น้องนางปากแดงหางน้ำเงินหน้าอกเหลืองรอบๆตาแซมสีขาว  ขอบคุณของแต่งบล็อกโดย... ไลน์สวยๆโดย...ญามี่ / ภาพกรอบ กรอบ goffymew / โค๊ตบล็อกสำหรัมือใหม่ กุ๊กไก่ / เฮดบล็อก เรือนเรไร /ไอคอน ชมพร / สีแต่งบล็อก Zairill /ภาพไอคอนRainfall in August / แบนด์..การ์ตูน ไลน์น่ารักๆๆจาก... oranuch_sri Mini Icon goragot เคริตภาพบีจี เรือนเรไร  เครดิตภาพไลน์ ญามี่  leiothrix ที่เรียกเก็บเงินสีแดง (Leiothrix lutea) เป็นสมาชิกของครอบครัว Leiothrichidae มีถิ่นกำเนิดในจีนตอนใต้และ เทือกเขาหิมาลัย ตัวเต็มวัยมีธนบัตรสีแดงสดและมีวงแหวนสีเหลืองหมองรอบดวงตา หลังของพวกเขาเป็น สีเขียวมะกอกหม่นและมีลำคอสีเหลืองส้มและคางสีเหลือง เพศเมียจะค่อนข้างหมองคล้ำกว่า ตัวผู้และ ขณะที่ยังเยาว์วัย ก็มีตั๋วสีดำ นอกจากนี้ยังได้รับการแนะนำในส่วนต่างๆของโลกโดยมีประชากรจำนวนหนึ่ง ที่หลบหนีอยู่ในญี่ปุ่นตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 มันกลายเป็นนกกรงหัวจุกทั่วไปและในบรรดานักเลี้ยงนกกได้เรียกขนามนามไว้หลายชื่อ: Pekin robin, Pekin nightingale, Japanese nightingale และ Japanese (hill) robin สองตัวสุดท้ายถูกเรียกชื่อผิดเนื่องจากไม่ได้มีถิ่นกำเนิดในญี่ปุ่น (แม้ว่าจะมีการเปิดตัวและ โอนสัญชาติที่นั่น)  ไลโอทริกซ์มีความยาวประมาณหกนิ้วโดยทั่วไปเป็นสีเขียวมะกอกและมีลำคอสีเหลืองมีสีส้มที่เต้านม นอกจากนี้ยังมีวงแหวนสีเหลืองหม่นรอบดวงตาที่ยื่นออกไปถึงจงอยปาก ขอบของขนปีกมีสีสดใสด้วยสีเหลืองสีส้มสีแดงและสีดำส่วนหางที่แยกออกเป็นสีน้ำตาลมะกอกและสีดำที่ปลาย แก้มและด้านข้างของคอเป็นสีเทาอมฟ้า ตัวเมียมีสีซีดกว่าตัวผู้มากและไม่มีแถบสีแดงที่ปีก มันไม่ได้บินบ่อยยกเว้นในแหล่งที่อยู่อาศัยแบบเปิด นกชนิดนี้มีความกระตือรือร้นและเป็นนักร้องที่ยอดเยี่ยม แต่มีความลับและมองเห็นได้ยาก ไลโอทริกซ์ มักพบในอินเดีย ภูฏาน เนปาลพม่าและบางส่วนของทิเบต นกชนิดนี้เป็นนกในป่าเขาพบได้ในป่าทุกประเภทแม้ว่ามันจะชอบป่าสนที่มีพุ่มไม้ นอกจากนี้ยังพบได้ที่ระดับความสูงตั้งแต่ใกล้ระดับน้ำทะเลจนถึงประมาณ 7,500 ฟุต ในญี่ปุ่นชอบป่าของ Abies และ Tsuga ที่มีต้นไผ่หนาแน่น  ดุ๊กดิ๊ก...ญามี่ สายพันธุ์นี้ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับหมู่เกาะฮาวายในปีพ. ศ. 2461 และแพร่กระจายไปยังเกาะที่เป็นป่าทั้งหมดยกเว้นลาไน ประชากรบนเกาะโออาฮูล่มสลายในปี 1960 และหายไปจากเกาะคาไว แต่ปัจจุบันพบได้ทั่วไปและเพิ่มขึ้นในโออาฮู Leiothrix ได้รับการเผยแพร่ในออสเตรเลียตะวันตก แต่ไม่สามารถสร้างสายพันธุ์นี้ยังได้รับการแนะนำในบริเตนใหญ่ แต่การจัดตั้งถาวรไม่ประสบความสำเร็จ ได้รับการแนะนำให้รู้จักแพร่หลายใน ฝรั่งเศส ซึ่งปัจจุบันได้รับการจัดตั้งขึ้นในหลายพื้นที่และ สเปน ซึ่งกำลังเพิ่มขึ้นและแพร่กระจายจากสวนสาธารณะ Collserola ในประเทศญี่ปุ่น ประชากรที่แปลงสัญชาติ ของสิ่งที่น่าจะเป็นสายพันธุ์ย่อยที่ได้รับการเสนอชื่อสายพันธุ์นี้ได้รับการบันทึกไว้ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980 และได้รับการยอมรับในภาคกลางและตะวันตกของญี่ปุ่น นอกจากนี้ยังก่อตั้งขึ้นบนเกาะ Mascarene ของRéunion สายพันธุ์นี้ได้รับการแนะนำในอิตาลีซึ่งสามารถระบุประชากรหลักได้ 3 ชนิด (ทัสคานีและลิกูเรีย, ลาติเนียม, คอลลียูกาเนอิ) และมีหลายพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูงต่อการบุกรุก  ขอบคุณภาพและข้อมูล จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [