Tandem Skydiving once in life!

ช่วงนี้ติดละครคะคืนวันก่อนจะไปกระโดดร่มได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดลงไปเป็นอย่างยิ่ง คือ การดูโฮโมน วัยอัลเวง ช่องone เพิ่งเริ่มดูตามกระแสหลังคนอื่นคะ ทำให้ติด ปิดคอมไม่ลงจนเกือบจะเช้าแหนะเราถึงทำใจบอกลา youtube กว่าเราจะนอนได้ก็เกือบตี4 ต้องตื่น5 คือแผ่นที่วางไว้คะ แล้วก็ไปยืม GPS เพื่อนอีกคนหนึ่งพอดีว่าไม่รู้ว่าสนามบินดังกล่าวที่เรามีนัดจะไปกระโดดกันนี่มันอยู่ตรงไหนรู้อย่างเดียวแค่ว่าไกลมากจาก Boston ออกไปคะ

เช้าวันเสาร์ที่ 3 สิงหาคม มีนัด "Tandem skydiving กระโดดร่มแบบแทนดั๊ม"
เมื่อคืนนี้นี้ ข้าพเจ้าได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดลงไปอย่างยิ่งทำให้ตอนเช้าตื่นขึ้นมาตี5 กว่าๆ เลยเวลาที่ตั้งนาฬิกาปลุกไว้นิดๆ มีเพื่อนมาค้างทีบ้านด้วยเมือคืนนี้คะ คุณพี่แกไม่ติดละครนอนแต่หัวค่ำก็เลย ทำให้เช้าวันนี้ เพื่อนเราหน้าตาสดใสมีเวลาทาแป้งรองพื้น เขียนอายไลท์เนอร์ ส่วนฉันหนะเหรอตื่นึมาทันเวลาก็บุญแล้ว

การกระโดดร่มแทนดั๊มเป็นการกระโดดแบบคู่ครั้งแรกของผู้ไม่มีประสบการณ์ โดยจะมีสายร็อคติดตัวกับนักกระโดร่มมืออาชีพ โดยที่จะเป็นทั้งครูฝึกจะเป็ผู้ควบคุมร่มให้และค่อยฝึกวีธีการร่มเบื้อต้นให้คุณ


ในที่สุดข้าพเจ้าก็มาถึง Skydiving South Boston ฮ่าๆ พวกเรามาถึงกันตอนเช้าตรู่ ก่อนเวลานัด 9.00 am มาถึง 8.00 am คะ ไปคะ มาเร็วไป 1 ชั่วโมง ^^ แต่ก็ดีเมื่อคืนไม่ได้นอนออกไปหากาแฟมาอัดให้ตาค้างสักหน่อย







อ้อ!! สำหรับการเตรียมตัว อีกอย่าง (ใครที่กำลังไปกระโดดSkydiving อย่าเอาอย่งเรานะ ควรนอนให้อิ่มนอนให้พอ หนำซ้ำยังออกจากบ้าน ขึ้รถแบบสภาพชุดนอน กางเกงขาก๋วย เสื้อกล้าม รองเท้าแตะ หัวฟู อย่าเอาอย่างเรานะคะ ควรเตรียมตัวให้ดีกว่านี้ เพราะเราซกมก การนอนดึก เลยทำให้หน้าคล้ำ ตาคล้ำ สิวขึ้น เวลาดิ่งพสุธาลงมา มันน่าเกลียด น่าเกลียดที่สุดเลยคะ)

ควรใส่รองเท้ากีฬา เสื้อผ้าให้รัดกุมและสะดวกสบายที่มีความคล่องตัว ที่สำคัญควรเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมสำหรับประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต



มาถึงเเล้ว เพื่อนเราด้านหลังเธอดูมีความสุขมาก ส่วนเราหนะเหรอ เหอๆ ง่วงนอนหงะ! มากถึงมาก ถึงมากที่สุด พอมาถึงลงชื่อเซ็นทุกสิ่งทุกอย่างเรียบร้อย ต้องไปเปลี่ยนชุดที่เตรียมมา เเล้วก็มาฟังขั้นตอนความปลอดภัยที่ครูฝึกจะอธิบาย (เราคงไม่บ้าถึงกะใส่กางเกงขาก๋วยกระโดดอ่า) T^T เพราะสภาพที่อออกจากบ้านคือเราล้างแค่หน้ากับแปรงฟัน พอตอนเช้าในเวลาเร่งรีบเราก็โอนทุกสิ่ง ทุกอย่างขึ้นหลังรถ (ไว้ค่อยว่ากันอีกที...ข้างหน้า ฮ่าๆ)



เตรียมขึ้นเขียง เฮ๊ยขึ้นเครื่อง!!



โดยทั่วไปเครืองบินจะใช่เวลาใต่ระดับประมาณ 9,000-13,000 ฟุต หรือประมาณ 3-4 กิโลเมตรคะ บินวนเพื่อไต่ระดับความสูง พร้อมกับชมวิวพื้นที่รอบๆตัว ครูฝึกจะเช้คสภาพความเรียบร้อยล็อคตัวเราติดกับตัวครูฝึกก้าวและกระโดดออกมาพร้อมกัน





นักกระโดดทั้งคู่จะใช้เวลาบิน(ดิ่ง)แบบอิสระะประมาณ 30-40-45 วินาที ถึงจะกลางร่มออก วันที่เราจะกระโดดฝนกำลังเริ่มตกแฮะ ข้างล่างก่อนขึ้นมารู้สีกอากศเย็น พอไต่ระดับขึ้นมาเรื่อยๆ หนาวสุด



ก่อนจะถึงทีเราโดดฝนเริ่มบางลงนิดๆจนเกือบจะหยุดเเล้ว แต่ก็เจ็บหงะ คือความเร็วดิ่งพสุธา 200กม ต่อ ชม กับฝนเม็ดเล็กๆ ตกเบาๆ อากาศเย็นสบายดี แต่เจ็บตรงที่กระแทรกกับเม็ดเล็กๆฝนนี่แหระคะ เหมือนโดนลูกปืน BB Gun อัดเลย แว่นตาจั้งเกิ้ล ครูฝึกให้ใส่ตอนท้าย ก่อนกระโดดลงมารัดแน่นมาก ทำให้ตาของข้าพเจ้าบวมเป่งอยู่เเล้ว ยิ่งรัดมันก็บิ่งเป่งและเล็กลงมันเกือบจะลองไม่เห็นอะไร..........ก่อนครูผู้ฝึกจะเช็คสายร็อคอะไรต่างๆนาๆถือวิดีโอหันมาถามเเล้วด้วยนะ คำพูดสุดท้ายคุณต้องการจะบอกอะไร?......ไอ้เราก็จำไม่ได้อะว่าพูดว่าอะไร พอมาเปิดVDO ดูย้อนหลังก็ไม่ได้ยินเสียงตัวเอง เฮ้อ!!



















โดยรวมเเล้วก็สนุกดี ไม่ค่อยน่ากลัวเท่าโรเรอร์โครจเตอร์ ครูฝึกถามว่าทำไมเราไม่กรี๊ดเลย กรี๊ดไม่เป็นอะ ตอนที่ดิ่งลงมา ลองตะโกนแต่คำว่า วู้!! ลมกระแทรกปากอย่างจังเลยค๊า เพราะฉนั้นหุบปากเเล้วยิ้มอย่างเดียวให้เหงือกแห้งดีกว่า ฮ่าๆๆ ไม่เชื่อต้องลองไม่น่ากลัวอย่างที่คิดคะ ^^



โ น้ ต ตั ว ดำ* ราตรีสวัสดิ์อเมริกา อรุณสวัสดิ์เมืองไทย

Create Date : 14 สิงหาคม 2556 Last Update : 14 สิงหาคม 2556 12:12:28 น. Counter : 7772 Pageviews.		6 comments
Share Tweet