เล่าสู้กันฟัง ช่วงนี้เห็นคนพิการหรือคนที่เป็นโน้นเป็นนี้เยอะแยะ จนทำให้เรารู้สึกมีกำลังใจแบบบอกไม่ถูก ไม่รู้สิ มันสงสารเค้านะที่แบบ เวลาเดินก็เดินช้า กว่าจะขึ้นรถได้ กว่าจะเดินไปไหนมาไหนได้ มีครั้งนึงนั่งรถกลับบ้าน เห็นพ่อกับแม่เด็กหญิงคนนึงที่ในเมือง ตรงป้ายขึ้นรถเมย์ เชื่อไหมเด็กคนนั้นตาบอด แล้วพ่อกับแม่พามาฝึกเค้าจะได้เดินทางไปไหนมาไหนคนเดียวได้ เห็นแล้วแบบน่าเวทนามากๆ น่าตาก็ดี น่าสงสารเด็กอ่ะ เกิดมายังไม่รู้เลยว่าน่าตาตัวเองเป็นยังไง ยังไม่เคยเห็นโลกของพวกเราเลย โลกที่บางคนบอกว่าน่าเบื่อ อยากจะหนี ไม่อยากเจอ ไม่อยากเห็น แต่สำหรับน้องคนนี้ เราคิดว่าน้องเค้าคงอยากจะเห็นโลกมากๆ ว่าโลกคืออะไร เป็นยังไง อยากเห็นนก เห็นกา เห็นหน้าพ่อแม่ เห็นการดำเนินชีวิตที่ไม่ใช่แต่ภาพมืดๆที่จิตนาการ วันศุกร์นั่งรถกลับบ้านกับเพื่อน เห้นผู้ชายวัยกลางคนนั่งรถคนพิการแต่มีเป็นรถแบบกดแล้วมันวิ่งเอง คนนั้นสูงไม่ถึงเมตรเลยอ่ะ ฟ้าก็จิตนาการนะว่าแบบ เออ ชีวิตเค้าที่ผ่านมา เค้าต้องเจออะไรบ้าง ต้องเจอใครล้อ ใครว่าบ้างว่าตัวเล็กว่าพิการ เจออะไรมากมาย แต่เค้าก็ผ่านมาได้น้อ นึกในใจว่าเค้าเก่งจัง วันนึงเห็นตาคนนึงเดินก็ไม่มีแรงแล้วมาขึ้นรถ กว่าจะเดินออกจากรถ กลับบ้านแก แล้วแกเจอเด็กแถวๆบ้านมั้ง แกเลยทัก ยกมือใส่ แต่ไอ้พ่อของเด็กกลับรีบพาลูกเดินจากไป เห็นแล้วแบบเกลียดเยอรมันจัง เบื่อสังคมแบบนี้ รับไม่ได้อ่ะ อยากจะเอาร้องเท้าตบหน้าบักห่านั่น แมร่งแก่ตัวมาเมิงจะโดนแบบนี้บ้าง (ไม่ได้แช่ง แต่โมโหอ่ะ) หลายๆอย่างนะทำให้เราคิดได้ว่า เออ เราเจอเรื่องแย่ๆ เราเจอเรื่องอะไรมากมาย ปัญหาเยอะแยะ อุปสรรค แต่เราไม่ได้เจอคนเดียวนิ บางคนเค้าเจอมากกว่าเราด้วยซ้ำ เค้ายังสู้ เค้ายังอยุมาได้เลย แล้วก่ะเราล่ะ ครบ 32 ทำไมเราถึงจะยอมแพ้กับโลกใบนี้ ม่ะเกี่ยวหรอก แต่อยากเก็บไว้เปนฟามทรงจำ... ขอแค่ฉันยังหายใจวันนี้ สัญญาจะทำสิ่งดี เพื่อเธอ อยากจดจำรักครั้งนี้ จดจำเธอคนนี้ ว่ามีค่าแค่ไหน ขอแค่ฉันยัง หายใจ วันนี้ ขอเป็นคนรักที่ดี ของเธอ หากสุดท้ายนั้นต้องช้ำ หรือรักสักแค่ไหน ปล่อยให้เป็นเรื่อง ของวันพรุ่งนี้
เห็นด้วยค่ะ... ^^
โดย: = Angel's Diary =
 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:17:38 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [