กลับมาแบบจวนเจียนจะสิ้นเดือนรอมร่อ
เพราะกิจกรรมของผักชีเดือนนี้น้อยมากค่ะ
สาเหตุเพราะ รถเสียนิดหน่อย จอดรออะไหล่ยาวไป
แล้วคนนี่ล่ะ ที่ป่วยถี่ๆ วิ่งหาหมอโรคนั้นโรคนี้จิปาถะ
ไม่ได้ป่วยร้ายแรงนะ แต่ว่าก็ต้องงดออกจากบ้าน
เพื่อพักผ่อนหลายช่วงเวลาเลย
ความว่างอยู่บ้าน ไม่เคยมีอยู่จริงค่ะ
พาผักชีเดินลู่กันไป
เซท 20 นาทที พักดื่มน้ำแป๊บนึง
เดินต่ออีก 10 นาที
รวมเดินลู่ 30 นาทีเต็ม
แล้ววันไหนเพลินๆเลยไปนิดนึง
ไม่ต้องห่วงค่ะ ผักชีจะร้องทักท้วงตลอด
บางทีมีร้องก่อนด้วย เผื่อฟลุ๊ค
ถ้าเขาเชื่อ ก็อาจจะได้หยุดก่อนเวลาครบ...แป่ว
-"-
ที่พอจะไปได้อยู่บ้าง
ก็ทุ่งนาละแวกใกล้บ้าน
10 นาทีกลับมา ไวเวอร์
(55+)
แต่ตามที่เห็นจากภาพ
น่าจะที่นาผืนสุดท้ายของแถวนี้ล่ะ
หมู่บ้านจัดสรรล้อมทุกด้านเลย
ต่อไปก็คงต้องออกไปไกลบ้านกว่าเดิมเพื่อพาหาที่ลง
พลอยไม่ให้ผักชีแทะหญ้าตามคันนานานแล้วนะคะ
เพราะชาวนาเขาพ่นยาฆ่าหญ้าเป็นระยะค่ะ
มันจะสะสมในดิน อันตรายต่อสัตว์เลี้ยงเน้อ
ถ้าช่วงไหนเขาพ่นยาใหม่ๆ หญ้าเหลืองๆ
ก็พาหมาออกห่างเลย
เหยียบไปก็ไม่ดีค่ะ
อาจซึมเข้าผิวหนังได้ทางอุ้งเท้า
** ***
ช่วงนี้หน้าฝน พายุมาเป็นรอบๆ
ส่วนมากจะตกหนักกลางดึก ก็ไม่ต้องได้นอน
เพราะผักชีจะตะลอนเขี่ยๆคนบนเตียง
เพื่อให้สนใจเธอหน่อย โอ๋หมาด้วย...ราวนี้
ก็ต้องลูบๆไป
เปิด รันนิ่งแมน กลบเสียงฟ้าร้อง
และที่สำคัญ นิสัยใหม่ของเธอ
คือ ห้ามคนปิดไฟ!!!
สองปีมานี่พัฒนานิสัยมาเองยังไงก็ไม่ทราบได้
ต้องเปิดไฟไว้ค่ะ (โคมไฟอ่านหนังสือ)
คือปิดมืด ผักชีจะลุกเดินและร้องอี้ดๆไปมา
พอเปิดไฟปุ๊บ ก็จะหยุด แล้วเดินกลับมาเข้านอนเบาะ
กดปิดไฟอีก ก็จะเริ่มวาระการเดินพล่านอีก ไม่สบายใจ
ฝนซา ฟ้าไม่ร้อง ปิดรันนิ่งแมนได้ค่ะ
แต่ต้องเปิดไฟไว้ก่อน
ไฟจะปิดได้ก็ต่อเมื่อเธอสบายใจสุดๆ
แล้วเผลอหลับไปสนิทจริงๆ
ดูจากอาการ ยอมนอนแผ่ข้าง ทิ้งตัว
ถึงจะแอบปิดไฟให้คนนอนดีๆได้เสียที
T^T
แต่บางหนนี่คือ ต้องเปิดยาวจากตี 3-4 ไปจนเช้าเลย
คนก็นอนหาผ้าปิดตาเอาละกัน
ชีวิตประจำวันในช่วงหน้าฝน ปีที่แล้วกับปีนี้
จะคล้ายๆกันประมาณนี้แหละค่ะ
^o^
ไม่มีอะไรอัพเดตจริงจัง
เล่าสู่กันฟังไปเท่าที่มี
ขอบคุณที่แวะเวียนเข้ามาเยี่ยมชมนะคะ
รักษาสุขภาพกันด้วยค่ะ
รักนะ
ผักชี.
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
.
.
.
.
.
.
ขอบคุณค่ะ