The Journal 1th Blah! Blah! Blah!

 

The Journal* Blah Blah Blah!

 

เข้าสู่ปีที่ 2 แบบมึนมึน คนหน้ามึน กำลังเตล็ดแตร่ ณ อีกซีกโลกหนึ่ง 365 วัน ไกลบ้านของข้าพเจ้าได้ผ่านไปอย่างแสนจะงดงาม และกำลังก้าวเดินไปต่อไปเรื่อยๆ ไม่มีสิ้นสุด

หลังจากพายุหิมะผ่านไปก็ไม่ได้คุยกับที่บ้านมาพักใหญ่ๆแล้ว ลองโทรไปหาแม่ดู แม่ดูเป็นห่วงมาก แต่สุดท้ายเจ๊แกก็บอกว่า

"กว่าแกจะโทรมาหาม๊านะไอ้นู๋ อยากกินวิตามินรวม อยากเห็นกระเป๋า Coach มันเป็นยังไงผลิตจากนอกโลกเหรอทำไมใครไปต้องมี ไหนๆส่งเสื้อยืด Nike สวยๆ ทนๆ แมนๆ มาให้ม๊าใส่ขายของหน่อย ม๊าอยากไปวิ่ง ลองรองเท้าวิ่งถนอมเท้าดีๆสวยๆสักคู่มาให้ม๊าหน่อย Central มันขายแพง คนขายชอบมายืนคุม ม๊ากลัว ม๊าไม่กล้าไปเลือก แกซื้อเป็นของขวัญให้ม๊าได้มั้ยแค่นี้ ส่งมาๆม๊าจ่ายค่าส่งเอง ไอ้นู๋ซื้อมาให้แล้วส่งมาก็พอ"    รับปากแม่ไปแบบส่งๆ "เยอะจริงนะม๊า เดี๋ยวจัดให้ แต่...ไม่รับปาก" วิตามินอยากกิน ก็พอจะเข้าใจ เสื้อยืด Nike เนื้อผ้าดีๆใส่นานๆ ก็พอจะเข้าใจ อยากได้รองเท้าวิ่งดีๆ ก็พอจะเข้าใจ แต่กระเป๋า ยี่ห้อ Coach เนี๊ยสิม๊า หนูไม่เข้าใจ อยู่นี่ของแบรนด์แถมมันราคาถูกกว่าเมืองไทยก็จริงอยู่ หลายแบรนด์หลายอย่างด้วย เครื่องสำอาง อะไรอย่างงี้ กระเป๋าพายข้างใบเล็กๆ ใบหละ ห้าพัน หกพัน เป็นหมื่นก็มี  ไม่ไหวอะ แพง มันผลิตจากนอกโลกที่ไหนหละสุดท้ายก็ Made in China เหมือนเดิม สุดท้ายเราสองเเม่ลูกก็ใจตรงกัน ได้กระเป๋าหนังจ๊าบๆ เก๋ๆ หนีไม่พ้นของ Clearance on sale ป้ายแดง ลดเเล้วลดอีก เหมือนเดิม ^^ ของแบรนด์แนมดูดีมีสไตค์ก็จริง แต่ถ้ามันไม่ใช่แนวก็ไม่ชอบ แถมแพง ฉันเก้บตังค์ไว้เที่ยวรอบโลกดีกว่า  

 

ตามคำขอร้องของพระมารดาสุดที่รักของข้าพเจ้า

ไม่รู้จะเยอะไปรึปล่าว หวังว่าม๊าม่าคงไม่บำรุงร่างกายจนไตทำงานหนักนะคะ ^^

 

หมดภาระกิจจากแม่ เราก็จัดการ Skype online กับพ่อ! พอโทรหาพ่อ เบอร์ที่ขึ้นที่ โปรแกรม Skype มันเป็นเลข +91******* คุณพระช่วย! รหัสโทรศัพท์ระหว่างประเทศมิใช่หรือ "อินเดีย" พ่อเราไปทำอะไรที่อินเดียหละนั้นหนะ เห็นแกอัฟเดรตเลขหมายใหม่ก็เลยอดใจโทรไปหาไม่ได้ อยากรู้พ่อไปทำไรที่ไหนอย่างไรเมื่อไหร่ ไปทำไม พ่อทักทายด้วยน้ำเสียงสงบเป็นปกติดุนิดๆ (อารมณ์แบบอาจารย์คุยกะลูกศิษ)

"พ่อกับเพื่อนๆครูที่โรงเรียนมาดูงาน (มาเที่ยวอะดิ ==! ) ต่างประเทศด้วยกันสักครั้งก่อนจะเกษียนอายุราชการ ตอนไอ้นู๋มานี่ นู๋รอดไปได้ยังไงอะลูก อยู่ยังไงลูก พ่อกับป้าๆ ลุงๆ อยากกลับบ้านแล้ว  มากับทัวร์คนแก่ แขกเครื่องเทศฉุน พ่อดมยาหอมไปหลายหลอดแล้ว ไว้พาพ่อพวกลุงๆมาอีกหลังเกษียนหน่อย เมารถ ไม่ไหวๆ รอคนนั้นคนนี้คนโน้น ไว้พาพ่อมาไหว้พระพุทธเจ้าอีกหน่อย พ่ออยากไปหานู๋ อยู่นะ พ่อคิดถึง วางแผนจะกลับบ้านเราไหมหละ กลับมาก่อน พ่อคิดถึง พ่อคิดถึง พ่อขุดบ่อปลาดุกไว้รอบบ้านเรา สร้างห้องพระใหม่ รถฟอจูนเนอร์จะโอนให้ลูก งวดรถคงหมดก่อนเกษียน กลับเมื่อไหร่หละลูก" 

 

.... อึ้งสักพักเกิดอาการน้ำท้วมปาก "คิดถึง อยากให้กลับบ้าน" จากปากผู้ชายคนนี้ คนที่ดูเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ พ่อ...! ไม่เคยได้ยินเลย แต่พอได้บินเเล้วก็ กลับเมื่อไหร่? ".......ไม่กลับคะ หนูอยู่ต่ออีกปี"  ปลายสายของการพูดคุย เงียบไป สักสี่ถึงห้าวินาที

"อืม ไม่เป็นไรลูก พ่อไม่โกรธ พ่อไม่ว่าหรอก ไว้เราพาพ่อเที่ยวอินเดียอีกทีหน่อย พ่ออยากมาอีก มากับลูก" 

น้ำเสียงพ่อก็เหงาๆ จัง ความสนิทสนบของเรากับพ่อ สนิทกว่ากับแม่เพราะแม่เคยบอกว่า นิสัย ท่าทาง ความคิด บ้าพลัง นอกกรอบเหมือนพ่อ ออกทริปออฟโรดด้วยกัน ผลัดกันขับรถกับพ่อ ขึ้นเหนือ ลงใต้ ไม่หวั่นเลย เรื่องเที่ยวเเตร่สองพ่อลูกถ้าได้เทคทีมสบายมาก

"เอ่อลูก ลูกศิษพ่อเดี๋ยวนี้อะไรๆก็เฟอบี้ เฟอบี้ลองส่งมาให้ดูหนอยสิ เฟอบี้เนี๊ยมันเป็นยังไงทำไง เห็นนักเรียนพ่อพูดถึงกันบ่อยๆ มันเป็นยังไงส่งมาดูสิ" 

.... อะไรเนี๊ยวันนี้ทำไม พ่อแม่ของฉัน พรีออเดอร์เยอะจัดแบบนี้ จะคิดกำไรทำมาหากินกับพ่อแม่ตัวเองดีไหมนะ

เฟอบี้ ตรงนี้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมคนไทย ฮิตเป็นกระแสนิยิมมาก เฟอบี้เห็นที่ร้านขายของเล่นเด็ก Toy r us ที่อเมริกามาสักพักแล้ว แต่ก็ยังไม่เข้าใจทำไมที่เมืองไทยนิยมกัน เพราะที่นี่มันของเล่นเด็ก แล้วเด็กที่นี่เป็นพวกวัตถุนิยม บ้านแทบจะทุกๆหลัง มี Ipad ของเด็ก เป็น Ipad ของทางโรงเรียนไว้ให้เด็กเล่นผ่านสือบ้าง Ipad สำหรับเด็กที่มีขายทั่วๆไปบ้าง ก็เลยมี App เฟอบี้ไว้ให้เด็กๆไว้ให้เล่น นอกจากเฟอบี้ก็มี ของเล่นอื่นๆ หลายอย่างเลยคะ ปืนยิ่ง ไว้เชื่อมเล่นยิ่งกันกับ IPhone5 ไม้ปิงปอง ไว้เล่นกับ Iphone เยอะแยะมากมายไปหมด 

ผู้ใหญ่เมืองไทยราคาแสนแพง เอาไว้เล่นคลายเคลียดเหรอ?

 

บ่น บ่น บ่น ไปงั้น สั่งให้พ่อไปตัวหนึ่ง(จะเอาไปทำอะไรก็แล้วแต่ท่านคะ) น้องชายหนึ่งตัว........ สองคนนี้อยากได้ไปทำไมกัน พ่อเป็นคนชอบลองของแปลกของใหม่แกอยากเห็นก็ไม่แปลก แต่น้องชายของฉันอายุก็ปาเข้าไป 19 ปีแล้ว Iphone ก็ไม่ได้ใช้  "เจ๊ส่งมาให้ลองเล่นสักตัวหน่อย จะยืม Iphone เพื่อนเล่น" โอเคจ๊ะหนู เจ๊เข้าใจแล้ว.....

ตอนนี้เจ้าตุ๊กตาดังกล่าวขาดตลาด ขายดีขนาดนั้นเลยหรือเนี๊ย สังไปเดือนนี้เดือนหน้าสินะ ถึงจะได้เฟอบี้ตัวเป็นๆ

 

 

 

โ น้ ต ตั ว ดำ* 3/5/2013

"สังคมไทย ใช้ Iphone คือ รวย

ผิวขาว................เค้าก็หาว่า ฉีด

พูดตรง.....................ปากหมา"

 Cerdit V R ZO Cartoon :)

 

 




Create Date : 07 มีนาคม 2556
Last Update : 7 มีนาคม 2556 22:20:19 น.
Counter : 1165 Pageviews.

4 comments
  
มีผัดไทยแบบไทยๆมาฝากค่ะ ^_^
โดย: nuboonme วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:12:46:30 น.
  
คุณพ่อไปอินเดีย
สงสัยแวะไปพุทธคยาแน่ๆ เลยค่ะ

แต่แอบสงสัยว่า
ก๊วนคุณพ่อจะมีคนที่พี่รู้จักหรือป่าวนะ
อร๊ายยยยย ไม่อยากจะคิดเล้ยยย
กลัวจะกลายเป็นคนกันเองค่ะ ฮ่าๆ

สบายดีนะคะ
โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:13:21:54 น.
  
อ่านตรงที่คุณพ่อเจ้าของบล๊อคพูด แล้วอินจัด น้ำตาจะไหล ><
โดย: แฟนlinKinPark วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:18:44:26 น.
  
วันที่ไปทานมีทั้งหมด 6 ท่านค่ะ
เป็นการรับรองแขกบ้านแขกเมืองค่ะ

---------------------------

ก๊วนของคุณพ่อเป็นวงการคุณครูเหรอค่ะ
งั้นก็ไม่ใช่แล้วล่ะค่ะ อิอิ
ฮ่าๆ แอบคิดว่าโลกจะกลมเสียอีก หุหุ

ช่วงนี้พี่เองยังวุ่นๆ อยู่จ้ะ
การท่องเที่ยวคงต้องรอหลังเคลียร์งานเนี่ยล่ะค่ะ อิอิ

อยู่ทางโน่นดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ วันที่: 8 มีนาคม 2556 เวลา:8:19:41 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

โน้ตตัวดำ
Location :
Boston  United States

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]



โ น้ ต ตั ว ดำ *_. จังหวะของชีวิต
รักการออกเดินทาง ใช้ชีวิต กินลมชมวิว ถ่ายภาพ ภูเขา ทะเล..... ไม่ใช่เซียนเที่ยว ไม่ใช่นักปราช ไม่ต้องการที่จะให้ชีวิต Perfect ไปทุกเรื่อง
ทะเลาะกับตัวเองบ้างบางที ไม่มีอะไรมาก ก็แค่คนธรรมด๊ามะดา คนหนึ่งที่ชอบการใช้ชีวิต รักตัวเองในแบบที่ตัวเอง.
I don't know why travel is matter but it was changed my life.

I love living life and I am happy....


New Comments
มีนาคม 2556

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
9
11
12
13
14
15
16
18
19
20
21
22
23
24
25
27
28
29
30
31
 
 
7 มีนาคม 2556
  •  Bloggang.com