ล่ามหลากหลาย tsuyakusha wa iroiro(1) การทำงานล่ามเปรียบเสมือน การออกรบ เราจะเสียชีพในสนามรบเมื่อไรก็ได้ไม่มีใครรู้ คือถึงเราเตรียมตัวมาดีแค่ไหน หาศัพท์ที่เกี่ยวข้องล่วงหน้ามาอย่างดี เราก็อาจมีอาการแบกใด้(ใบ้แดก)ได้กลางงาน ปานประหนึ่งการตายในสนามรบทั้งที่ฝึกซ้อมมาอย่างดี หรือบางครั้งอาจเกิดจากการขยันมากเกินไป เตรียมตัวหามรุ่งหามค่ำมากไปหน่อย อดหลับอดนอนเพราะมัวแต่หาศัพท์ พอวันรุ่งขึ้นทำงานจริงสมองตึบค่ะ หัวไม่แล่นไม่มีสมาธิจำเรื่องที่เขาพูดไม่ได้ ทำให้อายขายหน้าตัวเองไปก็บ่อย คนฟังบางคนก็เข้าใจว่าเราเหนื่อย บางคนก็แสยะยิ้มแบบสะใจประมาณว่ากูว่าแล้วแม่งมั่ว และก็มีบ่อยครั้งที่ความพยายามของเรานั้นสูญเปล่า คือผู้บรรยายไม่ได้ใช้ศัพท์ที่เราเตรียมมาเล้ย หรือผู้บรรยายบางท่านก็ไม่เคยเป็นวิทยากรมาก่อน บางท่านมีประสบการณ์การบรรยายอยู่บ้างแต่ไม่เคยบรรยายให้ชาวต่างชาติฟัง บางท่านอ่านเลยค่ะ โพยน่ะค่ะ โหย...การถอดความให้กับผู้บรรยายที่อ่านบทอ่านโพยเนี่ยยากมากนะ เพราะมันเป็นภาษาเขียน ปกติมันก็เข้าใจยากกว่าภาษาพูดอยู่แล้ว แถมภาษาญี่ปุ่นเนี่ยเวลาเป็นภาษาเขียนนะตัวคันจิเนี่ยมันจะเรียงกันออกมาหน้าสลอน เวลาเราเหนื่อยมากๆเนี่ย เราจะเห็นเจ้าตัวคันจิเนี่ยมันหัวเราะดังโฮะ โฮะ โฮะ แบบยัยเรโกะ ใส่หน้าเราด้วย เอาเข้าไปสิ อันนี้พูดถึงในกรณีที่ผู้แปลไม่ได้รับโพยนั้นมาก่อนล่วงหน้า ถ้าได้รับโพยมาก่อนแล้วผู้บรรยายอ่านตามโพยนั้นเลยเนี่ย โอ้ว....บรรเจิดมากเลยค่ะ งานนั้นจะง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากเลย แต่ไม่ว่าผู้บรรยายจะมาในรูปแบบไหนเราก็ต้องตอบสนอง รองรับ ต้องแปลให้ได้เพราะมีคนที่รอให้เราอ้าปากออกเสียงเป็นภาษาแม่ให้พวกเขาฟังอยู่ ถึงแม้ว่าผู้บรรยายจะไม่ได้ใช้ศัพท์ที่เราเตรียมมา ก็ไม่ได้หมายความว่าดิฉันจะมั่วเป็นฤาษีแปลงสารหรอกน่ะค่ะ เพราะก็ไม่ใช่ว่าเป็นศัพท์ที่เราไม่รู้เอาซะเลย ก็พอรู้อยู่บ้างบางครั้งเป็นศัพท์เฉพาะทางที่เกี่ยวข้องหรือเคยทราบมาจากการทำงานครั้งที่ผ่านๆมา บางครั้งก็โชคดีผู้บรรยายใช้ศัพท์ง่ายๆ ชิวๆ แต่ถ้าเป็นศัพท์เทคนิคชนิดแอ๊ดวานส์จริงๆ ก็ต้องถามเอา ณ ตรงนั้นเลยเพื่อความถูกต้องและชัดเจน ก็ต้องให้ผู้ฟังนั่งงงว่ามันเถียงอะไรกัน คือบางทีเวลาเราฟังภาษาที่เราไม่เข้าใจเนี่ย มันจะเหมือนเขาทะเลาะอะไรกัน ไม่ใช่เรื่องน่าอายสำหรับดิฉันค่ะที่จะเรียกร้องให้ผู้พูดอธิบายสิ่งที่เขาพูดให้เราเข้าใจอีกครั้ง เพราะมันไม่ใช่ภาษาพ่อแม่เรา ไม่ได้บ้างก็เป็นเรื่องธรรมดา ดีกว่ามัวแต่อาย กลัวเสียฟอร์มแล้วมั่วๆแปลไปคนฟังยิ่งไม่เข้าใจไปกันใหญ่ เพราะการแปลเนี่ยมันมีการเกี่ยวเนื่องติดพัน ยิ่งถ้ามีเวลาถามตอบจะสังเกตได้เลยว่าคนฟังมักจะไม่เข้าใจและจะถามในจุดที่คนแปลดันมั่วแปลไป ทีนี้ล่ะคุณพอเขาถามซักได้ความเข้าใจแล้ว เขาจะรู้ความสามารถของล่ามเองว่าแปลสารได้ถูกต้องหรือไม่ ใครที่มั่วไปก็เสียววูบค่ะ เพราะคนที่มาอบรมเนี่ย จะเป็นผู้ที่มีความเชี่ยวชาญในสาขาที่มาอบรมอยู่แล้ว เขามาเพื่อดูว่ามีความแตกต่างจากบ้านเราอย่างไร ล่ามอย่างเราก็มีหน้าที่ถ่ายทอดข้อมูลให้เขาทราบเป็นภาษาแม่เท่านั้น แต่จริงๆแล้ว บางครั้งเราไม่ต้องแปลเขาดูภาพที่ผู้บรรยายเตรียมมาก็เข้าใจ จากประสบการณ์ที่ได้พบเห็นล่ามมาหลากหลายก็อยากนำเรื่องราวของบางท่านที่มีความโดดเด่นมาเล่าให้ฟัง (โปรดติดตามตอนต่อไป)
Yay!!!! ....คนแรก ....ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
   โดย: stawahna (stawahna
 ) วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:13:09:35 น.แฮ่....อย่าเพิ่งต้อแต้นะ.....สู้สู้.....
โดย: magicsand (magicsand
) วันที่: 10 ตุลาคม 2549 เวลา:16:54:41 น.หวัดดีค่า ตามมาเที่ยวบ้านอะตัวเอง
 บล็อคน่าสนใจมาก ๆ เลยค่ะ อิอิ จะมาตามอ่านน้า โดย: NuenG (blue_diamond
) วันที่: 11 ตุลาคม 2549 เวลา:22:20:30 น.stawahna → ขอแสดงความยินดีด้วยนะ
magicsand → อืม จะไม่ต้อแต้จ้า blue_diamond → บ.คุณblue_diamond ก็น่าสนใจนะ ปูขาเก เซมารู → สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นค่ะ คริ คริ  พอเอาตัวรอดได้อ่ะโดย: peeko
วันที่: 13 ตุลาคม 2549 เวลา:8:31:04 น.เก่งจังเลยอ่ะค่ะ
ขอแอดบล็อกนะค้า โดย: แม่บ้านณ.โตเกียว (แม่บ้านณ.โตเกียว
) วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:16:34:35 น.ยินดี ที่ได้รู้จักนะคะ
 เป็นล่าม เก่งจังเลยคะ ตอนนี้ ติ๊กเพิ่งจะผ่านระดับสี่ ปีที่แล้วเองคะ ภาษาญี่ปุ่นกำลังตั้งไข่อยู่คะ  แอบแอดบล็อคเลยนะ.....เจ้าคะ โดย: Kana Jan (Kana Jan
) วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:22:46:42 น.เป็นล่ามเหมียนกันค่ะ ยอมรับว่าบางทีก็มีมั่วบ้าง อิอิ
โดย: บุ๋ม (ชลบุรีมามี่คลับ
) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:52:34 น.อ่านแล้ว ท่าทางจะเหนื่อยน่าดูเลยนะคะ สู้ๆคะ
โดย: เก่ง (keng_toshi
) วันที่: 20 เมษายน 2552 เวลา:13:18:04 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [