{ก้องบดินทร์ - พีรวิชญ์} : ลิลิตพีรบดินทร์ (ทวาทศบท) พีรวิชญ์ ด้วยรุ่มร้อนใจ จึงคิดแก้ไข มุ่งตรงจุดหมาย ตระเตรียมพร้อมพรั่ง นั่งอธิบาย หวังจะคลี่คลาย ร้ายกลายเป็นดี ทำไปเพราะรัก ดนูยิ่งนัก บ่คิดถ้วนถี่ ดั่งธนูไฟ ที่ได้วิถี ผลาญเผาทันที สถานการณ์ โกรธเกรี้ยวพิโรธ นี้เองคือโทษ ที่มิตรองนาน บกตะลุยไป ถูกไฟเผาผลาญ ช่างน่าสงสาร ตัวเรียมจริงเอย พีรวิชญ์ ไม่ยอมจบสิ้น แม้ต้องแดดิ้น จะต้องพบหน้า เมื่อมีเรื่องร้าย ตั้งใจรีบมา เข้าคุยเจรจา คอยท่าดูแล เอาตัวปกป้อง เพราะใจร่ำร้อง หทัยเรียกหา หูแว่วเสียงยิน ถวิลน้องยา รักเจ้าเสมอหน้า พี่ยาคุ้มครอง ให้เกิดใจอ่อน ถ้อยคำก็ผ่อน เรียมจึงสนอง รับปากดูแล จะไม่มีสอง ขอเป็นข้ารอง แทบบาทน้องยา ก้องบดินทร์ สัมผัสคุ้นเคย หาอยู่นิ่งเฉย รีบรุดซักไซ้ นั้นใครกันหรือ ติดตามถามไถ่ หวังว่าไม่ใช่ ใครคนที่คิด เริ่มริ้วกังวล หัวใจระคน ขอให้เดาผิด รีบเร่งรุกไล่ ให้สุดชีวิต สิ่งเคยปกปิด ขอให้ยังคง เมื่อฟังคำมั่น ใจก็หายสั่น ไม่เลอะไหลหลง กอบกู้สติ ให้ริซื่อตรง อยู่อย่างมั่นคง ปลดปลงวิญญาณ์ฯ พีรวิชญ์ สองมือพะพริ้ว ใจลอยละลิ่ว โลดแรงไปไกล อยากหยุดเวลา จันทราไม่ให้ ลอยเลื่อนเคลื่อนไป เคียงใกล้นิรันดร์ แต่ละอย่างก้าว ดูช่างยืดยาว เช่นอยู่ในฝัน ได้ยืนเคียงข้าง ไม่เหินห่างกัน ยืนยงรักมั่น ตราบวันสิ้นลม ความอุ่นละไอ มีลมหายใจ ของเรียมผสม ร้อยรัดชื่นหวาน สราญรื่นรม ปรนเปรอสุขสม แด่เธอผู้เดียว ก้องบดินทร์ รอยยิ้มระรื่น เราหนอสดชื่น ตื่นเต้นหนักหนา ได้ลองกระทำ สิ่งที่มีค่า ไม่ต้องรอท่า หาคนช่วยเหลือ ผลกลับปรากฎ คิดผิดเกือบหมด ต้องมีคนเอื้อ เร่งเข้ามาใกล้ ใช้ใจจุนเจือ เกื้อกูลเอื้อเฟื้อ เหลือเฟือน้ำใจ มือสั่นระริก ใจสั่นระริ้ว พะพลิ้ววูบไหว สัมผัสไออุ่น ละมุนละไม ซ่านถึงดวงใจ ตื้อไปในทรวง ป.ล. ด้วยกาพย์สุรางคนางค์ ๒๒   Create Date : 01 เมษายน 2553 9 comments Last Update : 1 เมษายน 2553 20:16:30 น. Counter : 511 Pageviews. Share Tweet

คุณวรินร์รตา แวะมาอ่านค่า ยังคงแต่งได้ไพเราะเหมือนเคย ขอบคุณมากนะคะ   โดย: นักเดินทาง IP: 119.191.9.135, 58.8.225.107 1 เมษายน 2553 18:01:05 น.

ไม่รักจริง ทำไม่ได้นะเนี่ย ขอบคุณมากค่ะ   โดย: Rdfaiz IP: 192.168.38.97, 119.42.84.21 1 เมษายน 2553 18:50:43 น.

แอบดูผลงานมานานแล้ว ..เป็นปลื้มและประทับใจทุกครั้งที่ได้อ่านบทกวีของ...คุณวรินทร์รตา login เพราะมากกกกเลยค่ะ ฟังดูอ่อนหวานและบอบบาง แอร๊ยยย...ชอบ ขอสมัครเป็นFCของคุณนะคะ   โดย: womam in love IP: 115.67.73.210 1 เมษายน 2553 19:22:04 น.

กลอนเพราะดีนะคะ   โดย: zelimony IP: 58.254.217.162 1 เมษายน 2553 19:22:16 น.

แต่งกลอนเก่งอ่ะ...แบบนี้พอจะมีใจแต่งให้วายุบ้างป่ะคะ 55+   โดย: zelimony IP: 58.254.217.162 1 เมษายน 2553 19:22:57 น.

แต่งมาหลายเดือน ก็ไม่จบซะทีว่างมั่งไม่ว่างมั่งค่ะ แต่ใกล้ความจริงล่ะ จะจบแล้ว ฮี่ ๆ จากอารมณ์กวีเป็นกระวีกระวาดไปแร้ว แต่งครบแล้วจะไปตั้งกระทู้ (ใครขอ - -'')   โดย: วรินทร์รตา 1 เมษายน 2553 19:39:41 น.

ฟังดูอ่อนหวานและบอบบาง ^ ^ ^ ตายห่านนนน (ขออภัยที่หยาบคายค่ะ กร๊ากกก) รูปลักษณ์ห่างไกลกับคำว่าอ่อนหวาน และ บอบบางมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (ก ไก่ ล้านตัว)   โดย: วรินทร์รตา 1 เมษายน 2553 19:42:00 น.

ตามมาอ่านอันสุดท้ายต่อจ้า   โดย: นักเดินทาง IP: 119.191.9.135, 58.8.225.107 1 เมษายน 2553 21:01:52 น.

โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว 1 เมษายน 2553 21:49:29 น.