ทำงาน....แต่....ไม่ได้เงินเดือน หายไปนานเหมือนเดิมหล่ะค่ะ แต่คราวนี้ หายไปเพราะ มัวแต่วุ่นวายเรื่องตัวเอง (เรื่องงานน่ะ  )เมื่อตอนปีใหม่ไปดูหมอมา เน้นเรื่องงานโดยเฉพาะเพราะรู้ว่าปลายปี50นี้ สัญญาจ้างของเราจะหมด เลยต้องมองๆหางานใหม่ไว้บ้าง หมอดูบอกว่า มีเกณฑ์เปลี่ยนงานแน่นอน แต่ว่าช่วงเดือนกุมภาพันธ์ ถ้าเปลี่ยนงานจะมีปัญหาเรื่องข้อครหาเรื่องงาน อย่าเพิ่งเปลี่ยนเลย หลังเมษา ไปแล้วค่อยเปลี่ยนได้ ก็ไม่คิดอะไร ว่าเดือนกพ. จะมีปัญหาอะไรเพราะยังไม่ได้เปลี่ยนงานนิ ปรากฏว่า คำสั่งจ้างเราตั้งแต่เดือน มค. 50 ที่ทำเรื่องจ้างไปนั้น (ต้องทำเรื่องจ้างทุกปี) ซึ่งทำเรื่องไปตั้งนานแล้ว ท่าน (ผู้เป็นใหญ่เป็นโต ในหน่วยงานของเรา) ท่านไม่อนุมัติซะที ด้วยมีคำถามเรื่องอัตราจ้างที่สูงไป (ลืมบอกไปว่า เราเป็นลูกจ้างโครงการจากต่างประเทศ เงินที่จ้างก็เป็นเงินจากต่างประเทศ ไม่ใช่เงินของไทย ก็เลยมีอัตราจ้างที่สูงกว่าของราชการค่อนข้างเยอะ) ด้วยเหตุนี้เองมั้ง ท่านเลยไม่ยอมเซ็นต์คำสั่งจ้างเราน่ะ นี่ก็จะสิ้นเดือน กพ.แล้วเรื่องยังดองอยู่เลย เรื่องของเราเลยกลายเป็น topic ใหญ่ซะงั้น (หมอดูแม่นมั๊กมาก)  รู้สึกเหมือนโดนผู้ใหญ่กลั่นแกล้งยังไงไม่รู้อ่ะ  ถึงกับตั้งคณะกรรมการสำหรับเรื่องเราโดยเฉพาะเลยนะ ทั้งๆที่อัตราจ้างที่เราขอไป ไม่ผิดขอกำหนดของโครงการจากต่างประเทศเลยอ่ะ ไม่รู้ว่าเค้ามีการเมืองอะไรกันข้างในอะป่าว อย่างน้อย ท่านก็น่าจะเห็นใจผู้น้อยอย่างเราบ้าง  แล้วเชื่อหรือไม่ว่า ตอนนี้เราทำงานโดยไม่ได้เงินเดือนนะ ก็เพราะเรื่องจ้างเรายังไม่อนุมัติน่ะสิ ก็เลยจ่ายไม่ได้ เศร้า ต้องรอท่านประชุมกรรมการ ว่าจะอนุมัติรึป่าว  ไอ้เราไม่มีเงินเดือนใช้ซักเดือนคงไม่เดือดร้อนเท่าไหร่ อาศัยเงินเก็บ ก็พออยู่ได้ แต่ด้วยนิสัยส่วนตัวเราแล้ว เราจะซีเรียสเรื่องเงินเก็บมากๆ เพราะเงินเก็บคือเงินเก็บ เราจะไม่เอามาใช้พร่ำเพรื่อ ถ้าไม่จำเป็น เหมือนเป็นโรคจิตอย่างหนึ่งที่ชอบดูบัญชีเงินเก็บของตัวเองว่ามีตัวเลขอยู่เยอะๆ  จะไม่ชอบเลยถ้าต้องถอนออกมาใช้นี่ก็รอว่าเรื่องจะอนุมัติเมื่อไหร่ (จะอนุมัติป่าวหน้อ) ก็จะได้ตกเบิกมา จะเอาเงินไปทำบุญกับเด็กๆ ที่ถุกทิ้งขว้าง เด็กกำหร้า เพราะรู้สึกเห็นใจเด็กๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ โดนผู้ใหญ่รังแก  จริงๆ อยากเอาเพลงมาลงประกอบด้วยนะ แต่คิดไม่ออกว่าจะใช้เพลงอะไรจริงๆ ใครคิดออกช่วยบอกที
อยากคิดว่า ท่าน(คนๆนั้น) เขาร่ำรวยไหม ต้องการอะไรพิเศษๆหรือไร ก็ลอง โยนเสษเงินให้ไปสิ คิดว่ากว้างศรีษะ =$$%^#$%%$$
ขอโทษ ไม่ทราบว่าเม้นท์นี้แรงไปไหม ถ้ารุ้สึกว่าแรง ก็ลบทิ้งนะครับ พอเห็นอะไรๆ ไม่ถูกทำนองคลองธรรมก็อดไม่ได้แบบนี้เหละ  โดย: Yoawarat
 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:38:29 น.เราเอาใจช่วยเรื่องจ้างต่อนะ
เราก็เคยเป็นเหมือนเธอนะ มีความรู้สึกไม่ดีเลย เอาใจช่วยนะครับ  โดย: ตะวันออกไม่แพ้
วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:21:16 น.เพิ่งว่าง..เหมือนกัน..เข้ามาอ่านแล้วก็เป็นห่วง..สู้ๆๆน่ะเพื่อน..โลกใบนี้ก็ยังงี้แหละ..ผู้ใหญ่ชอบรังแกเด็ก..
ว่าแต่จะไปทำบุญเมือไหร่เหรอ...ชวนมั้งดิ..อยากทำบุญกะเด็กบ้าง..เผื่อจะได้กิ๊กเป็นเด็กไว้เคี้ยวเล่นสักคนสองคน..อิอิ โดย: angel_pew IP: 58.8.4.74 วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:9:05:50 น.
กลับมาแล้วจ้า หายไปนานเลย ดีใจที่ Blog กลับมาอีกครั้งนะ
 ส่วนเรื่องวุ่นวายที่เล่าให้ฟังนั้นตอนนี้คลี่คลายแล้วหล่ะ  เป็นอีกบทเรียนหนึ่งที่สอนให้รู้จักคำว่าอดทนจริงๆ  ไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเองคงไม่รู้หรอก ตอนนี้ OK แล้ว งานก็ล้นหลามจนแบ่งเวลาแทบจะไม่ถูก แต่...ทำงานหนักดีกว่าไม่มีงานให้ทำ จริงมั๊ยคะ วันนี้ยังไม่สามารถ Up blog ได้นะคะ แล้วจะรีบกลับมา Up นะคะ โดย: tweety girl
วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:23:32:09 น.กลับมาเขียนเร็วๆๆๆๆ
ทำงานแบบมีความสุข...อย่างอื่นช่างงงมานนนนเต๊อะ โดย: สิงห์นครพิงค์
วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:23:04:02 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เข้าใจค่ะ เงินเก็บร่อยหรอไป
จิตใจก็ไม่สบาย
อ่านแล้วเห็นใจค่ะ
ขอให้อนุมัติเร็ว ๆ นะคะ