แด่เธอผู้จากไป
สายฝนโปรยปรายราวกับจะไม่ยอมเลิกลา...
หยดน้ำตารินไหลราวกับไม่มีวันเหือดแห้ง...
อารมณ์อ่อนไหวจมดิ่งอยู่ในนรกหมกไหม้...
หัวใจรันทดหมดสิ้นหมดแล้วกำลังใจ...
เธอจากไปไม่มีวันกลับเหมือนตะวันลับหายไปจากฟากฟ้า...
ไม่สั่งลาไม่อาทรไม่สนใจไม่ไยดีไม่ห่วงหา...
เธอจากไปไกลลับไม่กลับมา...
หยดน้ำตาจึงเอ่อล้นท่วมท้นใจ...
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [