เหนื่อย...อ่อนใจกับสถานการณ์บ้านเมืองค่ะ ขออนุญาตคัดลอกบทกวีโบราณแต่คลาสสิค 2 บทนี้มาแปะบล็อก...

ระบายอารมณ์ตัวเอง...

  

เราฟังข่าวไทยแล้วก็ละเหี่ยเหมือนกันค่ะ เมื่อไรถึงจะสงบสุขเสียทีน้า

  

ถ้าเป็นแค่เกมอย่างคุณแม่ไก่ว่าก้อดีซิคะ
เล่นแพ้เล่นชนะแล้วเราก้อเล่นกระดานใหม่ได้
นี่มันไม่เป็นอย่างนั้นบางคนกะล้มกระดาน
ทั้งๆ ที่การละเล่นนั้นยังไม่จบกระดานเลย อิอิ

  

มีแต่คนบ่นเรื่องนี้นะค่ะ
แต่ได้เเต่คอยดู

  

ไม่ได้ติดตามข่าวบ้านการเมืองหรอก ...

รู้แต่ว่า ผลกระทบกับการงานเรามาจากการเมืองนั่นแหละ

  

การบ้านการเมืองไม่สนุก

แต่ว่ากวีวันนี้ไพเราะจังเลยเจ้าปี้สาว

  

การบ้านการเมืองเป็นอย่างไรหรือคะ
ช่วงนี้..ไม่ค่อยได้ตามข่าวคราวเลย
ทำไม..แต่ละคนละเหี่ยใจกันจัง

บทกวีไพเราะค่ะ..แต่แหม...พากย์ไทยได้ความหมายดีเหลือเกิน

  

ฟ้าเปลี่ยนแปลงไปมา ทำไมคนเราไปยึดติดกับมันได้นะ...นั่นสิเนาะ...

บ้านเมืองปั่นป่วนพวกเราประชาชนก็ได้แต่ทำตัวเป็นดาวเคลื่อนดาราคล้อย
ปรับตัวตามกระแสไป

ปล
เสียดายและแอบเหงาที่คุณแม่ไก่ไม่สะดวกมาร่วมโครงการด้ยกัน
เน็ตผมเน่าไปนาน ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว(แต่ไม่เร็วขึ้นเลย)จะแวะมาบ่อยๆนะครับ ^^

  

อันที่จริงพิมพ์เม้นต์ไว้ยาวมาก
แต่พอะเซฟมาลงปรากฏว่าคลิกขวาไม่ได้ -*-
ประกอบกับอาการยังไม่ได้นอน
(ไม่ได้ตื่นเช้าหรอกครับ 555+)
เลยพิมพ์ใหม่ทั้งแฝงไม่ไหว

คุณแม่ไก่อย่าคิดมากนะครับ
คนไทยใจดี เดี๋ยวบ้านเมืองก็สงบในเร็ววัน

  

สวัสดีครับพี่

วันนี้ตอนฉีดวัคซีน
หมิ
งหมิงไม่ร้องเลยครับ
ร้องตอนถอดเสื้อผ้าครับ
สงสัยคิดว่าจะถูกอาบน้ำมั้งครับ 55555

อาบน้ำทีไรร้องจ๊ากทุกทีเลยครับ 5555

  

รุไบยาต - - โอมาร์ คัยยัม


ได้ยินชื่อเสียง
มานานแล้ว
แต่ยังไม่เคยอ่าน(บทกวี)เลย


ขอบคุณที่นำมาให้อ่านค่ะ

  

เมื่อไหร่หนอจักพ้นไปจากกระดานนี้เสียที
เบื่อเต็มทีที่จะแพ้
เบื่อเต็มทีที่จะชนะ
เบื่อเต็มทีที่จะเสมอ