ความทรงจำสีจางๆ กลับมาแล้วค่ะ หลังจากติดภาระกิจต่างจังหวัดซะนาน เพื่อนๆคงรับรู้เรื่องราวของการเมือง บ้านเรา ดีอยู่แล้วจากสื่อต่างๆนะ คงไม่พุดอะไรมาก นอกจากจะบอกว่า รู้สึกเหมือนเป็นวันเด็กมากกว่าเป็นวันปฏิวัติ เพราะเด็กๆมาถ่ายรูปกับรถถังและทหาร แทบจะทุก แห่ง ที่ทหารเอารถถังไปจอดเลยอ่ะ วันนี้ได้อ่านเรื่อราวของ กรูไม่ช่ายเกย์ จะจีบทำม้ายยยยยยยย ของคุณเป็ด จาก blog คุณสิงห์นครพิงค์ (ถ้าใครยังไม่ได้อ่าน ไปอ่านนะคะ เรียกน้ำตาได้เป็นกระบุงเลยหล่ะ) น้ำตามันไหลไม่หยุด  (ช่วงแรกตลก ก็หัวเราะ ช่วงหลังๆเศร้าก็ร้องไห้
เฮ้อ
คนเรา แค่ตัวหนังสือก็มีอิทธิพลได้ขนาดนี้เลยเนอะ) ก็ตอนเศร้านี่สิ
..เหมือนไปสะกิดต่อมอะไรซักอย่าง
.. ทำให้นึกถึงเรื่องราวความทรงจำที่ผ่านๆมาในอดีตของตัวเอง
.. เลยอยากจะเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาทันที โดยที่ตายังแดงๆอยู่เลย (อินเรื่องของคุณเป็ดนะ..)จริงๆวันนี้กะจะเล่าเรื่องที่ไปทำงานที่ต่างจังหวัดนะ แต่พออ่านเรื่องนี้ มือมันเริ่มคันๆ อยากจะเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาทันที ถึงมันจะเป็นความทรงจำสีจางๆในตอนนี้แล้วก็ตาม .แ.ต่มันก็ยังคงเป็นความทรงจำลึกๆอยู่ในใจเสมอสำหรับ 2 ความทรงจำที่จะเล่าให้ฟังต่อไปนี้ ความทรงจำสีจางๆสีแรก เกิดขึ้นตอนเรียนปี 1 .ตอนนั้นยังเอาะๆเลย  (อายุ 16 ได้มั้ง) เพิ่งออกจากโรงเรียนสตรีล้วน ก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัย
..ยังอ่อนประสบการณ์มากนัก
.เป็นความทรงจำที่นึกที่ไรก็แปล็บๆขึ้นมาเพราะเหมือนเราถูกปฏิเสธครั้งแรกในชีวิต มันทำอะไรไม่ถูกจริงๆ คอยจะถามถึงเหตุผลที่แท้จริงว่า ทำไม ทำไม ทำไม แต่ก็ไม่ได้คำตอบ (เค้าอ้างว่า เราหน้าตาไทยๆเกินไป ที่บ้านเค้าไม่ชอบ แบบว่าที่บ้านเค้าคนจีนอ่ะ
..แค่นี้น่ะหรือ
.เหตุผล) จำได้ว่า
.หลังจากโดนเค้าบอกเลิกแล้ว
.แค่เห็นเค้าเดินผ่านมา โดยมองเลยเราไป ก็ทำให้น้ำตาไหลได้แล้ว ตอนนั้นอารมณ์อ่อนไหวมาก แต่ตอนนี้ก็ชิวๆนะ กับการถูกปฏิเสธ ก็แหมตอนนี้ผ่านมา 28 ฝน 28 หนาวแล้วนี่ รู้สึกเสียดายเหมือนกันที่เหตุการณ์ตอนนั้น ที่เราไม่ได้จากกันด้วยดี เพราะทุกวันนี้ก็ไม่ได้ข่าวจากเค้าอีกเลย ต่างคนต่างใช้ชีวิตความทรงจำสีจางๆสีที่ 2 ..เกิดขึ้นในช่วงปี 4 จวนจะจบแล้วหล่ะ เป็นเพื่อนในคณะเดียวกันนี่หล่ะ ทุกคน ..เวลาคบใครซักคนแล้ว ก็อยากจะทำให้ดีที่สุด การเลิกราไม่ได้อยู่ในความคิดอยู่แล้ว แต่เมื่อมันเกิดขึ้น .ก็ต้องยอมรับมัน ทุกคนย่อมมีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น ฉะนั้น .การถูกปฏิเสธครั้งที่สองนี้ ก็ทำให้ไม่อยากเรียกร้องจะหาเหตุผลอะไรทั้งนั้น แต่ตอนรู้ตอนแรกก็อึ้งไปเลยเหมือนกัน เพราะรู้มาจากเพื่อนสนิทคนนึง ไม่ได้ออกมาจากปากเค้าคนนั้น คือแค่รู้ว่าเราไม่ได้เป็นที่ต้องการอีกต่อไปก็เพียงพอแล้ว
ไม่ได้ตีโพยตีพายถามหาเหตุผลอะไร
ยอมรับในการตัดสินใจ
..และจากกันด้วยดี ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนที่ดี และยังคุยกันได้เสมอ อยากจะขอบคุณทุกๆความทรงจำสีจางๆ นั้น . ทำให้มีความสุจความทรงจำ ทั้งสีดำและสีขาว เมื่อคิดถึงความทรงจำนี้ ไม่มีความทุกข์หลงเหลืออยู่อีกต่อไปแล้ว มีแต่ความทรงจำ และประสบการณ์ที่ทำให้ทุกวันนี้ของชีวิต สมบูรณ์และเติมเต็ม ถ้าความทรงจำสีจางคนนั้นได้มาอ่านก็ขอให้รับรู้ว่า .. ขอบคุณ ..ที่เป็นส่วนหนึ่งของช่วงชีวิตผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง (ถึงแม้ว่าตอนนี้ตัวจะไม่เล็กเหมือนแต่ก่อนแล้วก็ตาม  อิอิ)สำหรับความทรงจำสีสดใสในปัจจุบัน ได้ดำเนินมา 5 ปีแล้ว และอยากจะให้คงอยู่ตลอดไปกับคนๆนี้ 5 ปีแห่งการเรียนรู้ ถูก-ผิด การให้อภัย การง้อ ..และการให้ความรัก รักที่ไม่ต้องการมากเกินไป แต่ขอให้รักแบบเดิม เรื่อยๆ อย่างนี้ตลอดไป และหวังว่าจะมีปีที่ 6, 7, 8 , 9 และปีต่อๆไปจนวันตาย  ความทรงจำที่เล่าให้ฟังนี้ อาจเทียบไม่ได้กับที่เกิดขึ้นกับคุณอ้อย และคุณเป็ด แต่ก็ขอเป็นส่วนหนึ่งที่จะบอกกับสังคมว่า ความรักที่ไม่สมหวังในวันนี้ อาจเป็นรากฐานของความรักที่สมหวังในอนาคตก็ได้ อย่ายึดติดนะคะ เป็นกำลังใจให้คุณเป็ดและคุณอ้อยด้วยคนนะคะ เรื่องราวของคุณทำให้ รู้สึกถึงความรัก ได้อย่างล้ำลึกจริงๆค่ะ และขอบคุณสิงห์นครพิงค์ที่บอกต่อเรื่องราวน่าจดจำเช่นนี้ด้วยนะ 
จ้า....วันหลังสาวบ้านนอกจะมาเล่าเรื่องราว ของบ้านนอกให้ฟังนะ
 ถ้าเราเป็นความทรงจำสีจางๆของคุณสิงห์.....ก็คงอยากจะบอกว่า..... ขอบคุณ....สำหรับมิตรภาพ เพราะมิตรภาพเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ  เนอะTake care นะ  โดย: tweety girl
 วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:1:39:15 น.เรื่องความทรงจำสีจางๆ เหรอ จะบอกว่ามันเยอะเกินจนแบบว่าจากจางๆ กลายมาเป็นดำมืดแล้วละ อุอุ แต่ก็นะ ใครที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ผมก็เก็บในส่วนที่ดีๆ เค้าไว้หมดแหละ แต่ถ้าให้ถามนะ ก็คงมีแค่ 3 คนเท่านั้น ที่ยังจำได้ไม่มีวันลืม ครับพ้ม
 โดย: justopor
วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:1:43:26 น.มีความทรงจำสีจางๆ คล้ายๆ กับเจ้าของบล็อคเลยอะ (แต่ว่าหนูเพิ่งผ่านมา 25 ฝนนะ ฮ่าๆ)
ความทรงจำสีจางๆ ครั้งแรกตอนปีหนึ่ง...มาจากรร.หญิงล้วนเหมือนกัน ไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องหนุ่มๆ เหมือนกัน พอมาเจอคนที่ประทับใจซึ่งภายหลังกลายเป็นคนๆ นึงที่เหมือนจะรู้สึกดีต่อกัน อยู่ๆ วันนึงเค้าก็ห่างหายไป ให้เหตุผลโดยฝากคนอื่นมาบอกว่าเราอยู่สูงเกินไปสำหรับเค้า ตอนนั้นเสียใจมาก อยากหาเหตุผลมากมายอย่างพี่เนี่ยแหละค่ะ และที่เสียดายก็คือมันมองหน้ากันไม่สนิทใจอะ (แต่ยังดีที่นานๆ ยังได้เจอกันบ้างนะ) และความทรงจำที่สองก็เกิดขึ้นตอนปีสี่เหมือนกัน กับแฟนคนแรก ที่สุดท้ายจบลงด้วยน้ำตาอีกครั้ง น้ำตาหลายโอ่งเสียด้วย แต่มาบัดนี้กลับเป็นเพื่อนกันได้ มองย้อนกลับไป ณ วันนั้นแล้วก็คิดว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีค่ะ โดย: อุรัสยา (อุรัสยา
) วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:8:33:03 น.วัน เวลา ผ่านไปเรื่อย ๆ จากอนาคตเป็นอดีต ผ่านไปนึกย้อนแล้วคิดว่า ควรจะทำแบบนั้น ไม่ทำแบบนี้
แต่ก็ย้อนกลับไปเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ความสุขอยูที่ใด ที่ใดมีความสงบย่อมก่อเกิดความสุขครับ คนสองจะอยู่ด้วยกันได้ไม่ใช่ง่ายและไม่ใช่ยาก ดี ไม่ดี ได้ ไม่ได้ สุข ไม่สุข เลิกร้างหรือคู่ตลอด ไม่แน่นอนหรอกนะ ทำใจให้สบาย สงบย่อมพบกับความสุขครับ  โดย: ไม้หลักปักมั่นคง
วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:8:50:47 น.
เมื่อคืนไปปล้ำกับเพลงในblogมา เล่นเอาซะดึก มาทักเอาตอนเช้านี่เลยนะ tweety girlความทรงจำสีจางๆ เคยมีอยู่หลายครั้งเหมือนกันนะ ช่วงเด็กๆกับช่วงวัยรุ่นๆ คิดถึงเมื่อไหร่เป็นต้องอมยิ้มเล็กๆทุกทีเลย  ทุกวันนี้ไม่อยากมีแล้วฝันสีจางๆ อยากมีฝันที่เป็นจริงกับเค้ามั่งแระ รอมานานซะเหลือเกินขอให้ฝันในปัจจุบันของtweety girlเป็นฝันที่สดใส งดงาม นะครับ อย่าให้กลายเป็นฝันสีจางๆนะ เบื่อแล้วเน๊อะ โดย: lighthumpty~dumpty
วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:9:01:34 น.เพลงนี้ชอบมากๆเลย ฟังยังไงก็ไม่เบื่อ ตั้งแต่ดูเรื่องแฟนฉันแระโดย: lighthumpty~dumpty
วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:9:08:18 น.หอบเนื้อเพลงมาฝากค่ะ
ใครคนหนึ่งคนนั้น ในวันหนึ่งวันนั้น เคยผูกพันกันซะมากมาย เพราะวันที่ห่างเหิน มันก็เริ่มห่างหาย เพียงแค่เพราะเราไม่เจอะกัน ไม่เรียกร้องให้กลับมา หรือว่าผลักไส หรืออะไรทั้งนั้น เก็บเอาไว้ในส่วนลึก ซ่อนอยู่อย่างนั้น รู้ว่ามันไม่ไปไหน แม้กระทั่งตอนนี้ เขายังอยู่ตรงนี้ ในภาพทรงจำสีจางๆ เหมือนว่าจะเลือนหาย คล้ายว่าจะเลือนลาง บางอย่างก็ยังไม่เปลี่ยนไป ไม่เรียกร้องให้กลับมา หรือว่าผลักไส หรืออะไรทั้งนั้น เก็บเอาไว้ในส่วนลึก ซ่อนอยู่อย่างนั้น รู้ว่ามันไม่ไปไหน แม้กระทั่งตอนนี้ เขายังอยู่ตรงนี้ ในภาพทรงจำสีจางๆ เหมือนว่าจะเลือนหาย คล้ายว่าจะเลือนลาง บางอย่างก็ยังไม่เปลี่ยนไป ในความทรงจำสีจางๆ โดย: tweety girl
วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:10:39:04 น.justopor
อืมจะ 3 คน....หรือ 3 สี....ไม่ว่าจะเป็นสีอะไร ก็จะยังเป็นความทรงจำลึกๆในใจเสมอเนอะ อุรัสยา รู้สึกความทรงจำเราจะคล้ายๆกันเลยเนอะ ไม้หลักปักมั่นคง ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ lighthumpty~dumpty ขอให้มีความทรงจำสีสดใสเร็วๆนะ โดย: tweety girl
วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:10:49:38 น.เข้ามาเพราะชื่อเรื่องเท่ห์ดีค่ะ และก็ไม่ผิดหวังเพราะเรื่องน่าอ่านจริงๆ และยังมีเพลงเพราะๆด้วย ขอให้รักครั้งนี้ไม่เป็นแค่ความทรงจำ แต่เป็นชีวิตปัจจุบันของคุณไปตลอดนะคะ
โดย: the Vicky
วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:18:16:18 น.?????????? ?????????????????????
??????????????????????????? ???????????????????????????????????? ???????????????????????? ????????????? ????????????? ????????????????????????? ??????????????????????????????? ????????? ??????????????????????? ??????????? ???????????????????????????? ?????????????????????????????? ????? ???????????????? ????????????? ????? ???????????????????????????? 143 ?.?. ??????????????????????????????????????????? โดย: aladin IP: 210.4.139.129 วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:15:06:04 น.
มาย้ำอีกทีว่าคล้ายกันจริงๆ ค่ะ แปลกดีเนอะ
โดย: อุรัสยา IP: 58.8.33.189 วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:19:00:02 น.
เห็นเครื่องหมาย?????ไม่ต้องตกใจนะมาแปลให้อ่านแล้ว คงหายงง แล้วนะว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญเพราะเฉลยไปแล้วในรถนะ ถ้าอย่างไรก็อย่าลืมพักผ่อนนะ Upblog ดึกๆดื่นๆ น่ะ เป็นห่วงนะรู้มั๊ย
ความทรงจำสีจางเค้าคิดว่าคงมีกันทุกคนแหล่ะค่ะ ไม่ว่าใครไม่ว่าจะบี๋หรือเค้าแต่ขอให้เรียนรู้ในสิ่งที่ผ่านมาและทำในปัจจุบันให้ดีที่สุด และถ้าถามว่าความทรงจำสีสดใสในปัจจุบันจะเป็นอยู่แค่ไหน 5 ปีที่ผ่านมาที่เราเรียนรู้ถูกผิด ร่วมกันมา เค้าเองก็ไม่สามารถที่จะบอกบี๋ได้เหมือนกันว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน แค่อยากจะบอกว่าวันที่เคาจะป็นความทรงจำสีจางคงจะเป็นวันที่พระอาทิตย์ไม่ขึ้นให้เราเห็น และคงจะเป็นวันที่โลกนั้นหยุดหมุนไปแล้วล่ะ จริงป่ะ น้ำเน่าอีกแล้วเรา หวังว่คงไม่ว่ากันนะ โดย: aladin IP: 58.64.103.119 วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:21:25:47 น.
อืม....เน่าจริงๆด้วยหล่ะ
 คิดว่าเราคงต้องเรียนรู้ถูก-ผิดกันตลอดไปหล่ะ อย่าเบื่อซะก่อนล่ะ โดย: tweety girl
วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:21:35:49 น.นี่เราเดินมาคุยกันก็ได้นะเนี่ย
โดย: aladin IP: 58.64.103.119 วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:21:39:02 น.
ออกมาดูหนังกะเค้าเร็ว กำลังหนุก
โดย: aladin IP: 58.64.103.119 วันที่: 24 กันยายน 2549 เวลา:21:40:53 น.
ได้ยินเพลงนี้ทีไร นึกถึงแควนเก่าทุกทีเลย
โดย: opleee (opleee
) วันที่: 25 กันยายน 2549 เวลา:15:54:53 น.มีประสบการณ์คล้าย ๆ แบบนี้เหมือนกันนะ อะไรสมัยเด็ก ๆ หรือบางทีโต ๆ กันแล้วก็ไม่มีเหตุผลอธิบายได้น่ะ เข้าใจ และดีใจที่แบ่งประสบการณ์ให้ได้รู้ก้าน
โดย: Nu dee IP: 67.101.242.191 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:53:01 น.
การที่เราจะรักใคร
...สักคน... ไม่จำเป็นหรอกที่เราจะรักเค้า แล้วเค้าต้องรักเราตอบ ..แต่.. แค่เราได้รักใครสักคนก็ทำให้เรามีความสุขยิ่งกว่า..นะ   โดย: มิคเด็ก ระยองคับ IP: 222.123.120.28 วันที่: 22 ตุลาคม 2550 เวลา:1:53:38 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
หายไปนาน ไปเป็นสาวบ้านนอกนี่เอง อิอิ...กลับมาก็ดีใจ...วันหลังอย่าลืมเอาเรื่องที่ไปทำงานมาฝากบ้างเน้อ
ผมเชื่อว่าทุกคนมีความทรงจำเก็บไว้ทุกคน อาจจะชัดเจน อาจจะจืดจางไป อาจจะเลวร้าย หรืออาจจะสดใสสวยงาม แต่ทั้งหลายทั้งปวงมันมาเติมสีสันให้ชีวิตเราดูไม่จืดชืดจนเกินไป....จริงๆแล้วอยู่ที่เราต่างหากว่าจะปรับทัศนคติของเราต่อความทรงจำและเรื่องราวที่ผ่านมานั้นอย่างไร
ผมเองก็มีความทรงจำสีจางๆเหมือนกัน...คล้ายคุณ tweety girl แหล่ะครับ..ประมาณปี4 กับเพื่อนคนหนึ่งในคณะฯที่มีความรู้สึกดีมากๆๆๆด้วย ....ตอนนั้นผมเองที่แย่..ผมเองสับสนระหว่างคำว่าเพื่อนสนิท กับคำว่าคนรัก..ผมไม่เป็นงานซะเลยจริงๆแหล่ะ แถมยังขี้ขลาดตาขาวซะอีกด้วย ไม่แมนเลย...แต่ผมบอกได้แค่ว่าเวลาช่วงนั้นเป็นความทรงจำสีจางๆที่ดีมากๆๆช่วงหนึ่ง...การได้รับความรู้สึกดีๆจากคนดีๆคนหนึ่ง...ผมเองก็ให้กำลังใจเธอเรื่อยมา และสัญญาว่าจะให้กำลังเธอตลอดไปในฐานะเพื่อนที่ดี...
รักษาสุขภาพด้วยครับ
รักและคิดถึง
สิงห์นครพิงค์