วันที่ 6 นอนอยู่หนองน้ำแห้งแล้วก้าบบบ........
xx xxxx 2502
หนองน้ำแห้ง (บ้านทาร์ซาน)
วันนี้พักผ่อนกันอย่างเต็มที่ อากาศที่นี่ดีมาก ตอนเช้ามีหมอกลงหนาจนมองไม่เห็นอะไร กว่าหมอกจะจางก็เกือบ 1 โมงเช้า น้อยชวนเชษฐากับเราไปเดินสำรวจ ส่วนนายอำพลดึงพรานใหญ่ของเราไปขลุกกันอยู่บนบ้านทาร์ซานของเขา ส่วนป้าจงไม่ต้องพูดถึง นอนซมหมดสภาพเพราะเมารถมาตั้งแต่เมื่อวาน น้อยเลยต้องทำทุกอย่างเอง ก็คนรับใช้นอนซมอยู่อย่างนั้นแล้วนี่ เจ้าหญิงเลยต้องแปรสภาพมาเป็นสามัญชนชั่วคราว นึกๆ ก็สมน้ำหน้าอยู่เหมือนกัน
หมู่บ้านหนองน้ำแห้งเป็นหมู่บ้านใหม่ เดิมทีเป็นสถานีจับสัตว์ของคุณรพินทร์ ซึ่งต่อมาคุณรพินทร์ได้สร้างบ้านพัก (บ้านทาร์ซาน) เพื่อใช้พักผ่อน ซึ่งต่อมาชาวบ้านคนอื่นๆ ทยอยกันอพยพเข้ามาจับจองพื้นที่ ลงเสาปลูกเรือนจนกลายเป็นหมู่บ้านย่อมๆ ส่วนถนนทางเข้าหมู่บ้านเพิ่งตัดเสร็จเพียงแค่สามเดือน เพื่อใช้ในการลำเลียงสัตว์ไปส่งสถานีกักสัตว์ Thai Wild Life โดยตรง
แม้จะเป็นแค่หมู่บ้านเล็ก ๆ แต่ก็มีคนอาศัยอยู่มากพอสมควร ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพพรานหรือไม่ก็หาของป่าไปขายในเมืองทั้งนั้น เท่าที่สังเกตดูคนที่นี่ให้ความเคารพเกรงใจพรานใหญ่ของเราไม่น้อย หรือจะเรียกว่านายรพินทร์เป็นหัวหน้าหมู่บ้านแห่งนี้ก็คงไม่ผิดนัก ความเคารพนับถือเหล่านี้คงไม่ได้มาจากความเป็นคนมีการศึกษาของเขาแต่ประการเดียวเป็นแน่ การครองใจคนหมู่มากได้ขนาดนี้ คงต้องประกอบขึ้นมาจากปัจจัยหลายอย่าง ทั้งพระเดช พระคุณ ก็ไม่รู้หรอกนะว่าพ่อพรานใหญ่ของเราใช้พระไหน แต่ก็เอาเหอะยังไงๆ เราคงได้รู้กันไปเมื่อเริ่มต้นออกเดินทาง ว่านายรพินทร์คนนี้มีอะไรดีถึงได้ครองใจคนทั้งหมู่บ้านเช่นนี้ได้
|
UPDATE : ตอนนี้บล๊อกเราขยายคอนเทนท์เพิ่มขึ้นอีกช่องทางนะครับ
เป็นช่อง youtube สำหรับเด็กๆ ใครเป็นเด็ก หรือสนใจคอนเทนท์แบบเด็กๆ หรือมีลูก มีหลาน ก็รบกวน
กดติดตามกันสักนิด เป็นแรงให้เรามีกำลังใจผลิตคอนเทนท์ดีๆออกมาอีกครับ ขอบคุณครับ
Moo Noi Roy Chung | 1,000 wooden's houses Cafe & Farm#หมูน้อยร้อยชั่ง
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [