Tokyo friend !


เมื่อวันหยุดดูซีรีส์ญี่ปุ่นเรื่อง tokyo Friends ! ซึ่งตามประวัติเคยฉายทาง UBC มาก่อน ซีรีส์เรื่องนี้สร้างเมื่อประมาณปี 2005 และมีภาคต่อเป็นภาพยนตร์ชื่อ Tokyo Friend the movie นำแสดงโดยนักร้องดังชื่อ ไอ โอทสึกะ ส่วนพระเอกของเรื่องก็คือ เอตะ ซึ่งเล่นเป็นนักเรียนไวโอลินในเรื่อง Nodame

เปิดเรื่องมาก็ตั้งคำถามถามว่า

"คุณยังจำฝันครั้งแรกได้หรือเปล่า ? "


นั่นสินะ...ยังไม่เคยค้นหาคำตอบได้ซะที



ซีรีย์ญี่ปุ่นส่วนใหญ่มักท้าทายเราด้วย "ความฝัน" แม้ความฝันอาจเป็นเพียงจินตนาการที่ช่วยปลอบประโลมใจยอมท้อแท้ หรืออาจเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ที่ผลักดันให้เราก้าวเดินไปสู่จุดหมายปลายทางที่ต้องการ

คงไม่ปฏิเสธใช่ไหมว่า... ณ นาทีนี้ เราก็ยังไม่หยุดฝัน ...

ในเรื่องพูดถึงความใฝ่ฝันของหญิงสาว 4 คน และเส้นทางการค้นหาของเธอทุกคน แน่นอนว่า มีทั้งสุข เศร้า เหงา รัก สมหวัง ผิดหวัง ต่างๆ นานา แต่พวกเธอก็ไม่ละความพยายามที่จะติดตามฝัน รวมทั้งในเรื่องยังบอกเล่าถึงมิตรภาพของ "เพื่อน" ท่ามกลางภาพของเมืองใหญ่อย่างโตเกียว ที่ใครๆ ก็มักคิดว่า"มิตรภาพของเพื่อน" คงจะหายากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร ที่ไม่ใช้คำว่า "เพื่อน" เพราะจริงๆ เพื่อนหาไม่ยากหรอก แต่ "มิตรภาพของเพื่อน" มันหายากกว่า เพราะใครจะมายอมให้เรายืมบ่าไว้ซบเวลาทุกข์ใจ หรือจะมานั่งฟังเรื่องราวของเราได้ทุกเวลา

โทนของซีรีส์ดูแล้วทำให้นึกถึงคนต่างจังหวัดที่เดินทางเข้ามาเรียนหรือทำงานในเมืองกรุงใหม่ๆ ชีวิตในเริ่มต้นก็คงเศร้าและว้าเหว่ จะหันหาใครก็คงลำบาก เพราะยังไม่รู้จักใคร "ดี" พอที่จะรับฟัง ช่วยเหลือ หรือปลอบใจได้ การใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ด้วยตัวคนเดียวจึงไม่ใช่เรื่องง่ายเอาเสียเลย แต่ในขณะเดียวกันคนที่เคยใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ก็อยากจะไปใช้ชีวิตเรียบง่ายในชนบทมากกว่า มันเหมือนคำพูดที่ว่า "คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า" เพราะไม่ว่าคนอยากออกจะพยายามบอกคนอยากเข้าว่าข้างในมีอะไร แต่ก็คงไม่เข้าใจ เข้าถึงถ้าได้เข้ามาเป็นคนใน ประเภท "สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น" ทำนองนั้น และด้วยชีวิตที่ต้องต่อสู้ดิ้นรน เราก็อาจหลงลืม "ความฝัน" ในครั้งแรกที่ตั้งใจไว้ก่อนก้าวเดินเข้าสู่เมืองใหญ่

อย่าให้อุปสรรคใดๆ มาทำลายความฝันของเรา และจงมุ่งมั่นไม่ย่อท้อ เพื่อก้าวไปสู่ฝันที่ต้องการ

วันนี้ เรายังอาจหาคำตอบของ "ความฝันครั้งแรกของเรา" ไม่ได้ เพราะเวลามันอาจนานเกินไป แต่เราก็ยังสามารถเดินทางไปสู่ฝันอันยิ่งใหญ่ของเราได้ ตราบที่ยังมีลมหายใจ

อย่าหยุดฝัน แม้จะมีคนบอกเราว่าฝันของเรามันเล็กกะจ้อย จริงอยู่ที่มันอาจเล็กน้อยสำหรับเขา แต่มันก็คือ สิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับเราเสมอ

to me เป็นเพลงในซีรีย์เรื่องนี้ ซึ่งฟังแล้วเพราะดี มีความหมาย และให้กำลังใจดี


นี่...เธอเป็นใครหรือ? อ๋อ เธอคือตัวฉันในอดีตนั่นเอง
เธอคงจะเสียใจที่มักจะถูกทอดทิ้งไว้คนเดียวเสมอ
วันๆ มัวแต่วิ่งเล่นกับสายลมและทุ่งหญ้า เท้าเปล่าที่สัมผัสพื้นดิน มันช่างดีเหลือเกิน
ความฝันที่วาดหวังไว้ไม่มีที่สิ้นสุด ราวกับไม่มีใครรู้ว่ามันจะจบวันหนึ่ง

ทุกๆ คนต่างก็แบกรับความเจ็บปวดไว้ทั้งสิ้น
ต่างก็ใช้ชีวิตอย่างเอาเป็นเอาตายในความซ้ำซากทุกวัน
เพียงเพื่อจะได้เดินบนผืนคอนกรีตอย่างมั่นคง
ทั้งๆ ที่หวนคิดถึงกลิ่นของดินและสายลม...แต่ก็ยังจะต้องเดินต่อไป

แต่หากเธอไม่สามารถเชื่อมั่นในการเดินครั้งนี้...แม้แต่ตัวเอง
แล้วใครกันละที่จะเชื่อใจในตัวเธอ?
เชื่อมั่นในตัวเองสิ ลองรวบรวมความกล้าอีกครั้ง
แล้วอย่ากลัวว่าหนทางนี้จะมุ่งหน้าไปทางไหน จงเชื่อมั่นที่จะเดินต่อไป






Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2552 11:54:05 น.
Counter : 904 Pageviews.

3 comments
Mother, I cannot mind my wheel by Samuel Barber ปรศุราม
(26 มิ.ย. 2568 11:07:09 น.)
: สำรวจความรัก 4 แบบ ในมุมมองของปรัชญา : กะว่าก๋า
(2 มิ.ย. 2568 05:18:44 น.)
เดินทอดน่องเบาๆ กินไก่ทอดสี่พระยา สัมผัสชีวิตผู้คน ตะลอน ตามอำเภอใจ
(23 พ.ค. 2568 20:51:15 น.)
กำแพงแสน : นกแอ่นบ้าน และนกนางแอ่นบ้าน ผู้ชายในสายลมหนาว
(6 พ.ค. 2568 16:18:38 น.)
  
สวัสดีค่ะ

ดูเนื้อเรื่องคร่าวๆ แล้วน่าสนใจดีนะคะ เพลงก็เพราะดี ไม่ทราบว่าจะไปหามาดูได้จากไหน ขอคำแนะนำด้วย ขอบคุณค่ะ

พัช
โดย: Koneko-chan (GutChy ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:47:24 น.
  
จำได้ลางๆว่า ตอนเห็นเอตะในเรื่องนี้ ออร่ายังไม่ออกมากเท่าตอนปรากฏตัวใน ลาสเฟรนด์ นะ
โดย: ก้มลงกราบ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:00:03 น.
  
น้อง Ai เสียงดีมากค่ะ ดูเรื่องนี้แล้ว เลยได้ตามผลงานเพลงของ Ai เลย
โดย: four seasons in one day วันที่: 20 มีนาคม 2552 เวลา:8:34:18 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Baanmangkut.BlogGang.com

Baan Mangkut
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]