92_[ผักชี@ปทุมธานี] : ตัดเสื้อสุนัข ปีนี้ตัด_กางเกงอบอุ่นในฤดูหนาว **อวดรูป**ไม่มี How to นะคะ
แม้จะใช้หัวข้อเดิมๆว่าตัดเสื้อสุนัข
แต่วันนี้เราก็เขยิบมาอวดรูป "กางเกงสุนัข" ที่ตัดใหม่
ให้ผักชีได้ใส่ในหน้าหนาวที่เพิ่งผ่านพ้นมาค่ะ
ขอแปะดอกไม้ที่ก้นนิดนึงละกัน
เซ็นเซอร์ไว้เพื่อความงามตา
ผักชี : ก็หนูเป็นเด็กผู้หญิงนี่คะ ^ ^
เขาบอกเทรนด์ปีนี้สีเขียวขี้ม้ากำลังมา (5555+)
เปล่าอินเทรนด์อะไรทั้งสิ้น แค่ไปเจอผ้าที่เขาขายไว้ตัดกระโปรง
ผ้าไม่ค่อยยับค่ะ หน้ากว้างมากๆ เมตรละร้อยต้นๆ เลยสอยมาทำเล่น
กางเกงจากภาพที่เห็นนี่คือ
ผ่านการขึ้นแพทเทิร์นบนผ้าเหลือใช้
และลองทำแพทเทิร์นปรับเอง วาดเองมั่วๆ งม ในกระดาษ
มาไม่ต่ำกว่า 4-5 รอบเน้อ... T^T
ภาพนั่งๆนอนๆประกอบ ว่าสวมแล้วก็สบายอยู่นะ
ลองนึกภาพง่ายๆว่า ล็อกจากข้อเท้าข้างนึง พาดขึ้นไปเอว
แล้วพาดลงไปล็อกยังข้อเท้าอีกข้างค่ะ
ส่วนก้นก็เลยแหวกไว้ขับถ่ายได้
ตรงพุงก็อาจยังหนาวๆกันหน่อย แต่ก็ดีกว่าเดิม
** *************************
^ ^
ที่มาที่ไป ที่จู่ๆก็นึกลุกขึ้นมานั่งทำแบบมึนงงไร้ตัวต้นแบบ
ก็ไม่ต่างจากตอนทำเสื้อ
ผักชีเป็นหมาน้อยขี้หนาว (มากๆ)
เมื่อปีที่แล้วถ้าดูภาพจะเห็นเราพาไปเที่ยวหมู่บ้านรักไทย แม่ฮ่องสอน
พาไปเดินปางอุ๋งนิดหน่อย ลยทุ่งนาที่หมอกลงจัดๆ
เวลาค่ำมืดเข้านอน ถ้าเราแปะแผ่นทำความร้อนที่เบาะ
สิ่งที่ชีชีทำ คือเดินวน และเล็งให้สะโพกล้มทับแผ่นร้อนเอาไว้ตลอดเวลา
ก็เลยถึงบางอ้อ ว่าหมาหนาวครึ่งล่างที่ไม่มีกางเกง
(แม้จะห่มผ้าให้ แต่ก็เหมือนเป็นโพรงที่ไม่อุ่นแถวท้องแถวขาน่ะค่ะ)
ปีนี้เมื่อได้ข่าวว่าฤดูหนาวเตรียมมาเคาะประตูบ้านก็อกๆ
พลอยก็เลยลุกมาลองทำ แต่ก็เกือบถอดใจนะ
-"- ยากค่ะ...บอกเลยว่าท้อมากตอนขึ้นแบบแรกๆ
ล่าสุดก็ยังต้องปรับแบบอยู่ดี
แต่นี่ก็ถือว่าชีอุ่นสบายดีในช่วงที่่ผ่านมา คุ้มเหนื่อย ^ ^
วันแรกที่จับผักชีใส่กางเกง ลำบากมาก
สุนัชไม่ยอมยกขา...แป่ว
ผักชีระแวงมาก ว่ามาจับขาหนูยกขึ้นทำไม
เลยดันใส่ๆแบบขาชี้โด่เด่ไปตามที่พอได้ T^T
แถมพอใส่เสร็จ หมาไม่เดินค่ะ...
O_o"
ไม่ขยับ แข็ง ค้าง
เธอลองขยับขาเล็กน้อย มีอะไรบล็อกไว้ เธอหยุดนิ่ง
ตัวแข็งทื่อ หน้าเครียด
เราก็เครียด หมาเป็นอะไรหว่า???
สักพักคงรู้สึกว่า จะยืนไปตลอดกาลไม่ได้
ผักชีเลย ยอมลองเดิน
แต่ท่าเดินเธอทำเอาคนทั้งบ้านขำกลิ้ง
^O^
เธอเดินเหมือนมีบางสิ่งดามขาเอาไว้ นึกออกไหมนะ?
เพราะผักชีเป็นหมาประเภท ไม่เคยทำอะไรที่ต้องฝืนทำค่ะ
ถ้ามีของขวางเธอก็ไม่ก้าวข้ามหากไม่จำเป็นจริงๆ
ฉะนั้นการมีขากางเกงหุ้มขาเอาไว้ เมื่อเดินไปรู้สึก "ชน"
เธอก็จะหยุดเดิน หรือเดินแบบ ขาเหยียดตรง
ไม่งอเข่า
เวลาต้องก้าวข้ามเข้าไปนอนในเบาะใต้ราวตากผ้า
ชีก็ยกขา กางออกไปด้านข้างตรงๆทิื่อๆ
แล้วเงอะงะ พยายาม ยกข้ามไปให้ได้
ซึ่งยากมากเพราะที่กั้นขอบมันก็จะมีสูงนิดๆ
ถ้าอยากนึกภาพตามออก ก็ลองเดินไปมาทั่วบ้าน
โดยไม่งอเข่าดูสักพักละกันค่ะ 555+
**** ***
ภาพประกอบ กางเกงอีกตัวที่เอาผ้าผืนใหม่มาตัดเบาะ
แล้วเลยมาตัดกางเกงไว้อีกชิ้น แบบหนาๆหน่อย อุ่นดี
ผักชีอยู่ในสภาพเหมือนถูกดามขาเอาไว้ ราวๆ 3 วัน
**วันแรกชีตัวแข็ง แทบไม่เดิน นานๆเดินที
**วันที่สองของการฝึกใส่กางเกงเข้านอน
ชีเดินแบบดามขา
**วันที่สาม ผักชีเริ่มชิน นั่งลุก สบายใจ
^ ^
จะเห็นจากภาพว่าพอมาทำตัวที่สองให้ เธอชิลค่ะ
ทำกิจกรรมตามสะดวกมากเลย
บางทีก็นอนแผ่ หลับอุตุ
อยากใส่ ก็จงจับใส่กันเอาเอง
-"- เหง่อ...
ช่วงแรกเราจะรีบถอดถ้าเธอต้อง ขึ้น-ลง บันไดบ้านนะคะ
ไม่งั้นเดี๋ยวตกลงมาจะยุ่ง
จากนั้นหลายวันถัดมาเธอก็วิ่งปร๋อ
เรามีภาพมายืนยันตามนี้
แต่สปีดก็ต้องคอยเตือนให้เธอช้าๆหน่อยนะคะ
ไม่งั้นอาจมีกลิ้งลงไปได้ เจ็บเนื้อเจ็บตัวจะรับไม่ทัน
ขากางเกงไม่ควรยาวมากนักหรอกค่ะ
ภาพปิดท้าย
ผักชีเดินเล่นตอนเย็น หัวโตแวะผ่านมาพอดี
เลยได้ทักทายวิ่งเล่นกัน
555+ จริงๆผักชีวิ่งเล่นอยุู่ตัวเดียว
วิ่งดักเขา ซ้ายขวาๆ ก้นโด่ง หางกระดิกรัวๆ
ถ้าเข้าใกล้มากไป ชีก็แง่งๆๆใส่เหมือนจะกัด
แต่ก็เปล่าเพราะรู้จักกันมานานหลายปีแล้ว
หัวโตได้แต่ยืนมองชีแบบไม่เข้าใจ...
ซึ่งก็เล่นกันไม่นานหรอกค่ะ แค่พอให้หมารู้สึกว่า
สุนัขตัวอื่นก็ไม่ได้ดุร้ายไปเสียหมดนะ
เริ่มต้นปีด้วยความสุขทุกท่านนะคะ
รักนะ...
ผักชี
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [