The Zodiac รหัสลับแห่งความตาย (2)

....เชอรี่ โจ สูงเพียง 153 ซม.หนัก 44 กิโลกรัมแต่แข็งแรงและปราดเปรียว นักข่าวรายงานว่าบริเวณที่พบศพนั้นพื้นหญ้ากระจุยกระจายจากแรงต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด ใต้เล็บของศพมีเศษขนและผิวหนังติดอยู่ ห่างออกไปสิบฟุต พบนาฬิกาข้อมือที่สายถูกดึงจนขาดออกจากหน้าปัดหล่นอยู่ด้วย..เป็นนาฬิกาแบบที่ผู้ชายใช้และคาดว่าเป็นของฆาตรกรนั่นเอง

ศพไม่มีร่องรอยถูกล่วงเกินทางเพศ และเหยื่อไม่มีประวัติที่จัดอยู่ในกลุ่มเสี่ยงต่อการถูกทำร้ายหรือมีสาเหตุที่สามารถเป็นแรงจูงใจให้ถูกฆาตรกรรม...คำตอบ มาถึงมือของตำรวจเมืองริเวอร์ไซด์ในเดือนถัดมา

..เป็นจดหมายที่ผู้ส่งวางแผนอย่างชาญฉลาดด้วยการพิมพ์ข้อความทั้งหมดด้วยตัวพิมพ์ใหญ่ผ่านกระดาษคาร์บอนหลายชั้นและใช้แผ่นล่างสุดส่งมาให้ตำรวจ ด้วยวิธืนี้กระดาษที่ส่งมายังชัดเจนพออ่านข้อความได้ แต่ไม่สามารถบอกได้ว่าใช้เครื่องพิมพ์ดีดชนิดใด และแน่นอนว่าไม่มีรอยนิ้วมือติดมาด้วย

...ถึงแม้ว่าเจ้าของจดหมายจะหลีกเลี่ยงการทิ้งหลักฐานที่จะสาวมาถึงตัวเอง..แต่เนื้อหาในจดหมายระบุชัดถึงรายละเอียดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพื่อเป็นการยืนยันว่านั่นคือผลงานของตนอย่างแท้จริง ข้อความในจดหมายกล่าวว่า..

เธอเคยเป็นคนที่สวยและอ่อนเยาว์
แต่บัดนี้ถูกทุบตีจนบุบสลายและตาย
เธอไม่ใช่คนแรกและไม่ใช่คนสุดท้าย
ข้านอนครุ่นคิดในยามดึกถึงเหยื่อรายต่อไป
บางทีอาจจะเป็นสาวผมบล็อนด์แสนสวย
ที่เป็นพี่เลี้ยงเด็กใกล้ร้านเล็กๆ
และเดินผ่านซอยมืดมิด
ในเวลาประมาณหนึ่งทุ่มของทุกวัน
หรือบางทีอาจจะเป็นสาวฝีปากกล้า
ตาสีฟ้าผมสีน้ำตาลที่ตอบปฏิเสธ
เมื่อข้าชวนเธอไปเที่ยวด้วยกันตอนอยู่ไฮสคูล
บางทีอาจจะไม่ใช่ทั้งสองรายนั้นก็ได้
แต่ข้าจะตัดอวัยวะแห่งความเป็นผู้หญิง
ส่งมาให้คนทั้งเมืองได้ชม
ดังนั้นอย่าทำให้ข้าลงมือได้โดยง่ายดายนัก
จงระวังน้องสาว, ลูกสาว, และภรรยา
ให้พ้นจากท้องถนนและตรอกซอย...

...ในจดหมายฉบับนั้นยังได้กล่าวถึงรายละเอียดของการดึงลวดออกจากจานจ่ายของเครื่องยนต์รถด้วย...ซึ่งเป็นรายละเอียดที่รู้กันเฉพาะตำรวจกับฆาตรกรที่ลงมือเท่านั้น เพราะข้อมูลนี้ทางพนักงานสืบสวนปิดไว้ไม่ให้เผยแพร่เป็นข่าวออกไป...อีกบทหนึ่งของจดหมายกล่าวถึงการตายของ เชอรี่ โจ รวมไปถึงวินาทีที่ฆาตรกรร้ายสลัดคราบพลเมืองดีออก กลายเป็นนักฆ่า..

...เมื่อเราพ้นจากทางเดินของห้องสมุด, ข้ากล่าวว่าถึงเวลาแล้ว
เธอถามว่า"ถึงเวลาอะไรเหรอ?" ข้าจึงบอกว่า
"ก็ถึงเวลาที่เธอต้องตายยังไงล่ะ"
จากนั้นข้าตวัดมือไปปิดปากเธอไว้
ส่วนอีกมือหนึ่งจ่อมีดเข้าที่ลำคอ..

ข้อความตอนหนึ่งได้กล่าวถึงแรงจูงใจที่เลือกเหยื่อรายนี้ว่า " มีเพียงสิ่งเดียวในความคิดของข้าก็คือผู้หญิงคนนี้ต้องชดใช้ต่อการปฏิเสธข้าเมื่อหลายปีก่อน"....ทางตำรวจได้สอบสวนผู้ชายคนหนึ่งที่มาเฝ้าติดพันเชอรี่ โจก่อนหน้านี้แต่ไม่มีหลักฐานใดๆที่จะเอาผิดได้...ข้อความในบทสุดท้ายของจดหมายกล่าวว่า...

...ข้าไม่ได้ป่วยและสติยังดี แต่ข้าจะไม่ยอมยุติเกมส์นี้
จดหมายฉบับนี้ควรได้รับการตีพิมพ์ออกไป
ให้ได้อ่านกันโดยถ้วนหน้า
มันอาจช่วยให้เด็กสาวบนท้องถนนปลอดภัย
ซึ่งก็แล้วแต่...มันจะติดอยู่ในจิตสำนึกของท่านไม่ใช่ข้า
ระวัง...ตอนนี้ข้ากำลังสะกดรอยตามผู้หญิงของท่านอยู่

...หลายเดือนผ่านไปทุกอย่างยังเงียบสงบ เช่นเดียวกับการสืบสวนคดีที่ยังไม่มีความคืบหน้าใดๆ หลักฐานเพิ่มเติมมีเพียงข้อความที่ถูกสลักไว้บนโต๊ะในห้องสมุดซึ่งกล่าวถึงเลือดที่พุ่งราดรดเสื้อผ้าของเหยื่อและกล่าวว่าครั้งต่อไปเหยื่อจะไม่ตายในทันทีจนกว่าจะมีคนมาพบ ทางตำรวจฝ่ายสืบสวนคดีได้ถ่ายรูปข้อความนี้เก็บไว้

...เมื่อครบรอบวันตายหกเดือนของเชอรี่ โจ หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นได้จัดทำสกู๊ปพิเศษเกี่ยวกับคดีนี้ซึ่งยังไม่ได้รับการคลี่คลาย...วันถัดมา ตำรวจ, นักข่าวของหนังสือพิมพ์ฉบับนั้น และโจเซฟ เบทส์พ่อของเชอรี่ โจ ต่างก็ได้รับข้อความเดียวกันคือ " เบทส์ต้องตายไปแล้วและจะมีเพิ่มมากขึ้นอีก" ข้อความนี้เซ็นต์ด้วยตัวอักษรที่คล้ายตัว Z หรือเลข 2 แต่เนื่องจากจดหมายฉบับแรกใช้พิมพ์ดีด และข้อความนี้เป็นลายมือที่เขียนด้วยดินสอ ทำให้ตำรวจคิดว่าเป็นข้อความที่เกิดจากกระแสข่าวของหนังสือพิมพ์มากกว่าจะเป็นข้อความจากฆาตรกรตัวจริง...จนกระทั่งสี่ปีต่อมาได้เกิดคดีที่น่ากลัวยิ่งกว่าเดิม...

Create Date : 03 มีนาคม 2550 Last Update : 3 มีนาคม 2550 9:44:06 น. Counter : 879 Pageviews.		7 comments
Share Tweet

	สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๗ มาช้ายังดีกว่าไม่มา (2 ม.ค. 2567 07:30:30 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)
	BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple (3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)		ประสบการณ์ ทำพาสปอร์ตที่สายใต้ใหม่ newyorknurse (2 ม.ค. 2567 17:45:17 น.)