นี่เราจะ "ทรถึก" .. ไปถึงไหนกันเนี่ย เอิ๊ก ๆ
ทั้งทรหด และถึก!
เรื่องของเรื่องก็คือเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา (4 พ.ค.11) ไปเชียงใหม่มาค่ะ
เริ่มออกเดินทางจากนนทบุรีตอนตี 4 ของวันอังคาร
ไปตั้งแต่ฟ้ายังมืด อากาศก็โอเค สบาย ๆ ไม่้ร้อน ไม่เย็น
ขับรถไปเรื่อย ๆ จนแสงจากดวงอาิทิตย์เริ่มโผล่มาที่ขอบฟ้า
สวยงามมาก จนเกินจะบรรยายเลย สวยจนลืมถ่ายรูปเก็บไว้
ที่เสียเวลามากถึงมากที่สุด ก็ตรงที่ต้องคอยหาปั๊ม NGV ค่ะ
มีบางปั๊มที่ต้องเข้าคิวเกือบชั่วโมง แต่เติมได้ 7 กิโล
ป๊าดดดด~ น้อยไปมั้ยเออ
ก็เป็นแบบนี้ไปจนถึงเชียงใหม่เอาตอนบ่าย 2 โมงครึ่ง
ทำธุระที่ตัวเมืองและไปเยี่ยม Missionary ที่หางดงด้วยนิดนึง
ก็เริ่มเดินทางกลับ ออกจากหางดงตอน 5 โมงเย็นเป๊ะ
พอมาถึงตรงลำปาง ฝนตกหนักมากถึงมากที่สุดค่ะ น่ากลัวยิ่งนัก
ก็ค่อย ๆ กระดืบ ๆ ปั๊ม NGV ก็ไม่ค่อยมี กำลังขับรถฝ่าสายฝนอยู่ดี ๆ
จ๊ากกก....
ไฟดับทั้งเมือง ฟ้าผ่า ฟ้าร้อง กระหน่ำมาพร้อม ๆ กัน
แต่สุดท้ายก็ผ่านพ้นมาด้วยดีค่ะ ก็กระดืบ ๆ มาเรื่อย ๆ
จนตอนตี 2 ครึ่ง อยู่ที่นครสวรรค์ แต่...ประมาณว่าไม่ไหวแล้ว
ง่วงจนสุดบรรยาย เลยต้องขอจอดรถในบัดนาว และหลับที่ปั๊มค่ะ
หลับไปได้ชั่วโมงกว่า ก็ตื่น... เพื่อมุ่งหน้ากลับนนทบุรีต่อไป
กระดืบ ๆ ไปเรื่อย ๆ จนสุดท้ายแล้วมาถึงนนทบุรี...
ณ วันพุธที่ 4 พ.ค.11 เวลา 8 โมงเช้าค่ะ ก็ 28 ชั่วโมงแห่งการเดินทาง
เหนื่อยและเหนื่อย ไม่มีคำไหนที่จะเหมาะกว่าคำนี้แล้ว
งานนี้ต้องขอขอบคุณพี่ที่เค้าขับรถค่ะ อึดและถึกกว่าเรามากมาย กร๊ากก
ไอเรางี้... หลับเหนื่อยเลยค่ะ นั่ง check in ใน foursquare ตลอดทาง
ออกแนวโรคจิตหน่อย ๆ 555 ประมาณว่า check in จนแบตหมด
เลยต้องไปบ้าน Missionary ตรงหางดง เพื่อไปชาร์จแบตมือถือ
นี่ล่ะค่ะ ถึงบอกว่าเป็นทริปที่ "ทรถึก" ซะจริง ๆ
... เหมาะกับเรายิ่งนัก 555+
ไฟดับทั้งเมือง ฟ้าผ่า ฟ้าร้อง กระหน่ำมาพร้อม ๆ กัน 
วันที่: 8 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:12:08 น.
555+
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [