เป็นประสบการณ์ใหม่อีกอันหนึ่งของตัวเอง ไปดูลูกเล่นกีฬาสี ก่อนจะไปก็คิดเเล้วคิดอีกจะไปดีไหม เพราะเห็นมีเเต่คนบอกว่าผู้ปกครองไม่ค่อยไปดูกันหรอกกีฬาสีของนักเรียนม.ปลายอ่ะ จึงไม่ได้ลางานอะไร เเต่งานเข้า9โมงครึ่ง เออ ลองเเวะไปดูซะหน่อยดีกว่า ถ้าไม่มีผู้ปกครองไปเราก็กลับได้นี่ งานกีฬาสีเริ่ม8:10น ถึง16:00น ลูกออกจากบ้าน7โมง20นาที วันนี้เดินไป เพราะกลัวไม่มีที่จอดจักรยาน ไปถึงโรงเรียนลูก8โมงครึ่ง ปีนี้ทางโรงเรียนมีคำขวัญด้วยว่าyume夢ซึ่งทางโรงเรียนเลือกเอาคำเเปลภาษาไทยมาใช้คือ"ฝัน"(เด็กญี่ปุ่นบางคนอ่านว่าฟัน 555 บอกลูกให้บอกเพื่อนว่าอ่านว่า"ฝัน"นะ) ไปถึงโรงเรียนลูกผิดคาด มีคนมาดูเยอะใช้ได้ทีเดียว อาจจะเป็นเพราะมีนักเรียนเยอะ ทั้ง3ชั้นปีมีนักเรียนราวๆ1080คน กีฬาสีจะเเข่งกันเป็นชั้นปี เเต่การรวมตัวเชียร์นั้นจะรวมกันทุกชั้นปี เช่น ม.4 ม.5 ม.6 จากห้อง5ก็มารวมกัน(ลูกสาวอยู่ม.4ห้อง5)
ทางเข้าโรงเรียน กีฬาสีครั้งนี้ครั้งที่114
เปิดการเเข่งขัน
,ห้องลูกสาวสีชมพู
เต็นท์เชียร์ทีมลูกสาว ม.4 ม.5 ม.6ช่วยกันทำ เธอไม่ชอบพละปีนี้ไม่สมัครลงเเข่งอะไรเลย ยกเว้นกิจกรรมที่ต้องร่วมกันทำทุกคน
เต็นท์ผู้ปกครองมีอยู่3-4เต็นท์ ผู้ปกครองมาเยอะค่ะ บางบ้านพ่อเเม่พี่น้อง ปู่ย่าตายาย^_^
เลิกงานบ่าย2โมง ก็กลับไปดูกีฬาสีที่โรงเรียนลูกอีกครั้ง คราวนี้เจอคนดูเยอะมาก โปรเเกรมที่ลูกลงเเข่งจบไปหมดเเล้ว สรุปว่าไม่ได้ดูลูกเล่นเลย เจอต่อตัว ญี่ปุ่นนี่ชอบมีต่อตัว เเต่ไม่ทัน จบก่อน ได้เเต่รูปนักเรียนที่เเสดง รู้สึกจะเเต่งเเบบนี้มาเเต่โบราณเเล้วมัง เป็นนักเรียนม.5
ของเด็กม.6 ประดิษฐ์อะไรไม่รู้
ดูที่ขา เป็นการเเสดงที่มีสีสันพอสมควร
การเเสดงชุดนี้เรียกเสียงฮาของคนดูมาก
เลียนเเบบการ์ตูนยอดฮิต วันพีท(ตัวเองไม่อ่านการ์ตูนหรอก ฟังมาจากผู้ปกครองคนอื่น555)
ลูกสาวกลับมาถึงบ้าน6โมง45นาที บอกกีฬาสีสนุกมาก มีคนมาดูมาเชียร์ตั้งเกือบ2พันคน โห้...ต่างจากประสบการณ์กีฬาสีอนุบาล ประถม มัธยมต้นที่เเม่เคยไปมาเลยนะลูก^_^
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [