วันเหงาเหงาระหว่างทางของการรอคอย เมื่อวานไปเที่ยว Meeting มากับเพื่อนๆ ผู้คนเยอะมากมาย เพื่อน ๆ ก็คุยกันสนุก แต่ก็เหมือนเดิม... รู้สึกสนุกแค่ตอนนั้น พอกลับมาบ้าน ก็รู้สึกเหงาจัง... เมื่อวานก่อนจะกลับแวะไปเที่ยวต่อที่ผับ เจอคนเยอะแยะ ผู้คนเดินผ่านไปมารอบตัว จนถึงขั้นเรียกว่าเบียด แออัดยัดเยียด มีคนหลายคู่ที่กอดคลอเคลียกันในผับ มีคนหลายคู่ที่ชนแก้วกันอย่างมีความสุข มีหลายคู่ทีเต้นกันไปจูบกันไป เช่นกันมีอีกหลายคนที่เป็นเหมือนเรา คอยเฝ้ามองหาใคร ที่ไม่เคยมีตัวตน สุดท้ายก็กลับบ้าน ทั้งที่เพื่อนบางคนยังอยู่ เราก็บอกเพื่อนๆ ไปว่าเหนื่อย เพลีย อึดอัด ขอกลับก่อน เหตุผลนั้นก็ใช่แต่อีกเหตุผลหนึ่ง คือเริ่มรู้สึกเหนื่อยใจ เหนื่อยกับการการคอยมองหา หลายคนอาจจะถามว่า ทำไมเราต้องมาเฝ้าคอย มองหาใครในผับด้วย นั่นสิเราอาจจะเข้าใจอะไรผิดไป ก็เห็นใครใคร เค้าก็ได้แฟนจากในผับทั้งนั้น แต่ลืมไปว่าเราไม่ใช่คนที่จะไปเข้าตาใครตลอดเหมือนคนอื่น บางทีการเฝ้าคอยมองหาใครที่ไม่มีตัวตน มันช่างให้ความรู้สึกทรมานดีแท้ เหมือนกับการเดินไปในอุโมงค์ที่มืดมิด ที่ไม่แน่ใจว่ามีทางออกอยู่หรือเปล่า ถ้าขอแค่มีใครสักคนที่ทำให้เชื่อว่า การเดินทางครั้งนี้มีทางออกอยู่จริง ๆ ไม่ใช่การเดินทางที่ไม่มีจุดหมายอย่างนี้ ที่เหมือนเดินไปเรื่อย ๆ จนกว่าคนเดินจะยอมแพ้ ขอแค่แน่ใจว่ามีคนรออยู่ตรงทางออก ขอแค่แน่ใจว่าการรอคอยครั้งนี้มีจุดจบ ขอแค่แน่ใจว่าไม่ใช่การเดินทางสูญเปล่า ขอแค่นั้นเอง...จากคนเริ่มท้อในการเดินทาง จะมีใครจะทำให้ผมมั่นใจได้บ้างเนี่ย ปล.วันนี้ตื่นขึ้นมาแล้วเหงาจังเลยแฮะ ขออภัยนะครับที่ อาจจะอ่านแล้วหดหู่ แต่แค่อารมณ์ชั่ววูบเดี๋ยวมันก็ผ่านไปครับ เพลงประกอบ Blog ครับ ชอบเพลงนี้ตรงประโยคสุดท้ายมาก ๆ หนึงคนที่ฉันรอมีจริงใช่ไหม เพลง : หนึ่งในล้าน ศิลปิน : Sniper ======= อาจเหมือนว่าฉันเป็นคนเข้มแข็ง และไม่แสดงให้ใครได้รู้ความจริง ว่าข้างในเป็นอย่างไร แต่รู้ไหม มันเหน็บหนาว มันปวดร้าวเพียงใด ใครจะรู้ * ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไร อ้างว้างเดียวดายมานานนับปี ต้องทนเหงาอยู่อย่างนี้ อีกนานสักเท่าไร โลกนี้มีคนตั้งกี่ล้านคน แต่ฉันคือคนที่ต้องเหงาใจ หนึ่งในล้าน มีบ้างไหม แค่เพียงใครสักคนที่มาเข้าใจ หนึ่งคนไม่ขอมากไปใช่ไหม บอกฟ้าข้ามไปหาเธอ ว่าฉันรออยู่ อยากพบเจอ เธออยู่ไหน ก็วันนี้ มันเหน็บหนาว มันปวดร้าวเพียงใด ใครจะรู้ (ซ้ำ *) (ซ้ำ *) หนึ่งคนที่ฉันรอมีจริงใช่ไหม   Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2550 15 comments Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2550 12:48:42 น. Counter : 1306 Pageviews. Share Tweet

เพราะเราต้องรอคอยกระมังคะ ทำให้คนคนนั้น "มีความหมาย" ขอให้โชคดี และเจอคนที่รอ เร็ว ๆ นะคะ   โดย: โสดในซอย 4 กุมภาพันธ์ 2550 10:40:08 น.

เข้าใจค่ะ อารมณ์นี้   โดย: รุ้งสีที่แปด 4 กุมภาพันธ์ 2550 11:03:38 น.

ขอให้เจอคนที่ใช่เร็ว ๆ นะครับ   โดย: redistuO 4 กุมภาพันธ์ 2550 11:17:53 น.

วันศุกร์ที่เเล้วก็ไปมาเหมือนกันค่ะ กลับมามันก็รู้สึกโหวงๆเหงาๆเหมือนกัน แต่ฉันไม่ได้คิดจะไปมองหาใครคนนั้นในผับหรอกนะ บางทีก็คิดว่าไม่เห็นต้องมีใครเลยอยู่คนเดียวสบายจะตาย แต่นั่นอาจเป็นแค่ข้ออ้างของคนที่ไม่มีใคร อย่าเศร้าไปเลยค่ะ เรามารอคนๆนั้นด้วยกันดีกว่า สักวันเราต้องเจอ และเราต้องมีความสุขมากๆนะ   โดย: Princess Vertebra 4 กุมภาพันธ์ 2550 11:56:01 น.

รออย่างมีความสุขค่ะ สักวันต้องเป็นของเรา ขอให้เจอคนที่ใช่เร็วๆน๊า   โดย: clown_in_crown 4 กุมภาพันธ์ 2550 11:57:06 น.

สวัสดีค่ะ   โดย: โสมรัศมี 4 กุมภาพันธ์ 2550 12:42:54 น.

ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไร อ้างว้างเดียวดายมานานนับปี ต้องทนเหงาอยู่อย่างนี้ อีกนานสักเท่าไร โลกนี้มีคนตั้งกี่ล้านคน แต่ฉันคือคนที่ต้องเหงาใจ หนึ่งในล้าน มีบ้างไหม แค่เพียงใครสักคนที่มาเข้าใจ   โดย: zero IP: 58.64.56.187 4 กุมภาพันธ์ 2550 13:20:58 น.

ไปหาใน pub มันก็ไม่เจอซีเด็กเคยอ้วนจ๋า ก็มันมืดง่ะ เปลี่ยนแปลงด่วน!! ไปเดินๆๆที่ๆสว่างหน่อยจิ   โดย: random-4 4 กุมภาพันธ์ 2550 17:22:06 น.

มาเยี่ยมครับ   โดย: man@ (manatto ) 4 กุมภาพันธ์ 2550 23:18:40 น.

มีสิครับ แน่นอน รับประกัน ถ้าไม่มีมีสามีดูแลตอนแก่จะยอมดูแลให้เลยเอ๊า   โดย: ราชันย์เมฆา IP: 203.144.187.18 5 กุมภาพันธ์ 2550 0:35:52 น.

ผมว่านะ ถ้าผมไปวินอาจจะไม่เหงาก็ได้นะครับ ปล อาจจะรำคาญทั้งคืน เหอๆ   โดย: QuakeR IP: 124.157.204.104 5 กุมภาพันธ์ 2550 7:26:46 น.

ไม่มีคู่เหมือนกัน อย่าคิดมากนะ คิดถึงมากมาย ไม่ค่อยได้คุยกันเลย วันนั้น   โดย: ลิ้มทั่งตง IP: 125.26.51.254 5 กุมภาพันธ์ 2550 12:49:43 น.

เมื่อความเหงามาทักทาย....เราก็อยากหาคนเคียงข้าง....   โดย: ปลายปัญญา 6 กุมภาพันธ์ 2550 19:54:20 น.

วันนี้มาบอกว่า อย่าท้อ ที่จะเดินทาง อย่าถอย เมื่อเจออุปสรรค บางครั้งเราก็ต้องกล้าที่จะก้าวออกมาจากเส้นทางเดิมๆ อาจไม่ใช่ทางลัด แต่อาจเป็นทางที่เราอยากให้ไปถึง แม้อาจจะเจอขวากหนามมากมาย สู้ๆๆ   โดย: man@ (manatto ) 7 กุมภาพันธ์ 2550 20:03:56 น.

จากที่ได้อ่าน blog แล้วเนี่ยอย่างน้อยก็รู้สึกว่า ไม่ใช่ฉันคนเดียวแล้วใช่มั๊ย..ที่มีอารมณ์แบบนี้....บ่อยครั้งที่เห็นคนอื่นเค้ามีความสุข แต่เรากลับรุ้สึกอ้างว้าง เหงาๆ ชอบกล มันเป็นความรู้สึกที่แบบว่า.......ความเหงานี่มันก็ทรมานนะ ...แต่จะว่าอย่างนั้นก็บอกไม่ถูก...เพราะตอนนี้ความเหงามันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตฉันเรียบร้อยแล้วหล่ะ   โดย: boomgirl IP: 158.108.143.163 21 กรกฎาคม 2550 23:29:57 น.