แล้วสักวันเวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นเองค่ะ
อย่างน้อยก็จางลงไป

  

การได้ทำในสิ่งที่เราอยากก็ทำให้เรามีความสุขได้แล้วนะคะ..ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ..ต่อไปคงได้ทักทายกันบ่อยๆนะคะ..เป็นกำลังใจให้สำหรับการสอบค่ะขอไห้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ

  

จะเข้ามาบ้านหนูหลายวันแล้ว แต่ไม่รู้มีโค้ดอะไรกำบังอยู่ (วันธรรมดาพี่ใช้พีซีจ้ะ) พี่เปิดหน้าบล็อกหนูแล้วคอมฯ แฮงค์ไปเลย... ก็เลยล่าทัพไปทุกวัน ปกติวันธรรมดาพี่ใช้พีซีทำงานค่ะ ใช้แมคแต่วันอาทิตย์ (แมคใช้งานเล่นเน็ต ทำรูปเป็นหลักค่ะเพราะมันเร็วมาก) วันนี้เลยเข้ามาบล็อกหนูได้... เร็วปรื๊ดเลยด้วย แปลกดีเหมือนกัน...
คิดเหมือนหนูเลย... เวลาคิดอะไรออก หรืออยากจะจดจำอะไร ก็เขียนทิ้งๆ ไว้ในบล็อกนี้เลย... เป็นวิธีบันทึกความทรงจำที่ดีอย่างนึง...
ตอนนี้ในบล็อกพี่เพิ่มห้องฟังเพลงส่วนตัวอีกอย่าง เพราะเพลงที่พี่ชอบ หาฟังตามวิทยุยาก ก็เลยมาเก็บๆ ไว้ในบล็อกเรานี่ละ...​
รูปจากที่ต่างๆ ที่เราไป ก็คัดเลือกรูปที่ชอบมาซักสองสามรูป แปะๆ มันลงไป เขียนประกอบนิดๆ หน่อยๆ ตามอารมณ์... พื้นที่บล็อกเป็นของเรา เขียนอะไรก็ต้องตามใจเราละเนอะ...
..สุขสันต์วันสีแดงค่ะน้องเจื้อยแจ้ว... คิดถึงทุกวัน แต่พีซีไม่รู้เป็นไรเปิดไม่ได้ ต้องรอใช้แมคเลยเหมือนมาช้าจ้า..

  

ฮ๊า up แล้วเหรอเนี่ยยยยยย เดี๋ยวขออ่านขอดูดี ๆ ก่อนนะ เม้นท์อีกรอบ

  

อ่านจบแล้ว ขอลงความเห็นว่า ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำและมีความสุขกับมันถูกต้องที่สุด เติมพลังแรงใจแรงกายแล้วค่อยกลับไปทำงานใหม่ สู้กับมันให้เต็มที่

เป็นกะลังใจให้ทั้งเรื่องการสอบและการทำงานส่งนะจ๊ะ

สู้ ๆ มีความสุขมาก ๆ และหลับฝันดีดีน๊า

  

Merry Christmas จ๊ะน้องเจื้อยแจ้ว มีความสุขมาก ๆ น๊า สู้ ๆ

  

  

น้องเจื้อยแจ้ว... มาสุขสันต์วันคริสต์มาสไม่ทัน ขอสวัสดีปีใหม่ 2010 ไว้เลยนะคะ เผื่อไม่เจอกัน (ทางบล็อก) ก่อนปีใหม่... มีความสุขสดใสตลอดปีและตลอดไปนะคะ...

  

ดีใจเจอบล็อกใหม่ของน้องเจื้อยแจ้ว

ตอนนี้พี่รัชชี่ขอใช้หลักการของพี่มารูน คือเห็นพี่มารูนมา update บล็อกปิดท้ายหน้าหลัก

คือว่าก่อนหน้านี้ ไม่ใช่ซีปัจจุบันด้วย บล็อกหน้าหลักจะทำประมาณสัปดาห์ละครั้ง แต่จะพบว่าทำไมเราต้องกำหนดเวลาด้วย เพราะมีบางวันมีเรื่องเข้ามาแล้วอยากเขียน

ที่น้องเจื้อยแจ้วเขียนว่า “ทำให้สมองโล่งว่าง” บางทีมันก็จริงนะ ตอนหลังเลยเปลี่ยนมาเป็นว่าบล็อกหลักก็ยังเหมือนเดิมแหละ แต่ถ้าวันไหนสะดวก จะเข้ามาเขียนต่อท้ายบล็อกหลักเดิม โดยตั้งชื่อว่า Ratchee’s Grateful Journal

สุขสันต์กับเทศกาลปีใหม่นะคะ ไปเที่ยวไหนหรือเปล่า

  

เคยมีบล็อกเกอร์ท่านนึงพูดไว้น่าสนใจนะ เพราะเวลาของแต่ละคนไม่เท่ากัน ขอเอาเวลาที่มีมาเขียนบล็อกก่อน เพื่อให้เพื่อนๆอ่านก่อน

มีเวลาเหลือก็ค่อยไปเม้นท์.......................

น้องเจื้อยฯก็อัพตามที่เราสะดวก ส่วนพี่หมูว่างก็แวะมาอ่าน

ฮ่า ฮ่า

  

  

เป็นหนึ่งในความคิดในหนึ่งช่วงอายุนะเจ้าแจ้ว เอาล่ะไม่ว่าอย่างไรก็นั่นคือวิถีชีวิตและการมองชีวิตตนน่ะนะ พี่ไม่รู้จะออกความเห็นอย่างไร แฮ่...

แต่การตื่นทุกวันตอนตีห้าในวัยกำลังกินกำลังนอนอย่างหนูนี่มันไม่ดีเลยนะ มันน้อยไปนิด หลับห้าทุ่มตื่นตีห้า มันหกชั่วโมงเองอ่ะ ลองถอยลงหน่อย หลับเร็วกว่านี้หรือตื่นช้ากว่านี้จะดีฟ่านะจ๊ะ

อย่าหาพี่ยุ่งล่ะ แค่เป็นห่วงยัยหนูของพี่อ่ะจ๊ะ

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะจ๊ะ เจอกันปีหน้า

  

อ้า มาแอบอัพบล็อกใหม่ด้วยน้องเจื้อยแจ้ว

น้องเจื้อยอย่าไปคิดอะไรมากมายเรื่องอัพบล็อก ตามบล็อก เม้นท์หรือไม่เม้นท์ อย่างพี่แปะรูปแปะเพลงก็ทำ ๆ ไปตามอารมณ์ เห็นรูปปุ๊บ แล้วอยากฟังเพลงนั้นในบล็อกก็แปะเลย ไม่ได้อัพบล็อกสะสมเม้นท์อะไร

แวะมาสวัสดีปีใหม่กันหน่อย มีความสุขมากนะคะ ส่วนเรื่องเรียนก็ลุยต่อไปให้เต็มที่ อิอิอิ


(ปอลิงกัง) ภาพวาดสวยมาก ๆ ค่ะ

  

การที่ไม่เห็นฉัน...ไม่ได้แปลว่าฉันไม่ได้อยู่ตรงนี้

ชอบประโยคนี้จังค่ะ

มีความสุข สดชื่น
มีสติ มีพลัง
มีสตังค์ทั้งปี ๒๕๕๓ นะค่ะู่




มัจฉานุ ลูกลิงขนสีชมพู

  

ส่งความสุขสวัสดี ต้อนรับเทศกาลปีใหม่ 2553

  

  

ว่าจะส่งอวยพรแล้วไปก็รู้สึกผิดไงไม่รู้
อ่านบล็อกแล้วต้องอมยิ้ม มันเป็นช่วงหนึ่งของชีวิตน่ะนะ


พี่ก็หายไปนานมากเหมือนกันนะ
ก็เข้ามาดูบ้างเหมือนกันจ้ะ แต่ไม่ได้ทิ้งข้อความไว้
สังเกตนานแล้วแต่ไม่ได้ทัก ว่าบล็อกเจื้อยนี่สีพื้นเปลี่ยนไป
และพี่ก็คงหายไปอีกพักนึงแหละ
วันนี้พิเศษ เข้ามาทักน้อง

ขอให้มีความสุขมากๆ นะจ๊ะ

  

ตอนนี้กลับไปบ้านแล้วมั้งน้องเจื้อยแจ้ว...
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓ นะคะ ...
ขอให้ได้เอทุกวิชา โลดๆๆๆ...

  

สู้ ๆ นะน้องเจื้อยแจ้ว สู้ ๆ (ได้หลับพักผ่อนกับเค้ามั่งป่ะเนี่ยยยยยยยยย)