ตอนดู Code Blue รู้สึกว่าจะมีตัวละครตัวนึงพูดประมาณว่า "ในห้องผ่าตัด ไม่มีเรื่องปาติหาริย์" ^^ ตอนที่ได้ยินนี่รู้สึกว่าตัวละครนี้มองโลกอย่างจริงจังเหลือเกิน ...
วันนี้ ... 1 เดือน หลังจากผ่าตัด, ออกจากโรง'บาล, ตัดไหม, ทำกายภาพฯ ... วันนี้มีนัดกับหมออีกครั้ง ในสภาพดีมากๆ (แม้จะไม่ร้อยเปอเซนต์ก็ตาม)
วันนี้นึกถึงคำพูดประโยคนั้น และเข้าใจ ... ในห้องผ่าตัดไม่มีปาติหาริย์ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณหมอล้วนๆ
แต่ถึงอย่างนั้น ในวินาทีแรกที่ฟื้นขึ้นมา แล้วเห็นสภาพตัวเอง วินาทีนั้นอยากให้เกิดปาติหาริย์กับตัวเองสักครั้ง ^^
ตอนนี้ ... จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ คิดว่าคงได้เตรียมตัวงดเนื้อสัตว์ทุกชนิด เป็นเวลาหนึ่งปีอย่างที่ตั้งใจแล้ว
แต่ช้าก่อน ยังไม่ใช่ในเดือนสองเดือนนี้แน่ๆ .... ร่างกายยังไม่พร้อม ยังต้องการวิตามินและสารอาหารไปเยียวยาเส้นประสาทที่ยังบอบช้ำอยู่
* คุยกับหมอวันนี้เลยได้รู้ว่าเนื้องอกนั้นอยู่ใกล้เส้นประสาทมากๆๆๆๆ(ตอนแรกที่หมอดูๆก็บอกว่าใกล้แล้ว) แต่พอผ่าตัดถึงได้รู้ว่ามันใกล้มาก ใกล้ชนิดที่ว่าหมอจะต้องตัดเส้นประสาทบางส่วน แต่ในที่สุดคุณหมอก็พยายามเก็บไว้ให้ได้ทั้งหมด
* เพิ่งรู้ว่า ร่างกายมนุษย์ซับซ้อนยิ่งนัก เพิ่งรู้ว่า ระบบประสาทสามารถหลอกเจ้าของร่างกายได้ ...โอว นี่ข้าน้อย"หลอกตัวเอง"อยู่รึนี่?
* เรื่องของเรื่องคือ ถามคุณหมอว่า ตั้งเดือนนึงแล้วทำไมยังเจ็บแผลอยู่ ... คุณหมอบอกว่าเป็นเพราะเส้นประสาทยังฟื้นฟูได้ไม่เต็มที่ บางทีจะเกิดอาการแปลความหมายของความรู้สึกนั้นออกมาผิดได้ ในกรณีเรานี่อาจจะเป็นความรับรู้สัมผัส กลับกลายเป็นรู้สึกเจ็บแทน ทำนองนี้ แต่เด๋วมันจะค่อยๆดีขึ้นเอง
รู้สึกว่าข้าน้อยจะไม่ค่อยขยันทำกายภาพซักเท่าไหร่แฮะ เหะๆ^^ คือไม่รู้ว่ามันต้องทำมากน้อยแค่ไหนน่ะ คุณหมอบอกแค่ให้ทำท่านั้นท่านี้ 555 อิชั้นก็ลืมถามว่าต้อง"จริงจัง"ประมาณไหน ... แต่ทำแบบงูๆปลาๆผ่านมาหนึ่งเดือนนี่รู้สึกดีกว่า"วินาทีแรก"นั้นได้อย่างน่าอัศจรรย์มากก จนไม่อยากเชื่อตัวเอง ^^
* ไม่รู้ว่าเว่อร์ไปไหม แต่คิดว่าเป็นเพราะในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้
- ดูคอนเสิร์ตไป 2 ครั้ง ^_^
- ดูหน้าพี่คิมุ
- ฟังเสียงลุง ^o^
- ออกไปกินข้าวกับเพื่อน
อืมม คิดว่าไอ้สี่อย่างข้างบนนี่ช่วยได้พอๆกับท่ากายภาพบำบัดเลยแหละ ^o^
อ่ะนะ ไม่ได้อัพไดมานานแระ คิดว่านี่คือการอัพไดในรอบ เอ่อ รอบอะไรดีล่ะ -"- รอบนานๆครั้งละกัน
อุ๋ยยย เพิ่งเห็นว่ามีคนมาเม้นต์แล้ว
อย่าคิดมากกับอาการพล่ามของข้าน้อยนะเจ้าคะ ^^
อาการตอนนี้น่ะ ureshii ดี๊ด๊า happy genki มากมายยย
ขอบคุณสำหรับกำลังใจทั้งหมดทั้งมวลจากทุกคนค่า
ปล.การอ่านอะไรซึ้งๆ ดูอะไรซึ้งๆ ช่วยให้น้ำตาไหล เป็นประโยชน์มากนะ เพราะไม่ต้องพึ่งน้ำตาเทียม ช่วยให้ตาไม่แห้ง ไม่เคืองตาด้วย ^w^
กั่กๆ รูปนี้เอาไว้ดู แล้วทำหน้าตาม ^o^ ตอนนี้เหลือแต่ประสาทในส่วนนี้ (ห่อปาก/พ่นลม)ที่มันฟื้นฟูได้ยากสุด ... หมอบอกตรงๆว่าอีกนาานนน ... ส่วนตรงแผลที่ชาอยู่ ก็อีกนานเช่นกัน
ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อนะคะ ดูหน้าพี่คิมุ กับฟังเสียงลุงแล้ว มันยิ้มไปเองโดยอัตโนมัติเรย 55555
อ่อ ลืมๆๆ ปล. ปล.
พอดีมีคนทักว่าทำไมคอบวม วันนี้ไหนๆหมอก็ โสต ศอ นาสิก อยู่แล้ว เลยถามคุณหมอให้ดูให้หน่อย(คนทักเค้าจะได้สบายใจ) หมอมาตรวจๆจับๆซักแป๊ป แล้วก็บอกว่า...
"ก็น่าจะเป็นไขมันแหละ" ก๊ากกกก หนูก็บอกแล้วว่าสงสัยหนูจะอ้วนอ่ะค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรร้อกกกกกกก 555555
from my FB 17.11.11 11.xx pm
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [