xx xxxx 2502 หนองน้ำแห้ง (บ้านทาร์ซาน) วันนี้เราทั้งสามคน เชษฐา, น้อย และตัวเราเอง ออกเดินทางมายังสถานีกักสัตว์ของนายอำพล เอ๊ะ...ไม่ใช่แค่สามคนสิ ยังมีป้าจงที่ยายน้อยพามาคอยรับใช้ในระหว่างที่เราพักกันอยู่หนองน้ำแห้งด้วยอีกคน เราสี่คนเดินทางไปยังสถานีกักสัตว์โดยนั่งเครื่องบินไปจากสนามบินน้ำที่เดิม พอถึงสถานีกักสัตว์ก็เจอนายอำพลรอรับอยู่แล้ว ซึ่งนายอำพลเองก็เตรียมรถราไว้ให้เราอย่างเรียบร้อย เป็นรถแลนด์โรเวอร์ของบริษัท Thai Wild Life สามคัน สำหรับพวกเราและข้าวของบางส่วนที่พวกเราเอาติดตัวไปด้วย ซึ่งเราต้องไปนอนรอสัมภาระส่วนใหญ่ที่จะถูกส่งตามมาที่หนองน้ำแห้ง ทางนายอำพลที่ขอติดตามไปด้วย มีคนงานไปด้วยอีกสี่คน เผื่อเกิดอุบัติเหตุระหว่างทางจะได้ช่วยเหลือกันได้ ซึ่งนายอำพลก็ได้อธิบายให้เราฟังว่าเส้นทางไปหนองน้ำแห้งนั้น เป็นเส้นทางในป่าสูง อันตรายไม่น้อยไปกว่าป่าที่เรากำลังจะไป ซึ่งมันก็จริงอย่างที่คุณอำพลว่า ถนน (น่าจะเรียกว่าทางเกวียนมากกว่า) ตัดผ่านป่าสูง ต้นไม้สองข้างทางเป็นต้นไม้ใหญ่ มีสัตว์ป่าออกมาให้เห็นประปรายยั่วให้คันไม้คันมือ อยากจะทดลองไอ้กระบอกโตๆ ที่ขนมาเสียจริงๆ แต่ติดที่นายอำพลบอกว่าถ้าเราหยุดรถเพื่อยิงสัตว์ก็จะถึงหนองน้ำแห้งเอาตอนกลางคืน มันอันตรายมากเกินไป เราถึงล้มเลิกที่จะซ้อมมือยิงสัตว์ ยอมอดเปรี้ยวเอาไว้กินหวาน เอาเถอะเมื่อเริ่มออกเดินทางจริงๆ เมื่อไหร่คงได้ยิงกันจนฉ่ำมือล่ะ ถึงเราจะไม่หยุดซ้อมมือก็เถอะ ยังไงๆ เราก็คงไปถึงเกือบค่ำอยู่ดีนั่นแหละ ก็ป้าจงแกเมารถไปตลอดทาง ทำให้เราต้องจอดรถให้แกลงไปอาเจียนเป็นระยะๆ ยายน้อยนะยายน้อย ไม่รู้จะเอาแกมาทรมานทรกรรมด้วยทำไม ดูไปก็น่าสงสารแกจริงๆ และเราก็เดินทางมาถึงหนองน้ำแห้งตอนใกล้ค่ำจริงๆ คุณรพินทร์มารอรับเราที่ปากทาง แล้วพาพวกเราไปที่บ้านพักที่อยู่กลางหมู่บ้าน เขาบอกกับเชษฐาว่าเขาเกือบตามออกไปดูเพราะเห็นว่ามาช้าไปเกือบสองชั่วโมง คิดว่าอาจจะเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้น นี่ถ้าคณะเรามาช้ากว่านี้อีกครึ่งชั่วโมงเขาก็คงจะออกไปตาม บ้านของรพินทร์ปลูกคร่อมเหนือลำธารเล็กๆ สวยงามมาก รพินทร์ยกบ้านหลังนี้ให้เป็นที่พักของพวกเรา ส่วนตัวเขาเองย้ายไปอยู่บนเรือนหลังเล็กที่ปลูกอยู่บนต้นไม้ โดยมีสะพานเชือกเชื่อมระหว่างบ้านทั้งสองหลัง คืนแรกที่หนองน้ำแห้งพวกเราหลับกันเป็นตาย คงด้วยอากาศที่เย็นสบายกำลังดีนั่นแหละ ที่กล่อมพวกเราซะอยู่หมัด หลับรวดเดียวถึงเช้าเลย ตัดปัญหาเรื่องนอนไม่หลับเพราะผิดที่ผิดทางไปได้เลย |
UPDATE : ตอนนี้บล๊อกเราขยายคอนเทนท์เพิ่มขึ้นอีกช่องทางนะครับ
เป็นช่อง youtube สำหรับเด็กๆ ใครเป็นเด็ก หรือสนใจคอนเทนท์แบบเด็กๆ หรือมีลูก มีหลาน ก็รบกวน
กดติดตามกันสักนิด เป็นแรงให้เรามีกำลังใจผลิตคอนเทนท์ดีๆออกมาอีกครับ ขอบคุณครับ
Moo Noi Roy Chung | 1,000 wooden's houses Cafe & Farm#หมูน้อยร้อยชั่ง