The Zodiac รหัสลับแห่งความตาย (4)  ...หลังจากที่ฆาตรกรขับรถจากไปแล้ว ไมค์กระเสือกกระสนเปิดประตูออกมาจากรถได้และล้มลงที่พื้นในสภาพเลือดท่วมตัว กระสุนนัดหนึ่งตัดทะลุกระดูกขากรรไกรและลิ้น ทำให้เขาไม่สามารถส่งเสียงร้องออกมาได้ โชคดีที่มีผู้ผ่านมาพบและให้ความช่วยเหลือนำส่งโรงพยาบาล ..ไมค์พยานคนเดียวที่เห็นหน้าฆาตรกรอย่างชัดเจน อาการร่อแร่และต้องเข้ารับการผ่าตัดทำศัลยกรรมกระดูกขากรรไกร และบริเวณส่วนอื่นๆของร่างกายที่ถูกกระสุนปืนทำลาย ท้ายที่สุดเขาพ้นขีดอันตราย และเมื่อพักรักษาตัวจนดีขึ้นแล้ว ไมค์ได้ย้ายไปอยู่เมืองอื่นพยายามไม่ยุ่งเกี่ยวหรือกล่าวถึงเรื่องนี้อีกเลย ...การสอบสวนในที่เกิดเหตุ ตำรวจพบปลอกกระสุนปืนชนิด 9 มม.และจากการยิงแบบต่อเนื่องถึงเก้านัดโดยไม่หยุดบรรจุกระสุนใหม่ จึงสันนิษฐานว่าอาวุธที่ใช้ครั้งนี้น่าจะเป็นปืนชนิด บราวนิ่งกึ่งอัตโนมัติ และจากคำให้การในภายหลังของพยานที่รอดชีวิต การจู่โจมยิงดาร์ลีนซ้ำหลายนัดอย่างเจาะจงเป็นพิเศษ เหมือนไม่ใช่การลงมือของคนแปลกหน้า ...เมื่อตำรวจสอบประวัติเบื้องหลังของเหยื่อทั้งสองก็พบว่า ดาร์ลีนนั้นถึงแม้จะแต่งงานมีลูกและสามีแล้ว ก็ยังเที่ยวคบหาไปไหนมาไหนกับเพื่อนชายมากหน้าหลายตารวมทั้งไมค์ด้วย ทั้งนี้ ดีน ผู้เป็นสามีก็ไม่ได้หึงหวงหรือมีปัญหาแต่อย่างใด เพราะถือว่าภรรยามีสิทธิ์ที่จะคบหาเพื่อนฝูงได้อย่างอิสระ ในจำนวนเพื่อนชายเหล่านั้น มีอยู่คนหนึ่งที่ดาร์ลีนเคยเล่าให้ แพม น้องสาวฟังว่ามาตามใกล้ชิดติดพันจนเธอเกิดความหวาดกลัว ..และน้องสาวอีกคนหนึ่งของดาร์ลีนคือ ลินดาก็เคยเห็นชายคนดังกล่าวเมื่อครั้งที่ดาร์ลีนจัดงานปาร์ตี้ที่บ้าน ดาร์ลีนได้เตือนน้องสาวของตนให้อยู่ห่างๆอย่าข้องแวะกับชายคนนั้น และดูเหมือนเธอจะล่วงรู้ความลับบางอย่างที่อาจนำไปสู่สาเหตุการตายครั้งนี้ด้วย ....หลังเกิดเหตุก่อนจะมีข่าวลงหน้าหนังสือของวันถัดมา สถานีตำรวจเมืองแวลลี่โฮ ได้รับโทรศัพท์จากชายลึกลับแจ้งว่าเกิดเหตุฆาตรกรรมสองราย..ก่อนที่ตำรวจหญิงผู้รับสายจะทันได้เปิดปากซักถามรายละเอียด ชายผู้นั้นได้กล่าวถึงสถานที่ ลักษณะของเหยื่อชนิดละเอียดยิบโดยไม่เปิดโอกาสให้ผู้รับสายได้พูด เหมือนกับเป็นการอ่านทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟังนั่นเอง ...ชายผู้นั้นบอกถึงลักษณะของสถานที่ได้ถูกต้องทุกอย่าง และยังบอกด้วยว่าครั้งนี้เขาใช้ปืนชนิด 9 มม. ในการยิงหยื่อ..และเด็กวัยรุ่นสองคนที่ถูกยิงจนเสียชีวิตเมื่อปีที่แล้วก็เป็นฝีมือของตนเช่นกัน ....การอ่านอย่างรวดเร็วจากข้อความที่เตรียมมาแล้วแสดงถึงฆาตรกรมีการคิดวางแผนมาเป็นอย่างดีและรู้ว่าทางตำรวจต้องตามเช็คเบอร์โทรได้ในเวลาเพียงไม่กี่นาทีว่าโทรมาจากไหน...ดังนั้นจึงจำเป็นจะต้องพูดในเวลาที่จำักัดแต่ให้ได้ใจความชัดเจนทั้งหมดว่าตัวเองคือคนที่ลงมือจริงๆก่อนที่จะวางสายและหลบหนีไปให้พ้นจากบริเวณนั้น.... ...ทางตำรวจใช้เวลาเจ็ดนาทีค้นพบว่าเป็นการโทรจากโทรศัพท์สาธารณะเครื่องที่ตั้งอยู่ใกล้สถานีตำรวจและห่างจากบ้านของดาร์ลีนเพียงไม่กี่บล็อค...มีพยานที่บังเอิญเดินผ่านบริเวณนั้นในช่วงเวลาดังกล่าว ให้การถึงลักษณะของคนที่ใช้โทรศัพท์ ตรงตามคำให้การของไมค์..หนึ่งชั่วโมงหลังจากทางตำรวจได้รับโทรศัพท์ ..ที่บ้านของดาร์ลีนผู้ตาย และ ญาติคนอื่นๆต่างก็ได้รับโทรศัพท์ในเวลาไล่เลี่ยกัน แต่ทุกครั้งไม่มีเสียงพูด ได้ยินเพียงเสียงหายใจของใครบางคนเท่านั้น... ... จากวันที่ดาร์ลีนถูกฆ่าผ่านไปยังไม่ครบเดือน... ฆาตรกรได้เริ่มการติดต่ออีกครั้ง คราวนี้ด้วยการส่งจดหมาย ไปยังหนังสือพิมพ์สามแห่งคือ เดอะ ซานฟรานซิสโก โครนิคอล, ซานฟรานซิสโก เอ็กแซมไมเนอร์, และ แวลลี่โฮ ไทม์ส-เฮอรอล ทุกฉบับต่างได้รับข้อความที่คล้ายกันว่า "ถึง บรรณาธิการ นี่คือคนที่ฆ่าเด็กวัยรุ่นสองคนเมื่อคริสต์มาสปีที่แล้ว ที่ เลค เฮอแมน และผู้หญิงอีกคนเมื่อวันที่ 4 กรกฏา ใกล้กอล์ฟคอร์สของเมืองแวลลี่โฮ เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าข้าได้ลงมือฆ่าคนเหล่านั้นจริง จะกล่าวถึงรายละเอียดซึ่งมีแต่ข้ากับตำรวจเท่านั้นที่รู้" ....ต่อจากนั้นเป็นข้อความเกี่ยวกับการฆาตรกรรมเหยื่อแต่ละราย...ลักษณะตำแหน่งที่ร่างแต่ละร่างทอดลงหลังจบชีวิต...ไปจนถึงชนิดของกระสุนปืนที่ใช้สังหาร...กระดาษอีกแผ่นที่แนบมากับจดหมาย เต็มไปด้วยสัญญลักษณ์ที่ใช้เป็นรหัสแทนตัวหนังสือ แต่ละแผ่นที่ส่งไปยังหนังสือพิมพ์ทั้งสามแห่ง รหัสลับเหล่านั้นได้รับการคัดลอกอย่างเป็นระเบียบ และบอกด้วยว่าเมื่อถอดรหัสออกมา ก็จะได้รู้ว่าฆาตรกรคือใคร ...นอกจากจะต้องการเครดิตสำหรับผลงานการฆาตรกรรมที่ก่อไว้ และได้ท้าทายตำรวจด้วยเกมส์ปริศนารหัสลับแล้ว เจ้าของจดหมายยังต้องการให้คนทั่วไปได้รับรู้และหวาดกลัว ด้วยการขู่ว่าหากไม่ลงตีพิมพ์จดหมายและรหัสเหล่านี้ในหน้าแรกของหนังสือพิมพ์ฉบับวันที่ 1 สิงหาคม 1969 เขาจะตระเวณออกฆ่าในยามค่ำคืนจนกว่าจะครบสิบสองคนภายในสองวัน
โอ รหัส
 โดย: แพนด้ามหาภัย
 วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:14:09:02 น.เข้ามาก็มึนกับระหัส กี๊ดดด
 ขออนุยืดอ่านก่อนนะคะ โดย: โจเซฟิน
วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:16:50:38 น.อ่านแบบซ้ำไปซ้ำมา ยิ่งอ่านยิ่ง งง ค่ะ
 ตกลงฆาตรกรต้องการแสดง "กึ๋น" ของตัวเองรึเปล่าคะ เค้านึกว่าเค้าเป็นพระเอกเรื่องถอดอระหัสดาร์วินชี่รึเปล่า  แต๊งค์พี่มินมากๆนะคะที่อัพรวดเร็วทันใจ  โดย: โจเซฟิน
วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:17:10:11 น.นึกถึงหนังเรื่องนึงเลยค่ะพี่...หนูก็ลืมชื่อ
ที่ทอมมี่ลีโจนส์เล่น (ขอกรี๊ดหน่อยพี่...ใส่ยีนส์เท๊เท่..ได้ใจหนูมากค่ะ ...เอิ่ม...ครือว่า..จริงๆแล้วหนูแอบชอบคนแก่นะค่ะ... )อ่ะต่อๆ..คือพล๊อตเดียวกันเลย..แต่เรื่องนี้ เรื่องจริงอ่ะ...อึ๋ย..โรคจิตแต๊ๆ พี่มินแปลดี๊ดีค่ะ หนูชอบสำนวนแปลของพี่มากเลยค่ะ...สวยและกระชับได้ใจความ ขอบคุณนะคะพี่...  ...โดย: จันทร์สวย
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:7:05:57 น.แวะมาติดตามเกาะติดขอบบล๊อกค่ะพี่มิน...งงงาน...อู้ไว้ก่อนค่ะ
 โดย: แดดร่มลมโชย
วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:9:15:40 น.สายเลือดฆาตกรเต็มขั้นเลยอ่ะ อ่านแล้วเหมือนดูหนังฆาตกรรม ผิดแต่ว่านี่มันคือเรื่องจริงโดย: PANDIN
วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:11:07:39 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [