ในวันที่กระแสลมพัดแรง ทุกอย่างที่มีน้ำหนักเบาหวิว กำลังล่องลอยไปในอากาศ ฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ที่หน้าอพาตเม้นท์แห่งหนึ่งในเมืองที่ผู้คนวุ่นวาย หลังจากที่บังเอิญชนกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเร่งรีบจนได้รับบาดแผล เข้าไปข้างในก่อนไหม..นั่นคือคำถามของเขา และเธอก็กำลังตัดสินใจ


เพียงเสี้ยววินาที..เปลี่ยนชีวิต เปลี่ยนหัวใจ..ทุกอย่างไม่มีวันเหมือนเดิม







เอ็ดเวิร์ด (ริชาร์ด เกียร์) และ คอนนี่ ซัมเนอร์ (ไดแอน เลน) เป็นคู่สามีภรรยาที่มีชีวิตผาสุข แบบที่เป็นความใฝ่ฝันของอเมริกันชนทั้งหลาย พวกเขามีบ้านอยู่แถบชานเมืองนิวยอร์คซิตี้ กับลูกชายวัยแปดขวบ สุนัขหนึ่งตัว และแม่บ้าน แต่ไม่มีชีวิตใครหรอก ที่จะราบรื่นตลอดไป ครอบครัวที่แสนสุขราวกับปูด้วยกลีบกุหลาบ ต้องมาเปลี่ยนไป เมื่อโชคชะตาชักพา คอนนี่ ให้สะดุดเข้ากับ พอล (โอลิเวอร์ มาร์ติเนซ) ชายแปลกหน้าบนถนนย่านโซโห การพบกันครั้งนั้น ทำให้เธอตกบ่วงเสน่ห์อันลึกลับยากจะไถ่ถอน และอันตรายที่ต้องเผชิญ สิ่งที่จะดึงดูดคอนนี่ ให้หลงเข้าสู่วังวนแห่งความสัมพันธ์ล้ำลึก เอ็ดเวิร์ดรู้เรื่องภรรยานอกใจเข้าโดยบังเอิญ ซึ่งผลักดันให้เขาสืบเสาะรายละเอียดอันขมขื่น เมื่อได้เบาะแสมากพอ เขาจึงเผชิญหน้ากับชู้รักของภรรยา เพื่อจะพบว่า ตนเองมีอารมณ์รุนแรง มากเกินกว่าที่เคยรู้ตัว ชีวิตสมรสที่ถูกกัดกร่อน ด้วยความรู้สึกผิดและความโกรธแค้น จะมีทางเยียวยาได้หรือไม่?

ข้อมูลจากอินเตอร์เนท

* * * * * * * * *



ความสมบูรณ์แบบของชีวิตครอบครัว ที่คอนนี่คิดมาตลอดชีวิตว่า นี่แหล่ะเพียงพอแล้ว แต่เพียงแค่สบตากับพอล หนุ่มวัยฉกรรจ์ที่หล่อเหลา ร้อนแรง ช่างเอาใจ และมีเสน่ห์ คอนนี่ก็ถอนตัวไม่ขึ้น ผู้หญิงคนหนึ่งเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง เธอค้นพบถึงความร้อนแรงที่แฝงอยู่ในตัวเอง ค้นพบความอ่อนหวาน ความอ่อนไหว ความสนุกสนาน ที่เธอไม่รู้ว่าเธอเคยมี..และเธอรู้สึกว่าเธอเซ็กซี่และน่าปรารถนาจนใครคนหนึ่งไม่อาจห้ามใจได้


ฉันเคยบอกคนรู้จักคนหนึ่งว่า ฉันชอบอารมณ์ของความรักที่ไม่สมหวัง อารมณ์ของการรักเขาข้างเดียว หรืออารมณ์ที่คิดถึงใครซักคนแล้วรู้สึกปวดร้าวในอก ปวดช่องท้องเหมือนมีใครมาบิดลำไส้..แต่เมื่อความคิดถึงมันแทรกซึมลึกลงไปในใจ มันมีความสุขๆซ่อนอยู่ในนั้น สิ่งเล็กๆบางสิ่งแทรกตัวอยู่ในความเจ็บปวด มีความวาบหวิวซ่อนอยู่ในการหลบซ่อนความคิดถึงเอาไว้เพื่อไม่ให้ใครรู้


นั่นคือเหตุผลง่ายๆ ถ้ามีใครถามฉันว่าทำไมจึงชอบหนังเรื่องนี้


ยิ่งฉันนั่งดูคอนนี่เท่าไหร่ การแสดงของไดแอน เลน ทำให้ฉันรู้สึกประหนึ่งว่าคอนนี่คือตัวฉันเอง ผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งร้องไห้บนรถเมล์ ขณะที่หัวใจกำลังแตกออกเป็นสองส่วน ตีกันวุ่นวาย สามีที่แสนดี ผู้ไม่มีความผิดอะไร ความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นที่ไม่กล้าตัดและลูกชายอันเป็นที่รักยิ่ง กับความรู้สึกนึกคิดถึงใครอีกคน ที่สัมผัสได้ว่าเป็นความรักอย่างแท้จริง..ความรักที่ทำให้เธอรู้สึกร้อน รู้สึกหนาว ห่วงหา โหยหา อาลัยอาวรณ์และเจ็บปวด







ตัวหนังร้อนฉ่าอยู่แล้ว เลิฟซีนก็ร้อนเร่า และดีกรีความร้อนแรงก็เริ่มเพิ่มขึ้นมากขึ้น เมื่อเอ็ดเวิร์ดสามีที่แสนดีสืบรู้ว่าภรรยาของเขากำลังมีความลับ และเป็นความลับที่ยิ่งใหญ่ เกินกว่าหัวใจของเขาจะรับได้ เขาจึงเลือกที่จะไปพบกับพอล..ผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนที่ก็มีความรักให้กับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างมากมาย แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเธอมีสามีอยู่แล้ว..วันนั้นเอง ที่เอ็ดเวิร์ดเพิ่งรู้ตัวว่า ตัวตนที่เคร่งขรึม ใจเย็นและแสนอบอุ่นของเขาเองนั้น มีบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ อารมณ์ร้อนแรงที่ไม่มีใครได้สัมผัสแม้แต่ตัวเขาเอง


การแสดงของริชาร์ด เกียร์ ทำให้ฉันสงสารเอ็ดเวิร์ดไม่น้อย ฉันบอกตัวเองในใจ ว่าถ้าฉันมีผู้ชายที่แสนดีอย่างนี้เคียงข้าง ฉันจะรักเขาให้หมดหัวใจ(อุอุ แบบว่าชอบเป็นการส่วนตัว) แต่โอลิเวอร์ มาร์ติเนซ ในบทของพอลก็มีเสน่ห์เหลือล้น ฉันหันมาถามตัวเองอีกครั้ง ถ้าฉันได้เจอผู้ชายแบบนี้ ฉันจะต้านทานเสน่ห์ของเขาไหวไหมนะ..ต้องไหวสิ หุหุ


ในครึ่งหลัง..ฉันชอบอารมณ์ของความหดหู่ของตัวหนัง ตัวพระเอก นางเอก สามีที่รู้ความลับของภรรยา และมีความลับของเขาเองที่ไม่อยากให้ภรรยารู้ กับภรรยาที่พยายามปิดซ่อนความรู้สึกของตัวเอง..ทั้งสงสารสามีและก็กำลังวาดระแวง..สงสัยในบางสิ่ง


คนสองคน..ที่มองตากัน และพยายามกลั้นความรู้สึก พยายามที่จะกั้นเสียงร้องไห้ในใจ..ต่อหน้าลูกชาย..พยายามที่จะทำให้ครอบครัวกลับมาอบอุ่นเหมือนเดิม..


ส่วนตอนจบของหนัง..ฉันชอบมาก แม้ตอนจบนั้น อาจจะไม่ยุติธรรมสำหรับใครบางคน แต่ว่าฉันชอบ ฉันคิดว่ามันลงตัวที่สุดแล้ว เคยมีใครคนหนึ่ง เขานั่งดูหนังเรื่องนี้กับฉัน เขาบอกว่าช่างไม่ยุติธรรมเลย สำหรับคนที่มาทีหลังและรักจริง นั่นสินะ


แต่ก็นี่แหล่ะนะ ที่เขาว่ากันว่า..ไม่มีความยุติธรรมในสงครามและความรัก

บางครั้ง.. ความรักอย่างเดียวก็ไม่พอ


หนังจบแต่คนไม่จบ..ฉันกำลังสงสัยในตัวของคอนนี่ เหมือนที่คอนนี่ก็สงสัยในตัวเธอเอง ว่านั่นคือความรักหรือความหลง..ในเสี้ยววินาทีที่กำลังตัดสินใจนั้น ถ้าเธอเลือกที่จะหันหลังกลับ ไม่เดินเข้าไปตามคำชวนอย่างมีมารยาทของพอล ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปไหม?


บางครั้ง..สิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้น เราก็ไม่มีวันรู้หรือเข้าใจหรอก...คอนนี่และเอ็ดเวิร์ดจึงเลือกที่จะทิ้งอดีตที่ปวดร้าวไว้ข้างหลัง


..แด่ พอล..ผู้ชายที่จากไปอย่างเดียวดาย





* * * * * * * * * * *




สารภาพจากใจเลยนะ..ว่า"หนังโปรด ตัวละครประทับใจ" ฉันเองเป็นคิดหัวข้อนี้ขึ้นมา ด้วยเวลาที่ค่อนข้างกระชั้นชิด(แค่คิดอะไรไม่ออก ณ ตอนนั้น) จึงคิดว่าหัวข้อนี้คงง่ายๆ จับอะไรขึ้นมาเขียนก็ได้ เพราะในชีวิตนี้ แม้ไม่ใช่คอหนัง แต่ก็ดูหนังมาไม่น้อยเหมือนกัน


แต่เมื่อเวลาที่ต้องลงมือเขียนจริงๆ มันกลับไม่ง่ายอย่างนั้น เพราะหนังที่ดูแล้วชอบนั้น มีมากมายจนนับไม่ถ้วน ไม่รู้ว่าเรื่องไหนที่โปรดปรานที่สุด ก็เลยรอแล้ว รอเล่า จนถึงนาทีสุดท้ายนี่แหล่ะ เมื่อคืนก็หยิบ Home sweet home alabame, The man in the moon มานั่งดูสลับกันไป


ชอบหนังเกี่ยวกับการแต่งงานด้วย หนังที่มีคำว่าWeddingเป็นส่วนประกอบ ชอบทั้งนั้น..ความจริงก็ชอบหลายแนวนั่นแหล่ะ..แต่ผลสุดท้ายก็เลือกที่จะหยิบเอาเรื่องนี้ขึ้นมาเขียน เพราะจำอารมณ์ตอนที่ได้ดูจบไป(ตอนโน้น)มันสั่นสะเทือนหัวใจดี




ปล.unfaithful :: เหมาะสำหรับคอหนังที่ไม่คาดหวังความรักในอุดมคติ คนที่มองความรักในแง่ของความเป็นจริง คนที่มองเห็นเซ็กส์เป็นเรื่องธรรมชาติ และคนที่มีภูมิต้านทานความหลอน(นิดหน่อย)



..อึมครึม หม่นมัว เร่าร้อน วาบหวิว และหลอน..





* * * * * * * * * *




ส่วนบล็อกต่อไปในวันจันทร์ที่ 31 สิงหาคม จะมาให้หัวข้อ"กอด"ค่ะ


ใครสนใจเข้าร่วมโครงการสามารถเข้าร่วมได้เลยกฏกติกามารยาทดังนี้ค่ะ
-ลงชื่อบอกกล่าวกันไว้
-เขียนเรื่องอะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ และอัพบลอคในหมวดงานเขียน/บทประพันธ์
-อัพบลอคในวันจันทร์ที่ 17 สิงหาคมนี้ เวลาใดก็ได้
-เมื่ออัพบลอคแล้ว กรุณามาแจ้งอีกครั้งในบลอคของคนใดคนหนึ่ง และเราจะทำการรวบรวมลิงค์อีกทีค่ะ


ยินดีต้อนรับเพื่อนๆ ทุกคนสู่ถนนสายมิตรภาพค่ะ

ผู้เข้าร่วมโครงการ
::BeCoffee::
::nikanda::
::นางสาวดุ่บดั่บ::
::Artagold::
::กะว่าก๋า::
::JewNid::
::นัทธ์::
::ปีศาจความฝัน::
::inmemoir::
::ส้มแช่อิ่ม::