Bloggang.com : : richly @ money : เรื่องน่าอาย

เรื่องน่าอาย

ดิฉันเชื่อว่าทุกคนมีเรื่องน่าอาย ล่าสุดพันทิปมีโครงการ อัพเกรดสมาชิกพันทิปแบบมือถือเปลี่ยนเป็นอมยิ้มกลมได้แล้ว โดยส่งหลักฐานเพิ่มเติมส่งไปให้ทีมงาน

ถ้าใครมีอมยิ้มแบบมือถือ
ใต้ชื่อล็อคอินจะมีตัวคลิก Upgrade พอคลิกเข้าไป จะมีช่องดังนี้

E-mail ………………
เลขบัตรประชาชน ……....
ใส่รูป ………………...
(ถ่ายรูปหลักฐาน หรือสแกนรูปสี ไม่ใช่สำเนา เช่นบัตรประชาชน บัตรข้าราชการ )
เบอร์โทรศัพท์ ………….
ชื่อผู้ติดต่อ ……………..
ดิฉันจึงใส่ทุกอย่างที่ควรใส่ลงไป หลังจากนั้นให้น้องสาวถ่ายรูปของตัวเอง ยิ้มที่มุมปากนิดนึงด้วย แนบรูปลงในกล่องที่ทีมงานจัดไว้ให้ และกดส่งข้อมูลในวันเสาร์

วันจันทร์ช่วงสายๆ ได้รับเมลล์ตอบกลับจากทีมงานว่า คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ รูปที่ให้ส่งไปน่ะ เป็นรูปในบัตรประชาชาน หรือข้าราชการ (ไม่ใช่รูปหมูอวบอ้วนยิ้มแก้มตุ่ยแบบที่ส่งมาให้)ข้อความในวงเล็บอิชั้นเขียนเอง อ่านจบอายจังเลยค่ะ

ตอนแรกก็คิดว่าควรจะถ่ายรูปจากบัตรประชาชนนะ เขาก็เขียนบอกไว้แล้ว แต่เอ๊ะ มีช่องให้กรอกเลขบัตรไปแล้วนี่ ถ้าอย่างนั้นรูปที่ทีมงานต้องการน่าจะเป็นรูปคนสมัครเห็นหน้าชัดเจนเหมือนรูปสมัครงานแน่ๆ ไม่แน่ใจความคิดตัวเอง

อุตส่าห์เรียกเด็กปริญญาโทมาช่วยดูด้วย ยังอุตส่าห์เปิ่นได้อีก อันนี้เรื่องน่าอายล่าสุดของดิฉันค่ะ (ฝากขอโทษทีมงานด้วยค่ะ ที่ทำให้ต้องทนดูรูปที่ไม่ควรดูอย่างนั้น)

แต่มีเรื่องน่าอายของคนอื่น ที่ทำให้ดิฉันยิ้มได้ทุกครั้งเมื่อนึกถึง
เพื่อนน้องสาวชื่อ ยู้ฮู (นามสมมติ) เล่าว่า วันนึงไปติดต่องานที่บริษัทแห่งนึงในกรุงเทพฯ วิ่งเข้าลิฟท์ตามชาวบ้านไปแบบปกติ ยู้ยืนปะปนกับผู้คนมากมาย

ลิฟท์ขึ้นไปตามชั้นต่างๆ คนที่ถึงชั้นของตัวเองทยอยเดินออกไปเรื่อยๆ อยู่ในลิฟท์ซักพักนึง คนในลิฟท์ออกไปหมดแล้ว เหลือน้องยู้คนเดียว ขณะนั้นลิฟท์ไม่ขยับ จอดแน่นิ่งอย่างนั้น นิ่งอยู่เนิ่นนาน ยู้มองไปรอบลิฟท์ทั้งผนังมีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีปุ่มกดชั้นเป็นแผงยาวเหมือนลิฟท์ทั่วไป ทั้งผนังมีปุ่มอยู่ปุ่มเดียว (มันคือปุ่มอะไร)

ยู้ นึกในใจ ไฮเทคเกิ๊นนน สั่งด้วยเสียงใช่มั๊ย (ความคิดของเด็กจบโท) จึงตัดสินใจกดปุ่มที่มีอยู่อันเดียวในนั้น แล้วพูดขึ้นว่า “ชั้นสิบหก” กดปุ่มแล้วพูดว่า “ชั้นสิบหก” ทำอย่างนั้นอยู่ 3-4 ครั้ง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ลิฟท์ไม่ขยับ และไม่เปิด ยู้ติดอยู่ในลิฟท์คนเดียว ทำไงดี เล่าถึงตรงนี้พวกเราตื่นเต้นชะมัด

คราวนี้ยู้ ตัดสินใจ กดปุ่มแล้วตะโกนออกไปว่า “ช่วยด้วย ช่วยด้วย” จึงมีคนจากข้างนอกลิฟท์มาช่วยกดเปิดลิฟท์ให้ มันเล่าไปอายไป เราสองพี่น้องนั่งขำกันเอิ๊กอ๊าก อ้าวแล้วมันใช้ยังไง (เราถาม)

ยู้บอกว่า มันมีปุ่มทุกอย่างให้เรากดเหมือนลิฟท์ทั่วไปนั้นแหละ แต่ปุ่มที่ว่านั้นมันอยู่ข้างนอก คุณๆเมิงๆทั้งหลายต้องกดปุ่มให้เรียบร้อยตั้งแต่ก่อนวิ่งเข้าไปในลิฟท์

มันมีประโยชน์มาก ทำขึ้นมาเพื่อรักษาความปลอดภัยของคนในตึก และทำให้คนนอกตึกอับอายมากพอ (สงสารยามที่ดูแลลิฟท์ที่ตึกนี้จริงๆ วันนึงเจอแบบนี้กี่รายเนี่ย)

ดิฉันถามน้องและตัวเอง ถ้าเราเจอเหตุการณ์แบบยู้ เราทำไง มองหน้ากันขำๆแล้วบอกว่า ก็คงกดปุ่ม แล้วพูดว่า “ชั้นสิบหก”เหมือนยู้แหละค่ะ ตอนนี้ได้ยินคำว่าชั้นสิบหกแล้วอดยิ้มคนเดียวไม่ได้ทุกที หวังว่าแกคงไม่ได้มาอ่านเรื่องที่ชั้นเขียนนะยู้

Create Date : 21 มิถุนายน 2553

Last Update : 21 มิถุนายน 2553 15:48:30 น.

6 comments

Counter : 527 Pageviews.

ตึกอะไรอ่า มีอย่างงี้ด้วย ถ้าเป็นเราคงจะช่วยด้วยๆแน่เลย
กรี๊ดๆแถมให้ด้วย

โดย: quilt

วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:18:20:28 น.

5555 ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะคุณ quilt

ทุกวันนี้ ได้ยินคำว่า ชั้นสิบหก หรือนึกถึงหน้ายู้ อดที่จะอมยิ้มไม่ได้ วันไหนเศร้าๆ ก็จะนึกถึงแต่เรื่องนี้

โดย: richly @ money

วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:20:26:09 น.

อร๊าย เจงหรือคะ เนี่ย

วันนี้อ่านเรื่อง(น่าอาย)ของคุณrichฯแล้วถูกใจที่สุด
สงสัยว่า ถ้าได้ยินคำว่า ชั้นสิบหก ก้คงคิดถึงน้องยู้ เหมือนกัน

โดย: angy_11

วันที่: 29 มิถุนายน 2553 เวลา:16:35:27 น.

แหะๆ ขอบคุณค่ะคุณแองจี้ที่แวะมา

ถือว่าเป็นอุทาหรณ์ค่ะ หุหุ
ยู้บอกว่า ทำธุระเสร็จแล้ว ขากลับยังแหยงๆกับลิฟท์ที่นี่อยู่เลย เจอยามก็อาย คิดในใจว่า เขาต้องวอคุยกันหนุกหนาน ทั้งๆที่พี่ยามก็ไม่ได้ยิ้มล้อเลียน หรือทำอะไรให้อาย น่าสงสารยู้จริงๆ ห้าห้า

โดย: richly @ money

วันที่: 30 มิถุนายน 2553 เวลา:15:40:58 น.

ฮ่า ฮ่า อ่านแล้วขำจริง ๆ น่าสงสารยู้ด้วย

โดย: คนดีผีคุ้ม

วันที่: 1 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:55:05 น.

555 สงสารยู้ที่มีเพื่อนเป็นสองพี่น้องที่เล่าเรื่องให้ฟังใช่ม๊า เดี๋ยวจะแวะไปบล็อคตะเองนะ

โดย: richly @ money

วันที่: 1 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:44:46 น.