พี่โตพูดว่า
พระเจ้าสร้างชีวิต พระเจ้าสร้างความตายด้วย แล้วก็สร้างชีวิตอีกเพื่อตัดสิน คือว่าอยู่ในช่วงทดสอบว่าซั่น
แถวๆนี้ก็ว่า
พญานาคมุดดิน (ตามข่าวมีวัดๆหนึ่งทางภาคอิสาน กระเบื้องที่ช่างปูไว้มันเด้งขึ้นมา ก็ว่าพญานาคมุดดินได้ยินเสียงครืดๆๆว่าซั่น) คือ อยู่ในช่วงในจังหวะที่มนุษย์ยังไม่รู้เหตุของผลที่ประสบ เมื่อไม่รู้เหตุ ก็คิดว่าผลนี้มาจากอำนาจสิ่งเร้นลับบันดาลให้เป็น ดังกระต่ายนอนหลับอยู่ใต้ต้นตาล ลูกตาลหล่นตุบ ตกใจ ! ตื่น คิดว่าฟ้าถล่ม วิ่งหนีไม่คิดชีวิต ครั้นพอรู้เหตุของมันแล้วก็สงบวางใจได้ ดังกระต่ายนั่นแหละ วิ่งๆไปเจอราชสีห์ ๆ ถามว่า น้องต่ายผู้น่ารัก เจ้าวิ่งหนีอะไรมา ? กระต่ายตอบว่า ฟ้าถล่มๆโอ้ยน่ากลัว น่ากลัว ! ราชสีห์ให้พาไปดูที่เกิดเหตุ ก็เดินสำรวจดูก็เห็นผลตาลหล่นอยู่ จึงบอกกระต่ายว่า ไม่ใช่ฟ้าถล่มหรอก เป็นลูกตาลที่หล่นลงมา
พระเจ้าโปรดช่วยเราด้วย ฉันของร้อง. เสียงร่ำร้องร่ำไห้จากผู้สูญเสีย (การพลัดพรากจากสิ่งที่รักที่พอใจเป็นทุกข์)
https://www.facebook.com/watch?v=772610613720456https://www.facebook.com/watch?v=507972671535266
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [