1 ปีที่จากไปทุกคนยังคงคิดถึงนายเสมอ
สวัสดีครับ...วันนี้ผมจะมาเขียนบล็อกเกี่ยวกับรุ่นน้องคนหนึ่งของผมในโรงเรียนนะครับ หากใครติดตามงานเขียนของผมมาอย่างต่อเนื่อง คงเคยได้อ่านบล็อกในตอนหนึ่งที่ชื่อว่า ถึงตัวจะจากไป สิ่งที่ยังเหลือไว้คือคุณงามความดี
เป็นบล็อกที่เขียนถึงน้องพีท รุ่นน้องในโรงเรียนของผมวัย 13 ปีซึ่งน้องได้เสียชีวิตลงเนื่องจากอุบัติเหตรถชนเมื่อปีที่แล้ว
วันนี้ก็เป็นวันครบรอบ 1 ปีแล้วที่น้องได้จากไปแต่ความทรงจำดีๆมันไม่ได้จากไปไหนเลย มันยังคงอยู่เสมอและตลอดไป
ในขณะที่น้องพีทยังมีชีวิตอยู่นั้น น้องเป็นคนที่นิสัยดี มีน้ำใจ มีอัธยาศัย รักครอบครัว รักมิตรสหาย น้องเลยเป็นที่รักของทุกๆคนทั้งในและนอกโรงเรียน
การจากไปของพีทในครั้งนั้นสร้างความเสียใจแก่ทุกคนทั้งในและนอกโรงเรียนเป็นอย่างมาก การจากไปของพีทกระทันหันมาก และน้องก็อายุยังน้อยมาก
ผมเห็นภาพประทับใจอย่างหนึ่งในช่วงที่พีทจากไปนั้นคือภาพที่ทุกคนทั้งในและนอกโรงเรียนนั้นต่างพร้อมใจกันมาส่งน้องในวันณาปนกิจน้อง ซึ่งเป็นภาพที่ประทับใจที่สุดและแสดงถึงน้ำใจของทุกๆคนไม่ว่าจะมาจากที่ไหนก็ตามผมเชื่อว่าน้องก็คงจะคงอยู่ที่ไหนสักแห่งบนฟ้า มองเห็นภาพประทับใจนี้อย่างตื้นตันใจและซาบซึ้งในน้ำใจของทุกๆคนที่มีต่อน้อง
การจากไปของน้องนั้นสะท้อนให้เห็นถึงความไม่แน่นอนของชีวิต ไม่ว่าจะอายุมากหรือน้อย ก็ล้วนแต่ต้องพบเจอและหลีกหนีมิได้ ขึ้นอยู่กับกาลเวลาและบุญกรรมของแต่ละคนที่ทำมา
และใช้รถ ใช้ถนน อย่างระมัดระวังที่สุดเพราะอุบัติเหตุสามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาโดยที่ไม่คาดคิดได้ ซึ่งไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น ไม่อยากให้สูญเสีย
ผมขอให้กรณีของพีทเป็นตัวอย่างให้ทุกคนในสังคม ใช้รถ ใช้ถนนอย่างระมัดระวัง
เพื่อที่สังคมของเราจะได้มีระเบียบมากขึ้นและลดการสูญเสียลงครับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านบล็อกผมครับ
นี่คือรูปของน้องครับ
ผู้มีส่วนร่วมในงานเขียนครั้งนี้
ผู้เขียน Nior Heavens Five/Muaon Toon
เรียบเรียง Nior Heavens Five
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [