อยู่ในช่วงทำใจ วันแรกของเดือนมิถุนาแล้ว เดือนหน้าก็จะได้กลับไทยสักที ช่วงนี้ไม่มีอะไรมาก อยุในช่วง วื่อวึนกับชีวิตอะไรหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องเรียนและความรัก ส่วนเรื่องครอบครัวก็แก้ไขไปได้แล้ว ในตอนนี้อยุในช่วงทำใจสำหรับทุกอย่าง ทำใจกับที่เรียน ทำใจกับคนรัก ไม่มีอะไรที่เราสามารถขาดเดาและลิขิตมันได้ ไม่มีอะไรที่เรารู้ล้วงหน้าได้ สิ่งที่เรารู้ตอนนี้คือ เราจะทำยังไงต่อไป เราจะเดินไปในทางไหน จากคนที่รักมาก มากมายกลายเป็นความเคยชินที่ต้องทำใจ จากคนรักที่ขาดไม่ได้ แต่เราต้องอยุให้ได้ถ้าวันนึงเราไม่มีเค้า จากคนที่อยุข้างๆในทุกเวลา กลับเปนการนอนคิดและแก้ปัญหาคนเดียว จากคนที่เคยรักเพิ่มขึินทุกวัน กลายเป็นความรักที่หยุดอยุุที่เดิม ไม่มากและไม่ลดไปมากกว่านี้ 99% ที่เลื่อกเรา กลายเปนไม่กี่%ที่ในใจเค้ามีเรา ความรักไม่มีอะไรแน่นอน มีเพียงใจเราเท่านั้นที่รู้ว่ารักเค้ามากแค่ไหน ใจคนอื่นเราไม่สามารถรับรู้ได้อย่างแท้จริง คนเราแต่ล่ะคนต่างมีใจคนล่ะดวงและยากที่จะเข้าใจ ในตอนนี้ก็มีเพียงแหวนวงนี้ที่ทำให้อุ่นใจและไม่คิดจะจากไปไหน อนาคตไม่มีอะไรแน่นอน แต่ชีวิตต้องเดินต่อไป ถึงเราทำดีแค่ไหนแต่ถ้าไม่ใช่เวลาของเราจริงๆมันก็ยังไม่ใช่ อนาคตจะได้เปนอย่างที่ฝันไว้หรือไม่ จะได้เรียนในสิ่งที่รักหรือเปล่า ไม่มีใครรู้ได้ ในตอนนี้สอบจบมัธยมเราได้ทำเต็มที่และเกรดก็ออกมาดีแล้ว เราพยายามหาที่เรียน พยายามทุกอย่างแล้วจริงๆ ถ้าวันนี้มันยังไม่ใช่วันของเรา แต่วันข้างหน้าที่จะมาถึง สักวันมันต้องเปนวันของเรา ps. บางครั้งการวิ่งตามใครสักคนมันทำให้เราเหมือนคนไร้ค่าเพราะยิ่งเราวิ่งตามเค้ามากแค่ไหน เค้าเองก็วิ่งหนีเรามากเท่านั้น ถ้าคนที่ใช่จริงๆมันก็คือคนที่ใช่ แต่ถ้ามันไม่ใช่ สักวันเค้าก็คงจะกลับไป เหมือนกับที่ผ่านมาที่เราต้องทำใจในวันที่เค้ากลับไป ไม่มีอะไรที่มันจะแย่ไปมากกว่านี้ ไม่มีอะไรที่มันจะคิดมากไปมากกว่านี้ ในวันนี้เราต้องอยุให้ได้ ถึงแม้ว่าเค้าจะกลับไปหรือเค้าจะกลับมา แต่สักวันมันต้องมีใครหนึ่งคนที่เดินจากไป และมันอาจจะเป็นตัวของเราเอง เราอาจจะเปนแค่ตัวถ่วงเวลา ตัวอะไรตัวนึงที่มาทำให้ความรักของคู่ๆนึงมั่นคงขึ้น อาจจะเปนตัวตลกตัวหนึ่งมาเล่นให้พวกเค้าสองคนเข้าใจและรักกันมากกว่าเดิม เพราะเรามันก็ "คนโง่" คนนึง ทำใจ
โดย: hugs (hugsociety ) วันที่: 3 มิถุนายน 2552 เวลา:3:35:41 น.
|
บทความทั้งหมด
|