ตื่นเถอะนะ แสงจันทร์นวลผ่องส่องแสงเต็มฟ้ายามราตรี... แสงอาทิตย์สว่างจ้าสาดส่องยามรุ่งอรุณ... หัวใจไยร้อนรุ่มสุมทรวงในทุกช่วงของเวลา... สูเจ้าเอย... จงแหงนมองดวงจันทราท่ามกลางความมืดมิดแห่งรัตติกาล... จงสบสายตากับดวงสุริยาเมื่อยามอรุณรุ่งปรากฏ... จงหยุดใจ ดับใจให้สงบ... แล้วเก็บใจอิ่มเอิบที่ตื่นรู้และเบิกบาน... จงเก็บไว้ให้นาน จงเก็บไว้กับตัว... จงเก็บไว้กับหัวใจ อย่าหยิบยื่นให้ใครเอาไปครอง... |
บทความทั้งหมด
|