ตรุษวาเลนไทน์

นี้ก็ล่วงเข้าเดือนกุมพาแล้ว เขาว่าเป็นเดือนแห่งความรัก จะอะไรเสียอีกก็ด้วยว่าเดือนนี้มีวันวาเลนไทน์ อันตรงกะวันที่ 14 กุมพาพันธ์ ใครไม่รู้ก็แสนจะเชยเปิ่นเทิ่นเต็มที แม้แต่ลูกเด็กเล็กแดง ป.2 ป.3 ก็ยังรู้ ค่าที่วันนี้จักได้เอาสะติ๊กเก้อร์ รูปหัวใจดวงกระจิดหริด ไปติดปะใส่เสื้อเพื่อนฝูงครูบาอาจารย์ให้ลายพร้อย โตขึ้นมาหน่อยก็มีดอกกุหลาบสีแดงแปร้ด เอามามอบให้คนแอบชอบแอบชม ลางคนก็เอาชอกโกแลตซึ่งก็ไม่พ้น อย่างเลวอันละสิบบาทตรากูลิโกะป๊อกเด้ง ผูกโบว์สีชมพู เอามาหยิบยื่นให้คนที่ตนรักใคร่ ด้วยท่าทีเอียงอาย พวกที่อายมากก็มักเอาไปหยอดหย่อนไว้ตามที่ต่างๆให้เขาประสบพบเจอหยิบเอาประดุจ
ผ้าป่าบังสุกุลให้สงฆ์ชักไปใช้ฉะนี้

ตรุษวาเลนไทน์นี้จะเข้ามาสู่สยามแต่เมื่อไรนี้ ข้าพเจ้าก็มิได้รู้ แลยังไม่มีกะใจจะไปค้นคว้าสืบสาวดู จะมีมาแต่ครั้งคบค้ากะฝรั่งอั้งม้อ ฮวนผมแดงแต่ครั้งกรุงเก่ารึก็อาจจะเป็นไปได้ แต่ครั้นตกมาอยู่ฝ่ายไทยมีหรือจะเหมือนของเดิม ขึ้นชื่อว่าไทยแล้วเป็นยอดนักดัดแปลงให้เข้ากะอุปนิสัยใจคอคนไทยมาแต่ไหน
ดูอย่างบะหมี่อย่างญิปุ่นแท้ซี รสจืดๆปะแล่มๆพิลึก สู้บะหมี่ต้มยำอย่างไทยมิได้ แซบกว่ากันเหลือ

ตรุษวาเลนไทน์นี้ก็เช่นกัน ครั้นรับมาแล้วก็ปรับเข้าทางไทย จนแทบจะไม่เหลือเค้าอย่างของเดิม เหมือนอย่างเพลงไทยสำเนียงฝรั่งเวลาเล่นออกสิบสองภาษาปะไร มี มาร์ชทรูจอเจีย ควีนดำรัส โยสลัม เป็นอาทิ เล่นด้วยวงปี่พาทย์แท้ๆ เหลือกลองแต๊กฝรั่งประกอบอันเดียว พอได้ชื่อว่าเป็นสำเนียงฝรั่ง ที่ว่ามีต้นกำเนิดมาจากวีรกรรมของหลวงปู่บาทหลวงเซ้นเซิ้น วาเลนไทน์อะไรนั่นไม่รู้จักหรอก รู้แต่ว่าเป็นฤกษ์ดีจะพลีพรหมจรรย์ให้กันและกันนี่แหละ ไม่ต้องเปิดปฏิทินโหรหาฤกษ์กันให้วุ่น เอากันวันนี้แหละสะดวกดี นี้ก็เป็นข้อค่อนแคะของคนจำพวกแก่วัฒนธรรม แก่ศีลธรรมต้องออกมาก่นด่าว่ากัน หรือสุมหัวถกกันออกรายการทีวีประเภทสนทนาปัญหาบ้านเมืองอยู่เป็นนิจศีล

สำหรับข้าพเจ้าแล้วไม่ได้นึกต่อต้าน หรือปลาบปลื้มกะวันนี้เท่าไรนัก ค่าที่ตัวเองเกิดมาก็ไม่ยักกะมีใครเอาดอกกุหลาบช่อโตๆ มาให้พลางกล่าวสัมโมทนียกถาว่า "- -สุขสันต์วันวาเลนไทน์จ๊ะ- -" อันที่จริงก็คิด ไม่ใช่ว่าไม่คิด ว่าน่าจะมีสักปีที่มีคนเอาดอกไม้มาให้ แต่ขอเป็นแบบมาลัยกรนะ จะได้เอามาคล้องข้อมือ ข้างหนึ่งถือพัดด้ามจิ้ว มีแพรแดงพาดอย่างรำฉุยฉายทศกัณฐ์ลงสวนคงน่าดูพิลึก

ที่เคยได้ดอกกุหลาบเป็นช่อชั้นเห็นจะมีตอนจบการศึกษา เมื่อครั้งเรียนมัธยมสมบูรณ์ทีหนึ่ง ด้วยว่ามีสานุศิษย์บริวารรุ่นน้องนับถือกันมาก ให้ทีเป็นหอบเป็นกำ ยังจำอยู่ไม่ลืม กะอีกทีตอนจบปริญญาตรี นี่ก็หอบเป็นบ้าอยู่ไม่แล้ว ครั้นปริญญาโทก็คาดหวังว่าน่าจะมีใครเอาอย่างสกุลช่างนักร้องคาเฟ่บ้างคือเป็นพวงมาลัยคล้องคอ
มีแบงค์สีม่วง สีเทา สีแดง สอดแทรมเป็นอุบะตุ้งติ้งบ้างก็คงดี

ถ้าใครมาถามว่าคิดอย่างไรกะเทศกาลตรุษนี้ ข้าพเจ้าก็คงตอบไปว่า ช่างเขาเถอะ เพราะคนที่เห่อๆกันทุกวันนี้ก็ไม่พ้นเด็กหนุ่มสาววัยกำดัด
ที่จะลุกขึ้นมาซื้อดอกไม้มอบดอกไม้กันพัลวัล เขียนการ์ดหวานๆสีชมพูมีกลิ่นหอมประดุจการ์ดงานบวชสมัยนี้ก็แลดูน่ารัก
แต่ก็เอาให้พอดีพองาม ที่จะทุ่มทุนซื้อเรือนร้อยเรือนพันหวังจะพิชิตใจเขา แต่มิได้ดูเหง้าหน้าสารรูปตนเลยว่าน่าพิศวาทประการใดนี้ก็มิควร

เอาเงินไปซื้อดอกบัวที่ปากคลอง มานั่งพับไปถวายพระปฏิมาดีกว่า ชาติหน้าจักได้มีหน้าอันงาม ให้เขามาง้อเสียมั่ง

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2550 Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2550 3:15:02 น. Counter : 1096 Pageviews.		13 comments
Share Tweet

	BUDDY คู่หู คู่ฮา multiple (3 ม.ค. 2567 04:49:04 น.)		สวัสดีปีใหม่ Rain_sk (1 ม.ค. 2567 21:38:33 น.)
	พบเจอภาพอะไร? ส่วนหนึ่งของภาพน่าสนใจจึงตัดมาใช้ คุกกี้คามุอิ (1 ม.ค. 2567 03:56:23 น.)		อุ้มสีมาทำบุญ ๙ วัด ในวันขึ้นปีใหม่ที่จ.อุบลราชธานี อุ้มสี (3 ม.ค. 2567 19:10:02 น.)