|
 |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
 |
18 ตุลาคม 2549
|
|
|
|
วันที่ผมเจอคนปากร้าย ....(แต่ใจดีหรือเปล่า)
ช่วงนี้ยังคงยุ่งวุ่นวายกับเรื่องงานอยู่ครับ พอดีเพิ่งเริ่มโปรเจกต์ใหม่ เลยยังไม่มีเวลาเอารูปที่ไปเที่ยวหลวงพระบางมาลงเครื่องคอม ขออภัยเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกท่านด้วยนะคร้าบบ คาดว่าเสาร์ อาทิตย์นี้คงน่าจะมีเวลามากขึ้น แล้วจะได้อัพเดทบล็อกและรูปเรื่องไปหลวงพระบางครับ
สถานการณ์ตอนนี้ ของผมทั้ง ดำ และสิวเขรอะ เลยครับ ไม่อยากออกไปเจอหน้าใครเลย 
ตอนไปเที่ยวลาวได้ไปติดใจละครไทยมาเรื่องนึง เรื่อง ปิ่นมุก ครับ แบบตอนแรกก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะผมไม่ได้ดูละครมานานมากแล้ว ปกติดูแต่ Series 5555 ดูแล้วติดมากเลยครับ แบบทั้งนางเอก ตัวร้าย ร้ายใส่กันแบบไม่แคร์อะไร ตัวร้ายจิกหัวนางเอกใช้งาน นางเอกเลยแก้แค้นด้วยการวางสลอดคนทั้งงานเลี้ยง แบบร้ายใส่กันได้ใจมาก ดูแล้วสนุกดีครับ

ตอนนั้นก็คิดนะว่า ร้ายใส่กันนี่ก็มันดีเนอะ แต่แล้วเมื่อวาน ผมก็ได้เจอคนที่ปากร้ายใส่ผม เล่นเอาอึ้งไปเลย ไม่เห็นสนุกเลย  เมื่อวานผมเข้าไปประชุมที่ไซต์งานแห่งหนึ่ง เป็นราชการครับ ตอนคุยงานก็คุยดีครับ มีอะไรก็คุยกัน ทางลูกค้าอาจจะมีคำพูดแดกดันบ้าง ก็ Ok ครับ เจอมาเยอะพอสมควรก็ยัง OK อย่างน้อยก็เป็นเรื่องงาน ก็โดนลูกค้าว่ากระแทกมาเยอะพอสมควร ทั้งที่ยังไม่ได้เริ่มทำงานอะไรเลย.... มีอาเฮียคนนึงที่พูดอะไรไม่เป็นนอกจากคำว่า "คุณไม่เข้าใจ,คุณคิดผิด,คุณทำไม่ถูก.." เฮ้อ จะพูด Show Power ตัวเองขนาดทำไมเนี้ย คนเรา พอถามว่าผิดยังไง ดันตอบไม่ได้..
แต่ที่เด็ดที่สุดคงเป็นเรื่องกาแฟ เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า... อยู่ดีดี ลูกค้าที่เป็นผู้หญิง มีอาวุโส ทั้งวัย และระดับการศึกษา ท่านนึงก็พูดถึงเรื่องกาแฟขึ้นมา "นี่คราวหน้า ถ้ามาประชุมที่นี่ เอากาแฟมาเองด้วยนะ.." ผมก็อึ้ง "เอ่อ ครับ..." แล้วก็คิดว่าเค้าคงพูดเล่นก็เลยบอกไปว่า "แต่ปกติผมไม่กินกาแฟครับ.." แล้วผมก็ยิ้ม 

ลูกค้า "เธอไม่กิน แต่ก็ต้องเอามา ที่ผ่านมาสองครั้ง ที่ชั้นเอามาเสิร์ฟให้ เพราะเห็นว่าชั้นเป็น Host นะ.." (Host ที่แปลว่าเจ้าของบ้านนั่นแหละคร้าบบ) ผมก็มองไปที่โต๊ะ มิน่าคราวนี้ประชุมกัน ถึงไม่มีอะไรมาเสิร์ฟให้ผมเลย แม้แต่น้ำเปล่า ลูกค้า "จะบอกอะไรให้นะ กาแฟที่ชั้นเอามาเสิร์ฟให้ มันเป็นกาแฟของชั้น และลูกน้องที่มาเสริ์ฟให้คุณ ก็เป็นลูกน้องชั้น.." ผมก็ได้แต่คิดในใจว่า ( เงินที่ท่านคิดว่ามันเป็นเงินท่านอ่ะ มันก็เงินภาษีของตูและ พ่อแม่ตูนะเฟ้ย และไอ้ลูกน้องที่ท่านบอกว่าเป็นลูกน้องท่านอ่ะ มันก็กินเงินภาษีกระผมเหมือนกัน) แต่แล้วก็ได้แต่พูดว่า "ครับ.." ผมก็เลยจัดการรีบปิดบทสนทนานี้โดยเร็ว "Ok ครับ เดี๋ยวผมจะจัดการคุยกับ Sales ให้ครับผม อาจจะมีการให้ เบิกเหมือนเบี้ยประชุมออกมาใช้จ่ายในกรณีนี้ละกันครับ"

ลูกค้า "ราชการเค้าไม่รับเงินกันหรอกนะ ที่นี่ก็ไม่รับ.. ชั้นจะบอกอะไรให้นะ ที่ชั้นพูดนี่ไม่ได้เรียกร้องอะไรเลยนะ แต่แค่อยากสอนให้รู้จักมารยาททางสังคม."  ผมก็อึ้งแล้วก็คิด เฮ่ย มารยาททางสังคมอะไรฟะ เราคงอยู่คนละสังคมกันแล้วล่ะ มีที่ไหนที่แขกมาหาเจ้าของบ้าน แต่ต้องเอาน้ำมาเลี้ยงเจ้าของบ้าน สังคมไทยที่ไหนกันฟะ อยากจะพูดว่า เคยได้ยินรึเปล่า ใครมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับน่ะ... นี่ถ้าท่านมาถึงบ้านผมนะ จะเอาน้ำไปหมดตู้เย็น ผมยังไม่ว่าอะไรเลย 
ลูกค้าใส่ต่อ "ถ้าชั้นไปบริษัทคุณ ก็ไม่ต้องเลี้ยงกาแฟหรอก บริษัทคุณคงไม่ ค่อยรู้จักมารยาททางสังคม.." ผมก็เลยต้องรีบปิดทันทีก่อนจะยาว "ครับ เดี๋ยวผมบอก Sales ให้ละกันนะครับ Ok ครับเรากลับมาพูดเรื่องของเราต่อดีกว่า...." ผมคิดนะครับ ว่าบางทีก็พูดมาตรงๆ ก็ได้เนอะว่ากาแฟคราวหน้า นี่ให้บริษัทเป็นคนจัดการธรรมดาก็ได้ ไม่เห็นต้องพูดกระแทกแดกดัน ไปจนถึงเรื่องมารยาททางสังคมอะไรเลยเนอะ..คนเรา เฮ้อ...

พอพักเที่ยง ผมก็เกิดอารมณ์ท้อสุด ๆ อยากจะลาออกมาก ๆ ประมาณว่าอยู่ดีดีไม่ว่าดี มาทำงานที่ต้องโดนคนอื่นทำตัวร้าย ๆ ใส่ ถ้าพูดเรื่องงานก็ ok แต่นี่พูดเรื่องอะไรกันเนี่ย มาว่าเราไม่มีมารยาททางสังคม ระหว่างนั้นคิดว่ากลับไปทำกิจการที่บ้านดีมั๊ยเนี่ย...
พอตอนบ่ายผมก็อยากจะพิสูจน์ว่าเค้ารู้สึกแย่กับผมไปหรือยัง ก็เลยขอคุยกับเค้า แต่ไปในสไตล์อ่อนน้อมมาก ๆ พูดประมาณว่า มาขอคำแนะนำเรื่องนี้น่ะครับ ว่าเอกสารตัวนี้ Ok หรือยัง ก็ Ok ครับ ท่านก็ตอบกลับมาแบบดีมาก ๆ จนผมคิดว่าเป็นคนละคนกับตอนเช้าเลย

ตกเย็น กลับมาที่ office หัวหน้าใหญ่ที่บริษัทผมก็มาคุยกับผมให้อดทนยกคติธรรมข้อนู้นข้อนี้ขึ้นมา แต่มีเรื่องนึงที่ผมฟังแล้วได้คิดก็คือ
"อย่าตัดสินคน จากการที่เราเจอเค้าครั้งแรก.. "
เค้าอาจจะเป็นแค่คนปากร้ายแต่ใจดี หรือบางทีท่านคนนั้นเค้าอาจจะอยากทดลองดู ความอดทนของผมอยู่ก็ได้นะ ว่าผมจะอดทนได้แค่ไหน...
อย่างน้อยการทำไซต์งานนี้ มันคงจะฝึกให้ผมเจอคนอีก รูปแบบนึงที่มีความปากร้ายมากขึ้น อย่างไซต์ก่อนผมว่าเค้าร้ายมากแล้วนะ แต่ก็ยังคงเป็นเรื่องงาน มันคงจะเป็นการฝึกความอดทนของเราได้ ว่าเราสามารถอดทนได้นานแค่ไหน.. นั่นสิเนอะ แล้วผมจะอดทนได้นานแค่ไหนกันล่ะ
  
......
|
|
โดย: zmen วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:15:46:58 น. |
|
|
|
โดย: แฟนคลับVIP IP: 61.7.157.196 วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:17:43:52 น. |
|
|
|
โดย: แฟนคลับVIP(ราชันย์เมฆา) IP: 61.7.157.196 วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:17:44:16 น. |
|
|
|
โดย: ราชันย์เมฆา IP: 61.7.157.196 วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:17:45:59 น. |
|
|
|
โดย: zero สุดหล่อออออ IP: 203.146.113.196 วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:18:04:42 น. |
|
|
|
โดย: man@ (manatto ) วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:20:55:05 น. |
|
|
|
โดย: H2O+ วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:21:36:38 น. |
|
|
|
โดย: ราชันย์เมฆา วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:23:23:21 น. |
|
|
|
โดย: นายเจย์ IP: 222.123.66.184 วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:23:41:10 น. |
|
|
|
โดย: นายเจย์(หัวหน้าแฟนคลับ) IP: 58.147.92.251 วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:6:09:00 น. |
|
|
|
โดย: Dr.Manta (Dr.Manta ) วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:7:31:38 น. |
|
|
|
โดย: coming soon IP: 61.90.160.163 วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:14:49:44 น. |
|
|
|
โดย: vecchio (vecchio ) วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:18:08:45 น. |
|
|
|
โดย: random-4 วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:6:17:01 น. |
|
|
|
| |
|
 |
Rovivrus |
|
 |
|
|
วินเด็กอ้วนแสนซน ผจญภัย คุณป้าจอมวีน