กลับเมืองไทยครั้งนี้เห็นความเปลี่ยนเเปลงของเมืองไทยอย่างมาก ที่ประทับใจสุดๆก็คงจะเป็นถนน ต้องถ่ายคลิปมาอวด ทำไมถึงประทับใจถนน ก็เพราะมันฟรี ไปไหนๆก็ฟรี ถ้าอยู่เมืองไทยเเล้วไม่มีรถนี่รู้เสียเปรียบเลยนะคะ
เพราะอยู่ญี่ปุ่นจะไปไหนข้ามจังหวัด ในจังหวัด ก็ต้องอาศัยทางด่วน ซึ่งต้องเสียตังค์ซึ่งไม่ใช่ถูกๆ(สำหรับเราไม่ถูก เเต่สำหรับคนอื่นอาจจะถูกก็ได้)ยกตัวอย่างเช่น ทางด่วนในโอซาก้า วันไหนรถไฟหยุดวิ่งกระทันหัน ไม่อยากไปทำงานสาย ก็จะให้พ่อบ้านขับรถไปส่ง จากเทนโนจิไปอุเมดะ700เยน ไปกลับก็1400เยน ขึ้นทางด่วนประมาณ15-20นาที ถ้าไม่ขึ้นทางด่วนอาจจะเป็นชม. ถ้าข้ามจังหวัดไปกลับก็เสียไม่ต่ำกว่า3000เยนมัง ที่บ้านนี้รายได้ส่วนหนึ่งจ่ายค่าด่วนเยอะ บางเดือนขึ้นทางด่วนทุกอาทิตย์เลย พอไปเจอทางที่เมืองไทยวิ่งฟรีลื่นๆอย่างนี้ชอบจัง
อาหารก็ธรรมดาๆ เพราะว่ามัวเเต่อยู่บนถนนเสียมาก หลงทาง 555ไม่ค่อยมีเวลาพิถิพิถันหาของอร่อยทานกันหรอก หิวเมื่อไหร่เจออะไรก็ทานกันเลย ทานข้างทางซะมาก เจอเเมลงวัน เยอะจริงๆ รีบๆทานเดี๋ยวเเมลงวันจะตอมเอา555
ค่าครองชีพยังถือว่าถูก ไม่รู้เพราะเอาเงินที่หาได้ในญี่ปุ่นไปใช้หรือเปล่า
ได้พา2คนนี้ไปเที่ยวเขาใหญ่กับทับลานด้วย ลูกอยากเจอช้างป่าเเต่ไม่เจอ
ได้เจอเเต่กวาง ลิง นกบางตัว เเละหมา หมานี่เจอเยอะมากกกกก
ช่วงที่ไปอากาศตอนกลางคืนกับตอนเช้าไม่ร้อน บางคืนหนาวด้วย(13'C) เเต่พอเเดดออกนี่ร้อนเลย
ออกต่างจังหวัดหน้าตาคนไทยเปลี่ยนไปเยอะมาก หลากหลายพิม ไม่ซ้ำกัน จำพิมหน้าคนไทยไม่ค่อยได้เเล้วมัง
เศรษฐกิจไทยรู้สึกจะฟูฟ่ามาก คนออกมาจับจ่ายใช้สอยกันเยอะ ไม่เหมือนเเถวบ้าน(ญี่ปุ่น)ต้องท่องประหยัดๆกัน อิอิอิ
ที่เมืองไทยแป้งกลับทุกปี เลยไม่ค่อยเห็นความแต่กต่าง แต่ที่เห็นแน่ๆคือ รู้สึกว่า่ ของไทยแพงกว่าเมื่อก่อน (หรือว่า เงินวอนมันถูกนะ ) ครั้งที่แล้วกลับไปไทย เห็นร้านเสื้อผ้าแบรนด์ไทย สวยๆทั้งนั้น แต่ราคาเป็นหมื่น ตกใจเลย บางชุดก็หลายพัน
ส่วนเรื่องอาหาร ราคาก็แพงกว่าเมื่อก่อน แต่เราก็เข้าใจ เพราะว่า ค่าครองชีพสูงขึ้น อะไรๆก็แพง
ทางเกาหลีี้นี้ก็ประหยัดกันน่าดูเหมือนกันค่ะ (โดยเฉพาะครอบครัวแป้ง อิอิ)