เพราะเราต้องรอคอยกระมังคะ

ทำให้คนคนนั้น "มีความหมาย"

ขอให้โชคดี และเจอคนที่รอ เร็ว ๆ นะคะ

เข้าใจค่ะ อารมณ์นี้

ขอให้เจอคนที่ใช่เร็ว ๆ นะครับ

วันศุกร์ที่เเล้วก็ไปมาเหมือนกันค่ะ กลับมามันก็รู้สึกโหวงๆเหงาๆเหมือนกัน แต่ฉันไม่ได้คิดจะไปมองหาใครคนนั้นในผับหรอกนะ
บางทีก็คิดว่าไม่เห็นต้องมีใครเลยอยู่คนเดียวสบายจะตาย แต่นั่นอาจเป็นแค่ข้ออ้างของคนที่ไม่มีใคร
อย่าเศร้าไปเลยค่ะ เรามารอคนๆนั้นด้วยกันดีกว่า สักวันเราต้องเจอ และเราต้องมีความสุขมากๆนะ

รออย่างมีความสุขค่ะ
สักวันต้องเป็นของเรา

ขอให้เจอคนที่ใช่เร็วๆน๊า

ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไร อ้างว้างเดียวดายมานานนับปี
ต้องทนเหงาอยู่อย่างนี้ อีกนานสักเท่าไร
โลกนี้มีคนตั้งกี่ล้านคน แต่ฉันคือคนที่ต้องเหงาใจ
หนึ่งในล้าน มีบ้างไหม แค่เพียงใครสักคนที่มาเข้าใจ

ไปหาใน pub มันก็ไม่เจอซีเด็กเคยอ้วนจ๋า

ก็มันมืดง่ะ

เปลี่ยนแปลงด่วน!!

ไปเดินๆๆที่ๆสว่างหน่อยจิ

มาเยี่ยมครับ

มีสิครับ แน่นอน รับประกัน ถ้าไม่มีมีสามีดูแลตอนแก่จะยอมดูแลให้เลยเอ๊า

ผมว่านะ ถ้าผมไปวินอาจจะไม่เหงาก็ได้นะครับ

ปล อาจจะรำคาญทั้งคืน เหอๆ

ไม่มีคู่เหมือนกัน
อย่าคิดมากนะ คิดถึงมากมาย ไม่ค่อยได้คุยกันเลย วันนั้น

เมื่อความเหงามาทักทาย....เราก็อยากหาคนเคียงข้าง....

วันนี้มาบอกว่า

อย่าท้อ
ที่จะเดินทาง
อย่าถอย
เมื่อเจออุปสรรค

บางครั้งเราก็ต้องกล้าที่จะก้าวออกมาจากเส้นทางเดิมๆ
อาจไม่ใช่ทางลัด แต่อาจเป็นทางที่เราอยากให้ไปถึง
แม้อาจจะเจอขวากหนามมากมาย
สู้ๆๆ

จากที่ได้อ่าน blog แล้วเนี่ยอย่างน้อยก็รู้สึกว่า ไม่ใช่ฉันคนเดียวแล้วใช่มั๊ย..ที่มีอารมณ์แบบนี้....บ่อยครั้งที่เห็นคนอื่นเค้ามีความสุข แต่เรากลับรุ้สึกอ้างว้าง เหงาๆ ชอบกล
มันเป็นความรู้สึกที่แบบว่า.......ความเหงานี่มันก็ทรมานนะ
...แต่จะว่าอย่างนั้นก็บอกไม่ถูก...เพราะตอนนี้ความเหงามันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉันเรียบร้อยแล้วหล่ะ