นิยายรัก ตอนที่ 1 พญาอินทรีพบรัก

พญาอินทรีพบรัก

“ผมชอบคุณมาก ถ้าคุณยังว่างไปอยู่ด้วยกันดีไหมครับ”

เสียงทุ้มห้าวทรงพลังปนความหวานเด่นชัดเอ่ยชวนเป้าหมายดวงตาคมเฉียบดั่งพญาอินทรีของเขามองตามรูปร่างงดงามหากคล่องแคล่วและพลิ้วไหวของหญิงสาวที่เดินเข้ามาภายในงานตั้งแต่วินาทีแรก

“โห...ปากหรือนั่น”

เสียงห้าวของคนที่รู้ตัวโดยทันทีว่ากำลังถูกทาบทามเพิ่มระดับเกือบจะเป็นตะโกนหลังจากที่เธอกวาดตามองไปโดยรอบแล้วไม่ปรากฏร่างอื่นนอกจากเธอและหนุ่มใหญ่ใบหน้าคมเข้มรูปร่างสูงในชุดสูทสุดเนี้ยบตรงหน้าเท่านั้น

ดวงตาเฉี่ยวอย่างไม่ยอมคนของหญิงสาวจ้องมองไปยังคนทาบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างไม่เกรงและสิ่งที่เธอเห็นก็ไม่ปรากฏความบกพร่องใดๆ ซึ่งนั่นก็สวนทางกับคำพูดของเขาโดยสิ้นเชิงแต่ก็ใช่ว่าความสง่างามสมบูรณ์แบบและภูมิฐานของเขาจะทำให้เลือดเดือดภายในกายของหญิงสาวลดระดับลงได้

“หึ! ดูถูกกันนี่หว่าพี่รูปหล่อ สวยๆ อย่างฉันดูเหมือนผู้หญิงอย่างว่างั้นสิ!”

เสียงห้าวเอ่ยถามด้วยใบหน้านิ่งหากอุณหภูมิเดือดภายในกายเพิ่มขึ้นจนผิวขาวนวลเปลี่ยนเป็นสีชมพู เธอโกรธจัดกับการทาบทามของคนแปลกหน้าที่ฟังดูเหมือนกับเป็นการซื้อขายและยิ่งได้เห็นท่าทางไม่สำนึกหรือคำขอโทษจากปากของเขาแต่สิ่งที่เห็นกลับกลายเป็นดวงตาคมเฉียบคู่นั้นเจือความหวานจัดขณะที่มองเธอเสมือนกับเป็นผู้ได้รับเกียรติอันสูงสุดสายตาเช่นนั้นของเขาทำให้คนถูกทาบต้องพยายามอย่างมากที่จะไม่เคลิบเคลิ้มไปและพยายามหายใจเข้าออกแรงๆ เพื่อข่มอารมณ์โกรธ

“หรือพี่มองเห็นคำว่า ‘ง่าย’ แปะอยู่บนหน้าผากของฉันอย่างไรมิทราบ ปากพล่อยนะ!”คนที่ไม่เกรงกลัวใครจ้องใบหน้าคมเข้มของคนตรงหน้าก่อนต่อประโยค “ประเทศนี้มีอารยธรรมดูถูกเพศแม่มันไม่ค่อยหล่อ” เอ่ยจบก็เงียบไปครู่ก่อนจะสืบเท้าเข้าไปหนึ่งก้าว“ถึงพี่จะดูไม่น่าใช่คนไทยร้อยเปอร์เซ็นต์ อายุอานามก็คงจะไม่น้อยถ้าให้เดาก็คง...ครึ่งร้อยกระมัง”นักวิเคราะห์สาวหรี่ตามองร่างสูงพร้อมเผยรอยยิ้มมุมปาก “แต่คิดว่า...พี่ก็น่าจะรู้จักวัฒนธรรมและมารยาททางสังคมของเรา”

เสียงที่ลดระดับลงมาหากเย็นยะเยียบราวกับได้หย่อนก้อนน้ำแข็งเป็นตันลงไปในน้ำเสียงดวงตาเฉี่ยวของเธอจ้องดวงตาคมของหนุ่มใหญ่ราวกับประกาศศึกสงคราม

“ผมคิดว่าตัวเองตกหลุมรักตั้งแต่เห็นหน้าคุณในวินาทีแรกแล้วก็รู้ด้วยว่าคุณยากมากๆ ผมอายุยังไม่ถึงสี่สิบปีครับ”

