สองวัน พฤหัสกับศุกร์ .. ช่วยเพื่อนย้ายบ้าน ไม่ใช่สิต้องย้ายคอนโดถึงจะถูก
จากเดิมอยู่ชั้น 6 มีลิฟท์ ย้ายมาอยู่ชั้น 3 ที่ใหม่ ไม่มีลิฟท์
ฮ่วย!!!
ตอนย้ายออกก็แทบกระอัก ทำไมมีของเยอะแบบนี้เฟร้ยยยยย
กว่าจะยกออกจากห้องได้หมด กว่าจะเอาเข้าลิฟท์หมด
กว่าจะยกออกจากลิฟท์แล้วไปใส่รถกระบะหมด .. ขอบอกว่าแทบตายเลยค่ะ
ใช้วิธีขนแบบประหยัด ด้วยการเอารถกระบะมาขนกันเอง
3 รอบแบบของพูนรถเลย ต้องขับช้า ๆ เลี้ยวช้า ๆ
คิดดูค่ะว่าสภาพของที่ขนแต่ละรอบ .. มากมายเพียงใด
เพราะไม่มีรถเก๋งยี่ห้อดี ๆ คันไหนอยากขับใกล้ ๆ หรือขับตามเลย
แต่สิ่งที่หนักหนาสาหัสทีุ่สุดของการย้ายของครั้งนี้คือ
ยกของขึ้นชั้น 3 ที่ไม่มีลิฟท์ค่ะ
คิดว่า 2 วันที่ผ่านมานี่ เหมือนเดินขึ้นตึก 100 ชั้นได้
เดินขึ้น ๆ ลง ๆ ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ แรงงานผู้หญิง 3 คน!
พอกลับถึงบ้านแต่ละวัน ยืนมองบันไดบ้านตัวเองแล้วก็ .. เฮ้อ! คอตก
ไม่อยากขึ้นเลย
ทำไมบ้านเราต้องมี 2 ชั้นเนี่ย เมื่อยน่องมาก ถึงมากที่สุดล่ะ
ถึงความเืมื่อยล้าระบมจะคืบคลานเข้ามาสู่ร่างกาย
แต่ความชื่นใจของตัวเองและรอยยิ้มของเพื่อน
... มีค่ามากเกินกว่าจะประเมินค่าได้ค่ะ
ฮ่วย!!!
ทำไมบ้านเราต้องมี 2 ชั้นเนี่ย เมื่อยน่องมาก ถึงมากที่สุดล่ะ
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:9:31:27 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [