ไดอารี่ที่รัก :: ไดอารี่ของดวงดาว





...ซัน...





"ถ้าวันนั้น..ฉันมีความกล้ามากกว่านี้ซักนิด
ทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นระหว่างเรา..จะเปลี่ยนแปลงไปไหมนะ?"




ประโยคด้านบนนั้น...คือสิ่งที่ฉันเฝ้าถามตัวเองเสมอมา เคยไหมที่คุณอยากจะทำอะไรซักอย่าง อย่างที่ใจคุณต้องการ แต่ด้วยเหตุผลร้อยพัน ที่ตัวคุณเอง ใจคุณเอง ยกขึ้นมากล่าวอ้าง กลายมาเป็นอุปสรรคขัดขวางคุณไว้ เพียงเพราะความหวาดกลัวกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง หากวันนี้ คุณต้องมานั่งเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเอง


...ก็จงอย่าโทษใครเลย โทษใจคุณเอง...



จริงหรือที่ว่าความรักคือ พรหมลิขิต ถ้าวันนึง เราได้พบเจอใครซักคน ที่เราถูกชะตา แต่เราไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จักและทักทายกับเขาคนนั้น และถ้าเขาก็คิดเช่นเดียวกันกับตัวเรา.. พรหมลิขิต จะมีวันมาเยือนคนทั้งสอง..หรือไม่?


ในเวลากลางวันที่คุณมองเห็นแสงตะวัน คุณจะไม่มีวันมองเห็นแสงของดวงดาว หากเมื่อยามราตรีคืบคลานเข้ามาหา แสงดาวกระจ่างนวลตา แต่แสงสุริยากลับโรยราไป ความจริงของธรรมชาติล้วนเป็นเช่นนั้นเสมอ


ถ้างั้น...แล้วตำนานที่กล่าวถึงความรักอันมั่งคงของพระอาทิตย์และดวงดาวที่ถูกเล่าขับขานกันมานานนั้นมีจริงไหมนะ? หากทั้งสองสิ่งนั้น มันไม่มีวันได้โคจรมาพบกันเลย


...อยากรู้จังว่าพวกเขารักกันได้อย่างไร...


เมื่อตอนที่ฉันแหงนมองไปบนท้องฟ้าด้วยสายตาเปล่า ฉันไม่เคยมองเห็นสองสิ่งนั้นเคียงคู่กันเลยซักครั้ง แต่พอฉันลองหลับตาลงผ่อนคลาย ใจล่องลอย เฝ้ามองทั่วทั้งท้องฟ้าด้วยหัวใจที่เปี่ยมล้นด้วยศรัทธา


นั่นไงล่ะ ... ดวงตะวันและดวงดาว ดาวสองดวงที่ต่างกันสุดขั้วนั้นมันไม่เคยห่างกันไปไหน มันยังคงทอแสงอยู่ตรงที่เดิม ที่ตรงนั้น ที่ๆ เป็นของตัวมันเองอย่างแท้จริง อาจหมุนเวียนเปลี่ยนตำแหน่งๆไปรอบๆ จักรวาลอย่างช้าๆ เรื่อยๆ แต่ก็ยังคงรักษาตำแหน่ง ระยะทางของความห่างไกล และคงความเหมาะสมของตัวมันไว้อย่างมั่นคง หนักแน่น


บางทีพระอาทิตย์กับดวงดาว อาจจะเหมือนคุณกับฉันก็ได้ ที่เฝ้าหวาดระแวงว่า ถ้าหากเมื่อไหร่ที่มันโคจรมาใกล้กันมากเกินไป แสงร้อนแรงของแต่ละดวง แต่ละฝ่าย อาจแผดเผาซึ่งกันและกันให้มอดไหม้ลงได้



...แค่ส่องแสงเคียงคู่กันไปอย่างห่างๆ ก็อาจเพียงพอแล้ว สำหรับความอบอุ่น...










