ เพื่อนว่าจริงมั๊ย
เอ ทำไมเราไม่เห็นรูปนะคะเนี่ย
เสียดายจังที่ไม่เห็นคุณสิงห์สุดหล่อ  ไว้เดี๋ยวเข้ามาใหม่ค่ะ  โดย: random-4
 วันที่: 13 ธันวาคม 2549 เวลา:23:03:42 น.ดีเลย เราจะได้ไม่ต้องเล่า อิอิ...เดี๋ยวขออนุญาติลิงค์มา blog ของโอ้เลยแล้วกัน...
 โดย: สิงห์นครพิงค์ IP: 58.136.206.26 วันที่: 13 ธันวาคม 2549 เวลา:23:09:05 น.
ผมมาขอร่วมยินดีไปกับคู่บ่าวสาวครับ ขอให้รักกันยืนนานครับ
โดย: Malee30
วันที่: 13 ธันวาคม 2549 เวลา:23:52:44 น.แว๊บมาใหม่ค่ะ ^________^
งานแต่งอบอุ่น~น่ารักค่ะ คู่บ่าวสาวดูเหมาะกันจัง เพื่อนๆหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสกันดีโดยเฉพาะคุณน้องอ๊อดหน้าบานนน เป็นพิเศษคงมีความสุขไปกับเพื่อนมากกว่าใคร โดย: random-4
วันที่: 14 ธันวาคม 2549 เวลา:7:35:46 น.หลงเข้ามาอะ อิอิ เจ้าบ่าวเจ้าสาวน่ารักดีค่ะสมกัน ขอให้ชีวิตคู่มีแต่ความสุขนะค่ะ
โดย: Candydolls
วันที่: 14 ธันวาคม 2549 เวลา:10:45:38 น.หวัดดีครับ
วันนี้เข้ามาที่blog ของเจ้าหญิงของผมเมื่อเราถึงงานแต่งงานปิว ผมก็ขอเล่าภารกิจหลักของผมบ้าง ครั้งแรกเลยผมหลังจากสึกมาก็ต้องเตรียมตัวไปงานแต่งงานซึ่งมีดจทย์ว่าผมต้องพาเจ้าหญิงของผมให้ถึงที่หมายโดยปลอดภัยที่สุด แต่มีแต่ครับเมื่อทดิสึกใหม่ไม่สามารถลางานได้จึงต้องเปลี่ยนแผนให้เจ้าหญิงเดินทางโดย รฟท ครับแล้วผมขับรถตามไป  ผมเดินทางออกจากกทม. 6 โมงเย็นแต่สิ่งที่ผมเจอคือรถครับ รถจริงๆและเยอะมากเนื่องจากเป็นช่วงหยุดยาวคนเลยออก ตจว กัน กว่าผมจะพ้นกทม ถึงสมุทรสาครได้ก็ 2 ทุ่ม เจ้าหญิงผมเริ่มเป็นหว่งผมแล้วครับ โทรตรงจากชุมพรมาเลยครับ ประโยคแรก ถึงไหนแล้วคะ ผมก็ทราบในทันใดว่ามีคนเป็นห่วงและหลังจากนั้นจนถึงชุมพรเธอโทรมาตลอดทางเลยครับ เธอกลัวผมหลับ พอถึงชุมพร ตอนตี2 ก่าๆ ไปถึงห้องพักที่มีเหล่าสมาชิกอยู่กันสามคนหนึ่งในนั้นมีเพื่อนสิงห์ ที่ผมได้เจอตัวเป็นๆครั้งที่2 ตอนแรกจะนอนข้างๆเพื่อนสิงห์ขณะที่ยืนดูทำเลอยู่ ก็มีบางสิ่งเกิดขึ้นเมื่อเพื่อสิงห์ของเราพลิกตัวครับพลิกจริงๆพลิกจากขวามาซ้ายแบบม้วนเดียวจบพรึบคือเสียงเพื่อสิงห์พลิกตัวทันใดนั้นทำให้ผมตัดสินใจนใทนใดว่ายักษ์2ตนนอนด้วยกันไม่ได้ครับต้องย้ายที่นอนแต่ก่อนนอนมีภารกิจว่าตี4จะมีสมาชิกมาเพิ่มผมต้องออกไปรับ ตกลงครับผมรีบนอนในทันทีแล้วคืนนั้นภารกิจก็จบลงเรียบร้อยดีแต่มีแต่ครับว่าต้องไปพบกันที่บ้านเจ้าบ่าว 7 โมงเช้า หลังจากนั้นก็ดำเนินการแห่ขันหมากจนทานข้าวประมาณสิบโมงก่าๆผมก็มีสิ่งหนึ่งคิดได้ว่าเมื่อมาถึงชุมพรต้องไปไห้ว กรมหลวงชุมพรครับ ภารกิจต่อมาจึงเริ่มขึ้นกับการไปชุมพรครั้งแรกในชีวิตครับ เมื่อไหว้กรมหลวงเสร็จก็จุดประทัดถวายท่านผมกับเจ้าหญิงของผมถวายไป 1000นัดครับ และตบท้ายด้วยการยิงปืนถวายท่านอีกเก้านัดครับหลักจากนั้นไปจองตัวรถไฟกลับกรุงเทพกัน อ้าวเราจะขึ้นรถไฟไปกะเค้าดีมั๊ยเนี่ย(คิดในใจเพราะไปไม่ได้อิอิอิ )แล้วเราก็ได้เจอกับอีกหนึ่งสหายที่ขับรถมา4ชั่วโมงเพื่ออวยพรเพื่อนทานข้าวกับเพื่อนแค่ 1 ชั่วโมง นับถือน้ำใจของเธอจริงๆครับเมื่อทานข้าวเสร็จ สิ่งที่พบคิดได้อย่างเดียวในตอนนั้นครับว่าต้องนอนๆๆๆๆๆๆๆอย่างเดียวผมนอนไปตอน3โมงห้าโมงกว่าๆก็ต้องตื่นเนื่องจากเสียงเล่าเรื่องเก่าๆในอดีตของสิงห์และเพื่อนเล่ากันอย่างเมามันส์และก็ไปร่วมงานเย็นกันตอน6 โมงแต่ผมยังไม่ไปครับขอนอนต่อครับลงไปตอนทุ่มนึงทานข้าวกับเพื่อนๆถ่ายรูปกับบ่าวสาวแล้วก็เดินทางกลับ และในระหว่างการเดินทางกลับผมได้สัมผัสความเป็นห่วงอย่างแท้จริงของแม่หญิงขอผมอีกแล้วครับ แม้ว่าเธอจะเหนื่อย แม้ว่าเธอจะง่วงปานใดเธอนั่งคุย และ ถามผมตลอดทางจนถึง กทม  แม้ว่าเธอจะหลับตาอยู่ก็ตามเธอสามารถคุยกับผมได้ครับ ภารกิจของผมเสร็จสิ้นลงตอนเจ็ดโมงเช้าวันที่ 10 ครับเมื่อถึงบ้านผมหลับจนตื่นอีกทีบ่ายแก่ (อืมเกือบลืมเจ้าของblog โหลดเสียงเพื่อสิงห์มารึยังครับอิอิอิอิ ล้อเล่นนะครับเพื่อนสิงห์  )143 naja โดย: aladin IP: 58.64.125.204 วันที่: 14 ธันวาคม 2549 เวลา:20:19:24 น.
นี่ อะไรกันคะเนี่ย คุณ aladin ทำไมไม่เขียน blog เองซะเลยล่ะคะ เล่ายาวขนาดนี้ แหมขโมยซีนกันเห็นๆเลย
โดย: tweety girl
วันที่: 14 ธันวาคม 2549 เวลา:20:50:06 น.โดย: aladin IP: 58.64.125.204 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:9:25:34 น.
อิอิอิ ถ้าเขียนblog เองเกรงว่าจะไม่มีเวลาพอครับขอใช้พื้นที่น้อยๆนี้ในการเขียนเล่าเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาละกันนะหวังว่า คุณtweetygirl คงเข้าใจนะจ๊ะ
143 โดย: aladin IP: 58.64.125.204 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:9:29:24 น.
ตื้นตันสุดๆๆ...Thanks...เพื่อนๆทุกคนที่มาร่วมแสดงความยินดีกะเรา..วันนี้จะอยู่ในความทรงจำดีๆๆของเราตลอดไป..
ว่าแต่ดีน่ะเนี๊ยะที่เพื่อนสิงห์กะคฑาชายนายโหน่งยืนกันคนละด้านตอนถ่ายภาพหมู่ที่รดน้ำสังข์...ภาพดูBalanceขึ้นเยอะ..ม่ายงั้น..ม่ายอยากคิดเลยอิอิ.. สุดท้ายขอบใจ..เจ้าหญิงน้อยๆๆ  ของใครบางคน..ที่นำเรื่องราวของเรามาเล่าสู่กันฟังใน blog..(มิตรภาพดีๆๆจะยังคงอยู่ตลอดไป) หวังไว้ว่า..เร็วๆนี้..เพื่อนๆๆจะได้เห็นบรรยากาศชื่นมื่นแบบนี้บ้างน่ะจ๊ะ..เจ้าหญิง (ของใครบางคน) จ๋า.. คฑาชายนายโหน่ง : อยากได้เสือน้อยน่าร้ากๆๆ..ก็ต้องกล้าเข้าถ้ำเสือน่ะจ๊ะ..เมื่อกล้าเข้าถ้ำเสือแล้ว..ก็ต้องกล้าประจัญบานกะพ่อเสือน่ะจ๊ะ.. เอาใจช่วยลุ้นอยู่น่ะ.. โดย: Angel_pew IP: 202.133.139.106 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:11:07:00 น.
ฟังเพลงไม่ได้อีกแล้วอ่ะโอ้
อันนี้ใส่เพลงไรอ่ะ อยากฟัง ลป.หลายคนฝากบอกว่าเจ้าสาวสวยจ้า ลป.2 ฝากขอบคุณคำโตๆให้เพื่อนๆทุกคนที่ได้ไปเจอกัน เม้าท์กันจนน้ำหมากกระจาย ขอบคุณเพื่อนสิงห์ที่ทำให้หัวเราะอย่างเมามัน เจอกันงานแต่ง ปอ& รัตน์  โดย: nokyak IP: 202.28.180.130 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:13:43:41 น.
nokyak : Thanks.. (คิดว่าจะไม่มีใครชมซะแล้ว)
งานปอกะรัตน์..ไปกันยังงัย..อย่าลืมนัดแนะกันบ้างน่ะ..อยากเม้าส์น้ำหมากกระจายบ้าง.. อ้อ..ได้อ่ะยัง..วันเวลาที่ว่าง..คือว่าเจ้าบ่าวอยาก(....)ปากร้องเพลงเเย้วว...  โดย: Angel_pew IP: 202.133.135.53 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:14:57:44 น.
Angel_pew: ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ ต้องขอเวลาสักระยะนะครับ
ในเรื่องรายละเอียดต่างๆอยากให้เจ้าของ blog เป็นคนตอบเองดีกว่านะครับว่าพ่อเสือเป็นอย่างไรบ้างในตอนนี้ โดย: aladin IP: 58.64.125.204 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:15:51:52 น.
นก....เราใส่เพลง "วันนี้ ...ฉันมีเธอ" ของ สุเมธ & เดอะปั๋ง จ้า เราว่าเพลงนี้เข้ากับบรรยากาศดี และเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ใช้ประกอบ Presentation ด้วยล่ะ
"ก็ไม่รู้ว่าอะไร ทำให้เราได้พบกัน ทั้งที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้ เธอก็มีโลกของเธอ ต่างกับฉันมากมาย เหมือนไม่มีอะไรเลยที่คล้ายกัน แต่ถามว่าชอบเธอไหม สบตาแล้วถูกใจไหม ก็ตอบว่าใช่เป็นอย่างนั้น จะเป็นลิขิตจากฟ้า หรือว่าปาฏิหารย์ อะไรยังไงก็คงไม่สำคัญ เท่ากับวันนี้ฉันมีเธอ เธอไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด เธอไม่ใช่คนที่ฉันฝัน แต่เธอเป็นมากกว่านั้น เธอคือคนที่ฉันรัก แต่ถามว่าชอบเธอไหม สบตาแล้วถูกใจไหม ก็ตอบว่าใช่เป็นอย่างนั้น จะเป็นลิขิตจากฟ้า หรือว่าปาฏิหารย์ ฉันเองก็ไม่เคยเข้าใจ เท่ากับวันนี้ฉันมีเธอ และจะขอมีเธอ อยู่อย่างนี้" โดย: tweety girl
วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:19:56:31 น.โอ้ อย่าลืมใส่เสียงร้องของ อ๊อด ลงใน blog น้า เราจะรอฟัง
วันนี้เรากับเพื่อนบางคน รวมถึง เพื่อนสิงห์ด้วย ไปกินข้าวกัน เสียดายจังที่เราไม่มีเบอร์ของพวกตัวเอง เดี๋ยวเจอกันงาน ปอนะจ๊ะ โดย: kae MT ja IP: 125.24.42.148 วันที่: 15 ธันวาคม 2549 เวลา:23:15:22 น.
ขอแสดงความยินดีกับเจ้าบ่าวและเจ้าสาวด้วยนะคะ เจ้าสาวหุ่นอรชนอ้อนแอ้นสวยจังค่ะ ชอบบรรยากาศไทยๆอย่างนี้ เห็นแล้วคิดถึงบ้านค่ะ
โดย: ปูขาเก เซมารู
วันที่: 16 ธันวาคม 2549 เวลา:19:57:56 น.โดย: Angel IP: 202.133.139.33 วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:8:13:31 น.
เจ้าสาวขอขอบคุณสำหรับทุกคำชื่นชม..จากเพื่อนๆๆทุกคนใน blog น่ะจ๊ะ
โอ้จ๋า..เก็บทุกรายละเอียดเลยน่ะ..ขนาดเพลงใน Presentation ของเรา..โอ้ก็จำได้..เพลงนี้เป็นเพลงที่มีความหลัง&มีความหมายกะคู่บ่าวสาว..ส่วนเพลง"รัก" ของปุ๊อัญชลีพี่กอล์ฟเลือก..สุดท้ายเพลง "คู่กัน" ของScrub club ..เราเลือกเอง..ความหมายดีทุกเพลง..ตัดสินใจยากเลยเอาหมดเลย..Present..เลยยาวไปนี๊ดส์นึง...แฮะๆๆ โดย: Angel_pew IP: 202.133.139.33 วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:8:21:42 น.
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายมาชมภาพ แต่งงาน เจ้าสาวสวยจัง ฮิฮิ
 โดย: Hawaii_Havaii
วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:11:11:29 น.แหะๆ ตามมาช้าอย่างแรง
คอมที่ใช้ประจำมันเจ๊งไปและ เซ็งสุดๆ ตอนแรกว่าจะอัพบล็อกมั่ง คงต้องรอไปก่อนนะ ดีใจกับปิวและพี่กอล์ฟอีกครั้งนะจ๊ะ ขอบคุณคุณโหน่งด้วยจ๊ะ ที่อดหลับอดนอนไปรับเรากับเก๋ เกรงใจจัง แต่ก็นะ แหะๆ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนจ๊ะ เจอกันอีกครั้งงาน ปอ vs รัตน์ เดือนมกราคม ปีหน้า โดย: chaokha
วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:10:38:45 น.หวัดดีเพื่อนๆ...ข้าน้อยเพิ่งกลับมาจากตะลอนเที่ยว สดๆร้อนๆ ก็เพิ่งจะได้เข้ามา Blog ของโอ้เนี่ยแหล่ะ
ก่อนอื่น...เพื่อนๆส่งที่อยู่ที่สามารถส่ง CD รูปมาให้เราหน่อย ทางอีเมลล์นะครับ...เราจะส่งรูปไปให้..ปิว, โอ้+โหน่ง, ปู, เก๋, ปุย, นก(นกจะมาเอาที่เชียงใหม่ก็ได้นะ) คุณ Aladin คร๊าบบ..ผมว่าคุณมีแววมากเลย อ่านที่คุณเขียนเนี่ย...หนุกดี..เขียน Blog ของตัวเองดิ..น่าหนับหนุนนะ อิอิ...แต่ข้าน้อยขอร้อง..เสียงของผมหน่ะ มันน่าเกลียด อย่าเอามาเผยแพร่เลย...สงสารคนฟังอะ.. คิดถึงเพื่อนๆ รักษาสุขภาพด้วย สิงห์ โดย: สิงห์นครพิงค์ IP: 203.172.48.226 วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:20:31:56 น.
 ขอให้มีความสุข สมหวัง ในปีใหม่นะค่ะ ปล. เข้ามาดูรุปไม่ได้อะค่ะ เดี๋ยวไว้เข้ามาใหม่นะค่ะ จะต้องดูให้ได้อะ โดย: opleee
วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:22:56:23 น. ขอให้คุณและครอบครัวมีความสุขมากๆนะคะ โดย: random-4 IP: 58.147.120.121 วันที่: 29 ธันวาคม 2549 เวลา:20:23:12 น.
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เวลามีเพื่อนแต่งงาน
รู้สึกมีความสุขไปกับเพื่อนด้วย
เพื่อนแต่งงานไปหลายคนแล้ว
ก็ได้แต่ไปงานมาตลอดค่ะ
ไม่มีงานเป็นของตัวเองสักที
5555