ฉาก :: หลังหิมะละลาย
Ciao, Vuoi vedere la nave...vieni a casa mia! Porta anche piccola Giada...andate a sciare...ma io non vado..non so sciare...non provo mai..
Questo libro, l'ho già letto ma non mi piaciutto molto. Ora tocca me..devo scrivere anche io. Ma questo testo non è facile da scrivere. Va be'....proviamo! โดย: settembre วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:32:49 น.
อิอิ หัวข้อ "สายน้ำ" นะคะแจง
อ้อนเปล่าลืมนะคะ ที่จริงวันนี้เป็นของปอยค่ะ คราวที่แล้วอ้อนกับแจงสลับที่กันค่ะ อิอิ แต่ปอยหายไปยังไม่กลับมาอ้อนคิดแทนก่อนเลยเนอะ โดย: BeCoffee วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:00:44 น.
วันนี้อ่อนไหว อ่อนหวานดีจังค่ะแจง
คนอ่านอยู่ทางนี้ก็พลอยน้ำตาจะรื้อๆ ไปด้วย อยากให้วันหนึ่งที่หิมะจะตกปกคลุมประภาคาร ทางนี้ก็หนาวแล้ว หนาวของอ้อนกับของแจงเทียบกันไม่ได้เนอะ แต่สำหรับทีี่นี่หนาวแค่นี้ก็จะแย่แล้ว เรียนรู้จากผู้อื่นก็คือการเรียนรู้เช่นกัน แม้ว่าไม่เคยเห็นหิมะ ...ก็รับรู้ความรู้สึกนั้นได้ แม้ไม่เคยเห็นประภาคารของแจงก็รู้สึกถึงแสงกระพริบนั้นได้เช่นกัน ฉากหลังเมื่อหิมะละลายจะเป็นยังไง แม้ไม่สวยงามก็ยังอยากรู้ ตามประสาคนอยากรู้อยากเห็นนั่นเอง โดย: BeCoffee วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:33:14 น.
วันนี้มาแนวหวาน ซึ้งและเศร้าอีกแล้วนะครับ
ชอบๆ ประโยคในหนังสือเล่มนี้ที่พี่แจงยกมาจัง สงสัยคงต้องไปหาซื้อมาอ่านซะแล้วสิครับ คนเราชอบชื่นชมสิ่งสวยงาม แม้จะรู้ว่าสุดท้ายภายใต้ความสวยงามนั้น ยังมีความจริงที่โหดร้ายซ่อนอยู่ แต่ถ้าไม้ให้ชื่นชมความสวยงามเลย ไม่มีใครทำได้หรอกครับ จริงไหม? ปล. จากบล็อกที่ถามภาพแรกคือหน้าปกฉบับบภาษาไทยครับ ส่วนภาพที่สองเป็นปกต้นฉบับภาษาจีนครับผม โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:53:59 น.
สวัสดีค่ะพี่
อิอิ อ่านแล้วไม่ใช่แค่อมยิ้มค่ะ ขำเลยหล่ะ โธ่ เพราะความง่วงแท้ๆเลยนะคะเนี่ย ดีจังค่ะ แบบว่า เล่าสลับกับตอนในหนังสือได้ แสดงว่า อินน่าดูเลยนะคะ โดย: Artagold วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:49:27 น.
โหล ๆ คุณแจง
คราวนี้มาอัพแล้วค่ะ อิอิ แต่ไม่ได้ไว้หน้าหลักนะคะ https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=missdoobdub&month=23-11-2009&group=14&gblog=26 เอาลิงค์มาฝากให้ด้วยล่ะค่ะ เห็นของแจงแว่บ ๆ เป็น "ระยะทางอันห่างใกล้" เดี๋ยวกลับมาอ่านอีกทีนะคะ แหะ แหะ คราวหน้าก็ไม่พลาดค่ะ อัพแน่ ๆ คราวนี้มาช้าไปหน่อย ปั่นเกือบแย่แน่ะค่ะ อิอิ คิดถึงนะคะ คิดถึงเสมอ โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:22:05 น.
อ่านแล้วค่ะแจง (บลอคแรกหลังจากไม่ได้อ่านอะไรในเวบมานาน)
อ่านหนังสือเล่มนี้จบแล้วก็อยากจะหยิบกระดาษปากกามาเขียนจดหมายหาใครสักคน แต่เหมือนที่'ปรายว่านะคะ เรื่องคู่เขียนที่คู่ควรน่ะ หาไม่ง่ายเลย นิ้วกลมกับพิมปายเป็นคู่เขียนที่อ่านแล้วสนุกไม่น้อยเลยทีเดียว อ่านแล้วอยากมีคนเขียนจดหมายหาอย่างนี้บ้างจัง ไม่ได้รัก ไม่ได้หวาน แต่เขียนแล้ว อ่านแล้วอบอุ่นใจ แต่อบอุ่นแบบบหิมะไม่ละลายนะคะ อบอุ่นเหมือนอ้อมกอดใครสักคนน่ะค่ะ (ว้า เพ้อเจ้อไปเสียแล้ว) ว่าแล้วก็นึกถึงเรื่อง "Love at first Read" ที่แจงซื้อไปน่ะค่ะ อ่านหรือยังไม่รู้ อันนั้นก็เขียนตอบกันได้น่ารักดีนะคะ อ่านแล้วอบอุ่นเหมือนกัน แจงเขียนจดหมายได้น่ารักดีนะคะ แสดงว่าคนที่เขียนถึงเนี่ย ต้องมีความรู้สึกให้ไม่น้อย 5555 แอบแซวอีกแล้วล่ะค่ะ คุณประภาคารนั่น เปรียบเทียบได้น่ารักดีนะคะ แต่ไม่รู้ว่าหิมะจะไปละลายใต้ประภาคารได้ไหมนะ มีประภาคารก็ไม่น่าจะมีหิมะไปตกใกล้ ๆ แล้วจะมีวันได้เจอกันไหมละเนี่ย เพ้อเจ้ออีกแล้วปอย อิอิ อ่ออ ภาพสวยมากมายค่ะ ถ่ายจากบนเครื่องบินเหรอคะ ใกล้จังเลย เห็นด้วยตัวเองคงจะสวยน่าดูเนอะ โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:36:19 น.
แวะมาทักทายก่อนไปนอน
แปะไว้หกสิบเปอร์เซนต์ จะกลับมาอ่านอีกที ...... แค่พูดถึงหิมะก็หนาวจัง ความรักสุดแต่ใครจะนิยาม บางคนก็ว่าเหมือนกองไฟ ใกล้มากก็ร้อน แต่หิมะนี่ออกจะหนาวสะท้านไปถึงทรวงใน ฝันดีค่ะ แอมอร โดย: peeamp วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:09:05 น.
เขียนได้ซาบซึ้งมากเลยค่ะ
หิมะไม่เคยรอใครคงเหมือนกับความรักที่ไม่เคยรอใครเหมือนกัน หากพานพบแล้วต้องรีบไขว่คว้าไว้ก่อนที่ความรักจะละลายหายไปเหมือนหิมะ ....... โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:03:04 น.
หิมะไม่เคยรอใคร เหมือนๆ ความรักไม่เคยรอใครหรือเปล่าน้อ แต่ขอให้ใครซักคนแค่คนเดียวยังรอเราก็พอแล้วหละ
ชอบที่คุณปราย เขียนค่ะ ได้ใจเราจัง โดย: Summer Flower วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:21:02 น.
บอกอะไร ๆ ได้หลาย ๆ อย่างเชียวค่ะ ..
ที่สำคัญ "โอกาส" บางครั้งผ่านมา ..และผ่านไปอย่างรวดเร็ว อยู่ที่เราจะคว้า มันไว้ได้ทันหรือเปล่า .. มั้ง .. หวัดดีค่ะ .. ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการ เจ้าเป็ดตัวนี้ ขอแอบเดินบนถนนสายนี้ด้วยบ้าง บางครั้งนะค่ะ ก็จะพยายาม เจอกัน บน "สายน้ำ" นะค่ะ .. สองพี โดย: เจ้าเป็ดขี้เหร่ .. ตัวเดิม (SongPee ) วันที่: 24 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:32:37 น.
ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อคค่ะ
ตามมาตอบคำถามเกี่ยวกับ East of Eden อีกสองนางเอก ฮันจีเฮ รับบทเป็น คิมจีฮุน รักสามเส้าของพระเอกสองคน ดงอุค กับ มยองฮุน บทของเธอเด่นมาก ไม่น้อยกว่านางเอกเลย และเล่นเก่งมาก แต่ไม่ค่อยชอบบทของเธอ เพราะเธอทำให้ชีวิตน่าสงสารของมยองฮุนรันทดหนักกว่าเดิมอีก ส่วนลีดาเฮ ที่รับบทนักข่าวมินเฮริน ทราบว่า ละครเรื่องนี้ เขียนบทไปถ่ายทำไป เดาเอาว่า คนเขียนบทได้พยายามที่จะให้ดาเฮเป็นนางเอกอยู่เหมือนกัน ตอนแรกเหมือนจะคู่กับดงอุคน้องชาย แต่พอเข็นไปไม่ได้ ตอนหลังเลยเหมือนจะดันให้คู่กับพระเอกคือ ดงซอล แต่เป็นเพราะ ธรรมชาติของตัวละครที่เป็นไปตามเนื้อหาหรือยังไงก็ไม่รู้นะคะ คือเหมือนเอาไปแทรกแทนไม่ได้ และบทของมินเฮริน เป็นแบบที่ดาเฮใช้เป็นเหตุผลที่ออกจากการแสดงกลางคัน คือ เธอบอกว่า เธอไม่เข้าใจบทบาทของตัวละครที่กำลังแสดงอยู่ ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น เพราะก็ไม่เข้าใจมินเฮรินเหมือนกัน เป็นบทที่แทบไม่มีความสำคัญกับโครงหลักของเรื่อง ลีดาเฮตัดสินใจออกจากการแสดง และจบบทบาทของเธอ ในตอน ที่ 40 ค่ะ และถูกคนตำหนิว่าเธอเป็นคนไม่รับผิดชอบต่อการแสดงที่รับเล่นอยู่มากเหมือนกัน แต่ถ้าใครดูเรื่องนี้ คงเข้าใจดาเฮ และถ้าจะกล่าวว่าเธอไม่รับผิดชอบก็คงพูดไม่ได้เต็มปากนัก โดย: prysang วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:07:30 น.
ถ้าความรักรูปร่างเหมือนหิมะ
แล้วหิมะของเมืองหิมะที่ดรีมเวิลด์ จะเรียกว่าความรักได้รึเปล่าคะ เป็นหิมะที่ไม่ได้เกิดขึ้นเองตามกาลเวลาและธรรมชาติของมัน แต่หิมะนั้นก็หนาวเย็นและสวยงามเหมือนหิมะจริงๆ โดย: คุณหนูแพนด้าตัวน้อย วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:30:51 น.
ฟี่อ่านงานแจงอย่างน่าจะบวกอารมณ์ตัวเองเล็กน้อย
ถึงได้รู้สึกว่ากำลังเหงา อย่างมากมาย โดยเฉพาะประโยคที่แจงยกมา .. ความรักบางอย่างในชีวิต คนเราเอื้อมไม่ถึง สัมผัสไม่ได้ เหมาะสำหรับเอาไว้มองดู... ในวันที่กำลังอยากจะเลิกคาดหวังกับสิ่งที่ไม่ควรหวัง ประโยคนี้ ทำให้น้ำตาร่วงเลยทีเดียว บางทีความรักสำหรับเราคงเป้นแค่สายลมล่ะมั้ง พัดมาให้เย็นใจ แล้วก็จางไป แวะมาอ่านหลังจากมีเรื่องยุ่ง ๆ ที่ทำงานนิดหน่อย แต่เม้นท์อาจดูบวม ๆ ไปนิด ตามประสา จิตใจหงอย ๆ นะจ๊ะคราวนี้ โดย: ฟี่ (Paulo) IP: 58.147.4.154 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:52:51 น.
แวะมาทักทายครับพี่แจง
ตอบคำถามที่ทิ้งไว้นะครับ เสียงโครม! ที่ว่าก็เสียงโดนโครมไฟหล่นใส่ครับผม แล้วที่นึกถึงสามสิ่งน่ะถูกที่สุดคือ ฉากที่แพทร้องเพลงนี้บนเวทีแหละครับ โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:17:46 น.
มาตอบค่ะ
เรื่องบุพเพรัก อุบัติเหตุหัวใจไม่เหมือนแนวเกาหลีเด็กนะคะ เรื่องนี้ไม่มีการใช้สัญลักษณ์แทนคำพูดน่ะค่ะ เรื่องของสำนวนก็ไม่ถึงขั้นสละสลวย แต่ก็ไม่ใช่แบบเด็ก ๆ น่ะค่ะ โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:31:47 น.
|
บทความทั้งหมด
|
ยังไม่ได้อ่านฉากของแจงนะคะขอแปะไว้ก่อน
บังเอิญว่ามันตรงวันครบรอบค่ะ ก็เลยโยงซะให้มันเป็นฉากซะเลยค่ะ