ขอบคุณค่ะ และโชคดีนะคะ

  

โชคดีจังที่เกิดมาเป็นคนไทย ใต้เบื้องพระยุคลบาท

อ่านพระราชนิพนธ์นี้ทีไร รู้สึกฮึดขึ้นมาทุกทีเรยฮะ

  

อ่านแล้วรู้ตื้นตันจังเลยค่ะ ^-^
สวัสดีค่ะ พี่เป่าจิน นุ่นไม่ได้แวะเข้ามาทักทายนานมากเลย
สบายดีไหมค่ะ นุ่นก็สบายดีค่ะ
ตอนนี้นุ่นเปิดเทอม 2/2548 แล้ว
เกรดเมื่อเทอมที่แล้ว นุ่นก็ได้มา 2 นิดๆ ค่ะ
เทอมนี้ก็คงต้องตั้งใจให้มากกว่าเดิมเยอะเลย
ก็จะแวะมาบ่อยๆนะคะ คิดถึงพี่เป่าจินมากเลยค่ะ
อยู่กับคุณพ่อคุณแม่ ดีจังเลยค่ะ
พี่เป่าจินรักษาสุขภาพนะคะ ครอบครัวพี่เป่าจินด้วยค่ะ

คิดถึงนะค๊า

  

มาอวยพรให้เดินทางกลับบ้านโดบสวัสดิภาพนะจ๊ะ เป่าจิน

แล้วอย่าลืม update ข่าวคุณพ่อด้วยนะ
ขอให้คุณพ่อแข็งแรงไว ๆ นะจ๊ะ

  

ขอบคุณครับ

  

แวะมาบอกคุณเป่าจินว่าคิดถึงนะจ๊ะ

  

อ่านแล้วประทับใจมากเลยค่ะ ยิ่งเป็นคน sensitive อ่านไป
น้ำตาแทบไหลแน่ะค่ะ

มีความสุขกับครอบครัวนะค่ะคุณเป่าจิน

  

ขอบคุณค่า

เดินทางปลอดภัยนะคะ ^^



...

  

โชคดีนะครับพี่เป่าจิน มีความสุขมากๆ นะครับ (ไม่รู้ช้าไปหรือเปล่า!?) อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะครับ

  

องค์หญิงของชาวไทย เทิดไว้เหนือกระหม่อม

  

อ่านไปร้องไห้ไปค่ะ วันนี้รู้สึกแย่กับชีวิตพอมาเจอบทพระราชนิพนธ์

ครั้งนึงเราก็เคยเลือกดูแลแม่ในช่วงแม่ป่วย
หาโอกาสไม่ได้แล้วค่ะ
เพราะไม่ต้องการมานั่งเสียใจภายหลัง

  

ประทับใจค่ะ

...

เอาคำตอบมาส่งค่ะ.. "แตกต่างกันอย่างไร สติ และสัมปชัญญะ"..

..สติ ความระลึกได้, นึกได้, ความไม่เผลอ, การคุมใจไว้กับกิจ หรือกุมจิตไว้กับสิ่งที่เกี่ยวข้อง, จำการที่ทำและคำที่พูดแล้ว แม้นานได้..

..ความแตกต่างก็คือ "ระลึกรู้ กับความรู้ชัด " ตัวอย่างการฝึกสติ ขณะที่เราอยู่ในอิริยาบถใด คิดอะไรอยู่ ? พูดอะไรอยู่ ? และทำอะไรอยู่ ? ก็ระลึกได้ว่า ขณะนั้นเรากำลังคิดอะไรอยู่ ? กำลังพูดอะไรอยู่ ? กำลังทำอะไรอยู่ ? ขณะนั้นเราก็มีสติแล้ว ..

ส่วนความรู้ชัดคือสัมปชัญญะนั้นตระหนักลึกไปอีกค่ะเช่นตระหนักในจุดหมาย เป็นปัญญาด้วยค่ะ ขยายความอีกเช่นระลึกรู้ว่าพูดอะไรอยู่เป็นสติ แต่จุดหมายจุดประสงค์ในการพูดเพื่อประโยชน์โดยความเหมาะสมและสำเร็จตามความตั้งใจไม่หลงประเด็นที่พูดเป็นสัมปชัญญะค่ะ..

ธรรมเป็นเรื่องละเอียดและเกี่ยวโยงกันอยู่ เช่นสติกับสัมปชัญญะจะแยกให้ต่างหากจากกันก็ยากที่จะเข้าใจค่ะ แต่จะว่าเหมือนกันก็ไม่ใช่โดยสิ้นเชิงเช่นกันค่ะ..สติระลึกรู้สึกตัวทำให้เราไม่หลงไปกับอารมณ์ สัมปชัญญะคือความตระหนักในสภาวะและทำให้เราไม่ทำอะไรตามอารมณ์แต่เราจะตระหนักถึงประโยชน์ก่อนการกระทำ..

ธรรมสวัสดี อนุโมทนาค่ะ

  

คิดถึงเป่าจินจังเลยยยยยยค่ะ

ขอบคุณสำหรับบทพระราชนิพนธ์บทนี้ด้วยจ้ะ ได้อ่านทีไร ซาบซึ้งๆ

พา Kang BokGu มาเยี่ยมด้วย

  

ขอบคุณค่ะเป่าจิน

ที่เขามาให้อ่าน

คิดถึงเป่าจินนะคะ

  

ขอบคุณนะคะ
โชคดีนะคะ

  

แวะมาทักทายคุณเป่าจินนะจ๊ะ
คิดถึงนะ

  

+
+
+คิดถึงน่ะค๊า เป่าจินสบายดีปล่าว
ไม่ได้คุยกันนานเลยเนอะ ยังจำกันได้ไหม

  

ชอบภาพประกอบมาก ๆ ครับ

  

ใช่ๆ คิดเหมือนคุณultraman seven เลยชอบ
ภาพประกอบมากๆ ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยค่ะ

  

รักพระองค์ท่านทั้งสองพระองค์มาก ๆ เลยค่ะ

  

เป่าจินอยู่ไหน ตอบด่วนนนนนนน
+
+คิดถึงอ่ะ พอรุ้งมาเป่าจินก้ออหายไปไหนก้อไม่รู้
ดูแลสุขภาพด้วยน่ะ

  

คุณเป่าจินไปไหนน๊า....???

  

สวัสดีเดือนตุลาครับ คุณ เป่าจิน น น น น น...

  

แวะมาเยี่ยมค่ะเป่าจิน　สบายดีนะคะ　

  

แวะมาเยี่ยมจ้า คิดถึงๆ

  

มาแปะยิ้มคิดถึงค่ะ

  

สวัสดีครับคุณเป่าจิน แวะมาเยี่ยมและมาทักทายครับ ผมเองสบายดีครับ ขอบคุณนะครับที่แวะมาเยี่ยมและทักทายกันครับ วันนี้เลยได้แวะเข้ามาอ่านบทพระราชนิพนธ์ครับ