::ผู้ชายกลางสายฝน:: ผู้ชายกลางสายฝน เขาเป็นคนชอบดูหนัง แต่เพลงไม่ชอบฟัง และก็ยังชอบระบายสี เขาชอบอยู่บ้าน ไม่ไปทานข้าวที่ดีดี ไม่ชอบเล่นดนตรี แต่ชอบเขียนจดหมาย เขาไม่ชอบหน้าหนาว แต่ชอบดูดาวบนผืนทราย เขาไม่ชอบปลูกต้นไม้ แต่ชอบให้อาหารปลา ผู้หญิงในเปลวแดด เขาเป็นคนหัวเราะไม่เป็น ผู้หญิงในเปลวแดดเด่น เธอไม่เคยให้เห็นน้ำตา ผู้ชายกลางสายฝน เขาเป็นคนเดินกางร่มมาหา ผู้หญิงในเปลวแดดจ้า เธอหุบร่มเข้ามาแล้วเดินด้วยกัน ผู้ชายคนนั้นตากแดดร้อน และลองนอนบนหญ้ากลางวัน ลองปลูกดอกไม้มาปักแจกัน ลองฟังเพลงฝัน ๆ ของเธอ ผู้หญิงคนนั้นยืนกลางฝน ลองเป็นคนดูหนัง ฟังเพลงเพ้อ ลองทำอาหารให้กินจนเรอ ลองอยู่บ้านไม่พบเจอใครใคร ผู้ชายกลางสายฝนหัวเราะเป็น และพบเห็นแดดจ้าว่าสวยใส ผู้หญิงกลางเปลวแดดก็ปะไร เห็นฟ้าครึ้มก็ไม่ต้องหวาดกลัว แต่ฝนก็คือฝนเม็ดใหญ่ มาคู่กับเมฆและฟ้าสลัว แดดก็คือแดด ไม่มืดมัว เราเองก็กลัวว่าจะไม่ได้ไปด้วยกัน เหมือนผู้ชายคนนั้นกับผู้หญิงคนนี้ ต่างก็มีวิถีชีวิตที่ผกผัน ตอนแรกก็เหมือนจะง่ายที่เป็นอย่างนั้น แต่มันช่างแตกต่างกันในความจริง ผู้ชายกลางสายฝน ไม่อาจทนอยู่กับแดดจ้า ร่มที่กางก็ไม่ได้กันความท้อล้า แค่เอาไว้เวลากันฝนพรำเบา ผู้หญิงในเปลวแดด ก็ชอบแดดที่แผดกว่าฟ้าครึ้มเครา ไม่ชอบน้ำตาที่ไหลกับฝนเบา ๆ ชอบยืนให้มีเงาใต้แสงแดดจาง เมื่อเขาและเธอถอยออกมา ก็น่าจะดีกว่าที่เป็นอยู่เดิมบ้าง แดดจัดจ้าก็มีท่าจะเบาบาง เสียงฟ้าร้องคำรามก็แผ่วพรางลง อาจจะเป็นวันหนึ่งข้างหน้า ที่แดดและฝนซาจะบรรจบได้ วันนั้นอาจจะมีสายรุ้งสวยเรียงราย แม้จะไม่ง่ายแต่ก็อาจจะเป็นซักวัน...ซักวัน ข่าวประกาศ เมื่อเกือบ 1 ปีก่อน..."ถนนสายนี้...มีมิตรภาพ" ได้ก่อกำเนิดขึ้นด้วยมิตรภาพแห่งตัวอักษรจากสาว สาว สาวชักชวนเพื่อนในบลอคมาร่วมก่อสร้างมิตรภาพจากงานเขียนทุก ๆ สองอาทิตย์ในวันจันทร์ ตามแต่หัวข้อที่กำหนดและพาไป วันนี้ที่ถนนสายนี้ปูยาวมาถึงเกือบขวบปี...ได้รับการตอบรับจากมิตรภาพแสนดี หลากหลาย อบอุ่นและนานยาว... งานเขียนที่หลากหลาย สนุกสนาน รอยยิ้ม น้ำตา มิตรภาพใหม่ จากลอคอินที่ไม่คุ้นเคยกลายเป็นสนิทสนม ตัวอักษรผ่านกล่องสี่เหลี่ยม หยอกล้อ ให้กำลังใจ ชื่นชม แต่ขณะที่เดินทางมาถึงจุดหนึ่ง...ถนนสายมิตรภาพที่อบอวลไปด้วยความอบอุ่น ด้วยเหตุผลหลายประการของคนหลายคน สาวทั้งสามตกลงใจกันหยุดพักถนนเส้นนี้เอาไว้ชั่วคราวสักระยะหนึ่ง ปล่อยให้ความอบอุ่นอวลอยู่ในใจ ปล่อยให้มิตรภาพที่เกิดขึ้นแล้วดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ปล่อยให้ถนนสายนี้ทอดยาวไปตามทางของมัน ปล่อยให้งานเขียนต่าง ๆ คงอยู่อย่างงดงามอย่างนั้น ขอขอบคุณเพื่อนชาวบลอคแก๊งค์ที่ร่วมโครงการ ร่วมอ่าน และร่วมผ่านไปผ่านมาทุกท่านนะคะ เราสาวสาวสาวซาบซึ้งใจในมิตรภาพที่ได้รับ...แล้วในวันหนึ่งที่เหตุผลทุกประการกลับมาตรงกันอีกครั้ง ถนนสายนี้...จะมีมิตรภาพอีกครั้งค่ะ...    ก่อนที่จะปิดโครงการในครั้งนี้ขอร่วมกันเขียนมิตรภาพไว้บนถนนเส้นสุดท้ายวันจันทร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ นี้ ในชื่อหัวข้อ "วาเลนไทน์ในความทรงจำ" อยากเชิญชวนเพื่อน ๆ มาร่วมเขียนส่งท้ายกันให้มาก ๆ ค่ะ ในกติกาเดิมว่า -ลงชื่อบอกกล่าวกันไว้ -เขียนเรื่องอะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ และอัพบลอคในหมวดงานเขียน/บทประพันธ์ -อัพบลอคในวันจันทร์ที่ 1 กุมภาพันธ์นี้ เวลาใดก็ได้ -เมื่ออัพบลอคแล้ว กรุณามาแจ้งอีกครั้งในบลอคของคนใดคนหนึ่ง และเราจะทำการรวบรวมลิงค์อีกทีค่ะ รายชื่อผู้ร่วมโครงการ ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ หวังว่าจะได้ร่วมเดินทาง ในถนนสายมิตรภาพโรยตัวอักษรนี้ด้วยกันนะคะ
Ciao Ciao!
โดย: settembre ไม่ได้ล็อกอินค่ะ IP: 87.5.85.166 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:4:50:53 น.
เอาอีกแล้ว..เริ่มต้นมหกรรมชมกันเองอีกแล้ว
แต่อยากบอกว่าเริ่มต้นมา ก็ชอบแล้วอ่ะ โดนใจ ชอบดอกแรก..ตรงหยิบเอาความต่างมาเล่นเป็นกลอนอ่ะค่ะ "ผู้ชายกลางสายฝน ผู้หญิงในเปลวแดด" เก๋เชียว..ความแตกต่าง ชอบดอกที่สอง...ซีรี่ย์ครึ่งแรกมาแบบโรแมนติกคอมมาดี้มากๆๆเลยค่ะ ความต่างที่พยายามจูนเข้าหากัน พบกันคนละครึ่งทาง..เหมือนจะลงตัว ดูน่ารักดีค่ะ ต่างคนก็อยากปรับตัวเพื่อนกันและกัน...ละครมากๆ น่ารัก ชอบดอกที่สาม...แบบว่าซีรี่ย์ครึ่งหลังเปลี่ยนอารมณ์คนอ่านเลยค่ะ จากกุ๊กกิ๊ก เข้าโหมดซีเรียส เพราะความจริงของชีวิตมันไม่ง่ายแบบนั้น ก็พยายามปรับก็เหมือนยิ่งฝืนใช่หรือเปล่าคะ...ตอนแรกที่รัก อะไรก็ดีง่ายดี แต่ยิ่งพยายามฝืนตัวเองก็ยิ่งรู้สึกแย่ แบบว่าวิถีของอีกคนมันไม่ใช่แบบที่เราเป็น ถอยออกมาคนละก้าว เพื่อจะได้หายใจสะดวกๆหน่อย.. แต่ก็ยังแอบมีความหวังว่าบางทีซักวันอาจจะมาเจอกันครึ่งทางได้ด้วยดี ตีความแบบนี้ถูกไหมคะ...(บอกตามตรง ไม่เคยคิดนะ) ว่าภาษากลอนแบบง่ายๆ ใช้คำ สำนวนการเล่าแบบธรรมดา ไม่หวือหวา จะเข้าถึงใจได้มากเหมือนวันนี้...อิอิ...อาจะเป็นเพราะที่เราคุยกัน"เรื่องนั้น"มังคะ โดย: nikanda
 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:5:34:45 น.สวัสดียามเช้าครับน้องปอย
เขียนได้ดีจังเลยครับ มีสัมผัส และเลือกคำได้ลงตัวดีมกาเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:6:46:17 น.ตั้งแต่เรียนจบมัธยมก็ห่างหายจากบทกลอน ลำนำมานานแสนนาน
เมื่อก่อนตอนเรียนก็มักจะชอบอ่านจากหนังสือ ชอบฟังจากรายการวิทยุ ..... เดี๋ยวนี้รู้สึกว่าตัวเราเองเริ่มจะแก่แล้ว ชอบนึกถึงอดีตเก่าๆ  โดย: เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:7:33:47 น.เข้าใจเปรียบเทียบนะคะ ระหว่างความต่างของสองคน
แต่เชื่อเถอะค่ะ สองคนนั่นยังมีวันที่สามารถร่วมทางกันได้ ในอีกตั้งหลายวัน เคยเห็นไหมคะ วันที่ฝนตกแดดออก นกกระจอกเข้ารังน่ะค่ะ แดดแจ๋ แต่ฝนตกจั๊ก พวกเขาต้องรักกันได้แน่่ๆ ..... มาขอบคุณ คุณครูอีกคน ที่วางกรอบด้วยชื่อเรื่อง ในชื่อต่างๆ ทำให้พี่มีมุมมอง และสามารถวางกรอบทางความคิด สามารถเขียนงานชนิดนี้ได้บ้าง แรกๆพี่เขียนแนวบันทึกความทรงจำค่ะ แนวนี้ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไง มาได้คุณทั่งสามจุดประกายจึงเข้าใจ ... เขียนได้บ้างไม่ได้บ้างแต่ก็มีความสุขจัง แอมอร โดย: peeamp
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:9:02:41 น.สวัสดีจ้าน้องปอย..
มาส่งการบ้านด้วยคนครับ.. แม้ว่าจะไม่ได้เป็นนักเรียนที่ดีไม่ได้ส่งการบ้านทุกครั้ง แต่ก็ผูกพันธ์กับถนนสายมิตรภาพเส้นนี้นะครับ.. ไม่อยากให้ถนนเส้นนี้ถูกปิดลงเลย..แต่ก็นะ หน้าที่ความรับผิดชอบ ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน..ยินดีที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมดีๆนะครับ.. ชอบการเขียนใช้คำของน้อยปอยมากๆเลย พักหลังไม่ได้แวะมาพูดคุยกันเลยแต่ก็ยังคิดถึงกันเสมอนะครับ.. มีความสุขมากๆครับผม..  โดย: Little Knight
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:10:07:52 น.เขียนเปรียบเทียบได้ดีจังค่ะ มีครบสามรสขาดเลยสำหรับเรื่องนี้
ขอบคุณโครงการดีๆที่ทำให้มีมิตรภาพเพิ่มขึ้น เสียดายที่จะเลิกโครงการซะแล้ว  โครงการสองคลอดไวไวนะคะ โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:12:46:14 น.Best Motion Picture - Drama  ผู้ชายในสายฝนโอเค แต่ผู้หญิงกลางเปลงแดนี่แย่หน่อย ต้องทาครีมกันแดด แบบ SP 50 เลยนะคะ ถึงจะเอาอยู่..ไม่งั้นผิวเสียหมด  โดย: เริงฤดีนะ
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:12:58:19 น.หงากกกกกกกกกกกกกก
เศร้าสุดๆ กำลังมันมือ ช่วงนี้มีแต่คนไม่ว่างเนาะ แล้วจะเขียนส่งท้ายโครงการครับ..  โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์
) วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:13:52:38 น.ขึ้นต้นมา แอบหวังว่าจะหวาน ลื้มไปสนิทครับ ว่าคำลงท้ายคือ ซักวัน... ซักวัน
เอาน่ะ คงมีซักวัน ที่แดดฝนมาชนกัน ฮึ่ม สู้ว้อย... ยินดีกับถนนสายมิตรภาพครบรอบปีด้วยครับ และ... ซักวัน... เหตุและผลก็คงกลับมาชนกัน อีกครั้ง เนอะ โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา
) วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:15:01:21 น.อ่านไปแล้วนึกภาพตามดูแล้วทั้งสองเกือบคลิ้กตรงกัน
แต่สุดท้ายความชอบส่วนตัวก็ไม่อาจฝืนกันได้นานนะคะ ดีแล้วที่ต่างคนต่างถอยมาคนละก้าว อย่างน้อยก็ยังเหลือความรู้สึกดีๆ ไว้ให้กัน โครงการนี้ครบขวบนึงแล้วหรอคะเนี่ยเร็วจังเลย แต่ก็แอบเสียใจที่ต้องปิดตัวลงซะแล้วค่ะ โดย: ส้มแช่อิ่ม
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:15:19:23 น.ชอบอ่ะครับพี่ปอย
ใช้คำง่ายๆ แต่สั่นอารมณ์ได้ดีมากเลย เรื่องราวก็ไหลลื่นเป็นที่สุด ส่วนตอนจบก็จริงและตรง ก็อย่างที่ว่าแหละครับ คงมีสักวันที่ผู้ชายกลางสายฝนกับผู้หญิงกลางเปลวแดดจะมาบรรจบกัน ขนาดฟ้าฝนยังมีวันที่ฝนตกพร้อมกับแดดออกเลยครับ  ปล. ไม่อยากให้ปิดโครงการเลยอ่ะครับ แล้วอย่างนี้ผมจะมาร่วมคิด ร่วมเขียนกับใครเนี่ย แงๆ โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน
) วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:17:17:34 น.อ่านแล้วได้แต่ "ว้าววววววววววว" ค่ะคุณปอย
เคยเขียนกลอนเป้นเรื่องราวแบบนี้ครั้งเดียวในชีวิต ซึ่งผ่านมานานมาก จนตอนนี้ฝีมือที่ไม่ค่อยมียิ่งแทบจะไม่เหลือ มาอ่านคราวนี้เลยโดนใจอย่างจังเลยค่ะ ผู้ชายกลางสายฝน ผู้หญิงกลางเปลวแดด ความแตกต่างที่ยากจะลงตัว แต่ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสลงตัว .. เช่นเดียวกับโครงการนี้ที่จะพักตัวลง แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีโอกาสกลับมาเปิดใหม่อีกครั้ง จะรอนะคะ โดย: Paulo
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:18:39:39 น.มาอ่านช้าหน่อยค่ะ ภาระกิจเพียบทั้งวันเลย อยากให้มีโครงการนี้ไปเรื่อยๆ นะคะ
 โดย: Summer Flower
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:22:20:03 น.ซักวัน ซักวันนะคะปอย...
อ่านกลอนของปอยแล้วให้ความรู้สึกเหมือนอ่านเพลงค่ะ เหมือนมีคนมาร้องเพลงให้ฟังใกล้ๆ รื่นเริงใจแบบเหงาปนเศร้า คล้ายเราเล่นน้ำฝน ร้องไห้ไปด้วย หัวเราะให้กับฟ้าไปด้ว (เปล่าบ้าน้าตะเอง) เหมือนแจงว่าค่ะ บล็อกวันนี้ให้ความรู้สึกเศร้า ให้ความรู้สึกเศร้าจนอยากจะปลอบ อยากบอกคนเขียนว่า โอ๋ๆ อย่าเศร้าไปเลยนะจ๊ะ จะเลี้ยงไอติมประมาณนี้ค่ะ...ซึ่งที่จริงแล้วคนเขียน อาจะไม่เศร้าจริงขนาดนั้นก็ได้ เนอะ ^^ ผู้ชายกลางสายฝน คนนี้น่ารักจัง มีตัวตนจริงหรือเปล่า ถ้ามีอยากรู้จัก ผู้หญิงกลางแดดจ้า คนนี้ก็น่ารัก มีจริงหรือเปล่าเอ่ย ถ้ามีอยากทักทาย อิอิ คิดถึงค่ะ โดย: BeCoffee
วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:23:18:39 น.โอ้โห วันนี้มาอ่านถ้อยคำของน้องปอยแล้ว
ต้องบอกว่าถูกใจกับการนำเสนองานอย่างนี้มากค่ะ นอกจากอ่านเพลินและได้อารมณ์นุ่มละมุนแล้ว มันยังทำให้คนอ่านจินตนาการบรรยากาศตามไปด้วย แบบง่ายๆ เลยนะค่ะ ชอบใจ เสียดายเรื่องโครงการแต่ก็เข้าใจเน๊าะว่า มันมีเริ่มและก็ต้องมีหยุด เพราะด้วยปัญหาเวลา และสิ่งที่ทำอยู่ แต่ก็นิยมและดีใจค่ะที่น้องๆ มี ไอเดียสร้างสรรค์ ในการทำบล็อกร่วมกัน และก็มีเพื่อนๆ พี่น้องติดใจร่วมงานเขียนด้วยกันนะค่ะ ไว้มีโอกาสเมื่อไหร่คงได้มีการเขียนงานร่วมกัน อีกครั้งนะจ้ะ โดย: JewNid
 วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:6:03:04 น.ชอบมาเลยครับเนี่ย ต้องบอกว่าชอบที่สุด
แล้วถ้าที่สุดยังมีดีกรีได้อีกก็ยอมให้ปรอทแตก เลยครับ โดย: หนูหล่อ (nulaw.m
) วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:8:54:55 น.ถ้ายกนิ้วโป้งแห่งความยอดเยี่ยมให้ได้ทั้งหมด ... ก็อยากจะยกไปทั้งสี่นิ้วเลย แต่.. เอาไปแค่สองก่อนนะ อีกสองทดไว้ในใจ กลัวกลิ่นมัน ตุ ตุ เก่งอะ คุณปอย สามารถมากกกก โดย: inmemoir
วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:11:54:57 น.อ๊าย...ย!!!
ขอกรี๊ดดังๆ ก่อนเลยค่ะ น่ารัก โดนใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกก หวังว่าจะถึงสักวัน... ที่ผู้ชายกลางสายฝนกับผู้หญิงในเปลวแดด จะสามารถหาจุดลงตัวที่จะอยู่ด้วยกันได้อย่างมีความสุขโดยเร็วนะคะ โดย: ธาร นาวา
วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:15:30:47 น.รับทราบครับน้องปอย
หายยุ่งเมื่อไหร่กลับมานะครับ คิดถึงครับ ปล. คุณพี่เป็ดสวรรค์อสัญแดหวาฯ กำลังรอเปิดโครงการ ถนนสายนี้มีตะพาบ (น้ำ) ส่วนพี่ก๋าเสนอชื่อ ถนนสายนี้มีตะขาบ (ไฟ) ยังไม่รู้จะเป็นจริงได้รึเปล่านะครับ 555  ขอให้น้องปอยมีความสุข กับทุกสิ่งที่ทำนะครับ โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:19:42:49 น.อยากบอกว่าชอบมากกกกกก ..
เปรียบเทียบได้ดี ด้วยกลอนคำธรรมดาแต่สร้างประโยคได้เด่น ภาพรวมดีมากเลย .. เนื้อเรื่องดีค่ะ เก่งมากเลย สองพี ปล. ไม่อยากให้หยุดเลยอ่ะ ตามประสาคนกำลังหลงเลยค่ะ โดย: SongPee
วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:20:47:17 น.สักวัน...โครงการนี้จะกลับมา
สักวัน..สายฝนกับแสงแดดจะบรรจบกัน น่าจะเป็นวันที่เกิด "ฝนไล่ช้าง" มั๊ง เจอกันแป๊บเดียวก็จบ ... กลอนของคุณปอย ลื่นไหลและอ่านสนุกดีค่ะ เพื่อนๆ หลายคนเรียกร้องให้เล่นกันต่อ อ่ะ ... เจ้าของโครงการทั้งสาม จะว่าไง โดย: นัทธ์
วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:23:14:11 น.ฮ่าๆๆ
สวัสดีครับ ท่าทางจะต้องทำจริงๆแล้วล่ะครับ เห็นมีคนอยากเป็นตะพาบกันหลายคน จริงๆไม่อยากให้เกรงใจกันขนาดนั้นหรอกครับ คนเรามันมีเวลาที่ยุ่งยาก พี่่คิดว่าเพื่อนทุกคนเข้าใจครับ พี่ก็เข้าใจ อยากให้เปิดต่อไปครับ โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์
) วันที่: 20 มกราคม 2553 เวลา:0:54:28 น.น้องแจงครับ
พี่มาขอเปิดโครงการไส่ติ่งของโครงการนี้ครับ ชื่อโครงการ " ถนนสายนี้ มีตะพาบ "ครับ อ่ะๆๆ อย่างที่น้องทราบนั่นแหละครับ มีตะพาบก๋ากับตะพาบคุณพุ่มเป็นสมาชิกแล้วสองคน ตามมาด้วยสองพี กับท่านหญิง คือ ยังคันมือกันอยู่น่ะครับ แต่กติกาจะต่างจากโครงการแม่นะครับ แต่ก็ยังไม่ได้คิดหรอก คึๆ กะว่า จะให้หลุดโลกไปเลยยยย -------------- ฝันดีครับ... โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์
) วันที่: 20 มกราคม 2553 เวลา:2:54:35 น.มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ มาจามคำเชิญชวนครับ จะบอกว่าผมไล่ตามอ่านเรื่อง "ผู้ชายกลางสายฝน" ของทุกท่านที่เข้าร่วมโครงการ ถนนสายมิตรภาพไปอีสาน ... เฮ้ย .. ถนนสายนี้ ... มีมิตรภาพ แล้วครับ ยอมรับว่าที่ผ่านมาผมอยากจะเขียนเรื่องเข้าร่วมโครงการกับคุณปอยด้วย แต่พอถึงวันที่จะอัพบล็อทีไร ถ้่าไม่ลืมก้เป็นช่วงที่ผมไม่ว่าง ห่างหายจากการอัพบล็อกทุกทีเลย แต่สำหรับครั้งสุดท้ายนี้ รับรองว่าผมจะไม่พลาดแน่ ๆ ครับ จะเขียนเรื่อง "วาเลนไทน์ในความทรงจำ" ให้ได้เลยครับ แต่ว่าผมไม่ค่อยถนัดจะเขียนเรื่องรักด้วยสิครับ ผมจะลองพยายามดูก็แล้วกันครับ ผมเคยเขียนเรื่องที่เกี่ยวข้องกับวันวาเลนไทน์ไว้เหมือนกันครับ อยากจะให้คุณปอยลองเข้าไปช่วยอ่านดูหน่อยนะครับ อยากจะได้คำวิจารณ์ว่าผมเขียนเป็นอย่างไงบ้างครับ นิยายรักวันวาเลนไทน์ รักคุณเข้าอีกแล้ว ส่วนเรื่องราวที่บล็อกของผมวันนี้ ผมเขียนเรื่องเกี่ยวกับละครน้ำเน่าครับ อิอิ โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง
 ) วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:22:53:09 น. อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยน๊าาา^^ โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด
วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:8:04:44 น. ขอแรงร่วมบริจาคช่วยชาวเฮติและแจ้งช่องทางการบริจาคที่ตรวจสอบได้ครับ คลิกเพื่อดูรายละเอียดครับ https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=powerup&month=23-01-2010&group=199&gblog=2 โดย: พลังชีวิต
วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:13:48:36 น.พู่ชาย
ชอบกินหนม แว้ว ก้อ หลง ร้าก พรี่ ดั่บ จา รับ ร้าก ม้าย ก้าบบบบบบบ ท่า จา ดับ ไฟ แว้ว จูป จูป ตง หนาย คัย รู้ มั้ย กร้อ จูป นัย รองเท้างัย เอ่มเอ้ม เรย เปน ใบ้ เพาะ จูปนัย ตรีน พรี่ ดุ่บ เอรยยยยยยยยยยยยยย   โดย: miss u as usual (dogamania
) วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:23:47:20 น.หม่ามี้ก้อยัง งง ว่า มุก มาน หาย ปาย หนาย
หม่ามี้ ม่าย เข้า จายยย จน ที่ วัน ที่ เด้ น มา เด่น เด้น มา เต็ม เตม ชีวิด ป๋า และ หม่ามี้ มาน ก้อ มา ร้าก เด่น เด้น ด้วย คน เอย บัด นี้ ยาง ม่าย จบ เอ่ม เอ้ม กร้อ หลง ร้าก มานนนนนนน มานนนนนน ท้างงงงงงงงงงงง แย่ง กิน ข้าว และ ปล้ำ เอมมมมมมมมม มานนนน กิน เส็ด มานนนน ด้าววว เอ่มมมมม เอ้มม ย้างงงงงงงงงงง ก่ะ ตัว เมีย เอ่ม เอ้ม กร้อ ม่าย เกี่ยง ป้ำ มาน กลับบบบบ ซา หนุกกกกกกกกกกก จางงงงงงงงงงงงง หม่า มี้ เยยย อยาก บอก ว่า ยาง รัก พรี่ ดุ่บ นะ แอบ อ่าน ม่าย เคย ห่างงงงง แต่ ม่าย รู้ คุย รัย ดี มี้ บอก ก่ะ ป๊ะ ป๋า ว่า พรี่ ดรั่บ เนี่ย ขั้น เทพ ท่ายรูป ม่าย เคย แอ้ป แบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ อร้าย พรวก บาง ตัว ที่ อ้าง ว่า เปน สิน ลา ปินนนนนนนนนน จดหมาย จาก มี้ ถุงมี้ จา ม้าย ดร้าย คุย ก่ะ ลูก ซา ไพ้ นานนนน แต่ ทู้กกกกกกกกกกกกกกก คั้งงงงงงงง ที่ มี้ ก่ะ ป๋า ปายยยยยยยย ดู งาน Art Photo หรือ เหน นายยยยยยยยยยยยUBC มี้ ก่ะ ป๋า จา บอก ว่า พวก นี้ มานนนนนนแอ้บบบบบบบบบบ พรี่ ดรุ่บ ของ เอมมมมมม art จิงงงงงงงงงง ร้ากกกกกกกก นะ แต่ ม่าย ซา แดง ออก  โดย: มี้เอมคับ (dogamania
) วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:0:07:14 น.ชอบงานเขียนชิ้นนี้จัง
อ่านแล้วเข้าใจเลย วาเลนไทน์ใกล้เข้ามาอีกแล้วเหรอเนี่ย ไม่เคยมีวาเลนไทน์นี่นา ^^ โดย: I am just fine^^
วันที่: 29 มกราคม 2553 เวลา:14:17:15 น.มายืนยัน
ว่าจะเขียนด้วยคนจ้า ปอย โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์
) วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:23:48:10 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
เป็นความสวยงาม ผลงานการสร้างสรรค์จากธรรมชาติ
ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆครับ