ผักชี 8 ขวบแล้วค่ะ
** ************
อัพสักหน่อย เดี๋ยวบล็อกจะร้างนานเกินเหตุ
ปกติก็ไม่ใช่จะขยันอัพอยู่แล้วเนาะ 555+
หน้าตาเวลามาแอบขอเกยหมอนค่ะ
หมอนอิง มีเยอะ
ปล่อยนอนเกยไป ไม่ว่ากัน 55+
ผักชีเป็นหมาที่ชอบหนุนหมอนมาตั้งแต่เด็ก
พอโตมาก็เพลาๆลงไปเยอะล่ะ
แต่ก็มีบางช่วงเวลาก็จะยังหาหมอนหนุนอยู่แบบนี้
สมัยเล็กๆพลอยต้องเย็บหมอนน้อยให้
ตอนนี้ไปซื้อชุดเบาะเด็กจากห้าง เขามีแถมหมอนมาค่ะ
แต่ก็นานๆหนุนที ส่วนมากผักชีเธอชอบนอนแผ่ข้างมากกว่า
ถ้าเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ แค่ไปซื้อของแป๊บเดียวแล้วกลับ
ก็พกหมาไปด้วย รอในรถกันกับพี่พลอยแบบนี้
ส่งอ้วนอ๋องลงไปเอาของคนเดียวพอล่ะ
ผักชีก็จะวนเวียนมาขอ "เปิดต่าง" ตามภาพด้านบน
เปิดได้เฉพาะที่ไม่มีคนสัญจรนะคะ
เดี๋ยวคนอื่นจะตกใจที่มีหมาตัวใหญ่โผล่ออกมา
เธอจะยืนเกาะดู ค้างนาน
พอใจแล้วถอยหนี เราก็ "ปิดต่าง" ได้
^ o ^
ยังคงนิสัยเดิมๆ เป็นหมาที่อยากรู้อยากเห็น
แต่ที่ฮา คือเธอจำคนไม่ได้ สายตาไม่ดี
ใครคลับคล้ายคลับคลาหน่อย
หรือเดินมาทางที่อ้วนอ๋องหายไป
เธอก็จะนึกว่าเจ้าของกลับมา
แต่ๆๆ...เขาเดินเลยไปค่ะ เดินไปทางรถคันอื่น
ผักชีก็จะเริ่มร้องเรียกเสียงเสียดหู ดูเธอตกใจว่าทำไมอ้วนอ๋องเลยไป
เธอพยายามวิ่งวน ชะโงกร้องเรียก เพื่อให้อ้วนอ๋องกลับมา
55555+ คือ สายตาไม่ดี จำเจ้าของไม่ได้นั่นเอง
เจอใครคล้ายๆหน่อยก็มักโมเมแบบนี้
ว่าแล้วก็นินทาหมาต่อเหอะนะ
อยู่บ้านก็งี้เลยค่ะ เหมือนผักชีจำได้แค่สีรถค่ะ
วันนั้นมีคนมาส่งของแถวบ้านนี่ล่ะ แต่ผ่านหน้าบ้าน ไปจอดบ้านอื่น
ผักชีก็ดีใจ วิ่งร้องลั่น กระดิกหางไปรับ เล่นใหญ่มาก
จนเขาไปจอดบ้านอื่น หางก็ชะงัก นิ่ง ค่อยๆร่วงตกลงมา
ผักชีไม่เข้าใจ ทำไมอ้วนอ๋องไม่กลับบ้านล่ะ??
(คือ นั่นไม่ใช่อ้วนอ๋องไงลู๊กกกกก T^T)
มีคนลงจากรถยนต์ เธอก็ดีใจอีกรอบ พยายามดิ้นรน
กระโดด ร้องเรียกเขาให้กลับบ้านมา
เขาก็มองมาแบบงงๆ แต่ก็ส่งของกันไป จากนั้นเขาก็ขึ้นรถขับออกไป
หางที่ดิ๊กๆๆๆๆ ก็เริ่ม ตก...ค่อยๆตกลงมา
ประเด็นคือ...
รถเราอ่ะ จอดอยู่ข้างหลังผักชีเนี่ย O"o
พลอยพยายามบอกแล้วว่า รถเราอยู่นี่ๆๆ
ทั้งชี้ทั้งเคาะให้เธอหันมามอง
แต่ผักชีมิเคยจะแยแส...แป่ว
คืออ้วนอ๋องอยู่ในบ้านค่ะ พี่พลอยก็นั่งเล่นกับหมาหน้าบ้าน
ไม่มีใครออกไปไหนเลยสักคน
แล้ว สำหรับผักชี เอาตรรกะไหนคิดว่า นั่นคือรถบ้านเรา???
งงไหม..เอาดิ เอื้อออออ
(55555555555+)
ป.ล.แล้วเธอก็จำรถผิด วิ่งรับผิดเป็นระยะๆนะคะ
แต่ไม่ถี่มากหรอก ก็พอไหว
จะเก๋งปกติ 4 ประตู หรือ 5 ประตู
ถ้าสีเดียวกัน คันเล็กๆ เธอเหมารวมหมดด้วย
เป็นงงกับหมาไหมล่ะ วิ่งรับใครเขาก็ไม่รู้
บางทีพอเห็นลงมาเป็นคนแปลกหน้า ผักชีก็ดูตกใจมากค่ะ
ขำหนักมาก สีหน้าหมาตอนเหวอๆงงๆเนี่ย
ภาพบน สีหน้าตอนหมอบนิดๆ ก้นโด่งเล็กน้อย ชวนมาเล่นกัน
เป็นหน้าตาปกติที่อารมณ์ดีหน่อยๆ
ภาพล่าง ตอนได้ยินว่า วันนี้มี "ไก่ต้ม"
วะฮะฮ่า หน้าตาเธอเปลี่ยนไป
มิสามารถระงับอาการดีใจออกนอกหน้านั้นได้ 5555+
ตอกย้ำที่สองหู
เดินไปเดินมา พอได้ยิน "ไก่ต้ม"
หน้าตาก็ยังคงเบิกบาน
หูกางออกเป็นลานบินกว้าง 555+
ก็จะราวๆนี้ คลุกอาหารเม็ดค่ะ
แบ่งเทน้ำใส่ หลอกให้กินน้ำเยอะๆได้อีก
ภาพนี้รูปร่างล่าสุดวันนี้เลยที่ถ่ายมาค่ะ
ที่ต้องจัดไก่ต้มให้ เพราะวันนี้ต้องต่อรองให้ไปอาบน้ำค่ะ
แต่ก็โยกโย้อยู่นานเหมือนกัน
คืออยากได้ไก่ต้ม แต่ไม่อยากไปอาบน้ำน่ะ
เลยวิ่งหนีเล่นๆพักใหญ่ ค่อยเข้าบ้านตอนหิวเยอะๆ
-"-
ปีนี้ดูบางวันขาเธอเจ็บนิดๆ
ตอนลุกจะเห็นว่าเกร็งๆ หรือเขยกเล็กน้อย
ถ้าวันไหนเจ็บขาหน่อยๆ หรือง่วงจัดๆ แต่ต้องขึ้นบันได
ก็เริ่มรู้จักยืนรอให้คนมาอุ้ม
พอคนย่อตัวลง เธอก็จะยกขาหน้าข้างนึงขึ้นมา
ตีป้าบ!!ใส่แขนคน เกาะไว้
เป็นสัญญาณของผักชีว่า อุ้มได้เลย พร้อมแล้วค่ะ!
พอเราโอบพุง เริ่มยกตัว ตอนนี้แหละที่ต้องระวัง
ไม่รู้ว่าทำไมต้องช่วยคนด้วยการ เอาขาหลัง ดีดตัว ยันพื้นเด้งขึ้น
คือถ้าคนไม่รู้จังหวะกันนี่ แรกๆมี เซ นะคะ
T^T
ตอนหลังเริ่มชินล่ะ
เหมือนชีชีอยากช่วยคนนิดๆ จะได้ขึ้นง่ายๆ
แต่มันกลับยากกว่าเดิมไปอีก (/me ร้องไห้แป๊บค่ะ)
จากนั้นท่า "ขึ้นกะได" ของผักชี คือ
การบิน แอ่นแอ๊น...
ขาหน้าสองข้างจะกางออกด้านข้างๆ ท่าตลกมาก ว่างๆจะถ่ายให้ดู
ตัวก็จะเกร็งๆแข็งทื่อ
แล้วถ้ากอดอุ้มอยู่นี่ จะรู้ได้เลยว่า เธอใจเต้นแรงเร็วมากค่ะ
555+ คงกลัวอยู่น่ะแหละ แต่ก็เริ่มชินเลยยอมแล้ว
เมื่อก่อนพอบอกให้รอ จะอุ้ม วิ่งหนี หลบนะคะ
แต่ก็ต้องหัด เพราะข้อเข่าเสื่อมจากความแก่มันเลี่ยงไม่ได้
ช่วงไหนดูมีอาการนิดๆก็ต้องช่วยไปแบบนี้ เพราะผักชีชอบพุ่งขึ้นบันได
(หมาเตี้ย ขั้นบันไดชัน ต้องพุ่งส่งตัวขึ้นข้างบนตั้งแต่เด็กจนชิน)
ถึงตอนอุ้มเธอจะมีท่าบินแปลกๆไปนิด
แต่ก็ถือว่าเห็นพ้องต้องกันด้วยดีว่า อุ้มได้ ไม่ว่าอะไร
^ ^
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ด้วยรัก
จาก ผักชี.
มีกติกาเตือนหน่อยนะคะว่า
อย่าหลอก อย่าโกหก
ถ้าบอกมีของกิน ขนม หรือจะพาไปเที่ยว
ก็ต้องทำจริง
ไม่อย่างนั้นพูดเล่นพรำ่เพรื่อสัก 2-3 รอบ
ความน่าเชื่อถือของเราจะหมดลงค่ะ
สำหรับสุนัข มันจะทำให้เกิดปัญหา ไม่เชื่อฟังเจ้าของ ตามมาได้ง่ายมา
ถ้าไม่มีขนม หรือไม่พาเที่ยว ก็อย่าพูด
ง่ายๆแค่นั้นเอง ^_^