ความรักก็คงเหมือนกัน บางครั้งมันอาจไม่จำเป็นต้องมองเห็นกันกระมัง แค่รักกันด้วยใจก็พอ เธออยู่ตรงนั้น ฉันอยู่ตรงนี้ แสงแห่งความผูกพันธ์และความหวังดียังคงสุกใส สว่างไสว อยู่ตรงกลางหัวใจของฉันนี่ คนอื่นอาจไม่จำเป็นต้องรับรู้และมองเห็น มีเพียงแค่เธอและฉันยังคงมองเห็น สัมผัส รู้สึกถึงเจ้าความรู้สึกนั้นได้ก็เพียงพอ


เธออาจกำลังเป็นดวงอาทิตย์ เฝ้าส่องสว่างกลางหัวใจใครบางคน ฉันเองก็อาจกำลังทำหน้าที่ของดวงดาวดวงหนึ่ง เปล่งประการส่องแสงอ่อนหวาน นวลตาให้ใครอีกคน ที่แสนดีและมีความเข้าใจให้กันเสมอมา


แม้ว่าดวงใจสองดวง จะไม่มีวันมาโคจรมาพบเจอกันอีก แต่รับรู้และดีใจเถอะว่า อย่างน้อยครั้งหนึ่งในช่วงชีวิตที่ผ่านมา สิ่งเหล่านั้นก็เคยเป็นความทรงจำอันงดงาม แสนอ่อนหวาน และอ่อนโยน และมันก็ยังคงส่องสว่าง เรืองรองด้วยแสงและเรี่ยวแรงแห่งความคำนึงถึงอยู่เสมอ



...คุณโปรดจงดีใจเถิด ที่อย่างน้อย เราก็ยังล่องลอยอยู่ในจักรวาลเดียวกัน หายใจโดยใช้อากาศบนโลกใบเดียวกัน เห็นพระอาทิตย์ดวงเดียวกัน เห็นพระจันทร์แสนสวยดวงเดียวกัน เห็นดวงดาวนับล้านๆดวงเช่นกัน สิ่งที่แตกต่างคือองศาของดวงดาวเท่านั้น แค่ดวงดาวเท่านั้น หาใช่ความต่างขององศาที่ดวงใจ ...



สำคัญด้วยหรือ? ที่ความรัก คือการได้อยู่เคียงคู่กัน บางทีความหมายของคำว่ารักที่แท้จริง อาจหมายถึง การยอมให้คนบางคนที่เรารัก ได้พบคนที่เข้าใจในตัวของเขา มากกว่าตัวเราก็ได้ รักอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอ ให้คนสองคนที่ไม่มีความเหมะสมมาพบกัน



มีข้อความหนึ่งบอกว่า "อยากรู้ว่าช่วงเวลาสิบปีมีค่าแค่ไหน ลองถามคู่รักที่เลิกลากันดูสิ" ไม่ต้องรอถึงสิบปีหรอกมัง แค่ช่วงเวลาสั้นๆ คู่รักคู่ไหนก็คงตอบได้ว่า ช่วงเวลาที่ผ่านเลยไปในชีวิต มันมีค่าในตัวของมันเองเสมอ



ความรักฉันท์คนรักนั้น มีคุณค่ายิ่งใหญ่ แต่มิตรภาพทางใจในฐานะเพื่อน ก็คงยิ่งใหญ่ และสำคัญไม่แพ้กัน หรือคุณมีความเห็นว่าอย่างไรคะ


ไดอารี่ของดวงดาว...การเดินทางของการเวลา วันเวลาเดินไปข้างหน้า ชีวิตคนเราก็เดินไปข้างหน้าเสมอ ไม่ว่าหนทางข้างหน้า จะเป็นอย่างไร และคนที่ยืนรออยู่ข้างหน้าจะเป็นใครก็ตาม


สำคัญด้วยหรือ?..ที่ความรัก คือการได้อยู่เคียงคู่กันตลอดไป คำถามที่ฉันมักเฝ้าถามผู้คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตอยู่เสมอๆ จริงๆ ฉันมีคำตอบของตัวเองอยู่แล้วล่ะ แต่ที่ฉันเฝ้าถามคนอื่นเสมอมา เพียงเพราะว่า อยากได้ยินคำตอบที่ช่วยตอกย้ำคำตอบในใจฉันให้มันดูจริงจังและชัดเจนขึ้นแค่นั้นเอง


แล้วคุณล่ะ คิดเห็นอย่างไร กับไดอารี่จากดวงดาวอย่างฉัน




...ส่องแสง...
ดวงดาวอันไกลโพ้นของคุณ












บล็อกต่อไปในวันจันทร์ที่ 4 มกราคม หัวข้อ “ สวัสดีปีใหม่ ” ค่ะ


ผู้สนใจเข้าร่วมโครงการสามารถเข้าร่วมได้เลยกฎกติกามารยาทดังนี้

-ลงชื่อบอกกล่าวกันไว้
-เขียนเรื่องอะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ และอัพบล็อกในหมวดงานเขียน/บทประพันธ์
-อัพบล็อกในวันจันทร์ที่ 4 มกราคม นี้ เวลาใดก็ได้
-เมื่ออัพบล็อกแล้ว กรุณามาแจ้งอีกครั้งในบล็อกของคนใดคนหนึ่ง และเราจะทำการรวบรวมลิงค์อีกทีค่ะ


ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ร่วมเดินทางด้วยกันเสมอมา


รายชื่อผู้ร่วมโครงการ
::BeCoffee::
::Nikanda::
::นางสาวดุ่บดั่บ::
::ซองขาวเบอร์ 9::
::กะว่าก๋า::
::JewNid::
::ปีศาจความฝัน::
::Peeamp::
::ท่านหญิงน่าเกลียด::
::inmeoir::
::coji::
::SongPee::
::นัทธ์::
::เป็ดสวรรค์::
::ส้มแช่อิ่ม::
::Sumer Flower::
::บุยบุย::
::มัยดีนาห์::









Create Date : 21 ธันวาคม 2552
Last Update : 11 มกราคม 2553 7:02:06 น.
Counter : 707 Pageviews.

27 comments
แพ้เนื้อจากการโดนเห็บกัด alpha-gal allergy สวยสุดซอย
(17 เม.ย. 2567 14:07:10 น.)
๏ ... ขอฝน แทน พรวันมหาสงกรานต์ ... ๏ นกโก๊ก
(15 เม.ย. 2567 15:30:08 น.)
15 เมษายน 2567 คุกกี้คามุอิ
(15 เม.ย. 2567 04:15:53 น.)
เรา คือ เอไอ ชีวภาพ..ที่ ทุกอย่าง ทำงาน อัตโนมัติ..อวิชชา ไม่รู้ โง่ ทุกข์..โดย อัตโนมัติ 15 CXO.Asia
(15 เม.ย. 2567 05:12:22 น.)
  
เจิม
เจิมเจิม
เจิมเจิมเจิม
เจิมเจิมเจิมเจิม
เจิมเจิมเจิมเจิมเจิม


ขออนุญาตเจิมค่ะ แปะไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านนะคะ
โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:8:17:28 น.
  
บางครั้งความกล้าก็อาจเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง แต่บางครั้งความไม่กล้าก็อาจรักษาอะไรบางอย่างให้คงอยู่ต่อไปค่ะ
โดย: coji วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:8:34:39 น.
  
เธออาจกำลังเป็นดวงอาทิตย์
เฝ้าส่องสว่างกลางหัวใจใครบางคน
ฉันเองก็อาจกำลังทำหน้าที่ของดวงดาวดวงหนึ่ง
เปล่งประการส่องแสงอ่อนหวาน
นวลตาให้ใครอีกคน ที่แสนดี
และมีความเข้าใจให้กันเสมอมา


แม้ว่าดวงใจสองดวง จะไม่มีวัน
มาโคจรมาพบเจอกันอีก
แต่รับรู้และดีใจเถอะว่า
อย่างน้อยครั้งหนึ่งในช่วงชีวิตที่ผ่านมา
สิ่งเหล่านั้นก็เคยเป็นความทรงจำอันงดงาม
แสนอ่อนหวาน และอ่อนโยน
และมันก็ยังคงส่องสว่าง
เรืองรองด้วยแสงและเรี่ยวแรง
แห่งความคำนึงถึงอยู่เสมอ

.....
ซาบซึ้งตรึงใจ ขอบตารื้นเต็มตื้นในหัวใจ
ชอบภาษาสวยสวยของคุณ
และท่วงทำนองของหัวใจที่เต็มไปด้วยรัก
และเข้าใจต่อชีวิตและจิตวิญญานแห่งรักแท้


สุขสดชื่นค่ะ

แอมอร

ปล.มารายงานตัวว่าวันนี้เข้าร่วมโครงการด้วยคนค่ะ
โดย: peeamp วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:11:15:44 น.
  
คุณแจง....อัพบล็อกแป๊บนึงเดี๋ยวมาอ่าน
เมื่อวานเพิ่งกลับจากการเดินทางกับครอบครัวค่ะ
เลยมาช้าไปหน่อย

หัวข้อต่อไป "สวัสดีปีใหม่" นะคะ ตรงกับวันที่ 4 มกราคม
ฤกษ์งามยามดี ^^
โดย: BeCoffee วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:11:27:59 น.
  
แหงนมองดวงดาวบนท้องฟ้า
ทั้งคืนที่มืดมิดด้วยดวงเดือนข้างแรมเรียวเ็ล็กเป็นเคียวแต่ดวงดาวกลับแปล่งประกายระยิบวิบว้าวเหมือนจะปลอบ
ทั้งคืนที่สว่างด้วยเดือนเด็มดวง สุกสกาวดังจะมองเห็นยอดไม้ที่เพิ่งผลิออกมารับน้ำค้างกลางดึก
เป็นความจริงทีเดียว เราต่างอยุ่บนฟ้าผืนเดียว
ต่างมีตัวตนเล็กๆ ใต้พระอาทิตย์ยิ่งใหญ่ดวงเีดียวกัน
แต่คืนที่แหงนมองดวงดาวกลุ่มนั้น เธอล่ะกำลังคิดถึงใครอยู่

อ่านไดอารี่ดวงดาวของแจงแล้วอิน ประสาคนห่างจากดวงตะวันที่เ้้ฝ้าฝัน
โดย: BeCoffee วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:12:08:46 น.
  
ไดอารี่เล่มนี้หวานอบอุ่นซึ้งกินใจจังเลยน้องแจง
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:12:32:37 น.
  


มัวแต่อินเลยลืมบอกไปว่า ส่งงานแล้ว
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:12:33:41 น.
  
เป็นไดอารี่ดวงดาวที่อบอุ่นดีนะครับพี่แจง
แม้จะไม่ได้อยู่ใกล้ แต่แค่ได้รักและเฝ้ามองจากที่แสนไกลก็สุขใจแล้ว


แต่เป็นผมคงทำไม่ได้อ่ะ เพราะมัน "เหงา"
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:12:36:35 น.
  
Ciao,

Buon Natale e Buon Anno.

Questa settimana fa freddo troppo... A casa tua è nevigata?
โดย: settembre วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:17:08:44 น.
  
อ่านจบแล้วค่ะ เขียนดีจังเลยค่ะ หวานซึ้งกินใจจัง

วันนี้เข้าบล็อกสามรอบเลย ตามอ่านงานเขียนของเพื่อนๆในโครงการน่ะค่ะ

โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:19:06:08 น.
  
มันเป็นความหวานที่แอบปนเศร้าเหมือนกันนะค่ะ
อ่านแล้วก็ได้แต่อินกับความรู้สึกไป .. บางทีแอบสงสาร
ตัวเองเหมือนกัน เพราะมานั่งคิดถึงว่า ถ้าหากว่าเกิด
กรณีของเราเรื่องความรักล่ะ และมันจะต้องจัดการยังไง


เรื่องความรักนี่มันห้ามกันไม่ได้จริงๆ นะคะ
บางทีอยากได้อย่างนี้ หวังอย่างนี้ พอผิดหวังมาแล้ว
แป๊กเหมือนถูกลูกมะม่วงปาลงกลางใจเลย .. จุกแอ๊ก ...
โดย: JewNid วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:20:59:01 น.
  
ความรัก .. จริง ๆ มันก็เป็นเพียงความรู้สึก
จับต้องได้ไหม .. ก็เปล่า

แต่ .. รู้สึกได้ ..

.......... ..

ดวงดาว เปล่งแสงของตัวเองเท่าที่มี
ดวงตะวัน เปล่งแสงของตัวเองเท่าที่มี ... เหมือนกัน


........... .....

ความรัก ก็เปล่งแสงของตัวเองเท่าที่มี ... เฉกเช่นกัน
แค่ ... คุณ รับรู้การเปล่งแสงนั่นหรือเปล่า ...

เท่านั้น ...

........ ..

....
.........


สองพี ...
โดย: SongPee วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:23:55:21 น.
  
"มองดูดวงดาวก็คงเป็นดาวดวงเดียวกัน" ...เหมือนเพลงอะไรนะ

ทำยังไงเราก็เขียนเรื่องให้เข้ากับ Group งานเขียนและบทประพันธ์ ไม่ได้ซะที
เข้าร่วมโครงการมาหลายหัวข้อแล้ว ก็ยังแต่งเรื่องไม่ออก



ตอนนี้เริ่มเรื่องเที่ยวมะละกาแล้วค่ะ
...เรื่องมันยาว ภาพมันเยอะ ก็เลยใช้เวลาคัดรูปนานหน่อย
ค่อยๆ ตามไปอ่านที่ blog นะคะ
โดย: นัทธ์ วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:7:22:38 น.
  
เธออาจกำลังเป็นดวงอาทิตย์ เฝ้าส่องสว่างกลางหัวใจใครบางคน ฉันเองก็อาจกำลังทำหน้าที่ของดวงดาวดวงหนึ่ง เปล่งประการส่องแสงอ่อนหวาน นวลตาให้ใครอีกคน ที่แสนดีและมีความเข้าใจให้กันเสมอมา


อ่านประโยคข้างบนแล้วคิดถึงเพลง "อย่าใกล้กันเลย" มากๆ น่าจะเคยฟังนะคะ เรียกว่าอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ อยู่ไกลให้รู้สึกดีก็พอใช่ไหมคะ
โดย: Summer Flower วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:8:21:27 น.
  
จากที่บ้านเรื่องของการเขียนไดอารี่แล้วกลายเป็นหลักฐานอย่างดี
ในการมัดตัวคนเขียน มันก็คงเหมือนกับว่า ... ถ้าเราเขียนอะไรดีหรือว่าไม่ดี
มันก็คงต้องรับผิดชอบกันไปตามนั้นน่ะค่ะ เพราะว่าเขียนอะไร
ไม่ดีแต่ว่าไม่ได้กล่าวอ้างโดยลอยแต่ว่ามันเป็นความจริง
อันนั้นก็คงต้องมองด้วยเจตนา .. ว่าเราเป็นยังไง ...

แต่ว่าถ้าเขียนอะไรแบบว่าเหวอๆ นิดหน่อยแล้วคนอื่นอ่านเจอ
แอบอายได้เหมือนกันคะ เพราะส่วนมากไดอารี่มันก็มีแอบพร่ำๆ เพ้อๆ
เล็กน้อยถึงมากได้เหมือนกันนะค่ะว่าหรือเปล่าเอย 55+
โดย: JewNid วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:8:32:01 น.
  
นึกถึงประโยคนึงขึ้นมา "รักอยู่ห่างๆ แต่เฝ้ามองอย่างห่วงๆ" เลยล่ะ ความรักเป็นเรื่องพูดยากนะสำหรับเรา บางคนอยากอยู่ใกล้ชิดดูแลทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่อาจเป็นไปได้ แต่กลับบางคนได้อยู่คู่กันแต่กลับไม่เคยสนใจดูแลกันและกันเลย ความรักมักสวนทางกันเสม น้อยครั้งนักที่จะเจอฟันเฟืองที่ตรงกัน

เอ...ยิ่งพิมพ์ยิ่งงงตัวเองว่าเกี่ยวกะไดอารี่ของคุณแจงตรงไหนหว่า
โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:11:31:03 น.
  
งานที่ต้องยู่งเกี่ยวกับคน โดยเฉพาะด้านสุขภาพ
ต้องเสียสละมากมาย ใช้ขันติเป็นที่ตั้ง
ต้องระวังไม่ให้ขันแตก

.....

น่ายกย่องมากมาย ได้บุญในทุกวันที่ทำ
เห็นใจเลยค่ะ

แอมอร
โดย: peeamp วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:12:45:34 น.
  
สวัสดีค่ะ คนหัวใจเดียวกัน ..

ตามมาคุยที่นี่ค่ะ .. เมื่อวานพอเม้นท์คุณแฟรงค์ชิน เสร็จแล้ว ก็นึกอยู่ว่าคุ้นๆชื่อคุณ Nikanda ค่ะ กลับมาดูบล๊อคตัวเองอันเก่าๆ ก็ถึงบางอ้อ .. เพราะเคยเข้ามาเม้นท์ซีรี่ส์เกาหลีในบล๊อคเก๋ค่ะ ^^

แสดงว่าดูซีรี่ส์เยอะมากๆเลยใช่มั๊ยคะ .. เพราะไปเจอคุณที่กระทู้รูปอู๋จุน และ Star's Lover อีก .. ฮ่าๆ แอบให้ give ไปด้วยเพราะถูกใจที่เขียนว่า ถ้าเป็นเบยองจุนเล่นกะ ชอยจีวู จะเทใจให้เต็มสิบ .. เห็นด้วยค่ะ ชอบคู่นี้มากๆ เค้าดูสนิทกันมากเลยจากที่เห็นบนเวทีโตเกียวโดมในงานเปิดตัว WLS the animation ค่ะ .. น่ารักๆ แต่เธอมีคู่ใจไปซะแล้ว ก็เหลือแต่คุณชายสุดที่รักของเก๋ค่ะ ให้คนอื่นแซงไปก่อน อิอิ ..

พูดถึง Hoteiler ต่ออีกหน่อย .. ที่คุณบอกว่า บทแฟรงค์ชินมันเข้ากับยองจุนมาก .. แบบลงตัวที่สุด ..ถูกต้องเลยค่ะ ต้องเป็นเค้าเล่นค่ะ ย้ำว่า เท่านั้นด้วยค่ะ อิอิ .. และมายืนยันว่า เป็นพระเอกค่ะ ฮ่าๆๆ พระเอกในหัวใจด้วย จริงมั๊ยคะ ^^

เคยดู Hotelier Japan ver. มั๊ยคะ .. ขอบอกว่ายองจุนหล่อมากๆๆๆๆ น่ารักมากเลยค่ะ แต่เนื้อเรื่องไม่ได้ดู กด play หาแต่ฉากที่เค้าออกเท่านั้นค่ะ ซึ่งน้อยมากๆๆ .. นับได้เลยค่ะ ตอนที่ออนแอร์สาวญี่ปุ่นคงดีใจ ที่ไหนได้ออกมาแบบรับเชิญจริงๆค่ะ ..

ต้องไปแล้วค่ะ .. ดีใจที่ได้คุยกับคนหัวใจเดียวกันนะคะ อ่อ .. เขียนบล๊อคเก่งมากเลยค่ะ .. ภาษาสวยงามจังเลย

ไว้เจอกันนะคะ ^^
โดย: SarangLady วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:14:35:03 น.
  
ความเขินอาย คงเป็นกิเลอย่างหนึ่งนะครับ

เจอกันปีใหม่ครับ..

โดย: มนุษย์กินเห็ด... (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:20:58:02 น.
  
แจงขา อ่านเม้นท์ของแจงแล้วก็กลับมาอีกที
อยากเป็นเด็กอีกจริงเหรอ ...อ้อนแปลกคนอยู่อย่าง
ไม่เคยอยากกลับไปเป็นเด็กเลยมีความรู้สึกว่าไม่ค่อยมีใครเข้าใจเราเล้ยตอนเราเล็กๆ
โตขึ้นแล้วก็ยังพบคนที่เข้าใจเราอยู่บ้าง อิอิ
แล้วก็มีสามารถทำอะไรหลายๆ อย่างได้แบบที่ตอนเด็กๆ โดนห้ามด้วยอ่ะ
ข้ามประเด็นเรื่องไดอารี่มาเรื่องนี้ได้ไง



แจงขา อ้อนก็รวมลิ้งค์อยู่นะคะ เดี๋ยวส่งให้แจงดูทางเมลนะคะ
ว่ามีอะไรขาดเหลือบ้างไหม
แล้วคุยกันต่อทางเมลค่ะ
โดย: BeCoffee วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:23:09:18 น.
  
ไม่ได้โกอินเตอร์อะไรเลยครับพี่แจง
แบบว่าเนื้อเรื่องมันพาไปอ่ะ ให้เป็นคนไทยไม่ได้อ่ะครับ
แบบว่าบ้านเราไม่มีการพาบาทหลวงมาหานักโทษประหารอ่ะครับ

แล้วก็อีกอย่างตอนแรกผมก็กะว่าจะใช้ "ผม" อยู่เหมือนกัน แต่ไม่รู้คิดยังไงดันใช้ "ฉัน" เฉยเลย งงตัวเองเหมือนกัน - -
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:0:39:19 น.
  
เยือกเย็นเหน็บหนาวแต่ก็อบอุ่น

ใช่เลยค่ะ ถ้าเราไม่หนาวเราก็จะไม่กอดตัวเองให้ความอบอุ่น

ความหนาวเย็นทำให้เรากอดตัวเองมากขึ้น !!!

เอ่อ...งงมะ ^^'

โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:7:34:55 น.
  
สวัสดีค่าแจง
คราวนี้มาช้าไปหน่อยอ่ะค่ะ หาเนทเล่นไม่ได้ แหะ แหะ
ตอนนี้อยู่เจียงใหม่เจ้า...อากาศดีมากมายนะคะ
ทางนู้นเป็นยังไงบ้าง หนาวไหมคะ น้องนางฟ้าละ หายป่วยยัง?

วันนี้เป็นดวงดาวที่นิ่งแต่ลึกนะคะแจง หลายประโยคชอบมาก
นั่งคิดตามอยู่นานเลยว่า แล้วตัวเองคิดว่าอย่างไรกันแน่
สำหรับเรื่องพรหมลิขิตนะคะ ปอยว่า ถ้ามันเป็นพรหมลิขิต
มันก็จะเป็นพรหมลิขิตอย่างนั้น ที่วันนึงต้องโคจรมาเจอกัน
ส่วนวันที่เคยเจอกันแต่ไม่ได้อยู่เคียงคู่กัน ก็อาจจะเป็น
อีกพรหมลิขิตหนึ่งที่ทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ลิขิตไว้
ให้ต่างฝ่ายต่างคิดถึงกัน จนเมื่อความคิดถึงสุกงอมเต็มที่
วันนึงก็จะกลับมาเจอกัน เพื่อสานต่อความสัมพันธ์อีก
แต่ถ้ามันไม่ได้เจอกัน มันก็เป็นพรหมลิขิตที่ให้ต่างฝ่าย
ต่างไปเจออีกคนนั่นแหละค่ะ...ปอยว่านะ

ส่วนเรื่องความรักต้องอยู่ด้วยกันไหม ปอยว่าไม่จำเป็นเลย
บางทีเก็บความรักอุ่น ๆ ดี ๆ ไว้ในหัวใจ เป็นความทรงจำ
เป็นเรื่องราวดี ๆ ว่าในชีวิตเคยได้เจอ ได้พบ ได้สัมผัส
กับความรักที่แท้จริง แค่นั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับความรักนะ
คนที่เราเลือกจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในความเป็นจริง
อาจจะไม่ใช่คนที่เรารักที่สุดก็ได้นะคะ ในเมื่อคนที่เรารัก
ไม่ได้มีความต้องการในชีวิตสอดคล้องกัน แต่รักกันไป
ก็ไม่ผิดตรงไหน...อันนี้ก็ประสบการณ์จริงนะคะเนี่ย อิอิ

ไอคอนรูปผักน่ารักจังเลยค่ะ


สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะคะแจง
คิดถึงเสมอค่า
โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:11:27:31 น.
  
มาอ่านแล้วค่ะ

เดินทางไปกทม. ทำวีซ่า
เพิ่งกลับมาถึงบ้านวันนี้เองค่ะ

สุขสันต์วันคริสต์มาสค่ะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:16:29:16 น.
  
สวัสดีค่ะพี่แจง

นิไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความรักเท่าไรนัก
แต่อ่านไดอารี่แล้วให้ความรู้สึกหลากหลายมากเลยค่ะ

นิเห็นด้วยว่าความรักไม่จำเป็นต้องอยู่เคียงคู่กันไป
เพราะรักคือการให้ ใช่ได้มา
แต่ลองคิดดูอีกที กว่าจะทำใจให้คิดแบบนั้นได้

ก็คงจะ"ยาก"และ"เหงา"พอดู
และสุดท้าย ชอบชื่อเรื่องมากค่ะ ไดอารี่ของดวงดาว...



ไอคอนน่ารักมากค่ะ เลือกใช้ไม่ถูกเลย อิอิ
โดย: บุยบุย วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:17:22:18 น.
  
แมรี่ คริสต์มาสครับพี่แจง
ขอให้พี่แจงและครอบครัวมีความสุขมากๆนะครับ
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 26 ธันวาคม 2552 เวลา:0:05:06 น.
  
แวะมาหาด้วยความคิดถึง
เห็นด้วยกับน้องนิ ไอคอนน่ารักจริง
โดยเฉพาะอันนี้ชอบเป็นพิเศษ
โดย: BeCoffee วันที่: 27 ธันวาคม 2552 เวลา:2:28:44 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nikanda.BlogGang.com

nikanda
Location :
จันทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]

บทความทั้งหมด