คาถาธรรม(1)...เบิกบานเพื่อหาญกล้า
การตั้งตนไว้ด้วยสติสัมปชัญญะ ปัญญา รู้ตัวทั่วพร้อม มีความเบิกบานแจ่มใส มีฉันทะ อย่ามีความไม่ยินดี มีความยินดี ในอารมณ์เบิกบานร่าเริง ทำในใจไว้อย่างนั้นเสมอ เราต้อง รู้สึกตัวว่า... เราเองได้รับกระทบสัมผัสอะไร แล้วทำให้จิตใจแปรปรวนเป็นไม่ยินดี แม้แค่ไม่ยินดี ไม่พอใจ ไม่ชอบใจ เราต้องเปลี่ยนกลับมาเป็น... ความเบิกบาน ร่าเริง โปร่ง ว่าง สบาย อย่าเอาคาหัวใจไว้ ความไม่ยินดี เป็นสื่อแห่งถีนมิทธะ เป็นสื่อแห่งการ ไม่อาจหาญแกล้วกล้า ไม่แข็งแรง เพราะฉะนั้น เราจะต้องรู้ตันตอตัวนี้ให้สำคัญ ความขี้เกียจหนึ่ง ความไม่ยินดีหนึ่ง เป็นตัวต้นตอ ทำให้เราไม่แข็งแรง ไม่อาจหาญ ไม่แกล้วกล้า และไม่มีสมรรถภาพ แต่จะเป็นผู้ที่หลบลี้ มีความเฉื่อย และง่วง ถ้าเรารู้ นี้เป็นต้นสำคัญ เราจะต้องพยายามทำกลับให้มาสู่กุศลเสมอๆ เราจะแก้อกุศล ดับอกุศลได้ อย่างองอาจแข็งแรง ต้องทำ ไม่ใช่ว่าอยู่เฉยๆ ต้องรู้สึกตัวอยู่เสมอ และต้อง ทำเสมอ ด้วยความเพียรอันยิ่ง แล้วเราจะถึงที่สุด.....คาถาธรรมจากครูอาจารย์
| Create Date : 27 พฤศจิกายน 2553 |
| Last Update : 22 ธันวาคม 2553 22:06:15 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 826 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
