***********************************************************

๓

ณ จุดเกิดเหตุ

แจ็กเกตหนังสีดำของบาลองเซียก้ารุ่นไบเกอร์อภินันทนาการจากเพื่อนรักนางแบบคนดังที่ส่งมาให้จากต่างแดนเพื่อเป็นของขวัญวันเกิดครบรอบยี่สิบแปดปีของหญิงสาวถูกหยิบออกมาจากตู้เสื้อผ้าแล้ววางไว้ปลายเตียงหลังจากที่ร่างงดงามลุกขึ้นมาจากอ่างน้ำอุ่นซึ่งผสมด้วยกลิ่นกุหลาบอ่อนๆกลิ่นหอมของดอกกุหลาบช่วยให้ผ่อนคลายสมองโปร่งและช่วยให้เธอคิดวางแผนล่าข่าวเด็ดในคืนนี้

จอมขวัญหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาซับไปทั่วร่างก่อนที่บราเซียร์และแพนตี้ตัวจิ๋วแบบลูกไม้สีหวานเข้าชุดจะขึ้นมาเป็นส่วนหนึ่งของรูปร่างงดงามของเธออย่างรวดเร็วมือเรียวหยิบเสื้อกล้ามสีขาวซีดและมีรอยขาดที่ชายเสื้อกับกางเกงยีนตัวเดิมขึ้นมาสวมแล้วแจ็กเกตหนังที่ถูกหยิบออกมาเป็นอย่างแรกก็ขึ้นมาคลุมทับรูปร่างอรชรเป็นสิ่งสุดท้าย

หญิงสาวแต่งหน้าอ่อนๆเน้นความเข้มด้วยดินสอเขียนขอบตาคู่เฉี่ยวหากเย้ายวนอย่างเป็นธรรมชาติของเธอเท่านั้นโดยไม่ลืมที่จะระบายลิปกลอสสีชมพูอ่อนลงบนริมฝีปากหยักบางๆ ก่อนที่ลิปกลอสแท่งนั้นจะถูกหย่อนลงกระเป๋าสะพายหนังสีน้ำตาลใบใหญ่ซึ่งบรรจุกล้องดิจิตอลขนาดเล็กและแบตเตอรี่สำรองโทรศัพท์มือถืออีกหนึ่งเครื่องที่เธอเตรียมไว้สำหรับบันทึกภาพและเสียงโดยเฉพาะและสิ่งสำคัญอีกหนึ่งสิ่งก็คือสมุดโน้ตเล็กๆ กับปากกาที่จะต้องมีติดตัวเสมอ

“เท่ไม่หยอกเหมือนกันนะเรา”

เสียงห้าวเอ่ยเบาๆ พร้อมเผยรอยยิ้มบางๆที่หน้ากระจก เธอเช็กความพร้อมของตัวเองเป็นอย่างสุดท้ายก่อนออกไปจากคอนโดฯเพื่อให้ทันเวลานัดหมายในอีกหนึ่งชั่วโมง

หญิงสาวในเครื่องแต่งกายทะมัดทะแมงกับอุปกรณ์เตรียมพร้อมเพื่อความปลอดภัย หมวกกันน็อค แว่นตากันลมและถุงมือหนังก็พร้อมอยู่บนตัวของเธออย่างคล่องแคล่วขาเรียวเขย่งขึ้นไปสตาร์ตเครื่องยนต์โดยที่เท้าเล็กในรองเท้าหนังด๊อกเตอร์มาร์ตินสีน้ำตาลแตะเกียร์แล้วมือก็บิดคันเร่งก่อนบังคับมอเตอร์ไซค์คู่ใจออกไปด้วยความเร็วสูงเช่นเดิม...

ณ ซานดิเอโก้ ผับชื่อดังบนถนนสุขุมวิทสถานที่นัดพบซึ่งสารวัตรหนุ่มได้ส่งข่าวมาบอกจอมขวัญว่าจะมีการล่อซื้อยาเสพติด หากต้องเปลี่ยนแผนกะทันหันเพราะเมื่อเธอมาถึงก่อนเวลานัดในเวลาสี่ทุ่ม คนที่ส่งข่าวก็บอกเพียงว่าคืนนี้จะเปลี่ยนแผนเป็นการหาข่าวและสืบเพื่อความแน่ใจว่าสถานบันเทิงแห่งนี้มีการซื้อขายยาเสพติดจริงหรือไม่เท่านั้น

เป็นที่รู้กันดีว่าผับแห่งนี้มีทายาทของรัฐมนตรีคนดังเป็นหุ้นส่วนใหญ่มันจึงทำให้เรื่องที่คิดว่าไม่ง่ายกลับยากมากยิ่งขึ้น เพราะถ้ามีหลักฐานไม่เพียงพอหรือถ้าเจ้าหน้าที่วางแผนไม่รัดกุมแล้วล่ะก็อาจจะถูกฟ้องกลับและโดนเด้งได้ไม่ยากอีกเหตุผลสำคัญก็คือ ถ้าหากสถานบันเทิงแห่งนี้มีผู้มีอิทธิพลหรือคนมีสีอยู่เบื้องหลังแหล่งอโคจรซึ่งสกปรกโสมมก็จะกลับกลายเป็นสถานที่ขาวสะอาดได้อย่างไม่ต้องสงสัย

หากคนที่เตรียมตัวมาพร้อมก็เข้าใจเป็นอย่างดีและมันต้องมีเหตุผลมากเพียงพอที่จะทำให้สารวัตรเมือง คนที่ยึดมั่นในการทำหน้าที่อย่างถูกต้องและรวดเร็วยอมยืดเวลาในการปฏิบัติหน้าที่ออกไปและจอมขวัญก็คิดว่านัดคืนนี้ไม่ได้เสียเวลาไปทั้งหมดเพราะเธอก็ไม่ได้เข้ามาเที่ยวสถานที่เช่นนี้มานานแล้วเช่นกันการได้มาดื่มกับพี่ชายที่รู้ใจ ได้มาสังเกตการณ์แหล่งรวมคนดังที่ย่างกรายเข้ามาภายในร้านโดยไม่ได้นัดหมายทั้งดารา นางแบบเหล่าบรรดาเซเลบริตี้ที่เธอเคยเห็นในนิตยสารบันเทิงและข่าวสังคมมาแล้วมันอาจจะทำให้เธอได้ข่าวเด็ดและเป็นแหล่งข่าวให้กับเพื่อนในสายข่าวบันเทิงด้วยเช่นกัน

ในความเป็นจริงคนที่มีมาดสุดมั่นและไม่นิยมเที่ยวในสถานที่เช่นนี้มากนักเพราะมันมีเสียงดังด้วยเพลงสุดโปรดของนักเต้นเท้าไฟโดยการเปิดแผ่นของเหล่าดีเจซึ่งรู้รสนิยมกันเป็นอย่างดีและที่ทำหน้าที่อย่างต่อเนื่องด้วยบทเพลงสนุกสนานที่เธอคุ้นหูและเคยได้ยินผ่านทางวิทยุคลื่นดังส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพลงฮิตติดชาร์ตของต่างประเทศทั้งฝั่งอังกฤษและอเมริกาโดยบางช่วงก็จะเปลี่ยนเป็นการมิกซ์กันสดๆ โดยดีเจผู้มากฝีมือสลับสับเปลี่ยนกันไปในแต่ละคืน

เสียงเพลงสนุกสนานเร้าใจเช่นนี้ก็สามารถเปลี่ยนอารมณ์ให้หญิงสาวที่ต้องการจะออกไปเต้นอยู่กลางฟลอร์เพื่อผ่อนคลายความเครียดจากการทำงานหากสิ่งที่เธอทำกลับตรงกันข้ามนั่นคือนั่งดื่มแล้วถกประเด็นที่นำพาให้ทั้งคู่มาที่นี่ในคืนนี้เพียงครู่นักข่าวสาวก็เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นนางแบบสาวคนหนึ่งเดินโซเซเข้ามาในผับ

“นั่นคุณเมลิซ่าอดีตนางแบบดังนี่พี่เมือง”

สารวัตรหนุ่มที่กำลังยกแก้วเครื่องดื่มแตะริมฝีปากหันไปมองเจ้าของชื่อแล้วหันกลับมามองเธอ

จอมขวัญนิ่งไปครู่เพื่อกลั่นกรองถึงสิ่งที่เธอจะพูดต่อไปว่าสมควรหรือไม่ในเมื่อมันยังเป็นเพียงแค่ข่าวลือ แต่แล้วเพราะความสนิทสนมกันดี บวกกับประเด็นที่นำทั้งคู่มาที่นี่และเธอหวังว่าสิ่งที่จะพูดต่อไปอาจจะเป็นข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้บ้าง

“เพื่อนของจอมที่เป็นนักข่าวสายบันเทิงกระซิบว่าคุณเมลิซ่าติดยาอย่างหนักจนทำงานไม่ได้ พักหลังๆ เลยไม่ค่อยมีงาน”

“พี่ก็ได้ข่าวว่าเธอเคยควงอยู่กับหุ้นส่วนใหญ่ของที่นี่ลูกชายของรัฐมนตรี แต่คงจะเลิกกันไปแล้ว เพราะเห็นนายปรารภนั่นตกเป็นข่าวควงอยู่กับดาราหน้าใหม่น้องจี้จี้”เสียงทุ้มนุ่มของสารวัตรหนุ่มเอ่ยถึงข่าวบันเทิงที่เขาแทบจะไม่ได้ติดตามหากเพราะเป็นข่าวของลูกชายของรัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทยคนดังบัญญัติ มงคลพัฒน์ที่อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับแก๊งค้ายาเสพติดทำให้เขาต้องติดตามข่าวสารในวงการนี้อยู่บ้าง

“โห...จอมไม่ยักกะรู้ว่าพี่เมืองก็ติดตามข่าวบันเทิงกับเขาเหมือนกัน”

“มันก็ต้องมีกันบ้างน่า ทำงานมากๆดูข่าวงี่เง่าของพวกดาราที่มักจะชอบโพสต์อินสตราแกรม เล่นทวิตเตอร์ด่ากัน ก็ขำดีว่ะจอมแต่ไม่รู้ว่าอ่านแล้วมันจะเพิ่มรอยหยักในสมองบ้างหรือเปล่านะ บางข่าวก็ตลกเช่นพวกชอบปั้นข่าวฉาวให้ตัวเองจะได้ดังเร็วๆ แต่พอถามถึงผลงานก็ไม่ยักกะรู้จักแหะ ว่าเคยมีผลงานอะไรมาบ้าง”สารวัตรหนุ่มตอบเสียงนุ่มสวนทางกับความหมาย หากดวงตาของเขามองไปยังนางแบบสาวที่เพิ่งเข้ามาตลอดเวลา

“แรง...ปากจัดเหมือนกันนะพี่เมืองเนี่ยเห็นสุภาพ นุ่มๆ หล่อๆ จอมว่าถ้าคุณลีรู้ว่าพี่เมืองปากจัดงี้นะมีหวังคะแนนตกฮวบๆ” หญิงสาวเย้าสารวัตรหนุ่มอย่างไม่เป็นจริงเป็นจังนักและคุณลีที่เธอหมายถึงก็คือลีละยา ประภาพรรษ ทนายความสาวคนสวย ซึ่งสารวัตรหนุ่มผู้นี้กำลังทำคะแนนเพื่อพิชิตใจเธอ

“คิดถึงลีจัง” สารวัตรหนุ่มถอนหายใจก่อนเอ่ยเพราะภารกิจเรื่องงานทำให้เขาไม่ได้พบหน้าหญิงสาวเจ้าของชื่อมาเป็นสัปดาห์แล้ว“จอมก็อย่าฟ้องแล้วกัน ช่วงนี้พี่คะแนนตกไปเยอะ ไม่ค่อยมีเวลาให้เขาน่ะ”

“จอมล้อเล่นหรอกน่าพี่เมือง ใครจะไปฟ้องกันเล่าอีกอย่างจอมกับคุณลี โอกาสเจอกันยากอยู่นะพี่ ไม่มีโอกาสได้ฟ้องหรอกน่าไม่ต้องถอนหายใจหนักขนาดนั้นก็ได้” เสียงห้าวปรับโทนเป็นขี้เล่นมากขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของสารวัตรหนุ่ม

“ขอโทษด้วยนะจอม ที่ต้องเปลี่ยนแผนกะทันหันเบื้องบนสั่งมาว่ะ ขัดไม่ได้แต่ถึงยังไงพี่ก็จะไม่ปล่อยผ่านแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องนี้หรอกแต่เราต้องรอบคอบ” เสียงนุ่มของคนที่มีสีหน้าจริงจัง

“ไม่เป็นไรหรอกจอมก็ถือโอกาสมาเปิดหูเปิดตาเสียเลย ไม่แน่คืนนี้อาจจะได้ข่าวเด็ด”เสียงห้าวเอ่ยหลังจากตวัดสายตาให้สารวัตรหนุ่มหันไปมองนางแบบสาว ที่กำลังเดินขึ้นไปชั้นบนของผับแล้วทั้งคู่ก็หยุดสายตาอยู่ตรงนั้นจนกระทั่งลับร่างโปร่งบาง ก่อนที่เธอจะหันไปสั่งเครื่องดื่มของตัวเองเพิ่มอีกแก้วซึ่งมันก็คือโซดาและน้ำแข็งเท่านั้น

“สงสัยคืนดีกันแล้ว ก่อนจอมมาถึงได้สักสิบนาทีพี่เห็นนายปรารภเข้ามา”

“หล่อรวยเลือกได้ก็งี้ สาวๆที่พร้อมจะเป็นแมงเม่าโง่ๆ ก็ไม่น้อย จบกันเมื่อไหร่บางคนก็ได้เงินไปตั้งตัวกันเลยทีเดียว มากกว่าเงินเดือนของจอมรวมกันทั้งปีเสียอีก”เอ่ยจบก็เงียบไปครู่ “จอมไม่ได้ดูถูกผู้หญิงด้วยกันหรอกนะพี่แต่บางคนก็ยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อเงินจริงๆ ทั้งที่ตัวเองก็มีดีพอจะพึ่งพาตัวเองได้แต่กับบางคนยอมทำเพราะหลายปัจจัยบังคับ อันนั้นก็น่าเห็นใจอยู่”หญิงสาวเสียงเบาลงหากจริงจังและเธอเองก็ไม่แน่ใจนักว่าคนที่เพิ่งจะเดินลับขึ้นไปชั้นบนจะเป็นเหตุผลข้อแรกหรือข้อหลังเพราะจากข่าววงในที่เธอรับรู้มาคือ เมลิซ่าไม่มีงานมาหลายเดือนแล้วเพราะเธอกำลังติดยาเสพติดอย่างหนัก รูปร่างผอมบางก็ผ่ายผอมลงกว่าเดิมจนน่าตกใจ เธอมองเห็นนางแบบสาวชัดถึงแม้ว่าจะมองไกลๆในความมืดก็ตาม

“ก็นั่นน่ะสิ น่าเสียดาย” สารวัตรหนุ่มเอ่ยเพียงแค่นั้นก่อนหันไปสั่งเครื่องดื่มแก้วใหม่ให้ตัวเองบ้าง

“ขอออนเดอะร็อค”

“ดื่มแก้วนี้หมด ไปเต้นกันเถอะพี่เมืองเพลงกำลังมันเลยพี่ เพลงนี้พิตบูลร่วมงานกับมาร์ค แอนโธนี่[1]สามีเก่าเจ้เจโลด้วย ว้าวๆๆ จอมชอบเพลงนี้ ปะปะพี่ ไปเต้นกันเหอะเร็วๆ”หญิงสาวเอ่ยชวนอย่างกระตือรือร้น พลางโยกไปตามจังหวะเสียงเพลง หลังจากสารวัตรหนุ่มวางแก้วเครื่องดื่มลงที่หน้าเคาน์เตอร์

นักข่าวสาวกับสารวัตรหนุ่มซึ่งเปลี่ยนแผนจากการหาข่าวอย่างเคร่งเครียดออกไปเต้นรำกลางฟลอร์ หากก่อนที่จะเดินออกไป เธอก็ถอดแจ็กเกตหนังตัวเก่งออกแล้วฝากไว้กับบาร์เทนเดอร์ทำให้เหลือเพียงเสื้อกล้ามเก่าๆ หากมันไม่สามารถทำลายความงดงามของรูปร่างและผิวพรรณของเธอลงแม้แต่น้อย

หญิงสาวเต้นพลางตะโกนไปตามจังหวังเพลงมันส์ๆที่เปิดอย่างต่อเนื่องได้อย่างไม่แพ้นักเต้นเท้าไฟคนไหนโดยที่สารวัตรหนุ่มนอกเครื่องแบบก็ไม่น้อยหน้าเพราะเขาโยกตามจังหวะถึงแม้ท่าเต้นจะแข็งคล้ายๆ หุ่นยนต์ หากมือไม้ของเขาก็ยกสูงตามจังหวะเสียงเพลงและตะโกนร้องตามเพื่อนรุ่นน้องอย่างสนุกสนานไม่แพ้กัน

ภาพหนุ่มสาวที่ออกสเต็ปท่าเต้นได้ไม่แพ้นักเต้นร่วมฟลอร์เรียกสายตาใครบางคนที่เพิ่งจะเดินเข้ามาในผับให้หยุดมองภาพนั้นอยู่นานก่อนที่เขาจะเดินไปหาที่นั่งให้ตัวเอง...

ในขณะที่นักท่องราตรีกำลังสนุกสนานกับเสียงเพลงนางแบบสาวเจ้าของพาดหัวข่าวฉาวๆ และโด่งดัง ‘เมลิซ่า โมนิค เบี้ยวงานอีเว้นท์จนถูกผู้จัดงานแบน, นางแบบคนดังตกกระป๋องโดนไฮโซเขี่ยทิ้ง,นางแบบดังอักษรย่อ‘ม’ มั่วยามั่วเซ็กซ์’ และข่าวเหล่านี้ก็ไม่ได้ห่างไกลความจริงเลยแม้แต่น้อยเพราะนางแบบสาวติดยาเสพติดอย่างหนัก เธอไม่มีงาน จนกระทั่งค่าตัวที่เคยสูงลิบเมื่อเทียบกับนางแบบคนอื่นๆหากตอนนี้แม้จะลดลงกว่าครึ่งก็ไม่มีใครเสี่ยงที่จะจ้างงานเธอ

“ปราบคะ...เมย์ไม่ไหวแล้ว ขอยาให้เมย์เถอะนะ”หญิงสาวเอ่ยขอในสิ่งที่นำพาให้เธอต้องมาที่นี่จากอดีตคนรักและเขาก็เป็นคนชักชวนให้เธอติดยานรกนี้เช่นกัน

“เมย์มีอะไรมาแลกหรือเปล่าล่ะครับที่รักผมให้เมย์ฟรีๆ มาหลายรอบแล้วนะ เมย์ก็รู้ดีว่าของพวกนี้มันไม่ใช่ว่าจะหากันมาได้ง่ายๆ” เสียงนุ่มของลูกชายนักการเมืองคนดังเอ่ยพร้อมเผยรอยยิ้มชั่วร้ายมุมปาก

“แต่เมย์ไม่มีเงิน คุณก็รู้ว่าเมย์ไม่มีงานแล้วเมย์จะเอาอะไรมาแลกล่ะคะ” เสียงหวานหากสั่นเครือเพราะมีอาการใกล้จะลงแดงเธอต้องซมซานมาที่นี่เพราะรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีของที่เธอต้องการ

“ตอนนี้เมย์ไม่มีเงิน แต่เมย์ก็ยังมีตัวของเมย์ถึงตอนนี้เมย์จะผอมกว่าตอนที่เราคบกัน หน้าตาของเมย์ก็อาจจะโทรมไปบ้างแต่ผมว่าเมย์ยังหากินกับมันได้สบายๆ เลยนะครับทูนหัว”เสียงนุ่มเสียยิ่งกว่านุ่มของคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน หากซ่อนนัยยะของความหมาย

“เมย์มีตัวของเมย์? ปราบหมายความว่ายังไงคะ”หญิงสาวเอ่ยถามในสิ่งที่เธอพอจะเดาออก

“แต่ถ้าคุณจะให้เมย์ทำอะไรให้คุณเพื่อแลกกับยาเมย์...เมย์ตกลงค่ะ เพราะถึงยังไงเมย์กับคุณ เราก็เคยคบกันถึงแม้ว่าตอนนี้คุณจะไม่รักเมย์แล้ว”

ร่างโปร่งบางเอ่ยเบาๆ พลางเดินช้าๆเข้ามาหยุดตรงหน้าชายหนุ่มที่ลุกขึ้นยืนทันทีมือใหญ่ปลดเข็มขัดของตัวก่อนเงยหน้าขึ้นมองตาหญิงสาวราวกับออกคำสั่งให้เธอจัดการต่อแล้วเธอก็รับรู้คำสั่งที่เขาไม่ต้องเอ่ย

หญิงสาวค่อยๆ ย่อตัวลงนั่งคุกเข่ามือของเธอปลดซิบกางเกงของคนที่ยืนอยู่ลงมาอย่างรวดเร็ว แล้วเธอก็พยายามข่มใจกล้ำกลืนกระทำการในสิ่งที่ใจยิ่งกว่าปฏิเสธ หากร่างกายของเธอที่ค่อยๆทุรนทุรายด้วยอาการอยากยาและกำลังจะลงแดง ผลักดันให้เธอเข้าครอบครองเขาในเวลานี้การปรนนิบัติของเธอสร้างความพึงพอใจให้กับคนที่ถือไพ่เหนือกว่ามันพิสูจน์ได้จากเสียงครางกระเส่าและพร่าที่เอ่ยชมเธอตลอดทาง มันค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ และเป็นเวลายาวนาน

แต่แล้วเมื่ออาการทุรนทุรายของนางแบบสาวแสดงตัวมากขึ้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมองคนที่กำลังสุขสมด้วยอารมณ์ใคร่

“ขอยาเมย์เถอะนะคะปราบ เมย์ไม่ไหวแล้ว”นางแบบสาวเอ่ยขอเสียงสั่นเครือ หน้าผากเล็กของเธอชุ่มไปด้วยเหงื่อ

“โอเคครับที่รักเราพักยกให้เมย์มีความสุขบ้างก็ได้ เห็นไหมล่ะว่าผมไม่ใช่คนใจดำ เมย์ต้องการอะไรผมก็ให้ได้ทั้งนั้นขอแค่เมย์มีอะไรมาแลกก็เท่านั้น”ชายหนุ่มรูดซิบกางเกงขึ้นก่อนเดินไปหยิบสิ่งที่หญิงสาวต้องการ

“นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะครับที่ผมจะให้เพื่อแลกกับเมย์แต่คราวหน้าเมย์คงต้องจ่ายเงิน”

“ก็เมย์บอกคุณแล้วว่าเมย์ไม่มีเงินเมย์จะเอาเงินที่ไหนมาให้คุณล่ะคะ”เสียงของคนที่ลุกขึ้นยืนแล้วโผเข้าไปหาสิ่งที่เธอต้องการต้องชะงักเมื่อชายหนุ่มยกมือของเขาขึ้นสูง

“ถ้าเมย์ไม่มีเงินเมย์ก็หาคนที่มีเงินมาจ่ายให้สิครับที่รัก ผมว่าสวยๆ เก๋ๆ อย่างเมย์คงจะหาสปอนเซอร์ได้ไม่ยากนักหรอก ผมพยายามหาทางออกให้เมย์ แต่ถ้าเมย์ไม่ตกลงสงสัยวันนี้เมย์ก็คงจะไม่ได้รับความสุขจากมันเหมือนกันเพราะผมคงจะเก็บมันเอาไว้ให้คนที่ไม่ดื้อ เมย์ก็รู้ดีนี่ครับ ว่าผมไม่ชอบเด็กดื้อ”เสียงที่สุดแสนจะนุ่มของชายหนุ่มหากสายตาและความหมายของเขาสวนทางกันราวสวรรค์กับนรก

“เมย์...เมย์...เมย์จะพยายามค่ะปราบเมย์ไม่ไหวแล้วจริงๆ ขอเมย์เถอะนะ พลีส ขอเมย์เถอะนะคะ เมย์ขอคราวหน้าเมย์จะจ่ายเงิน เมย์สัญญา พลีส ที่รัก พลีส...”นางแบบสาวยื่นมือออกไปขอเสียงสั่นเครือ น้ำตาที่เอ่อคลอหยดลงมาเต็มสองแก้มแล้วเธอก็ยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อชายหนุ่มส่งของให้พร้อมกับเดินไปหยิบอุปกรณ์การเสพที่อยู่ในลิ้นชักนั้นก็คือเข็มฉีดยาใหม่ที่ยังไม่แกะออกจากถุงพลาสติก กับยางที่ใช้สำหรับรัดแขน

หญิงสาวรับอุปกรณ์เหล่านั้นมาเร็วๆแล้วรีบเดินไปหยิบขวดน้ำดื่มที่วางอยู่ใกล้ๆ ก่อนนั่งลงบนโซฟาหนังมือบางเทผงสีขาวละลายในน้ำแล้วหลังจากนั้นก็กระทำตามวิธีการที่คุ้นเคยซึ่งได้ผลอย่างรวดเร็วนั่นคือการฉีดเข้าเส้น

ไม่นานนักอาการที่เคยทุรนทุรายก็ค่อยๆ เบาลงแล้วถูกแทนที่ด้วยรอยยิ้มหวานตาลอย ราวกับหลุดเข้าไปในห้วงแห่งความฝันอันแสนหวานหากโสตประสาทของเธอก็ได้ยินเสียงนุ่มที่อยู่ภายในร่างของปีศาจ

“ห่อนี้ผมยกให้เมย์ทั้งหมดคงจะใช้ได้ไปอีกประมาณหนึ่งสัปดาห์ คงจะนานพอที่เมย์จะหาสปอนเซอร์รายใหญ่ได้นะครับที่รักเมย์ก็ใช้ระวังๆ หน่อยก็แล้วกัน ถ้าของหมดก่อนที่เมย์จะหาเหยื่อได้แล้วล่ะก็ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคราวหน้าผมจะช่วยเมย์ได้ยังไง”

เสียงนั้นก้องในหูของหญิงสาวที่ยากำลังออกฤทธิ์เธอมองเห็นใบหน้าของเขาทับซ้อนกันหลายๆ ภาพแล้วหลังจากนั้นเธอก็ไม่รับรู้อะไรอีกเลย เพราะยานรกนั่นได้นำพาเธอไปสู่ความรู้สึกใหม่ที่ล่องลอยเบาสบายราวกับอยู่บนห้วงอวกาศซึ่งเธอเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าความรู้สึกนี้จะแตกต่างกับการตกลงไปในอเวจีขุมที่ลึกที่สุดอย่างไร...

กว่าหนึ่งชั่วโมงที่นางแบบสาวที่ได้หลุดเข้าไปกับสิ่งที่เธอคิดว่าคือความสุขจะกลับมามีสติหากไม่เต็มร้อยดวงตาหวานฉ่ำหยาดเยิ้ม เบลอๆและมันคงจะไม่ยากที่ใครจะรู้ว่าเธอมีอาการมึนเมาจากการเสพยาโดยไม่มีใครรู้ว่าคนที่หยิบยื่นความสุขพร้อมกับความตายให้เธอนั้นคืออสูรร้ายกาจที่แฝงอยู่ในสังคมภายใต้รูปลักษณ์เทพบุตร

หญิงสาวหยัดตัวขึ้นยืนแม้จะโซเซหากเธอก็ต้องพยายามนำพาตัวเองออกไปจากที่นี่ก่อนที่จะมีใครขึ้นมาบนนี้นั่นหมายรวมถึงหุ้นส่วนหรือเพื่อนของเขา เพราะถ้าหากช้ากว่านั้นอาจจะมีเรื่องเลวร้ายซ้ำเติมกับสถานการณ์ที่กำลังเป็นอยู่ให้เลวร้ายมากยิ่งขึ้นและไม่ยากเกินกว่าที่สมองโง่ๆ ของเธอจะคาดเดาได้เพราะมันเคยเกิดขึ้นมาแล้ว

เมลิซ่ามาหาปรารภ ในคืนหนึ่งหลังจากที่ทั้งคู่มีข่าวเลิกรากันอย่างเป็นทางการผ่านหน้าหนังสือพิมพ์บันเทิงทุกฉบับเธอซมซานมาหาเขาเพราะต้องการสิ่งเดียวกันกับในคืนนี้โดยเขายื่นข้อเสนอให้เธอใช้ร่างกายเพื่อแลกมันหากสิ่งเลวร้ายที่เขาให้เธอทำคือใช้ร่างกายเพื่อมอบความสุขและสำเร็จความใคร่ให้กับเพื่อนๆของเขาถึงสามคนรวมทั้งตัวของเขาภายในคืนเดียวกัน

นางแบบสาวไม่ปฏิเสธว่าเธอกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับเธออีกครั้งเพราะถึงแม้อนาคตของเธอจะมืดมน ไม่มีงาน ไม่มีเงิน และติดยาหากรักแรกที่เธอยอมพลีกายและหัวใจให้ เขาไม่ควรตอบแทนความรักของเธอด้วยความเลวร้ายเช่นนี้เธอเดินทางผิดมาตั้งแต่ต้นและดื้อที่จะฟังเสียงทัดทานของเพื่อนสนิทซึ่งเป็นนางแบบด้วยกันอย่างยศวดีที่เตือนเธอถึงความชั่วร้ายของอสูรร้ายตนนี้ความรักทำให้ตาเธอมืดบอด หลงเชื่อคารมของเขาและชักนำให้เธอใช้ยาแล้วเขาก็ทิ้งเธอราวกับกระดาษชำระใช้แล้วลงถังขยะโดยไม่ใยดีเลยสักนิดเดียว

“เมย์กลับก่อนดีกว่าค่ะปราบ”หญิงสาวเอ่ยขณะก้มลงเก็บยานรกกับอุปกรณ์การเสพใส่กระเป๋าสะพายใบเล็ก

“เมย์ไม่อยู่ต่ออีกหน่อยละครับที่รักเมย์ยังเมายาอยู่ แบบนี้จะกลับคอนโดฯ ไหวหรือเปล่าครับให้ผมโทรเรียกเพื่อนไปส่งให้ดีไหม” เสียงนุ่มเสนอราวกับเป็นนักบุญหากเพื่อนที่เขาหมายถึงคือหนึ่งในสามคนที่เคยหาความสุขจากตัวเธอในคืนนั้น

“ไม่ค่ะ เมย์ไหว เมย์จะลงไปดื่มข้างล่างสักแก้วสองแก้วก่อนกลับเมย์ต้องหาสปอนเซอร์ให้ได้ภายในหนึ่งสัปดาห์ คุณลืมไปแล้วหรือไงคะปราบ”นางแบบสาวรีบปฏิเสธความมีน้ำใจที่เคลือบด้วยยาพิษ หากสปอนเซอร์ถ้าเธอทำสำเร็จในคืนนี้ก็เท่ากับว่าสวรรค์ยังคงเมตตาเธออยู่บ้างถึงแม้ว่าหนทางจะมืดมนเธอรู้ดีว่าคนดังๆ และร่ำรวยที่เป็นแขกประจำที่เข้ามาเที่ยวที่นี่ล้วนไม่ต้องการตัวเธอที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะประวัติความฉาวโฉ่ของเธอปรากฏเป็นข่าวดังแต่เธอก็จะพยายามให้ถึงที่สุดเพราะถ้าเมื่อไหร่ก็ตามที่ยาหมดเธอไม่อยากจะนึกถึงสภาพความน่าสมเพชของตัวเองในเวลานั้น

“ถ้างั้น ผมขอให้เมย์โชคดีนะครับ”

“เมย์ก็หวังว่าเมย์จะโชคดีค่ะ”

นั่นคือบทสนทนาสุดท้ายก่อนที่นางแบบสาวจะเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อตรวจดูสภาพความสดใสที่แทบจะไม่หลงเหลือของตัวเองก่อนจะเดินลงมาด้านล่างของผับซึ่งดีเจยังคงมิกซ์แผ่นเพลงสุดมันส์เพื่อเอาใจนักเต้นเท้าไฟที่ค่อยๆเพิ่มจำนวนมากขึ้น และคนที่ดูจะเป็นดาวเด่นกลางฟลอร์กว่าใครก็คือนักข่าวสาวที่เสื้อกล้ามตัวเก่าของเธอชุ่มไปด้วยเหงื่อเธอกำลังออกสเต็ปท่าเต้นได้ราวกับเป็นนักเต้นมืออาชีพ และใกล้ๆกันก็มีสารวัตรหนุ่มที่มาพร้อมท่าเต้นคล้ายหุ่นยนต์นั่นก็คือการยกมือขึ้นลงและขยับช่วงขาเพียงเล็กน้อยทั้งคู่ยังไม่ได้กลับไปนั่งที่ของตัวเองกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้ว

“ขอเมย์นั่งด้วยคนได้ไหมคะคุณมาคนเดียวหรือเปล่า”

นางแบบสาวเอ่ยทักเสียงหวานเมื่อเธอเห็นหนุ่มใหญ่เจ้าของอาณาจักรคนใหม่ของผลิตภัณฑ์เครื่องดื่มชื่อดังเธอจำเขาได้เพราะข่าวการเปิดตัวของเขาเป็นข่าวใหญ่ครึกโครมระดับประเทศและภาพของเขาที่ปรากฏบนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์แทบทุกฉบับในวันที่มีข่าวการเสียชีวิตของบิดาของเขาถึงแม้ว่าเธอจะยังเบลอๆ ด้วยฤทธิ์ยา แต่เธอก็แน่ใจว่าเขาคือ อินทรี พินิจพงษ์ว่าที่สปอนเซอร์รายใหญ่ของเธออย่างแน่นอน ขอบคุณสวรรค์ที่ยังเมตตาเพราะจากการติดตามข่าวจึงรู้ว่าเขาเพิ่งจะเดินทางกลับมาเมืองไทยได้ไม่นานหนุ่มใหญ่ผู้นี้คงจะไม่เคยรับรู้เรื่องข่าวฉาวโฉ่ของเธอมาก่อนอย่างแน่นอน

“เชิญครับ ผมมาคนเดียว”เสียงทุ้มห้าวของคนที่ดวงตาคมของเขายังคงมองไปยังฟลอร์เต้นรำตลอดเวลา

“คุณอยากจะออกไปเต้นรำไหมคะเมย์ไปเต้นเป็นเพื่อน” เสียงหวานเอ่ยถามและขยับตัวเข้ามาใกล้เขา

“ไม่ครับ ขอบคุณ ผมชอบดูมากกว่า”ริมฝีปากขยับตอบคนที่เข้ามานั่งเบียดเขาจนชิด หากสายตายังมั่นคงอยู่ที่จุดเดิม

“คุณชอบเธอเหรอคะเมย์เห็นคุณมองผู้หญิงคนนั้นนานแล้ว เธอเต้นเก่งจัง” นางแบบสาวเอ่ยถามเมื่อมองตามสายตาของชายหนุ่ม

“ครับ ผมชอบเธอ ชอบมากๆ” เสียงทุ้มห้าวทรงพลังตอบอย่างตรงไปตรงมา

“แต่เมย์ว่าเธอคงจะมีแฟนแล้วนะคะผู้ชายที่เต้นอยู่ใกล้ๆ เธอก็ดูดีมากๆ รูปร่างสูงใหญ่ สมาร์ตจังเลยค่ะ”

“เป็นแค่แฟนก็เลิกกันได้ครับ ถ้าไม่ใช่คู่แท้กัน”เป็นครั้งแรกที่เขาหันมาตอบคนที่เข้ามาเบียดเขาจนชิดจนกระทั่งรับรู้ถึงเนินเนื้อของเธอสัมผัสกับแขนแกร่งภายในเสื้อเชิ้ตที่พับแขนเสื้อขึ้นมาครึ่งแขนของเขา

“คุณมาคนเดียวหรือครับคุณผู้หญิง”

“ค่ะเมย์มาคนเดียว”

“คุณจะดื่มอะไรไหมครับ ผมเลี้ยง”

“ถ้างั้นเมย์ขอ ‘มาร์ตินี่’ ก็แล้วกันค่ะขอบคุณมากนะคะ” ดวงตาของหญิงสาววาววับ พร้อมเผยรอยยิ้มเย้ายวนบางๆเมื่อเธอเห็นความหวังที่เกือบจะริบหรี่

“ครับ” เขารับคำสั้นๆ ก่อนหันไปเรียกบริกรหนุ่มมารับออร์เดอร์

แต่แล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีบทสนทนาใดๆระหว่างทั้งคู่เกิดขึ้นอีกเลย เพราะคนที่รู้ตัวดีว่ากำลังถูกมอบตำแหน่งสปอนเซอร์ให้นั้นยังคงมองไปยังฟลอร์เต้นรำตลอดเวลาและภาพที่เขาเห็นคือหญิงสาวที่เขาเคยชวนไปอยู่ด้วยและโดนเธอปฏิเสธซึ่งร่างงดงามของเธอในคืนนี้มีเพียงเสื้อกล้ามและกางเกงยีนทรงสกินนี่หากเซ็กซี่เสียจนเขาอยากจะเดินเข้าไปยกเธอขึ้นพาดบ่าแล้วพากลับบ้าน

พญาอินทรีหนุ่มมองหญิงสาวที่กำลังเดินกลับไปนั่งลงบนเก้าอี้หน้าเคาน์เตอร์พร้อมกับชายหนุ่มคนหนึ่งและเขาก็ไม่แน่ใจถึงความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูจากท่าเต้นที่เขานั่งมองมากว่าชั่วโมง มันไม่มีท่าเต้นใดๆที่จะชวนให้คิดไปได้ว่าทั้งคู่คือคนรักกันอย่างที่หญิงสาวผู้มาใหม่บอกเขา...

“ถ้าคุณมาคนเดียว คืนนี้เราไปต่อกันดีไหมคะเราไปคอนโดฯ ของเมย์ก็ได้ สงสัยว่าเมย์จะหลงเสน่ห์คุณเข้าแล้วล่ะ”คนที่พยายามเบียดเนินเนื้อของตัวเองให้สัมผัสกับแขนแกร่งของว่าที่สปอนเซอร์เอ่ยชวนเสียงหวานพร้อมส่งสายตาเย้ายวน

“ขอบคุณมากครับที่ชวน แต่ผมคงต้องขอตัวดีกว่าคุณมีเสน่ห์มากๆ เป็นเกียรติของผมที่คุณชวนนะครับ”หนุ่มใหญ่เอ่ยเสียงทุ้มห้าวหากนุ่มและสุภาพ พร้อมกับก้มลงไปยิ้มน้อยๆ ให้คนชวนเขาชินกับเรื่องเช่นนี้และมักจะจัดการอย่างสุภาพเช่นนี้เสมอและถ้าหากว่าเธอมาก่อนที่เขาจะเห็นร่างงดงามของคนที่เดินกลับไปนั่งหน้าเคาน์เตอร์บาร์บางที่เขาอาจจะออกไปกับเธอเพราะสัญชาตญาณดิบบางอย่างภายในร่างกายเรียกร้องให้เขาตัดสินใจออกมานั่งดื่มคนเดียวในคืนนี้

“คุณไม่สนแต่บางทีเราอาจจะเป็นเพื่อนใหม่กันได้นะคะ เมย์อยากทราบชื่อของคุณบางทีเราอาจจะออกมาดื่มด้วยกันบ้าง ถ้าหากว่าคุณว่าง” หญิงสาวไม่ยอมละความพยายามการเสนอตัวขอความเป็นเพื่อนคงจะง่ายกว่าในเวลาที่มีจำกัดเช่นนี้

“ผมชื่ออินทรีครับ หรือเรียกสั้นๆว่าอินทร์ก็ไม่มีปัญหา” หนุ่มใหญ่ตอบง่ายๆ ผิดกับบุคลิกไว้ตัวของเขาเพราะท่าทางของหญิงสาวที่พยายามจะยั่วยวนเขาหากเพราะประสบการณ์ที่เขาผ่านโลกมามากจึงมองเห็นความกังวลในดวงตาของเธอที่มองเขาราวกับอ้อนวอนและขอที่พึ่งซึ่งมันแตกต่างจากผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มักจะเข้ามาหาเขาด้วยท่าทางเกินความหมายของคำว่ามั่นใจและมีความหวังในตัวของเขาราวกับกำลังจะได้เหยื่อชิ้นโต

“นี่ครับ นามบัตรของผมพร้อมเบอร์โทร.ถ้ามีโอกาสเราอาจจะได้ดื่มด้วยกันบ้างในฐานะเพื่อนใหม่” เขาหยิบนามบัตรในกระเป๋าเงินหนังสีน้ำตาลลายโมโนแกรมให้หญิงสาวจะเพราะด้วยเหตุผลใดก็ตามแต่กับความรู้สึกที่ไม่สามารถบรรยายออกมาได้เมื่อเขาเห็นแววตาเช่นนั้นของคนที่รุ่นราวคราวเดียวกับโสภิตนภาเขารู้สึกสงสารอย่างไม่มีเหตุผล ทั้งที่เพิ่งจะเจอเธอเพียงครั้งแรกเพราะเมื่อมองหน้าเธอในระยะใกล้ แม้แสงไฟสลัวเขาก็มองไม่เห็นความสดใสเหมือนกับที่เขาเห็นบนใบหน้าของน้องสาว ขอบตาของเธอคล้ำแววตาหม่นหมองหากดูล่องลอย กับรูปร่างผ่ายผอมซึ่งไม่แน่ใจว่าจะเป็นรูปร่างโดยธรรมชาติของเธอหรือไม่

ดวงตาคมไล่ลงไปสำรวจและมองแขนของเธอซึ่งเห็นเป็นรอยช้ำๆ และถ้าพิจารณากันจริงๆก็จะรู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวผู้นี้ผ่านการใช้ยาเสพติดมาอย่างแน่นอน

“คุณใช้ยา” เสียงทุ้มห้าวเอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมาแล้วเขาก็รับรู้ถึงอาการสะดุ้งของคนที่นั่งเบียดแขนเขาทันที

“เมย์เปล่านะ เมย์ไม่ได้ใช้ยาอะไรทั้งนั้น”หญิงสาวละล่ำละลักตอบ รีบปลดมือที่เกาะแขนเขาราวกับจับของร้อนแล้วเธอก็กระเถิบออกไปนั่งตัวตรง

“หน้าตาของคุณ แล้วรอยช้ำที่แขนของคุณอีก ความจริงมันก็ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของผมถ้าคุณจะเทคยาเพราะมันเป็นสิทธิ์ของคุณ แต่เพราะคุณรุ่นราวคราวเดียวกับน้องสาวของผมซึ่งอายุยังน้อยมาก ผมก็แค่หวังดีอยากจะตักเตือนคุณในฐานะของคนที่ผ่านโลกมาก่อนเหมือนกับพี่ชายเตือนน้องสาวนั่นแหละครับ” เขาตรงประเด็นแล้วเงียบไปหากสายตายังคงจ้องตาหญิงสาวในวัยใกล้เคียงกับน้องสาว ไม่นานนักก็เอ่ยเสียงนุ่มราวกับผู้ใหญ่อบรมเด็กด้วยความเอ็นดู

“ผมว่าถ้าคุณเลิกมันตั้งแต่ตอนนี้คุณก็จะได้เห็นว่าโลกของเราน่าอยู่แค่ไหน ยาเสพติดมีแต่จะทำลายร่างกายให้คุณเสื่อมโทรมลง”เขาบอกก่อนเงียบไปราวกับรอฟัง

“เมย์...เมย์...เมย์ก็อยากจะเลิก เมย์สูญเสียอาชีพเสียเพื่อน เสียอนาคต แต่เมย์เลิกยาบ้าๆ นี่ไม่ได้ เมย์กลัว” หญิงสาวเอ่ยออกมาตรงๆพร้อมก้มหน้ามองมือของตัวเอง

“เมย์ไม่มีงาน แล้วก็ไม่มีเงินเมย์ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง เมย์อยากหลุดออกไปจากนรกขุมนี้ แต่...แต่ถ้าเมย์เข้าบำบัด มันก็ต้องเป็นข่าว”

“เป็นข่าว?” พญาอินทรีหนุ่มใหญ่ทวนคำ

“ใช่ค่ะ เมย์เป็นนางแบบตกกระป๋อง เพราะเมย์ติดยาอนาคตในอาชีพของเมย์ก็จบลงตั้งแต่ตอนนั้น” หญิงสาวบอกเขาไปตามความจริงและเธอก็สบายใจมากขึ้นที่ได้เปิดอกพูดคุยกับใครสักคนในเรื่องนี้ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนที่เธอเพิ่งเจอเพียงครั้งแรก

“ผมช่วยคุณได้ถ้าคุณต้องการจะบำบัดจริงๆมันจะไม่เป็นข่าว คุณจะกลับมาทวงอาชีพของคุณคืนได้อีกครั้ง ถ้าทำสำเร็จ” เขาเอ่ยและมองเธออย่างจริงใจ

ในความเป็นจริงตัวเขาเองไม่ใช่นักบุญหากเหตุผลที่ทำให้เขาเสนอตัวช่วยเธอง่ายๆ ก็เพียงเพราะความสงสารและเขาไม่ต้องการดูดายในเมื่อรู้อยู่เต็มอกว่าหญิงสาวผู้นี้กำลังประสบปัญหาประสบการณ์สอนเขาและเชื่อว่าคนเราเดินทางผิดพลาดกันได้ หากไม่สายที่จะกลับตัวในเมื่อบิดาของเขาบริจาคเงินเพื่อสนับสนุนโครงการต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมการเสนอตัวช่วยเหลือหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งรุ่นราวคราวเดียวกับน้องสาวของเขาให้หลุดพ้นจากยานรกนี้ไม่ได้เหลือบ่ากว่าแรงที่เขาจะยื่นมือ

“เมย์...เมย์ โชคดีมากที่ได้เจอคุณ”หญิงสาวเงยหน้ามองเขา เอ่ยขอบคุณผ่านดวงตาที่มีม่านน้ำเอ่อคลออย่างน้อยสวรรค์ยังพอเมตตาที่ดลใจให้เธอเดินมาหาเขา

“ครับ เรื่องเล็กน้อยมาก ผมยินดี ถ้าคุณพร้อมเมื่อไหร่ก็โทรหาผม”พญาอินทรีหนุ่มซึ่งมีใบหน้าคมเข้ม น่าเกรงขาม ยิ้มบางๆ ให้หญิงสาวที่โผกอดเขาแล้วร้องไห้โฮ

“เมย์ขอบคุณค่ะ...เมย์ขอบคุณ ถ้าเมย์เลิกมันได้เมย์สัญญาว่าเมย์จะไม่กลับไปยุ่งเกี่ยวกับมันอีกแล้ว เมย์จะใช้ชีวิตให้ระมัดระวังและรักตัวเองมากกว่านี้”หญิงสาวโผกอดเขาแน่น พลางสะอื้นเอ่ยบอกเขาอย่างยากลำบากแล้วเธอก็รับรู้ถึงมือแกร่งที่ตบเบาๆ ลงบนแผ่นหลัง

“เมย์จะไม่ลืมบุญคุณของคุณ เมย์อยากจะขอโทษ”

“ขอโทษ?” เขาถาม

“ความจริงที่เมย์เข้ามาหาคุณก็เพราะเมย์ต้องการจะจับคุณตอนนี้เมย์ไม่มีเงิน และยานรกนั่นมันก็ต้องใช้เงิน เมย์...เมย์ก็เลย”หญิงสาวเงียบไป “แต่โชคยังเข้าข้างเมย์อยู่บ้าง ที่เมย์ตัดสินใจเลือกคุณ”

“ใครขายยาให้คุณ คุณได้มันมายังไงครับ”เขาก้มลงมาถามเสียงเบา

“...” เธอไม่ตอบ

“คุณยังไม่ต้องตอบผมตอนนี้ก็ได้ครับแต่ผมเชื่อว่าความจริงจากปากคุณจะเป็นประโยชน์ต่อตำรวจ”

“หึ! คุณเชื่อจริงๆ นะเหรอคะว่าตำรวจพึ่งพาได้จริงสิ่งผิดกฎหมายหลายคดีมีตำรวจอยู่เบื้องหลัง เมย์ไม่พูด เมย์จะปลอดภัยกว่า”หญิงสาวเอ่ย พลางหยัดตัวนั่งหลังตรงหลังจากผละออกมาจากอกของเขามือบางยกขึ้นปาดน้ำตา

“เมย์กลับแล้วดีกว่าค่ะ ถ้าเมย์พร้อมเมื่อไหร่เมย์จะโทรหาคุณ”

“คุณพักอยู่ที่ไหน”

“เดอะมอร์นิ่งทาวน์ค่ะประมาณยี่สิบนาทีจากที่นี่” หญิงสาวเอ่ยชื่อคอนโดฯ ของเธอ

“ดีครับ ทางผ่านที่พักของผม ผมไปส่งให้ ถ้าคุณไม่ได้ขับรถมา”

“ขอบคุณมากค่ะ ถ้าคุณจะกรุณา”

“ถ้างั้นเราก็กลับกันเลยผมเองก็ชักจะง่วงแล้วเหมือนกัน” พญาอินทรีหนุ่มใหญ่เอ่ยเพียงแค่นั้นแล้วเขาก็ยกมือเรียกบริกรมาเช็กบิล ก่อนที่ทั้งคู่ก็เดินออกไปด้วยกัน

ภาพนั้นทำให้นักข่าวสาวที่แปลงร่างเป็นนักเต้นเท้าไฟชั่วคราวซึ่งกลับมานั่งลงบนเก้าอี้หน้าเคาน์เตอร์บาร์ ดวงตาเฉี่ยวของเธอมองตามแผ่นหลังของหนุ่มใหญ่หน้าตาคมเข้มคนที่เคยปล่อยมวลผีเสื้อหลายร้อยหลายพันตัวบินว่อนอยู่ในท้องของเธอมาแล้วเดินคู่ออกไปกับนางแบบสาวอย่างที่ไม่สามารถบรรยายอารมณ์กรุ่นออกมาได้หมดเธอจำคำพูดของเขาได้แม่นยำว่าเคยชวนเธอไปอยู่ด้วยกันเมื่อไม่นานมานี้หากวันนี้เขาก็ออกไปกับนางแบบสาวราวกับเป็นหนุ่มใหญ่ใจง่าย

“หนอย...วันก่อนชวนเรา วันนี้ก็ออกไปกับคนอื่นอีตาบ้าเอ๊ย!แก่แล้วยังจะใจง่ายอีกนะ อย่าหวังว่าฉันจะรับพิจารณาคำชวนพล่อยๆ ของพี่อีก!” หญิงสาวเอ่ยกับตัวเองเบาๆ เมื่อเธอมองจนลับร่างของคู่หนุ่มสาวซึ่งเธอนั่งมองมาหลายนาทีแล้ว