คนที่มีใบหน้าคมเข้มเป็นอาวุธชั้นดีกับภาพลักษณ์สุดหรูเอ่ยเสียงทุ้มห้าวทรงพลังปนหวานโดดเช่นเดิม ดวงตาคมอย่างชายหนุ่มเลือดผสม ไทยอินเดียและดัทช์ของเขาจ้องมองหญิงสาวในชุดกระโปรงสีครีมที่กำลังยืนเท้าสะเอวมองใบหน้าเขานิ่งโดยไม่แสดงอาการตื่นกลัวถึงแม้ว่ารูปร่างงดงามของเธอจะสูงเพียงแค่หน้าอกของเขาเท่านั้น

“ขอบคุณนะพี่รูปหล่อที่พยายามจะอธิบายแต่ที่ชวนไปอยู่ด้วยคงต้องขอตัว ไม่ชอบอยู่กับใครนานๆ มันน่าเบื่อ”

เสียงห้าว ก๋ากั่นของหญิงสาวซึ่งไม่เคยมีประวัติศาสตร์เรื่องผู้ชายมาก่อนเธอเงยหน้าขึ้นมองคนที่มีรูปร่างสูงใหญ่กว่ามากในระยะเกือบประชิดอย่างไม่เกรงกลัว

“ไม่ชอบอยู่กับใครนานๆ แล้วถ้าระยะสั้นๆคุณจะสนใจข้อเสนอไหมครับ” เสียงนุ่มและหวานของคนที่สืบเท้าเข้ามาใกล้จนปลายรองเท้าหนังของเขาสัมผัสกับปลายรองเท้าส้นเข็มของเธอ

“ที่ตั้งกว้าง ไม่ต้องชิดขนาดนี้ก็ได้มั้งกลิ่นน้ำหอมของพี่มันฉุน ไม่ชอบ” คนที่แสร้งทำเป็นใจดีสู้เสือและปากกล้ายังคงไม่พอใจกับคำพูดของเขา เสียงห้าวของเธอพยายามมั่นคงหากจังหวะเสียงเต้นของหัวใจกลับแรงมากเมื่อสัมผัสถึงกลิ่นกายของเขาในระยะประชิดเช่นนี้

“ผมจะโละกลิ่นนี้ลงถังขยะ คุณชอบกลิ่นแบบไหนบอกผมสิครับ” คนที่ไม่นำพาคำพูดของหญิงสาวยังคงยืนอยู่ในตำแหน่งเดิมก่อนที่เขาจะก้มลงมาถามราวกับกระซิบอย่างตั้งใจที่จะให้ลมหายใจอุ่นๆกระทบกับใบหูเล็กของเธอ

“ฉันชอบกลิ่นอัลคว่าของบูการีเพราะกลิ่นมันมีพลังลึกลับน่าค้นหา”

ไรขนบางๆ บนแขนของหญิงสาวลุกชันพร้อมกับความรู้สึกบางอย่างภายในร่างกายเกิดขึ้นอย่างฉับพลันเมื่อลมหายใจอุ่นๆ ของคนแปลกหน้าและปากเสียสัมผัสกับใบหูเล็กของเธอหญิงสาวเบี่ยงตัวหลบเล็กน้อยหลังจากที่เธอบอกชื่อกลิ่นน้ำหอมที่ชอบออกไปโดยไม่เข้าใจตัวเองจนแทบจะกัดลิ้นตายเสียเดี๋ยวนี้ หากยังมีเสียงเล็กๆในสมองที่สั่งให้เธอกระเถิบถอยหลังออกมาแล้วจ้องดวงตาคมของเขานิ่ง

“โอเคครับ...ผมจะเปลี่ยนเป็นกลิ่นที่คุณชอบตั้งแต่วันพรุ่งนี้”คนที่ตั้งใจจะเปลี่ยนกลิ่นน้ำหอมบอกคนที่ระบุกลิ่น ดวงตาคมปนหวานฉ่ำของเขาจ้องดวงตาเฉี่ยวของเธอ“นี่ครับนามบัตรของผม คุณโทร.หาผมได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”

หนุ่มใหญ่สืบเท้าเข้ามาใกล้หญิงสาวยิ่งกว่าเดิมมือแกร่งยื่นนามบัตรให้เธอด้วยท่าทางเป็นธรรมชาติ

“ฉันควรจะถือว่านี่เป็นเกียรติอันสูงสุดของฉันดีหรือเปล่า”เสียงห้าวเอ่ยพลางจ้องตาเจ้าของนามบัตรนิ่ง หากภายในใจของเธอรู้สึกปั่นป่วน“แต่ก็ไม่อยากให้เสียน้ำใจ ถึงคุณจะปากเสียไปหน่อยก็เหอะอีกอย่างการเรียนรู้ที่จะขอโทษกับคำพูดห่วยๆ มันก็ไม่น่าอายนักหรอกนะคุณ”หญิงสาวจ้องตาเขาราวกับรอคอยหากต้องผิดหวัง “แต่ฉันเชื่อว่าเรื่องวัฒนธรรมคนเราเรียนรู้กันได้ เอาเป็นว่าฉันจะรับนามบัตรของคุณเอาไว้ก็แล้วกันแต่จะโทร.หรือเปล่า...ค่อยว่ากันอีกที”

จอมขวัญยื่นมือออกไปรับนามบัตรด้วยท่าทางราวกับไม่สนใจหากเธอเองก็ไม่ปฏิเสธว่าอยากรู้เช่นกันว่าหนุ่มใหญ่หน้าตาคมเข้มและน่าเกรงขามผู้นี้คือใครเพราะเธอเพิ่งจะย่างกรายเข้ามาภายในงานได้ไม่นานแล้วก็ต้องรีบวิ่งเข้ามาที่นี่เพื่อตรวจสอบความเรียบร้อยของตัวเอง

“ผมขออภัยครับ ถ้าคำพูดของผมจะทำให้คุณรู้สึกไม่ดีแต่ผมไม่มีเจตนาจะดูถูกคุณ ผมแค่ชอบคุณมาก” เสียงทุ้มห้าวที่เคยทรงพลังเปลี่ยนเป็นเบาและหวาน“ผมจะคอยนะครับ หวังว่าสักวันคุณจะโทร.หาผม”

หนุ่มใหญ่มาดดีเอ่ยพลางถอยหลังหนึ่งก้าวดวงตาคมเฉียบของเขาจ้องหญิงสาวที่กำลังก้มมองนามบัตรในมือของเธอ เพียงครู่เดียวเขาก็หันหลังกลับแล้วเดินจากไปพร้อมรอยยิ้มมุมปาก...

และแล้วบทสนทนาระหว่างคนแปลกหน้าสองคนบริเวณหน้าห้องน้ำสุดหรูและแสนเปลี่ยวภายในคฤหาสน์ของเจ้าสาวเกิดขึ้นและจบลงเร็วๆ โดยที่หนุ่มใหญ่ได้ทิ้งกลิ่นน้ำหอมเอาไว้ให้กับคนที่บอกเขาว่าไม่ชอบกลิ่นนี้ในมือของเธอมีนามบัตรซึ่งมีสัญลักษณ์พญาอินทรี พร้อมชื่อตำแหน่งซีอีโอกับเบอร์โทรศัพท์ดวงตาเฉี่ยวมองสลับกันระหว่างนามบัตรในมือกับแผ่นหลังของชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ในชุดสูททักซิโด้สีดำสุดหรูด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถบรรยายอารมณ์ของตัวเองได้เวลานี้

งานแต่งงานระหว่างครีเอทีฟหนุ่มคนดังนาม ปราชญ์ดัชนียวงศ์ กับนักโฆษณาสาวหน้าใหม่ไฟแรง มัทนี วงศ์วัฒนา ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่เกินกว่าที่คู่บ่าวสาวตั้งใจเอาไว้แต่แรกเพราะงานนี้สามารถรวบรวมเหล่าบรรดาคนดังในแวดวงต่างๆ เอาไว้มากมาย ทั้งธุรกิจบันเทิง แฟชั่น การเมือง แวดวงนักข่าว และที่สำคัญไปกว่านั้นคืองานนี้เป็นการเปิดตัวผู้ใหญ่คนสำคัญของฝ่ายเจ้าบ่าวที่มาทำหน้าที่แทนบิดาของเขาซึ่งกำลังมีปัญหาเรื่องสุขภาพนั่นก็คือท่านเฉลียว พินิจพงษ์ ที่กำลังรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลเวลานี้ทำให้พญาอินทรีหนุ่มผู้หลับใหลซึ่งมีเลือดผสมจากฝั่งไทยของบิดาและอินเดียดัทช์ของมารดาและเขาก็กำลังจะเข้ามากุมบังเหียน ‘ฮอตอีเกิ้ล’(Hot Eagles) คนต่อไป งานนี้ทำให้หนุ่มใหญ่สมบูรณ์แบบอย่างอินทรี พินิจพงษ์ ได้รับความสนใจไม่น้อยเพราะนี่คือการปรากฏตัวต่อสื่อครั้งแรกในเมืองไทยของเขา

ลูกชายคนโตของตระกูล ‘พินิจพงษ์’ ซึ่งเป็นผลผลิตของท่านเฉลียวกับภรรยาคนแรกต้องเดินทางกลับประเทศไทยทันทีหลังจากทราบข่าวไม่สู้ดีเรื่องสุขภาพของบิดาโดยเขาต้องมาร่วมงานแต่งงานสุดยิ่งใหญ่ครั้งนี้เมื่อเดินทางมาถึงเมืองไทยได้เพียงยี่สิบสี่ชั่วโมงหากไม่เป็นปัญหาเพราะเขารู้จักคุ้นเคยกับเจ้าบ่าวคนดังเป็นอย่างดี

นอกจากนั้นเจ้าสาวซึ่งในคืนนี้เธอดูน่ารักน่าเอ็นดูเสียจนเขาเกือบจะอิจฉาเจ้าบ่าวผู้โชคดีที่จะได้ทั้งภรรยาและน้องสาวตัวน้อยๆให้คอยดูแล และก็ควรจะเป็นเช่นนั้นถ้าหากว่าเขาไม่บังเอิญได้เห็นเพื่อนเจ้าสาวซึ่งมีใบหน้าแสนเฉี่ยว รูปร่างของเธองดงามหากดูทะมัดทะแมง หญิงสาวคนที่ย่างกรายเข้ามาภายในงานเกือบจะเป็นคนสุดท้าย

โดยที่ไม่ปล่อยเวลาไปอย่างไร้คุณค่าในเมื่อพญาอินทรีหนุ่มอย่างเขาเกิดอาการ‘ถูกตาต้องใจ’ ก็ไม่มีความจำเป็นจะต้องเสียเวลารอคอย เพราะเขาเองก็อายุไม่ใช่น้อย

พญาอินทรีหนุ่มรอจนกระทั่งหญิงสาวในเดรสสีครีมคลุมเข่าเดินเร็วๆเข้ามาภายในบ้านของเจ้าสาวซึ่งด้านนอกถูกเนรมิตให้เป็นสถานที่จัดงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสเขาเดินตามหลังเธอเข้ามาแล้วเอ่ยชวนให้เธอไปอยู่ด้วยกันทันทีและยิ่งถูกใจมากขึ้นกับท่าทางห้าวหาญของเธอในเวลานี้คนที่มีประสบการณ์โชกโชนอย่างเขาดูไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่าเธอสนใจข้อเสนอของเขาหรือไม่และนี่ก็คือวิธีการ ‘จีบ’ สาวซึ่งเขาหวังจะให้มาเป็นภรรยาในอนาคตอันใกล้นี้อย่างแน่นอน

ในขณะที่คนเอ่ยชวนได้ทิ้งกลิ่นกายและนามบัตรของเขาเอาไว้กับหญิงสาวกลับมานั่งร่วมโต๊ะกับผู้ใหญ่คนสำคัญของฝ่ายเจ้าสาวคนถูกทาบที่ในมือของเธอกำนามบัตรของชายแปลกหน้าเอาไว้แน่นโดยที่ไม่สามารถบรรยายความรู้สึกได้จะเรียกว่า‘โกรธ’ ก็คงไม่ถูกต้องเสียทั้งหมดเพราะเขาก็ได้ขอโทษเธอไปแล้ว และในน้ำเสียงของเขาถึงแม้จะทุ้มทรงพลังและห้าว หากมันก็ฟังดูนุ่มนวลและอ่อนหวานเสียจนเธอขนลุกชันเมื่อได้ยินน้ำเสียงเช่นนั้นไม่ได้แสดงออกถึงการดูถูกเลยสักนิดเดียว แล้วกลิ่นน้ำหอมที่เธอบอกว่าไม่ชอบเพราะมันฉุนก็ส่งผลต่อความรู้สึกบางอย่างของเธอราวกับว่ามีมวลผีเสื้อหลายร้อยหลายพันตัวบินว่อนอยู่ในท้องให้น่าตกใจเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ย่างเข้าสู่วัยสาวแต่เธอก็ต้องพยายามอย่างมากเพื่อข่มความรู้สึกเอาไว้กระทั่งใบหน้าและน้ำเสียงให้นิ่งที่สุดก่อนเอ่ยบอกเขาราวกับไม่สนใจ แล้วยิ่งได้เห็นรูปร่างสูงใหญ่กับใบหน้าคมเข้มที่ดูปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเขาเป็นลูกครึ่ง แต่จะครึ่งอะไรนั้นก็สุดจะหยั่งรู้ได้ เพราะบิดาของเขาซึ่งสูงสง่าและผิวขาวอย่างคนไทยเชื้อสายจีนเธอไม่คิดว่าลูกชายคนเดียวของท่านจะดูคมเข้มและน่าขย้ำได้มากมายถึงเพียงนี้

จอมขวัญรีบสะบัดศีรษะแรงๆเมื่อนึกถึงคนที่ส่งนามบัตรแล้วเอ่ยชวนเธอไปอยู่ด้วยกันง่ายๆราวกับชวนไปรับประทานอาหารด้วยกันสักหนึ่งมื้อ

“พี่จอม พี่จอม พี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะปวดหัวหรือเปล่า”

เสียงทุ้มต่ำหากเท่น่าฟังของหญิงสาวอีกหนึ่งคนที่นั่งร่วมโต๊ะเดียวกันทักขึ้นเมื่อเห็นท่าทางแปลกๆของพี่สาว ผู้ที่ได้ร่วมขบวนการ ‘ยึดและปล่อยคลิปหลุดกลางสภา’[1] มาแล้ว

“ปะ...เปล่าจ้ะน้องน้ำมนต์พี่คงจะทำงานหนักไปหน่อย เมื่อคืนนอนน้อย เพราะต้องทำข่าวการจับกุมพวกค้ายาเสพติดจนเกือบเช้า”เสียงห้าวของหญิงสาวตอบตะกุกตะกัก จะเรียกว่าเป็นการแก้ตัวของเธอก็ไม่ใช่ทั้งหมดเพราะเธอเองก็ยังไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมา

“นั่นน่ะสิคะหนูก็สงสัยว่าทำไมพี่จอมสะบัดศีรษะตั้งหลายรอบ แล้วหนูก็เรียกพี่อยู่ตั้งนานสองนานแล้วนี่พี่จอมมายังไงคะเดี๋ยวอีกไม่กี่นาทีก็คงจะได้เวลาส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวแล้วถ้าพี่จอมขับรถมาหนูขับไปส่งให้ดีกว่า ดูพี่เพลียๆ ขับๆ ไปวูบแย่เลย”สาวน้อยซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเจ้าสาวเสนอตัวเพราะเธอเพิ่งจะรู้ว่าที่พักของจอมขวัญก็คือคอนโดฯ หรูแห่งเดียวกับคนรักของเธอ

“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะน้องน้ำมนต์ พี่ขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจของพี่มาน่ะให้เรามาขับให้พี่นั่งสบายๆ คุณพฤกษ์จะได้เล่นงานพี่ตายเลย” หญิงสาวปฏิเสธด้วยน้ำเสียงห้าวหากเจือความเอ็นดูพร้อมส่งสายตาขอบคุณไปยังสาวน้อยกับคนรักของเธอที่นั่งชิดกันแทบจะแยกไม่ออกและการที่เธออดนอนหลายชั่วโมงก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่มากนักเธอเคยทำสถิติไม่หลับไม่นอนติดๆ กันมาแล้วหลายคืนด้วยซ้ำ

“เอาอย่างนี้ก็แล้วกันครับ คุณจอมทิ้งรถเอาไว้ที่นี่แล้วนั่งกลับไปกับผม เพราะน้องน้ำมนต์ก็ต้องกลับไปกับผมอยู่แล้วครับไม่เสียเวลาเลย อีกอย่างดึกขนาดนี้ขับมอเตอร์ไซค์คนเดียวมันอันตรายชุดของคุณจอมวันนี้ก็สวยมากจนน่าเป็นห่วงจริงๆ”ชายหนุ่มคนเดียวที่นั่งร่วมโต๊ะเอ่ยขึ้นตรงๆ และชุดสวยของจอมขวัญ เขาเองก็เห็นว่ามันไม่เหมาะที่จะเป็นชุดใช้สวมสำหรับขับมอเตอร์ไซค์แม้ว่าจะเป็นมอเตอร์ไซค์ฮาเล่ย์เดวิดสันรุ่น 48[2]ก็ตาม

“ขอบคุณมากค่ะคุณพฤกษ์ จอมขับกลับได้จริงๆไม่เป็นไรเลย เป็นแบบนี้บ่อยๆ ค่ะ อีกอย่างจอมก็มีเสื้อผ้ามาเปลี่ยนเดี๋ยวรอส่งตัวบ่าวสาวเรียบร้อยแล้ว เปลี่ยนชุดแป๊บเดียวก็ได้แล้วจากบ้านน้องมัทกลับคอนโดฯ ก็ไม่กี่นาทีเองค่ะ สบายมาก” หญิงสาวเอ่ยพลางยิ้มให้ในความมีน้ำใจของคู่รักตรงหน้าที่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มนามว่า พฤกษ์ อัศวอาชาวินทร์ผู้นี้จะไม่ยอมห่างสาวน้อยของเขาแม้สักวินาทีเดียว

“ถ้างั้นก็คงต้องตามใจคุณจอมครับแต่ถ้าไม่ไหวบอกผมได้เลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ”

“ขอบคุณมากค่ะคุณพฤกษ์ น้องน้ำมนต์ด้วยนะ”

เมื่อตกลงกันได้ดังนั้น ทุกอย่างก็ยังคงเป็นไปตามแผนเดิมสาวน้อยที่เสนอตัวช่วยขับรถให้ก็กลับไปกับคนรักของเธอ โดยจอมขวัญก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเองเพื่อความคล่องตัว

บรรยากาศชื่นมื่นและอบอวลไปด้วยภาพความรักแสนหวานของคู่บ่าวสาวทำให้แขกที่มาร่วมยินดีอดที่จะอมยิ้มในความน่ารักของทั้งคู่ไม่ได้และเมื่อส่งตัวบ่าวสาวเข้าสู่ห้องหอก็ถือว่างานนี้เสร็จสิ้นโดยสมบูรณ์ภายในเวลาเพียงสี่ทุ่มโดยแขกทุกคนค่อยๆ ทยอยกันกลับ และตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่จอมขวัญซึ่งเปลี่ยนเครื่องแต่งกายกลับมาในรูปแบบของเธอด้วยกางเกงยีนสกินนี่ รองเท้าด๊อกเตอร์มาร์ตินคู่เก่ง แจ็กเกตหนังสีดำหมวกกันน็อคและเป้สะพายหลังที่เธอใช้สำหรับบรรจุชุดสำรองมาในคืนนี้

หญิงสาวสตาร์ตมอเตอร์ไซค์ที่ซื้อมาในราคาถูกจากเพื่อนรักนางแบบที่ไปเฉิดฉายอยู่บนเวทีโลกความจริงแล้วเพื่อนรักของเธอแทบจะยกมอเตอร์ไซค์คู่ใจคันนี้ให้ฟรีด้วยซ้ำเพราะนางแบบคนดังคงจะไม่ได้ขับมันในเมืองไทยไปอีกนาน แต่เพราะขัดเธอไม่ได้ แพนภัณฑิราก็ยอมรับเงินสดหนึ่งแสนบาทที่เธอเก็บหอมรอมริบเพื่อเอาไปใช้เป็นเงินตั้งต้นชีวิตนางแบบในต่างแดนโดยได้สัญญากันว่าจะจ่ายในส่วนที่เหลือเมื่อเธอมีเงินมากพอ

จอมขวัญขับมอเตอร์ไซค์คู่ใจออกไปจากรั้วของคฤหาสน์ที่ถูกเนรมิตให้เป็นสวนดอกไม้และสวนสนุกเพื่องานมงคลในคืนนี้

“ตามเธอไป”

เสียงทุ้มห้าวทรงพลังของพญาอินทรีหนุ่มสั่งบอดี้การ์ดหลังจากที่เขาออกมาจอดรอเธออยู่นอกรั้วหลายนาทีแล้ว

“ครับท่าน” บอดี้การ์ดหนุ่มรับคำสั่งก่อนเคลื่อนโรลส์-รอยซ์[3] สีนิลเงาวับขับตามไปอย่างรวดเร็วและต้องเร่งความเร็วให้มากขึ้นเพื่อตามเป้าหมายให้ทัน

“ซิ่งใช่เล่นเลยนะเบบี๋ เห็นทีคงต้องหารถยนต์คันใหม่เล็กๆให้สักคันหน่อยแล้ว ไม่มีใครบอกหรือไงว่าเป็นผู้หญิง แล้วตัวก็เล็กขนาดนั้นขับมอเตอร์ไซค์คันใหญ่มันอันตราย”พญาอินทรีหนุ่มบ่นเบาๆ ซึ่งเขาก็หมายความตามที่พูดและรถยนต์มินิคูเปอร์รุ่นล่าสุดที่ถูกออกแบบมาเพื่อฉลองครบรอบห้าสิบปีอย่างเช่นรุ่นMayfair ที่คอนเซ็ปต์ของมันคือเพื่อเป็นตัวแทนของอดีตด้วยสีชอคโกแล็ตแสนหวานน่ากินเหมือนเจ้าของในอนาคต หรือจะเป็นรุ่น Camden ซึ่งเป็นตัวแทนของอนาคตสีขาวสักคัน ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับเขาเลยสักนิดเดียวเพียงแค่เธอชอบ

เพียงไม่กี่นาทีหญิงสาวกับพาหนะคู่ใจก็เลี้ยวเข้าไปในคอนโดฯหรูซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสถานที่จัดงานเลี้ยงมากนัก แล้วชายหนุ่มก็เผยรอยยิ้มน้อยๆในทันที เพราะคอนโดฯหรูแห่งนี้ก็คือหนึ่งในอสังหาริมทรัพย์ซึ่งเป็นทรัพย์สินของบิดาโดยมีน้องสาวคนเล็กของเขาเป็นผู้ดูแล “แกรนด์วิววิลล่า”คอนโดมิเนี่ยมสุดหรูและขึ้นชื่อเรื่องระบบการรักษาความปลอดภัย

“เห็นทีคงจะต้องขอห้องนอนกับน้องฟ้าสักห้องเสียแล้วมานอนที่นี่ก็ไม่เลว” ชายหนุ่มคิดอย่างอารมณ์ดีเพราะมันน่าเบื่อสำหรับคนที่อายุมากแล้วและผ่านโลกมาโชกโชนอย่างเขาที่จะต้องรออะไรนานๆ

“กลับ”

คำสั่งเสียงเข้มของคนที่สะกดรอยตามหญิงสาวหลังจากเขาจอดรออยู่หลายนาที

“ครับเจ้านาย”

กฤชรับคำสั่งก่อนจะเคลื่อนรถยนต์ออกไปไม่นานนักเขาก็มาถึงคฤหาสน์ซึ่งอยู่ภายในหมู่บ้านที่มีระดับมหาเศรษฐีเท่านั้นอาศัยอยู่โดยใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมง...

หญิงสาวทิ้งตัวลงบนเตียงนอนทันทีเมื่อถึงห้องพักโดยเธอทำเพียงแค่ถอดเสื้อผ้าออกแล้วล้างหน้าแปรงฟันเท่านั้นและมันก็เป็นเช่นนี้บ่อยครั้งเพราะด้วยอาชีพนักข่าวสายอาชญากรรมที่มักจะต้องเตรียมตัวพร้อมออกภาคสนามความเหนื่อยล้าจากงานทำให้เธอหลับไปทั้งเครื่องแบบและตื่นขึ้นมาตอนเช้าของอีกวันในชุดเดิมเสมอๆ

คอนโดฯ แห่งนี้ จัดว่าหรูหราระดับห้าดาวซึ่งมีราคาเกินกำลังอาชีพนักข่าวของเธอมาก หากเธอก็ได้เงินมาจากการขายบ้านที่ต่างจังหวัดหลังจากบุพการีเสียชีวิตได้สามปีการไม่มีญาติพี่น้อง เธอจึงไม่ได้กลับไปที่นั่นและน้องสาวคนเดียวที่เธอมีก็ต้องมาด่วนตัดสินใจฆ่าตัวตายเพราะความชั่วของลูกชายของผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งเธอจึงตัดสินใจขายสมบัติชิ้นเดียวของครอบครัวเพราะมันจะทำให้เธอกลับไปจมอยู่กับความทุกข์และแค้นใจทุกครั้งเมื่อกลับไปที่นั่น

ถึงแม้จะเสียดายเพียงใดเพราะมันคือบ้านที่เป็นน้ำพักน้ำแรงของบุพการีผู้ล่วงลับ หากเหตุผลสำคัญที่เธอตัดสินใจขายก็เพื่อต้องการตั้งต้นชีวิตใหม่ของตัวเองโดยคนที่รับซื้อไปก็คือเพื่อนรักของบิดา ซึ่งมีสัญญาใจกันว่าเธอจะสามารถซื้อมันคืนได้ทุกเมื่อที่เธอต้องการและการที่เขารับซื้อเอาไว้ก็เพราะไม่ต้องการให้มันตกไปเป็นกรรมสิทธิ์ของคนอื่น

จอมขวัญนอนจ้องเพดานแล้วหวนคิดถึงเรื่องราวในอดีตและมักจะหลับไปพร้อมกับความเหงาทุกครั้งการทำงานหนักจนไม่มีเวลาพักผ่อนก็เป็นสิ่งที่ช่วยบำบัดความเหงาของเธอหญิงสาวทุ่มเทในการทำงานอย่างมากก็เพื่อตีแผ่ความจริงในทุกๆข่าวที่เกี่ยวข้องกับคนร่ำรวยและผู้มีอิทธิพลเพราะเธอฝังใจกับคดีของน้องสาวคนเดียวที่ต้องจากโลกนี้ไปก่อนเวลาอันควร

‘พลอยขวัญ’ ปลิดชีพตัวเองเพราะถูกคนเลวข่มขืนถึงแม้ว่าจะรู้ตัวคนกระทำผิด หากไม่มีใครสามารถแตะต้องและนำตัวคนผิดมาลงโทษได้เพราะเธอยังเด็กเกินไป ไม่สามารถต่อสู้กับอิทธิพลมืดและอำนาจเงินคนชั่วยังลอยนวลโดยไม่มีแม้ประวัติเสื่อมเสีย แล้วมันยังกลับมาสร้างความอัปยศอดสูให้แก่คนที่ตกเป็นเหยื่อรายต่อๆไป

หญิงสาวผลอยหลับไปพร้อมกับเรื่องราวในอดีต โดยเธอลืมอารมณ์โกรธกับใบหน้าของคนที่ยื่นนามบัตรให้แล้วยังกล้าทาบเธอไปอยู่ด้วยกันเสียสนิททั้งที่เธอควรจะจำมันได้ขึ้นใจด้วยซ้ำ

ในขณะที่หญิงสาวหลับไปเพราะความอ่อนเพลียตรงกันข้ามกับพญาอินทรีหนุ่มที่สะกดรอยตามเธอไปจนถึงที่พักเขากลับมายังห้องนอนของตัวเองโดยที่ดวงตาคมไม่สามารถหลับลงได้เพราะภาพของใบหน้างดงามหมดจดเจือความซนหากดูเอาเรื่องและไม่ยอมคนที่แสดงออกมาผ่านดวงตาเฉี่ยวของหญิงสาวกับรูปร่างงดงามที่เคลื่อนไหวได้อย่างทะมัดทะแมง ตราตรึงอยู่ในห้วงความคิดของเขาตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นเธอแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าจะกล้าเอ่ยชวนเธอมาอยู่ด้วยกันง่ายๆ

พญาอินทรีหนุ่มใหญ่เลือดผสมยังคงนอนจ้องเพดานอยู่นานก่อนจะหลับไปพร้อมกับความฝันสุดเร่าร้อนระหว่างตัวเขากับหญิงสาวที่เขาเห็นครั้งแรกในงานแต่งงานของคู่บ่าวสาวที่สมบูรณ์แบบในคืนนี้...

Create Date : 01 ธันวาคม 2557		0 comments
Last Update : 3 ธันวาคม 2557 16:39:15 น.
Counter : 754 Pageviews.
Share Tweet