แห่งเผ่าพันธุ์ซึ่งลับมลาย ~ แด่...ดวงตะวัน...ซึ่งลับมลาย






ข้าแต่ดวงตะวัน
ข้าฯไม่อาจดึงดันรั้งท่านได้
เพียงเริงระบำล้อมวงกันไว้
ในสุสานศักดิ์สิทธิ์แห่งเผ่าเรา

มวลใบไม้ต่างปลิดปลิวไปคว้างคว้าง
ลิ่วสู่ทางกว้างไกลและเปลี่ยวเหงา
กลืนหายไปในแสงและเงา
แห่งเผ่าพันธุ์หนึ่งซึ่งลับมลาย

นิทราเถิดหากนัยน์ตาเจ้าหลับสนิท
ร่ำไห้รดกุหลาบพิษเถิดสหาย
ไม่นานหรอกหยาดน้ำตาจักวางวาย
กลายเป็นฝุ่นไปในเส้นทางแห่งเผ่าพันธุ์

บินไป, เป่าเราปลิวไปสู่เทพแห่งอาทิตย์
สู้ไป, เพื่อสิทธิ์ที่จะไม่เศร้าอย่างที่ฝัน
ไม่นานหรอกจักไหม้หมดดารกาอนันต์
สูญไปกับชนเผ่าอันมลายลา

โอ้คืนนี้เราจะหลับลงได้ไหม
ยังฝันใฝ่แม้ไร้ฝันที่ใฝ่หา
ทิ้งเถิดสหายฝันทั้งปวงแต่ก่อนมา
มันคือควัน...ว้าเหว่เลือนเหมือนผองเรา

...มันคือควัน...ว้าเหว่เลือน...เหมือนผองเรา...


สุริยฉัตร ชัยมงคล







(คัดจากนิตยสาร WRITER ฉบับที่ ๒๘ ประจำเดือนมกราคม, ๒๕๓๘, หน้า ๕๘)








Create Date : 08 พฤษภาคม 2551
Last Update : 25 มิถุนายน 2557 11:14:10 น.
Counter : 1060 Pageviews.

2 comments
lead to better decision-making พุดดิ้งรสกาแฟ
(11 เม.ย. 2567 21:19:04 น.)
ep 4 ขับรถบนถนนเริ่มจะประมาท โอพีย์
(10 เม.ย. 2567 05:03:14 น.)
พระราชวังบ้านปืน ดาวริมทะเล
(9 เม.ย. 2567 14:46:08 น.)
เรื่อง รัก ลึก อุ่น (Omega Verse) - บทที่ 42 วัลยา
(7 เม.ย. 2567 16:20:04 น.)
  
ขออีกสักบล็อกเถิด...ในการรำลึกถึงคุณสุริยฉัตร ชัยมงคล

นักเขียนนักแปลผู้เป็นดั่งดวงตะวันซึ่งลับมลาย...
โดย: แม่ไก่ วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:20:59 น.
  
บทกวีงามแต้ๆ เจ้าปี้แม่ไก่

เมื่อไหร่หนออี่น้องจักเขียนได้จะอี้
โดย: นกที่ไม่มีเสียง วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:58:20 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Maekai.BlogGang.com

แม่ไก่
Location :
ลำปาง  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 184 คน [?]

บทความทั้งหมด