~ หนามกุหลาบ ~ สุริยฉัตร ชัยมงคล  สวัสดี,คนแปลกหน้า..........นั่นเธอหลั่งน้ำตาฤาไฉน หนามกุหลาบดอกใด..........สลายความฝันของเธอ ฉันก็เคยหลั่งน้ำตา.............เคยว้าเหว่อยู่เสมอ คิดว่าคืนวันเลิศเลอ............แต่แล้วก็หนาวน้ำค้าง เห็นไหมสายหมอกหม่น.......คลี่ห่มบนพนากว้าง เหมือนความฝันอ้างว้าง........พอหมอกจางก็ลับเลือน เหมือนรัตติกาลแรม ...........ฤาจักแจ่มด้วยแสงเดือน เหมือนยามสนธยาเยือน.......ที่แอบหลั่งน้ำตาริน ฉะนี้แหละ,หนามกุหลาบ.......หวานกำซาบแล้วก็สิ้น เหลือหัวใจธุลีดิน.................เอาไว้เจ็บเอาไว้จำ ลาก่อน,คนแปลกหน้า...........อย่าเลยอย่าเพ้อพร่ำ รัก,ดอกไม้,บทลำนำ.............หวานเช่นนั้นยอมวางวาย "หนามกุหลาบ" , สองพันห้าร้อยยี่สิบเจ็ด (คัดจาก "พันธนาการดอกไม้" โดย สุริยฉัตร ชัยมงคล) บทกวีของนักเขียนในดวงใจ เก็บไว้ในความทรงจำมาเนิ่นนาน... เอามาเจือจานแด่คนแปลกหน้าที่คุ้นเคยทุกท่านค่ะ 
กรี๊ดดดดด อยากกรี๊ดให้สลบ
เพราะหลงไหลกุหลาบขาว สวยสะอาด ง๊าม งาม.. ชอบที่สุดเรยย เหมือนรู้ใจกันเลยค่ะคุณแม่ไก่ คิดถึงๆๆๆๆ โดย: โมกสีเงิน
 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:56:02 น.ไพเราะและความหมายดีครับ อิอิ  โดย: อาคุงกล่อง คล้องสายเดียว เดี๋ยวขำกลิ้ง (อาคุงกล่อง
 ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:50:00 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [
...น่าทุบหัวตัวเองนัก
ไม่รู้เอาเก็บไว้ที่ไหนหรือให้ใครไป
เพราะหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